رژیم صهیونیستی اسناد محرمانه مربوط به اشغال جولان را فاش کرد

رژیم صهیونیستی اسناد محرمانه مربوط به اشغال جولان را فاش کرد
ایسنا
ایسنا - ۱۶ خرداد ۱۴۰۲

رژیم صهیونیستی پس از ۵۶ سال از زمان اشغال منطقه جولان سوریه، پروتکل‌های محرمانه‌ای را که در این عملیات به کار برده بود، افشا کرد.

به گزارش ایسنا، به نوشته روزنامه عربی۲۱، رژیم اشغالگر اسرائیلی در پنجاه و ششمین سالروز جنگ ژوئن ۱۹۶۷ بخشی از آرشیو نظامی و پروتکل‌های محرمانه و ویژه این جنگ را فاش کرد.

این رژیم اعلام کرد، پس از ۴۸ ساعت از زمان آغاز جنگ در تاریخ پنجم ژوئن، کمیته امنیتی و امور خارجه کنست نشست سرنوشت‌سازی را برای گفت‌وگو درباره ارتفاعات جولان برگزار کرد و نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی این نشست را تاریخی خواند؛ اما موشه دیان، وزیر جنگ وقت این رژیم با تصمیم برای اشغال آن مخالفت کرد؛ اما اعلام کرد که از تصمیم دولت برای تصرف آن تبعیت خواهد کرد.

سیفان حیلای، خبرنگار روزنامه عبری زبان یدیعوت آحارونوت در گزارشی نوشت، "هفتم ژوئن کمیته امنیتی و امور خارجه کنست در "الکریاه"، دفتر وزارت جنگ در تل‌آویو جلسه‌ای برگزار کرد و در آن لوی اشکول، نخست وزیر وقت، موشه دیان، وزیر جنگ وقت و مناحیم بیگن و یسرائیل گالیلی، دو تن از وزرای کابینه و جمعی از اعضای کمیته امنیتی و امور خارجه برای انجام گفت‌وگوهای متعددی درباره جنگ از جمله آینده این ارتفاعات سوری شرکت کردند و دیان به اشغال آن اعتراض کرد؛ اما در نهایت آنچه را دولت تصمیم گرفت، اجرا کرد و نام آن ارتفاعات جولان شد".  

حیلای در ادامه نوشت، در این صورت جلسه محرمانه‌ای که در آرشیو کنست (پارلمان رژیم صهیونیستی) از این نشست به دست آمد و اکنون بخش‌هایی از آن کشف شده، گفت‌وگوی مهمی درباره حمله به ارتفاعات سوریه و چگونگی آن و نیز آغاز یک جبهه درگیری با سوریه که در آن زمان منطقه‌ای آرام در کنار مصر و اردن بود، انجام شد، دیان بر این باور بود که نباید به این منطقه واقع در مرزهای سوریه حمله شود و ملاحظاتی برای اشغال نکردن آن وجود دارد.

دیان در ادامه گفت: منطقه جولان به عنوان بخشی از توافق آتش‌بس در بخش سوریه خلع سلاح شده است و ما دستورالعمل‌هایی به ارتش دادیم که بر اساس آنها تا زمانی که دولت بر خلاف آن تصمیم نگرفته، آرامش را تا مرزهای بین‌المللی حفظ کرده و مشکلی ایجاد نکند، با توجه به روابط سوریه و اتحادیه شوری، این به نفع ما نیست، اما اگر دولت بر خلاف آن تصمیم بگیرد، ارتش می‌تواند این کار را انجام دهد، اما من مخالف عبورمان از مرزهای بین‌المللی هستم.

آریه بن الیعازر، عضو کنست در این جلسه گفت، "ارزیابی وزیر جنگ از مناطق بدون سلاح در جولان را نمی‌پذیرم چراکه باید رشته کوهها را بگیریم، یکی از خطرناک ترین مسایلی که باعث ورود ما به این جنگ شد، رفتار سوریه است و اینکه در سال‌های ۱۹۴۶ و ۱۹۴۸ ضربه لازم را دریافت نکرد، در شهرهایی که ارتش کنترل داشت، هزاران تن از حامیان الشقیری، المفتی، فتح و فدائیون حضور داشتند و ارتش باید از آنها بخواهد ظرف یک روز منطقه را ترک کنند چراکه آنها شبه نظامی هستند".

سپس یعقوب حزان، عضو دیگر کنست که در جلسه کمیته حضور داشت، گفت، "این جنگ نمی‌تواند بدون آغاز حمله‌ای به ارتش سوریه پایان یابد من ملاحظات دیان را می‌پذیرم؛ اما لازم است ما به مسایل بزرگی فکر کنیم، اگر این کار را برای اشغال جولان نکنیم، اشتباه از طرف ما خواهد بود" که در ادامه دیان بار دیگر در جمع اعضای کمیته امنیتی و امور خارجه تاکید کرد، "ارتش آنچه را دولت تصمیم بگیرد، اجرا خواهد کرد، اما در نهایت مشخص نیست تعداد تلفاتی که رخ خواهد داد، چه قدر خواهد بود، ما هرگز از اهداف جنگی خود برای نابودی نیروهای مصری دست نخواهیم کشید زیرا بدون آن کشورهای دیگر هرگز جنگی را آغاز نخواهند کرد".

ناتان لیست، رئیس کمیته کشف اسناد محرمانه جولان در کنست اظهار کرد: "این پروتکلی ارزشمند، تاریخی و منحصربه‌فرد است، در این اسناد از نظرات و رویکردهای متفاوتی که در گفت‌وگوهای کمیته امنیتی و امور خارجه درباره اشغال ارتفاعات جولان مطرح شدند، مطلع می‌شویم و در این مذاکرات نگرانی‌های دیان از ورود اتحادیه شوروی به جنگ در صورت اشغال ارتفاعات جولان توسط اسرائیل و تاکید دیگر اعضای کمیته به لزوم اشغال این منطقه مشخص است".

آنچه در آرشیو رژیم صهیونیستی به آن اشاره نشده، این است که دو روز پس از این نشست محرمانه در الکریاه و صبح روز نهم ژوئن دیان نظرش را تغییر داد و به ژنرال دیوید الیعازر، فرمانده منطقه شمال دستور آغاز حمله مشترک ارتش به پایگاه‌های سوریه از ارتفاعات شمالی گرفته تا کوه حرمون را داد، در پایان چهارمین روز جنگ ارتش اسرائیل ۱۲۵۰ مترمربع را به اشغال خود درآورد و از حدود ۱۲۸ هزار شهروند سوری که در این منطقه سکونت داشتند، تنها شش هزار تن از آنها که بیشترشان دروزی بودند، در خانه‌های خود باقی ماندند و مابقی خانه‌های خود را ترک کرده و به اراضی سوریه گریختند.

انتهای پیام

منابع خبر

اخبار مرتبط

خبرگزاری میزان - ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۹
خبرگزاری میزان - ۲ آبان ۱۴۰۰