فعالان میراث فرهنگی به اقدام شهرداری شیراز برای ساخت بوستان در محوطه باستانی قصر ابونصر اعتراض کردند

طرح ساخت یک بوستان یا پارک در محوطه باستانی قصر ابونصر شیراز ، دژ ۲۳۰۰ ساله هخامنشیان، اعتراض تلاشگران میراث فرهنگی را در پی داشته است. اگرچه شهرداری شیراز می‌گوید مجوز اداره کل میراث فرهنگی استان فارس را دریافت کرده، اما کارشناسان میراث فرهنگی می‌گویند صدور چنین مجوزهایی تخلف آشکار از قوانین حفاظت از میراث فرهنگی ایران و ضوابط یونسکو است.

همزمان با شروع ساخت بوستان توسط شهرداری شیراز در دژ باستانی هخامنشیان معروف به «تخت ابونصر»، تلاشگران میراث فرهنگی اعتراضات خود را آغاز کرده اند تا جلوی ساخت غیرقانونی در محوطه این میراث باستانی را بگیرند؛ چرا که این دژ هخامنشی که در سال۱۳۱۰ به نام «تخت سلیمان» به ثبت ملی رسیده، یکی از نخستین آثار میراث فرهنگی به ثبت ملی رسیده در ایران است و در همان زمان باستان‌شناسان دانشگاه شیکاگو و موزه متروپولیتن نیویورک در این محوطه پژوهش‌های میدانی انجام داده و حفاظت از آن را برای تحقیقات بیشتر به دولت وقت ایران گوشزد کرده بودند.

اما پس از انقلاب این محوطه باستانی همچون بسیاری از پایگاه‌های به ثبت رسیده بدون حراست و مراقبت رها شد تا سوداگران و قاچاقچیان آثار باستانی با حفاری‌های غیرمجاز آنجا را ویران کرده و محلی برای دفع زباله و پسابها تبدیل کنند.

همچنین ببینید:

نگرانی‌ها از تلاش دولت رئیسی برای نابودی بافت تاریخی شیراز به بهانه توسعه «حرم شاه چراغ»

به گفته تلاشگران میراث فرهنگی این ساخت و ساز تازه‌ترین حلقه از زنجیره چهل و چند ساله تعرض به میراث باستانی پیشااسلامی است و آبگیری سدهای نوساز در جمهوری اسلامی باعث شد تا صدها میراث فرهنگی پیشااسلامی غرق شود که سد سیوند فارس نمونه بارز آن است و اعتراضات مردم و تلاشگران میراث فرهنگی برای توقف این پروژه ره بجایی نبرد و کارشناسان و باستان شناسان می گویند با آبگیری این سد بیش از ۱۳۰ محوطه باستانی از جمله تنگه بلاغی زیر آب رفت.

همچنین ببینید:

دست‌اندازی به حریم باغ عفیف‌آباد؛ دفاع متولیان میراث فرهنگی از «فیلم‌سازان رانتی»

پیش از آن نیز سد ملاصدرا فارس بقایای شهر ساسانی اقلید را نابود کرد و پل مروارید با یک کتیبه در جاده دزپارت در خوزستان زیر آبهای پشت سد کارون ۴ غرق شد.

به گفته کارشناسان باندهای قاچاق آثار باستانی با درآمدهای کلان ناشی از فروش این آثار در کشورهای حاشیه خلیج فارس، خود از عوامل اصلی هویت زدایی و نابودی میراث پیشااسلامی ایران هستند.

همچنین ببینید:

دینامیت‌ حاکمیت و منفعت‌طلبی سودجویان؛ تخریب آثار تاریخی و فرهنگی ایران ادامه دارد