مدیریت واحد بحران در شهرداری‌های کشور شکل بگیرد

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، علی نصیری رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران در نشست تخصصی مدیران بحران کلانشهر‌های ایران که در در شهر مشهد مقدس در حال برگزاری است بر اهمیت ایجاد مدیریت واحد بحران به منظور ارزیابی درست خطر در تمامی شهرداری‌های کشور تاکید کرد و یادآور شد که تولیت ریسک در شهرداری‌های کشور باید یکسان باشد.

وی با بیان این نکته افزود: ما نباید در یک جای شهرداری پدافند و در جای دیگر مدیریت بحران و در نقطه‌ای دیگر HSE یا هر ساختار جدای دیگری که به عنوان متولی ایمنی شناخته می‌شود را به صورت پراکنده داشته باشیم.

وی یادآور شد: ایمنی یک متولی سیاستگذاری می‌خواهد که این جایگاه مدیریت بحران است و مجریانی مثل آتش‌نشانی، خدمات‌شهری، شهرسازی، حمل و نقل و ترافیک و ... همه مجریان آن مرجع سیاست‌گذاری واحد باید باشند.

رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران که در مراسم افتتاحیه نشست تخصصی مدیران کلانشهر‌های کشور در مشهد سخن می‌گفت، در ابتدا به بررسی سیر تاریخی شکل‌گیری مجمع کلانشهر‌های کشور پرداخت و با اشاره به این که راه‌اندازی این مجمع اتفاق مبارکی بود که با هدف هم‌افزایی شکل گرفت، به واکاوی شکل‌گیری موضوع مدیریت بحران در این ساختار و نحوه راه‌اندازی کمیسیون مدیریت بحران پرداخت و در ادامه افزود: با پیگیری‌های صورت گرفته و تایید شهردار تهران به عنوان رئیس کلانشهر‌های کشور، مدیریت بحران به سطح کمیسیون ارتقا یافت و پنج کمیته تخصصی ذیل این کمیسیون شکل گرفت که ریاست این کمیته‌ها به عهده شهر‌های قم، تبریز، یزد، همدان و مشهد قرار گرفت و مدیریت بحران شهر تهران نیز به عنوان رئیس کمیسیون انتخاب شد.

وی در ادامه با اشاره به نحوه برگزاری جلسات این کمیسیون و کمیته‌های زیرمجموعه آن، به ارائه گزارشی از فعالیت‌های انجام گرفته درشهر تهران پرداخت و با بیان این که در قالب مجمع کلانشهر‌ها تجربیات خود را در اختیار دیگر شهر‌ها و کلانشهر‌های کشور قرار می‌دهیم، گفت: یکی از مشکلاتی که در سراسر کشور داریم این است که ارزیابی خطر و نقشه‌های بروزرسانی شده خطر نداریم و دستگاه‌ها در خصوص ارائه اطلاعات در این زمینه مقاومت می‌کنند.

وی استفاده از این اطلاعات جامع را در ارزیابی درست خطر واجد اهمیت توصیف کرده و با بیان این که ارائه این اطلاعات به شناخت ما از محل‌های تلاقی شریان‌های حیاتی، نقاط ناامن، مسیل‌ها و گسل‌ها کمک می‌کند، افزود: گاهی اوقات در بررسی نقشه‌های خطر وقتی نقاط لرزه‌خیز، مناطق در معرض سیل و آسیب‌پذیری‌ها و محل عبور شریان‌های حیاتی در تلاقی هم قرار می‌گیرند، برخی نقاط امن شهری به مناطقی با ریسک بالا تبدیل می‌شوند که باید برای رفع خطر در آن نقاط برنامه‌ریزی کرد.
وی یادآور شد: این موضوع باید در بحث شهرسازی، بارگذاری و سیاست‌هایی که در طرح‌های جامع و تفصیلی مدنظر قرار گرفته به شدت مورد توجه سیاستگذاران باشد.

