انجمن‌های فراماسونری و گسترش تعرضات جنسی

براساس آنچه در فیلم مستند «زمین شکار» روایت شده و همچنین اسناد متعدد مکتوب و تصویری که از این انجمن‌ها در دست است، اغلب تعرضات جنسی در این انجمن‌ها اتفاق می‌افتد تا جایی که اصلا برخی از همین انجمن‌های به تعابیر و اسامی مربوط به تعرض جنسی یا مفهومی از آن معروف شده‌اند.

​​​​​​​در فیلم زمین شکار اسامی برخی از این انجمن‌های فراماسونری ذکر شده و حتی مکان‌های آنها نشان داده می‌شود، مانند انجمنSAE یعنی «مستلزم تعرض‌جنسی» یاSexual Assulte Expected یا «سیگمانو» یا انجمنی که اصلا به «قرار تجاوز باشگاهی» معروف شده و انجمن دیگری به نام «دی.کی.ای» که به عنوان تجاوز شناخته می‌شود و برخی هم به آن سیاه‌چاله تجاوز می‌گویند و بالاتر از همه انجمن «دک».

پارتی‌های دیوانه‌وار و مشروب‌خواری‌های افسارگسیخته در این پارتی‌ها، از عوامل و زمینه‌های رخ دادن تعرضات جنسی متعدد در این انجمن‌هاست. انجمن‌هایی مانند آیوی، که به قول خبرنگار نشریه آتلانتیک، نور چشمی هستند تا نام‌هایی مانند دلتا ایکس، تتا سیگما کی، تتا آر دلتا، سیگما آلفا اپسیلون و... .

دیان روزنفیلد از بخش حقوقی دانشگاه هاروارد درباره یکی از این انجمن‌ها و برنامه آنها برای تعرض به دختران می‌گوید: «...اعضای انجمن برادری دانشگاه ییل دور خوابگاهی که خیلی از دخترهای دانشجوی سال اولی زندگی می‌کردند، شبانه جمع شده و فریاد می‌زدند: نه یعنی باشه!»

اندرو لوس عضو سابق انجمن سیگما آلفا اپسیلون SAE یا Sexual Assulte Expected « مستلزم تعرض جنسی» درباره اعمال انجمن فوق می‌گوید: «... من وارد انجمن برادری SAE شدم، یکی از بزرگ‌ترین انجمن‌های برادری کشور که به خاطر شهرت بد معروف است. هر چهارشنبه به یک نوع جلسه می‌رفتیم و اگر تمام برادرها در آن حضور داشتند، حدود ۷۰ نفر می‌شدیم.

"انجمن‌هایی مانند آیوی، که به قول خبرنگار نشریه آتلانتیک، نور چشمی هستند تا نام‌هایی مانند دلتا ایکس، تتا سیگما کی، تتا آر دلتا، سیگما آلفا اپسیلون و.."در زیرزمین جمع می‌شدیم و یک مراسم مذهبی خیلی جدی را برگزار می‌کردیم. ماجراهایی را که در مورد موفقیت در روابط‌مان داشتیم، تعریف می‌کردیم. اگر برادری با یک زن رابطه داشت، به آن اشاره می‌کرد و بابت این موفقیت موردتحسین قرار می‌گرفت و فکر می‌کنم زن‌هایی که به دانشگاه دورتمونت می‌روند و با برادرهای انجمن برادری می‌گردند، از این موضوع خبر ندارند.» 

گوینده فیلم مستند زمین شکار تاکید می‌کند که این انجمن‌ها نه تنها، بیشتر هزینه‌های دانشگاه‌ها را پرداخت می‌کنند، بلکه با دسته‌ها و احزاب سیاسی نیز پیوندهای عجیب و غریبی دارند. یکی از مسئولان دانشگاه می‌گوید: «اگر ردشان را دنبال کنید، متوجه می‌شوید همان‌ها برای کمپین‌های سیاسی چقدر هزینه می‌کنند و تعدادشان فوق‌العاده بالاست. هیچ نوع دانشکده یا دانشگاهی وجود ندارد که بیشتر از خود سیستم انجمن برادری در مجلس‌ها و کنگره آمریکا نفوذ داشته‌باشد.

برای همین مردم مایل به درگیری با انجمن و اقدام علیه انجمن‌های برادری نیستند.»

