نگاهی به حذف ادبیات و دیگر درس‌های عمومی در کنکور

ابراهیم دمشناس با بیان این‌که موافق با تغییرات کنکور به سمت و سوی حذف آن است، در عین حال می‌گوید: این تغییرات باید با در نظرداشت فرجه‌ای باشد تا تغییر آسیب‌زا نباشند.

این معلم ادبیات و داستان‌نویس در پاسخ مکتوب به پرسش‌های ایسنا درباره تصمیم حذف درس‌های عمومی از کنکور ۱۴۰۲ نوشته است: «واقعیت این است که اقدام اخیر نهادهای آموزشی کشور درباره دخل و تصرف مواد درسی آزمون‌های کنکور امر تازه‌ای نیست؛ تصمیمات یک‌جانبه پشت درهای بسته بدون در نظر گرفتن کادر آموزشی و دانش‌آموزان سنت ناپسندی‌ست که تداوم آن هیچ نفعی به حال گسترش علم و دانش در جامعه ندارد. همواره هدف‌های دیگری را دنبال می‌کند که لاجرم دور از آموزش عمومی و تخصصی است.

حذف دروس عمومی می‌تواند خیال بسیاری افراد را آسوده کند که باری از دوش آن‌ها برداشته شده است و حالا می‌توانند با فراغ بال به اصل مطلب بپردازند در حالی که مشکل جای دیگری‌ست وقتی کنکور به عنوان بازار کار ... و ... (ناشران مطرح کتاب‌های کمک درسی و کنکور) و امثالهم کودکان دبستانی ما را درگیر اضطراب و استرس پیشاهنگام می‌کند.

"ابراهیم دمشناس با بیان این‌که موافق با تغییرات کنکور به سمت و سوی حذف آن است، در عین حال می‌گوید: این تغییرات باید با در نظرداشت فرجه‌ای باشد تا تغییر آسیب‌زا نباشند"من موافق این تغییرات، به سمت و سوی حذف کنکور هستم ولی با در نظرداشت فرجه‌ای که این تغییرات آسیب‌زا نباشند، وقتی که دست کم از چهار پنج سال پیش، خانواده ها و دانش‌آموزان هزینه و برنامه‌ریزی کرده‌اند.

گذشته از این موارد زمینه عمومی یک رشته درسی را حذف کردن خلاف اصول علمی و آموزشی است وقتی که زبان آموزشی مدارس فارسی است، آیا می‌شود که زبان فارسی را از از دروس عمومی حذف کرد؟ یا زبان خارجه که خیلی از اصطلاحات و واژگان علمی دروس علمی محض از آن اخذ شده  و همین‌طور در رشته‌های دیگر دروس عمومی نقش اساسی دارند. می‌توان به‌طور بخشی نسبت به رشته آزمون‌ها این تصمیم را اعمال کرد؛ مثلا ضروری ست که رشته معارف درس عمومی عربی را آزمون بدهند ولی همین درس عمومی برای رشته تجربی ضرورت چندانی ندارد.

اعمال همه جانبه این تصمیم بیش از فوایدش دربردارنده آسیب‌هایی‌ست که متوجه دانش و دروس تخصصی دانش‌آموزان و داوطلبان است. یک نظرسنجی از کادر آموزشی، و استفاده از تجربه دبیران و معلمان می‌تواند در این زمینه روشنگر باشد و زمینه‌های تحقق آن را مهیا کند. صرف تصمیم و برخورداری از پشتوانه ابلاغی نمی‌تواند تصمیماتی از این قبیل را عقلانی و عملی جلوه دهد. در این سالیان بسیار طرح و ایده و تصمیم ابلاغ شده که راه به جایی نبرده اند و در عین حال اسباب گمراهی و آسیب ذهنی برای دانش‌آموزان و داوطلبان شده‌اند.

ضروری است در مواردی از این قبیل با معلمان و دبیران مشورت شود تا عیار تصمیم سنجیده شود.»

انتهای پیام