سوره عبس با صدای عبدالباسط عبدالصمد

کد ویدیو دانلود

فیلم اصلی کیفیت ۴۸۰ کیفیت ۲۸۴

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

عَبَسَ وَتَوَلَّی ﴿١﴾ أَنْ جَاءَهُ الأعْمَی ﴿٢﴾ وَمَا یُدْرِیکَ لَعَلَّهُ یَزَّکَّی ﴿٣﴾ أَوْ یَذَّکَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّکْرَی ﴿٤﴾ أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَی ﴿٥﴾ فَأَنْتَ لَهُ تَصَدَّی ﴿٦﴾ وَمَا عَلَیْکَ أَلا یَزَّکَّی ﴿٧﴾ وَأَمَّا مَنْ جَاءَکَ یَسْعَی ﴿٨﴾ وَهُوَ یَخْشَی ﴿٩﴾ فَأَنْتَ عَنْهُ تَلَهَّی ﴿١٠﴾ کَلا إِنَّهَا تَذْکِرَةٌ ﴿١١﴾ فَمَنْ شَاءَ ذَکَرَهُ ﴿١٢﴾ فِی صُحُفٍ مُکَرَّمَةٍ ﴿١٣﴾ مَرْفُوعَةٍ مُطَهَّرَةٍ ﴿١٤﴾ بِأَیْدِی سَفَرَةٍ ﴿١٥﴾ کِرَامٍ بَرَرَةٍ ﴿١٦﴾ قُتِلَ الإنْسَانُ مَا أَکْفَرَهُ ﴿١٧﴾ مِنْ أَیِّ شَیْءٍ خَلَقَهُ ﴿١٨﴾ مِنْ نُطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ ﴿١٩﴾ ثُمَّ السَّبِیلَ یَسَّرَهُ ﴿٢٠﴾ ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ ﴿٢١﴾ ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنْشَرَهُ ﴿٢٢﴾ کَلا لَمَّا یَقْضِ مَا أَمَرَهُ ﴿٢٣﴾ فَلْیَنْظُرِ الإنْسَانُ إِلَی طَعَامِهِ ﴿٢٤﴾ أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا ﴿٢٥﴾ ثُمَّ شَقَقْنَا الأرْضَ شَقًّا ﴿٢٦﴾ فَأَنْبَتْنَا فِیهَا حَبًّا ﴿٢٧﴾ وَعِنَبًا وَقَضْبًا ﴿٢٨﴾ وَزَیْتُونًا وَنَخْلا ﴿٢٩﴾ وَحَدَائِقَ غُلْبًا ﴿٣٠﴾ وَفَاکِهَةً وَأَبًّا ﴿٣١﴾ مَتَاعًا لَکُمْ وَلأنْعَامِکُمْ ﴿٣٢﴾ فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ ﴿٣٣﴾ یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِیهِ ﴿٣٤﴾ وَأُمِّهِ وَأَبِیهِ ﴿٣٥﴾ وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِیهِ ﴿٣٦﴾ لِکُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ یَوْمَئِذٍ شَأْنٌ یُغْنِیهِ ﴿٣٧﴾ وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌ ﴿٣٨﴾ ضَاحِکَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ ﴿٣٩﴾ وَوُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ عَلَیْهَا غَبَرَةٌ ﴿٤٠﴾ تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ ﴿٤١﴾ أُولَئِکَ هُمُ الْکَفَرَةُ الْفَجَرَةُ ﴿٤٢﴾

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

چهره در هم کشید و روی برتافت... (۱)

از اینکه نابینایی به سراغ او آمده بود! (۲)

تو چه می‏دانی شاید او پاکی و تقوا پیشه کند، (۳)

یا متذکر گردد و این تذکر به حال او مفید باشد! (۴)

اما آن کس که توانگر است، (۵)

تو به او روی می‏آوری، (۶)

در حالی که اگر او خود را پاک نسازد، چیزی بر تو نیست! (۷)

اما کسی که به سراغ تو می‏آید و کوشش می‏کند، (۸)

و از خدا ترسان است، (۹)

تو از او غافل می‏شوی! (۱۰)

هرگز چنین نیست که آنها می‏پندارند; این (قرآن) تذکر و یادآوری است، (۱۱)

و هر کس بخواهد از آن پند می‏گیرد! (۱۲)

در الواح پرارزشی ثبت است، (۱۳)

الواحی والاقدر و پاکیزه، (۱۴)

به دست سفیرانی است (۱۵)

والا مقام و فرمانبردار و نیکوکار! (۱۶)

مرگ بر این انسان، چقدر کافر و ناسپاس است! (۱۷)

(خداوند) او را از چه چیز آفریده است؟! (۱۸)

او را از نطفه ناچیزی آفرید، سپس اندازه‏گیری کرد و موزون ساخت، (۱۹)

سپس راه را برای او آسان کرد، (۲۰)

بعد او را میراند و در قبر پنهان نمود،(۲۱)

سپس هرگاه بخواهد او را زنده می‏کند! (۲۲)

چنین نیست که او می‏پندارد; او هنوز آنچه را (خدا) فرمان داده، اطاعت نکرده است! (۲۳)

انسان باید به غذای خویش (و آفرینش آن) بنگرد! (۲۴)

ما آب فراوان از آسمان فرو ریختیم، (۲۵)

سپس زمین را از هم شکافتیم، (۲۶)

و در آن دانه‏های فراوانی رویاندیم، (۲۷)

و انگور و سبزی بسیار، (۲۸)

و زیتون و نخل فراوان، (۲۹)

و باغهای پردرخت، (۳۰)

و میوه و چراگاه، (۳۱)

تا وسیله‏ای برای بهره‏گیری شما و چهارپایانتان باشد! (۳۲)

هنگامی که آن صدای مهیب ( صیحه رستاخیز) بیاید، (کافران در اندوه عمیقی فرومی‏روند)! (۳۳)

در آن روز که انسان از برادر خود می‏گریزد، (۳۴)

و از مادر و پدرش، (۳۵)

و زن و فرزندانش; (۳۶)

در آن روز هر کدام از آنها وضعی دارد که او را کاملا به خود مشغول می‏سازد! (۳۷)

چهره‏هائی در آن روز گشاده و نورانی است، (۳۸)

خندان و مسرور است; (۳۹)

و صورتهایی در آن روز غبارآلود است، (۴۰)

و دود تاریکی آنها را پوشانده است، (۴۱)

آنان همان کافران فاجرند! (۴۲)