در واقع این همان نفوذ و قدرتی است که تشکیلات فراماسونری از دیرباز و از قرن‌ها پیش در ارگان‌های سیاسی، آموزشی، فرهنگی، اقتصادی و... غرب داشته و به نوعی این مراکز را هدایت می‌کرده و حالا با این توضیحات، متوجه می‌شویم اساس حفظ و نگهداری این نوع سبک زندگی غربی را که به بی‌بند و باری و لاابالی‌گری و اختلاط زن و مرد و پارتی‌های آنچنانی و مشورب‌خواری افراطی و تعرضات گسترده جنسی می‌انجامد، همین انجمن‌های به اصطلاح برادری و در واقع تشکیلات فراماسونری حفاظت، نگهداری و پاسداشت می‌کند. اگرچه شکایت‌های بسیاری از سوی قربانیان تعرضات جنسی علیه این انجمن‌ها و افراد آنها شده، ولی به دلیل آن‌که این انجمن‌ها به دانشگاه‌ها کمک‌های مالی بسیاری می‌کنند و اساسا دانشگاه‌های آمریکا بر پایه سرمایه‌های همین انجمن‌های ماسونی اداره می‌شوند، مسئولان دانشگاه‌ها هیچ عکس‌العملی برابر آن شکایات نشان نمی‌دهند. خصوصا از نفوذ و لابی‌های آنها در کنگره، دولت و سایر مراکز قدرت وحشت دارند. در فیلم مستند زمین شکار نشان داده می‌شود، بعضی از مسئولان و استادان دانشگاه‌ها که قصد رسیدگی به شکایات یا حمایت از قربانیان تعرضات جنسی داشته‌اند، سریع از مقام خود خلع شده یا اساسا از دانشگاه اخراج شده‌اند.

"من وارد انجمن برادری SAE شدم، یکی از بزرگ‌ترین انجمن‌های برادری کشور که به خاطر شهرت بد معروف است"همچنین برخی از اعضای معروف این انجمن‌ها یا دانشجوی با نفوذ یا یک ستاره فوتبال آمریکایی بوده‌اند که حتی با دلایل بسیار زیاد از سوی وکلای قربانیان، محکوم شناخته شده و از دانشگاه اخراج شده‌اند اما پس از مدتی با رای اکثریت استادان به دانشگاه بازگشته‌اند. در مقابل، قربانیانی از ماجرای تعرضات جنسی، برای احقاق حق خود و مجازات متجاوز، شکایت کرده اما در انتها، خودشان از دانشگاه اخراج شده‌اند.

 تاریخچه تعرضات جنسی در دانشگاه‌های آمریکا

کارول تریسی (مدیر اجرایی پروژه قانون زنان) درباره سابقه پدیده تعرضات جنسی در دانشگاه‌های آمریکا در فیلم «زمین شکار» می‌گوید:«... این پدیده که شاهدش هستیم،مدت خیلی زیادی است که در دانشگاه‌ها اتفاق می‌افتد.»

سوزان مرین، معاونت پیشین امور دانشجویی دانشگاه هاروارد نیز می‌گوید«... خشونت جنسی همیشه بخشی از تجربه دانشگاهی بوده‌است.» نریشن فیلم مستند زمین شکار می‌گوید بنا به یک تحقیق ملی از هر چهار دانشجوی زن، یکی از آنها قربانی تجاوز یا تعرض جنسی در دانشگاه می‌شود.

دیوید لیزک، روانپزشک درباره این تحقیق ملی می‌افزاید: «... اولین تحقیق ملی در سال ۱۹۸۷ منتشر شد، با بررسی خانم مری کاز از دانشگاه‌های کشور و این آمار مدام و تکرار شد.»

اما همواره این آمارها از نگاه دانشجویان و خانواده‌های‌شان و عموم مردم مخفی نگاه داشته شده تا تصویر نامطلوبی در اذهان عمومی نسبت به دانشگاه‌ها باقی نگذارد.

آنی کلارک از دانشگاه کارولینای شمالی می‌گوید:«...ما چند سال سعی کردیم دانشگاه‌ها را تغییر بدهیم اما هیچ تغییر مثبتی انجام نشد. برای همین دنبال چیزی گشتیم که آنها را مجبور به تغییر رفتار کرده یا شرمنده سازیم تا کار درست را انجام دهند.»

