درود بر غیرت پرستاری که جای عینک و ماسک، صورتش را زخم کرد / جای یک نفر در پیشامدهای ناگوار کشورم خالی است

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو، این روزها و شب ها هر کجا که قدم میذاریم صحبت از وجود یک ویروس عجیب به نام کرونا است.

این ویروس هوطنان بسیاری را چه از لحاظ سلامت و چه از لحاظ ذهنی و روحی درگیر خودش کرده از این رو انتظار می رود که مسولان امر هر چه سریعتر به ساماندهی اوضاع بپردازند اما باز می بینیم در بسیاری از مواقع کارشکنی هایی باعث اختلال در کار درمان ویروس کرونا می شود.

خبرگزاری دانشجو طی تماس های مکرر توانست با یکی از این عزیزان که درگیر کرونا شده است صبحت کند و خانم روشناس دانشجوی ارشد الهیات که هم خودش و هم خانواده محترمش درگیر این ویروس شده درد و دل هایی در این باره در قالب یک یادداشت انجام داد.

در زیر این دل نوشته ها را می خوانید:

من قربانی بی گناه کرونا هستم

برادران مسئول، عزیزان خدوم، بزرگواران، آقایان محترم

من به عنوان کسی که به این ویروس منحوس جدید الورود کشورم گرفتار شده ام، خدمتتان عرض می کنم، من چیزی از سیاست نمی دانم. چرا بنزین گران شد؟ چرا خانه گران شد؟ چرا دلار چنین و چنان شد؟ چرا زندگی بر ما سخت شد؟ علتش را نمی دانم و از شما هم دلیلش را نمی پرسم، اما در این باره می خواهم بپرسم

برادر بزرگوار ‌: «چرا جای شما در پیش آمدهای ناگوار کشورم خالی است؟
سیل آمد شما نیامدید!
زلزله آمد شما نیامدید!
مگر نه اینکه مامور به وظیفه هستید؟
کرونا ویروس آمده است خبر دارید؟
ما برای تهیه داروهایمان دچار مشکل هستیم میدانید؟
چین ظرف ده روز بیمارستان ساخته است
برادر تو چه کردی؟ چه تدبیری اندیشیده ای؟
تخت در بیمارستان ها به اندازه ی کافی وجود ندارد می دانی؟
دارو به میزان لازم نیست با خبری؟
در شهرهای کوچک چون نوشهر و چالوس دست به ساخت بیمارستان صحرایی زده اند شنیده ای؟
برادر محترم
حواست هست در این یک ماه گذشته، نفس چند نفر تنگ شد؟
چند قلب دست از تپیدن برداشت؟

و همچنان چند نفر با وحشت کشف نشانه های ویروس منحوس در خود به بیمارستان های اخرالزمانی مراجعه می کنند
برادر عزیز مسئولم، خبر سرعت انتشار ویروس و امار مبتلایان و کشته شدگان را شنیده ای

شما را به امام حسین، شما را به مادرش زهرا، قسم میدهم تا دیر نشده تدبیری بیاندیشید مردم بی گناه را نجات دهید
نگذارید برسد کار به جایی که بگوییم سبب. رونق کفر است مسلمانیتان

اما در پایان، شایسته است تشکر کنم از کادر پرستاری و پزشکان دلسوز و مهربان بیمارستان مسیح دانشوری درود بر شرف یکایکشان

پرستاری که جای عینک و ماسک صورتت را زخم کرده بود و همچنان با صبوری و مهربانی به وضع من و دیگر بیماران رسیدگی کردی درود بر غیرتت برادر باغ ایمانت آباد جانت سلامت
ای کاش غیرت و همت تو الگو شود

و من الله توفیق