شکوفه‌های بهار با تلاش معلم کازرونی دوباره جوانه زدند

هرجا سخن از معلمی و اهمیت علم آموزی به میان می‌آید؛ بی شک معلمان دلسوز در آن نقش محوری دارند. نقش معلمان در پرورش آینده سازان فردا و عزت ایران اسلامی، انکارناپذیر است تا جایی که رهبر معظم انقلاب (مدظله العالی) در این باره می‌فرمایند: تشکیل هویت نسل جدید به دست معلم است؛ نقشی پر رنگ‌تر از نقش خانواده و پدر و مادر.

«جلوه‌های معلمی» تنها برگی کوچک از دفتر «عشق معلمی» را نشان می‌دهد؛ نقش معلم در دلهاست و دیگری جای او را نمی‌گیرد، آن که دل‌ها به عشق او زنده است، در دل عاشقان نمی‌میرد.

در همین راستا و در جلوه‌ای دیگر از ایثارگری و فداکاری‌های فرهنگیان، این بار قصه معلمی دلسوز را بیان می‌کنیم که نمی‌تواند نسبت به بازماندگی از تحصیل دانش آموزانش بی تفاوت باشد.

«خانم بهتری امیرعضدی» متولد سال ۱۳۴۷ در شهرستان کازرون، مدت ۳۰ سال در شغل شریف معلمی، با عشق و علاقه تدریس کرده است. این معلم فداکار، حدود ۲۰ سال از سال‌های خدمتش را صادقانه در روستا‌های دور و نزدیک شهرستان کازرون به آموزش کودکان ساکن روستا اختصاص داده است.

«خانم امیرعضدی»، مدیر آموزگار تنها دبستان چندپایه روستای «بُنه میرزا علی اکبر» کازرون با تعداد ۹ دانش آموز است. وی وقتی متوجه غیبت طولانی یکی از شاگردان خود، به نام «بهار» می‌شود به دنبال او می‌رود تا با بازگردان دوباره این دانش آموز در کلاس درس، او را در مسیر علم آموزی تنها نگذاشته و به معنای واقعی کلمه، واژه محبت و نوع دوستی را برای دانش‌آموزان معنا کند.

این معلم دلسوز، با پیگیری‌های زیاد متوجه می‌شود که «بهار» بنا بر شرایط کاری و وضعیت مالی پدر خانواده مجبور به سکونت در محل دیگری شده است و تا مدرسه فاصله زیادی دارد به نحوی که امکان حضورش در مدرسه میسر نیست.

او، پس از اطلاع از داستان عدم حضور دانش آموزش در کلاس درس، برای جلوگیری از بازماندگی از تحصیل «بهار» از پدر وی خواست تا اجازه دهد فرزندشان در مدت تحصیل در منزل خانم معلم سکونت داشته باشد؛ تا بتواند هر روز به همراه خانم معلم به مدرسه برود.

خانم امیرعضدی، در ساعات بیکاری و در منزل با «بهار» به مرور دروس می‌پردازد تا بتواند عقب ماندگی‌های درسی این دانش آموز را که ناشی از غیبت دوماهه او از کلاس درس بوده، جبران کند.

راستی؛ با وجود بیماری کرونا، این روز‌ها مدارس در بسیاری از نقاط کشور مجازی است، ولی خانم معلم فداکار قصه ما، هر روز به مدرسه می‌رود؛ چون دانش آموزانش امکانات کلاس مجازی را ندارند.

خانم معلم فداکار می‌گوید: من نمی‌توانم نسبت به ترک تحصیل دانش آموزانم یا عدم دسترسی آن‌ها به امکانات فضای مجازی بی تفاوت باشم. ما از اول سال تحصیلی هر روز به مدرسه رفته و با رعایت پروتکل‌های بهداشتی، کلاس درسمان را برگزار می‌کنیم و خدا را شاکریم که تاکنون هیچ اتفاقی نیفتاده است.

گفتنی است سرکار خانم امیرعضدی مدیر آموزگار دبستان مجاهد روستای بُنِه میرزا علی اکبر کازرون در اقدامی خداپسندانه پس از انکه متوجه غیبت دانش اموزش که به دلیل فقر مالی مجبور به مهاجرت و ترک تحصیل شده بود او را با اجازه والدینش به منزل خود آورده و قرار است تا اتمام تحصیلاتش نزد وی زندگی کند.