داستان پاچه‌خواران و نمایندگان حزب باد!

شاعر وضو گرفت و دو خط آسمان نوشت 
در دفترش به جای غزل، کهکشان نوشت

از باغ بی بهار …..که دلتنگ لاله بود
از پینه های پر ترک باغبان نوشت

بر عکس میزها که دو دستی گرفتنی است
از دست های مانده ی در شادگان نوشت

می خواست تا نشان بدهد حزب باد را
بد از هوای نفس دل بادبان نوشت

یک عده را که سمت منافع دویده اند
چون کودکان کار، به دنبال نان نوشت

شاعر، کسی که رنگ عوض کرده است را
با احترام، آدم رنگین کمان نوشت

آن را که پاچه خار، همانند پیچک است
در استعاره، بوته ی شیرین بیان نوشت

شاعر که نان چرب تملق نمی خورد
ساکت شد، انتقاد ولی بی زبان نوشت