سوره فجر با صدای عبدالباسط عبدالصمد

کد ویدیو دانلود

فیلم اصلی کیفیت ۴۸۰ کیفیت ۲۸۴

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

وَالْفَجْرِ ﴿١﴾ وَلَیَالٍ عَشْرٍ ﴿٢﴾ وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ ﴿٣﴾ وَاللَّیْلِ إِذَا یَسْرِ ﴿٤﴾ هَلْ فِی ذَلِکَ قَسَمٌ لِذِی حِجْرٍ ﴿٥﴾ أَلَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِعَادٍ ﴿٦﴾ إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ ﴿٧﴾ الَّتِی لَمْ یُخْلَقْ مِثْلُهَا فِی الْبِلادِ ﴿٨﴾ وَثَمُودَ الَّذِینَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ ﴿٩﴾ وَفِرْعَوْنَ ذِی الأوْتَادِ ﴿١٠﴾ الَّذِینَ طَغَوْا فِی الْبِلادِ ﴿١١﴾ فَأَکْثَرُوا فِیهَا الْفَسَادَ ﴿١٢﴾ فَصَبَّ عَلَیْهِمْ رَبُّکَ سَوْطَ عَذَابٍ ﴿١٣﴾ إِنَّ رَبَّکَ لَبِالْمِرْصَادِ ﴿١٤﴾ فَأَمَّا الإنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلاهُ رَبُّهُ فَأَکْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَکْرَمَنِ ﴿١٥﴾ وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلاهُ فَقَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَهَانَنِ ﴿١٦﴾ کَلا بَل لا تُکْرِمُونَ الْیَتِیمَ ﴿١٧﴾ وَلا تَحَاضُّونَ عَلَی طَعَامِ الْمِسْکِینِ ﴿١٨﴾ وَتَأْکُلُونَ التُّرَاثَ أَکْلا لَمًّا ﴿١٩﴾ وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا ﴿٢٠﴾ کَلا إِذَا دُکَّتِ الأرْضُ دَکًّا دَکًّا ﴿٢١﴾ وَجَاءَ رَبُّکَ وَالْمَلَکُ صَفًّا صَفًّا ﴿٢٢﴾ وَجِیءَ یَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ یَوْمَئِذٍ یَتَذَکَّرُ الإنْسَانُ وَأَنَّی لَهُ الذِّکْرَی ﴿٢٣﴾ یَقُولُ یَا لَیْتَنِی قَدَّمْتُ لِحَیَاتِی ﴿٢٤﴾ فَیَوْمَئِذٍ لا یُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ ﴿٢٥﴾ وَلا یُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ ﴿٢٦﴾ یَا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ﴿٢٧﴾ ارْجِعِی إِلَی رَبِّکِ رَاضِیَةً مَرْضِیَّةً ﴿٢٨﴾ فَادْخُلِی فِی عِبَادِی ﴿٢٩﴾ وَادْخُلِی جَنَّتِی ﴿٣٠﴾

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

به سپیده دم سوگند، (۱)

و به شبهای دهگانه، (۲)

و به زوج و فرد، (۳)

و به شب، هنگامی که (به سوی روشنایی روز) حرکت می‏کند سوگند (که پروردگارت در کمین ظالمان است)! (۴)

آیا در آنچه گفته شد، سوگند مهمی برای صاحبان خرد نیست؟! (۵)

آیا ندیدی پروردگارت با قوم «عاد» چه کرد؟! (۶)

و با آن شهر «ارم‏» باعظمت، (۷)

همان شهری که مانندش در شهرها آفریده نشده بود! (۸)

و قوم «ثمود» که صخره‏های عظیم را از (کنار) دره می‏بریدند (و از آن خانه و کاخ می‏ساختند)! (۹)

و فرعونی که قدرتمند و شکنجه‏گر بود، (۱۰)

همان اقوامی که در شهرها طغیان کردند، (۱۱)

و فساد فراوان در آنها به بار آوردند; (۱۲)

به همین سبب خداوند تازیانه عذاب را بر آنان فرو ریخت! (۱۳)

به یقین پروردگار تو در کمینگاه (ستمگران) است! (۱۴)

اما انسان هنگامی که پروردگارش او را برای آزمایش، اکرام می‏کند و نعمت می‏بخشد (مغرور می‏شود و) می‏گوید: «پروردگارم مرا گرامی داشته است!» (۱۵)

و اما هنگامی که برای امتحان، روزیش را بر او تنگ می‏گیرد (مایوس می‏شود و) می‏گوید: س‏خ‏للّهپروردگارم مرا خوار کرده است!» (۱۶)

چنان نیست که شما می‏پندارید; شما یتیمان را گرامی نمی‏دارید، (۱۷)

و یکدیگر را بر اطعام مستمندان تشویق نمی‏کنید، (۱۸)

و میراث را (از راه مشروع و نامشروع) جمع کرده می‏خورید، (۱۹)

و مال و ثروت را بسیار دوست دارید (و بخاطر آن گناهان زیادی مرتکب می‏شوید)! (۲۰)

چنان نیست که آنها می‏پندارند! در آن هنگام که زمین سخت در هم کوبیده شود، (۲۱)

و فرمان پروردگارت فرا رسد و فرشتگان صف در صف حاضر شوند، (۲۲)

و در آن روز جهنم را حاضر می‏کنند; (آری) در آن روز انسان متذکر می‏شود; اما این تذکر چه سودی برای او دارد؟! (۲۳)

می‏گوید: «ای کاش برای (این) زندگیم چیزی از پیش فرستاده بودم!» (۲۴)

در آن روز هیچ کس همانند او ( خدا) عذاب نمی‏کند، (۲۵)

و هیچ کس همچون او کسی را به بند نمی‏کشد! (۲۶)

تو ای روح آرام‏یافته! (۲۷)

به سوی پروردگارت بازگرد در حالی که هم تو از او خشنودی و هم او از تو خشنود است، (۲۸)

پس در سلک بندگانم درآی، (۲۹)

و در بهشتم وارد شو! (۳۰)