بنا به روایت فیلم مستند زمین شکار، آنچه به‌عنوان مجازات متعرضان در دانشگاه‌های آمریکا در نظر گرفته شده، بیشتر به یک جوک یا مضحکه شبیه بوده‌است.

در ادامه این فیلم برخی از این مجازات که در دانشگاه‌های مختلف برای متهمان به تعرض جنسی در نظر گرفته شده، نمایش داده می‌شود. یک ترم تعلیقی در دانشگاه کلمبیا گرفته، تعلیق در مدت تعطیلی تابستان در دانشگاه ایالتی ایندیانا، یک روز تعلیق در دانشگاه ییل، ۷۵ دلار جریمه در دانشگاه کلرادو، ۲۵ دلار در دانشگاه تولید، یک اخطار در دانشگاه برندیس و بالاخره تعهد‌نامه و تهیه روزنامه دیواری و ۵۰ ساعت خدمات اجتماعی از آخرین نوع مجازات‌هایی است که برای متعرضان جنسی در نظر گرفته شده‌است!

 گروه‌های تشویق مسابقات ورزشی محمل تجاوزات جنسی

از دیگر مکان‌هایی که در فیلم زمین شکار به‌عنوان شکارگاه‌های قربانیان جنسی معرفی می‌شود، عضویت در گروه‌های تشویق تیم‌های ورزشی است که دختران دانشجو با لباس‌های نامناسب و نیمه برهنه در این گروه‌ها حضور یافته و در بین یک مسابقه ورزشی، به تشویق و حمایت از تیم مورد علاقه‌شان می‌پردازند.

تغییر باید در کجا ایجاد شود؟

در انتهای فیلم زمین شکار، این جمله نقش بسته که: «... اگر تغییری ایجاد نشود، بیش از ۱۰۰هزار دانشجو در سال جدید تحصیلی مورد تعرض جنسی قرار خواهندگرفت.» اما واقعا این تغییر کجا باید صورت بگیرد؟ آیا اگر به قول سازندگان فیلم زمین شکار، قوانین به نفع مثلا قربانیان تعرضات جنسی تغییر کند، دیگر این تعرضات واقع نشده و دانشجویان با خیال راحت و آسوده می‌توانند دوران تحصیلات عالیه خود را بگذرانند؟ آیا همین امروز با این قوانینی که به طور موکد تجاوز را جرم قطعی دانسته و دانشجوی مجرم را مستحق اخراج از دانشگاه، مُرّ قانون رعایت می‌شود؟ در حالی که بنا به تصریح نمونه‌های متعددی که در همین فیلم زمین شکار از دانشگاه‌های مختلف آمریکا مثال آورده شده، به‌رغم همان قوانین تصریح شده موجود، تقریبا اغلب مجرمان تجاوز در دانشگاه‌ها از مجازات تبرئه شده و به تحصیل و حتی برنامه‌های ورزشی خود بازگشته‌اند! به هرحال در هر شرایطی قانون همواره دور زده و توجیه شده‌است. شاید از همین‌روست که برخی غربی‌ها چاره را در تغییر سبک زندگی و روی آوردن به نوعی سبک زندگی پوشیده‌تر و کنترل‌شده‌تر دیده‌اند. گرایش به حضور در مدارس و کالج‌های دخترانه یا پسرانه، استفاده از لباس‌های پوشیده‌تر، حضور در باشگاه‌ها و مراکز ورزشی زنانه و مردانه، استفاده از پزشک و پرستار زن برای زنان و محبوب‌شدن برند حلال برای استفاده از غذاهایی که گوشت آنها با ذبح اسلامی تهیه‌شده و به طریق اسلامی طبخ می‌شوند، از نشانه‌های گرایش مردم کشورهای اروپایی و آمریکایی به نوعی سبک زندگی با حجب و حیا‌تر بوده که نزدیکی بسیاری با سبک زندگی اسلامی دارد.

اسناد مشروحی از این گرایشات و بعضا تغییر سبک زندگی در برخی خانواده‌ها و سرزمین‌های اروپایی را در ادامه همین مطالب ملاحظه خواهیدکرد.