نادیده گرفتن آزار و تجاوز جنسی در سرویس سلامت همگانی انگلیس

خبرگزاری میزان – پرستاران انگلیسی می‌گویند که سیستم‌های گزارش تجاوز و آزار جنسی در بیمارستان‌های سرویس سلامت همگانی این کشور با شکست مواجه شده‌‎اند.

پرستاران فعلی و سابق می‌گویند که در موارد متعددی هدف آزار جنسی قرار گرفته‌اند، اما شکایت آن‌ها راه به جایی نبرده است.

بر اساس روایت‌های پرستاران انگلیسی، تعداد پیگرد‌های قانونی در سرویس سلامت همگانی انگلیس و ولز برای این جنایت‌ها، سوء‌استفاده در محل کار را «عمل جرم‌زدایی» کرده است.

بسیاری از پرستاران فعال در سرویس سلامت همگانی انگلیس که هدف آزار جنسی قرار گرفته‌اند، این موارد را گزارش نکردند.

«مگان»، پرستار انگلیسی، می‌گوید که هدف آزار جنسی قرار گرفته، اما به طور ضمنی از سوی مدیرش به وی توصیه شده که شکایت خود را پیگیری نکند چرا که این اقدام می‌تواند مانع پیشرفت کاری وی شود.

این پرستار انگلیسی گفت: به طور ضمنی گفته می‌شد که اگر این کار را انجام دهم، ممکن است در آن بیمارستان پیشرفت نکنم؛ من جوان بودم و از مدیران ارشد خود می‌ترسیدم، بنابراین بیشتر از این پرونده را ادامه ندادم.

شبکه حقوق زنان در درخواست‌های آزادی اطلاعات به ۴ اداره پلیس به‌خصوص در ولز، کشف کرد که بین ژانویه ۲۰۱۹ تا اکتبر ۲۰۲۲، ۱۵۲ مورد آزار جنسی و ۲۶ مورد تجاوز جنسی تنها در بیمارستان‌های ولز رخ داده است.

محکومیت جزئی برای عاملان جرایم جنسی در سرویس سلامت هنگانی

در نتیجه این شکایت‌ها تنها ۴ مورد محکومیت صادر شده است؛ تعدادی از مراکز پلیس اطلاعات در این زمینه را ارائه نداده‌اند.

علاوه بر پرستاران، بسیاری از پزشکان انگلیسی نیز از موارد آزار جنسی شکایت کرده‌اند.

پیش از این ۴ زن که سرپرستی دانشکده‌های پزشکی در ولز را بر عهده دارند، نامه‌ای سرگشاده نوشته‌اند که در آن از زن‌ستیزی، فرهنگ قلدری و آزار جنسی در محل کار انتقاد کرده‌اند.

بازماندگان خشونت جنسی در مراقبت‌های بهداشتی انگلیس نادیده گرفته شده‌اند و سرویس سلامت همگانی نتوانسته آسیب‌های ویرانگر ناشی از آن را بپذیرد.

اتهام آزار جنسی علیه ۴ هزار نفر از کارکنان سرویس سلامت همگانی انگلیس

حوادث خشونت جنسی عمدتا از سوی کاربران خدمات بهداشتی صورت می‌گیرد، اما همچنین ۴ هزار نفر از کارکنان سرویس سلامت همگانی انگلیس به ارتکاب خشونت جنسی متهم شده‌اند.

موارد کمی از این آزار‌های جنسی به تعقیب کیفری منجر شده است؛ این موضوع نگران‌کننده است، زیرا ارقام واقعی خشونت جنسی در سرویس سلامت عمومی بسیار بیشتر است.

پیگیری موارد واقعی و دقیق آزار و خشونت جنسی به طور دقیق غیرممکن است، زیرا این جرایم به ندرت ثبت می‌شوند.

سوءرفتار جنسی (از آزار و اذیت گرفته تا تجاوز و خشونت جنسی) در ۵ سال گذشته گسترده بوده و به طور نامتناسبی بر جراحان زن تأثیر گذاشته است.

هیچ سیستم رسمی در سرویس سلامت همگانی انگلیس برای کارمندان وجود ندارد تا با خیال راحت گزارش‌هایی از آزار و اذیت و خشونت جنسی را ثبت کنند.

اکثر سازمان‌های سرویس سلامت همگانی انگلیس خط‌مشی خشونت جنسی ندارند، و آموزش برای ایجاد آگاهی و تخصص در نیروی کار برای پاسخگویی مناسب به افشاگری‌ها به طرز تاسف‌باری وجود ندارد.

آسیب نهادینه می‌تواند به یک عمل فردی آسیب یا مراقبت ضعیف در یک سازمان اشاره داشته باشد، اما به طور معناداری خطر ناشی از فرهنگ‌های سازمانی را توصیف می‌کند که رفتار‌های مضر را تحمل می‌کند، کم اهمیت جلوه می‌دهد و حتی تداوم می‌بخشد.

این موارد، نقص‌های حیاتی حاکمیتی را در پیشگیری و کشف سوءرفتار و سوءاستفاده جنسی و عدم پاسخگویی عاملان، آشکار می‌کند.

سلسله مراتب نهادی، عدم توازن قدرت بین قربانی و مرتکب را تقویت می‌کند که باعث آسیب بیشتر و بی‌اعتمادی بازماندگان می‌شود.

آسیب جنسی پیامد‌های جدی و بلندمدتی بر سلامتی قربانیان دارد و بنابراین برای بسیاری از بیمارانی که به دنبال مراقبت‌های بهداشتی هستند، به‌خصوص در خدمات بهداشت روان، موضوعی مهم است.

تغییر معنادار تنها در صورتی امکان پذیر خواهد بود که با اقدامات ملموس نهادهای حرفه‌ای حمایت شود؛ به‌روزرسانی شورای پزشکی عمومی در دستورالعمل‌های عملکرد خوب پزشکی برای نخستین بار به صراحت بیان می‌کند که پزشکان نباید به گونه‌ای رفتار کنند که آزار جنسی وجود داشته باشد.

انتهای پیام/