مقررات برات

مباحث اول و دوم و سوم باب چهارم قانون تجارت به موضوعات «صورت برات، قبول و نکول، قبولی شخص ثالث» پرداخته است.

به گزارش ایسنا، مباحث اول (صورت برات) و دوم (در قبول و نکول) و سوم (در قبولی شخص ثالث) فصل اول (برات) باب چهارم (برات، فته طلب و چک)   قانون تجارت از ماده ۲۲۳ تا ۲۴۰ به شرح زیر است:

‌باب چهارم
‌برات - فته‌طلب - چک
‌فصل اول - برات
‌مبحث اول - صورت برات

‌ماده ۲۲۳ - برات علاوه بر امضاء یا مهر برات‌دهنده باید دارای شرایط ذیل باشد:
۱) قید کلمه (برات) در روی ورقه.
۲) تاریخ تحریر (روز و ماه و سال).
۳) اسم شخصی که باید برات را تأدیه کند.
۴) تعیین مبلغ برات.
۵) تاریخ تأدیه وجه برات.
۶) مکان تأدیه وجه برات اعم از اینکه محل اقامت محال‌علیه باشد یا محل دیگر.
۷) اسم شخصی که برات در وجه یا حواله‌کرد او پرداخته می‌شود.
۸) تصریح به اینکه نسخه اول یا دوم یا سوم یا چهارم الخ است.

‌ماده ۲۲۴ - برات ممکن است به حواله‌کرد شخص دیگر باشد یا به حواله‌کرد خود برات‌دهنده.

‌ماده ۲۲۵ - تاریخ تحریر و مبلغ برات با تمام حروف نوشته می‌شود. اگر مبلغ بیش از یک دفعه به تمام حروف نوشته شده و بین آنها اختلاف باشد مبلغ
کمتر مناط اعتبار است و اگر مبلغ با حروف و رقم هر دو نوشته شده و بین آنها اختلاف باشد، مبلغ با حروف معتبر است.

‌ماده ۲۲۶ - در صورتی که برات متضمن یکی از شرایط اساسی مقرر در فقرات ۲ - ۳ - ۴ - ۵ - ۶ - ۷ و ۸ ماده ۲۲۳ نباشد، مشمول مقررات‌ راجع به بروات تجارتی نخواهد بود.

‌ماده ۲۲۷ - برات ممکن است به دستور و حساب شخص دیگری صادر شود.

‌مبحث دوم - در قبول و نکول

‌ماده ۲۲۸ - قبولی برات در خود برات با قید تاریخ نوشته شده امضاء یا مهر می‌شود. ‌در صورتی که برات به وعده از رؤیت باشد، تاریخ قبولی با تمام حروف نوشته خواهد شد و  اگر قبولی بدون تاریخ نوشته شد، تاریخ برات تاریخ رؤیت‌ حساب می‌شود.

‌ماده ۲۲۹ - هر عبارتی که محال‌علیه در برات نوشته امضاء یا مهر کند،   قبولی محسوب است؛ مگر اینکه صریحاً عبارت مشعر بر عدم قبول باشد. ‌اگر عبارت فقط مشعر بر عدم قبول یک جزء از برات باشد، بقیه وجه برات قبول شده محسوب است.

" مباحث اول و دوم و سوم باب چهارم قانون تجارت به موضوعات «صورت برات، قبول و نکول، قبولی شخص ثالث» پرداخته است"‌در صورتی که محال‌علیه بدون تحریر هیچ عبارتی، برات را امضاء یا مهر نماید، برات قبول شده محسوب می‌شود.

‌ماده ۲۳۰ - قبول‌کننده برات ملزم است وجه آن را سر وعده تأدیه نماید.

‌ماده ۲۳۱ - قبول‌کننده حق نکول ندارد.

‌ماده ۲۳۲ - ممکن است قبولی منحصر به یک قسمت از وجه برات باشد، در این صورت دارنده برات باید برای بقیه اعتراض نماید.

‌ماده ۲۳۳ - اگر قبولی مشروط به شرط نوشته شد، برات نکول شده محسوب می‌شود ولی مع هذا قبول‌کننده به شرط در حدود شرطی که نوشته‌ مسئول پرداخت وجه برات است.

‌ماده ۲۳۴ - در قبولی براتی که وجه آن در خارج از محل اقامت قبول‌کننده باید تأدیه شود، تصریح به مکان تأدیه ضروری است.

‌ماده ۲۳۵ - برات باید به محض ارائه یا منتهی در ظرف ۲۴ ساعت از تاریخ ارائه قبول یا نکول شود.

‌ماده ۲۳۶ - نکول برات باید به موجب تصدیق نامه که رسماً تنظیم می‌شود، محقق گردد. تصدیق نامه مزبور موسم است به اعتراض (پروتست) ‌نکول.

‌ماده ۲۳۷ - پس از اعتراض نکول ظهرنویس ها و برات‌دهنده به تقاضای دارنده برات باید ضامنی برای تأدیه وجه آن در سر وعده بدهند یا وجه برات‌ را به انضمام مخارج اعتراض نامه و مخارج برات رجوعی (اگر باشد) فوراً تأدیه نمایند.

‌ماده ۲۳۸ - اگر بر علیه کسی که براتی قبول کرده ولی وجه آن را نپرداخته، اعتراض عدم تأدیه شود، دارنده براتی نیز که همان شخص قبول کرده ولی‌هنوز موعد پرداخت آن نرسیده است، می‌تواند از قبول‌کننده تقاضا نماید که برای پرداخت وجه آن ضامن دهد یا پرداخت آن را به نحو دیگری تضمین‌کند.

‌مبحث سوم - در قبولی شخص ثالث

‌ماده ۲۳۹ - هرگاه براتی نکول شد و اعتراض به عمل آمد شخص ثالثی می‌تواند آن را به برات‌دهنده یا یکی از ظهرنویسها قبول کند و قبولی‌ شخص ثالث باید در اعتراض نامه قید شده به امضاء او برسد.

‌ماده ۲۴۰ - بعد از قبولی شخص ثالث نیز تا برات تأدیه نشده کلیه حقوقی که برای دارنده برات از نکول آن در مقابل برات‌دهنده و ظهرنویس‌ها حاصل می‌شود، محفوظ خواهد بود.

انتهای پیام