دولت‌های مسلمان خواستار اقدام سازمان ملل در رابطه با سوزاندن قرآن شدند

دولت‌های کشورهای مسلمانی نظیر ایران و پاکستان، روز سه‌شنبه ۲۰ تیر، با بیان این‌که «بی‌حرمتی به قرآن»، به‌مثابه نفرت‌پراکنی علیه ادیان و مذاهب است، خواستار اقدام سازمان ملل متحد در این رابطه شدند.

پاکستان در واکنش به سوزاندن قرآن در سوئد، خواستار تهیه گزارشی از جانب رئیس شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در این باره شد و از سایر کشورها نیز خواست با بازبینی قوانین خود، مجراهای قانونی را که «مانع پیشگیری و شکایت از این نوع اقدامات نفرت‌پراکنانه‌ علیه ادیان و مذاهب می‌شوند»، ببندند.

این واکنش‌ها نسبت به اقدام سلوان مومیکا، شهروند ۳۷ ساله عراقی مقیم سوئد رخ داده است که در نخستین روز از تعطیلات عید قربان امسال، یک جلد قرآن را در مقابل مسجد مرکزی استکهلم پاره کرده و سوزانده بود.

پیشنهاد دولت پاکستان، به شکاف میان اعضای مسلمان و کشورهای غربی شورای حقوق بشر سازمان ملل دامن زده است، چرا که دولت‌های غربی عضو این شورا از بابت این‌که مبادا این پیشنهاد، به مداخله در حق آزادی بیان که سال‌هاست در کشورهای آنها رعایت می‌شود بیانجامد، به‌شدت نگران هستند.

بلاول بوتو زرداری، وزیر امور خارجه پاکستان در پیامی ویدیویی خطاب به شورای ژنو گفت: «ما باید به این موضوع، به‌وضوح و همان‌گونه که هست، نگاه کنیم: تحریک مردم به نفرت‌پراکنی، تبعیض‌گذاری و دامن زدن به خشونت علیه معتقدان به ادیان و مذاهب.»

او افزود چنین اقداماتی «با مجوز دولت‌ها و احساس مصونیت از مجازات» است که رخ می‌دهد.

اظهارات وزیر امور خارجه پاکستان، از سوی وزرای خارجه ایران، عربستان سعودی و اندونزی نیز تکرار شده است، ضمن این‌که آنها اقدام به سوزاندن قرآن را یک عمل «اسلام‌هراسانه» نامیده‌اند.

رتنو مرسودی، وزیر امور خارجه اندونزی خطاب به دولت‌های غربی عضو شورای حقوق بشر سازمان ملل گفت: «جلوی سوءاستفاده از آزادی بیان را بگیرید. سکوت شما به منزله همدستی [با سوءاستفاده‌چی‌ها] است.»

اما کاتارینا استاش، سفیر آلمان در سازمان ملل، در عین این‌که سوزاندن قرآن را یک «عمل تحریک‌آمیز و هولناک» خواند و آن را محکوم کرد، گفت: «آزادی بیان گاهی نیز به این معنا است که عقایدی را که ممکن است غیرقابل تحمل به نظر برسند، تحمل کنیم.»

به گفته برخی دیپلمات‌ها، مذاکرات پرتنشی که در این رابطه در روز سه‌شنبه میان اعضای شورای حقوق بشر سازمان ملل رخ داده، موفقیت‌آمیز نبوده است و انتظار می‌رود که به رای‌گیری بیانجامد.