نصیری افزود: مدیریت بحران به معنای پاسخ به بحران در دنیا منسوخ شده و مدیریت بحران در حال حاضر، مدیرت خطر و ایمنی و مدیریت پیشگیری از وقوع حادثه است؛ بنابراین افزایش زیرساخت‌های آمادگی همچون ایستگاه‌های آتش‌نشانی و اورژانس باید اولویت دوم ما باشد.

وی در ادامه با اشاره به راه‌اندازی قرارگاه ایمنی به ریاست شهردار تهران در پایتخت، خاطرنشان کرد: فرق قرارگاه ایمنی با ستاد مدیریت بحران در این است که ستاد سیاستگذاری می‌کند و یک ساختار دائمی و قانونی است. اما قرارگاه ساختاری عملیاتی و موقت دارد که هدف آن مانع‌زدایی از موانعی است که بر سر راه اجرای تصمیمات وجود دارد.

وی با بیان این که تمامی دستگاه‌های ذی مدخل در این قرارگاه حضور دارند، گفت: در قرارگاه ایمنی کالبدی شهر تهران ما ۷۳ خط تلاش یا محور اقدام مشخص کرده‌ایم و ایمنی کالبدی را به حادثه قبلی محدود نکرده‌ایم. ما همیشه در کشورمان رفتار هیجانی نسبت به آخرین حادثه‌ای که رخ داده داریم. به عنوان مثال پلاسکو رخ می‌دهد همه یاد آتش‌سوزی می‌افتیم.

متروپل رخ می‌دهد همه یاد ساختمان می‌افتیم و ... این در حالی است که نیاز داریم به این که کل عناصر موجود شهری را یکبار به طور کامل ارزیابی کنیم.

وی از مواردی، چون بیلبورد‌های اطلاع‌رسانی، پارک‌ها، قنات‎‌ها، مسیل، نقاط در معرض فروریزش و فرونشست، موضوع ایمنی حمل و نقل و ترافیک و همچنین مدیریت تجمعات انبوه به عنوان بخشی از موضوعاتی یاد کرد که در این ارزیابی باید مدنظر قرار گیرند.

نصیری از برنامه‌های سناریو محور، برنامه بررسی توفان، بسته‌های محله‌محور کاهش خطر، قرارگاه ایمنی پایدار، تخلیه و اسکان اضطراری، طرح جامع امداد هوایی، سامانه‌های هشدار سیل و زلزله و مخاطرات هواشناختی، بحث لجستیک بحران و شناسایی ظرفیت‌های امدادی، مقاوم‌سازی زیرساخت‌ها و شریان‌های حیاتی، آغاز مطالعات حذف شبکه گاز از تهران، مطالعات مربوط به امنیت ساختمان‌ها، توجه ویژه به تهدیدات شیمیایی، تشکیل تیم‌های جستجو و نجات شهری، تدوین برنامه‌های پاسخ، راه‌اندازی قطب‌های آمادی، امدادی و فرماندهی در پنج پهنه تهران، برگزاری تمرین‌های سراسری، احداث بیمارستان مرکز تروما، راه اندازی شماره واحد امدادی برای اولین بار در کشور تحت عنوان طرح sos، ارتقای جایگاه EOC، پویش آموزش همگانی شهر آماده، راه اندازی مرکز آموزش بین المللی مدیریت بحران و پدافند غیر عامل، تقویت تیم‌های دوام موجود. دوام مسجدمحور، مدرسه محور و دوام متخصصین، بحث بیمه بحران، بازتوانی جسمی، روانی و اجتماعی پس از حادثه، طرح جامع مدیرت بحران برای ۱۰ سال آینده، هوشمندسازی سامانه‌ها، راه اندازی شتاب‌دهنده و شتاب‌دهی شرکت‌های دانش بنیان در حوزه مدیریت بحران و پدافند غیر عامل و راه‌اندازی ۱۵ کمیته تخصصی ذیل هیات اندیشه‌ورز سازمان و فعالسازی ستاد مدیریت بحران به عنوان بخشی از فعالیت‌های مجموعه مدیریت بحران شهر تهران یاد کرد و گزارشی در زمینه نحوه اجرای این اقدامات ارائه داد.