با جنگ ترکیبی چه کنیم؟

«دشمن یک جنگ ‌ترکیبی را شروع کرد؛ یک جنگ ترکیبی؛ این را بنده از روی اطّلاع به شما عرض میکنم. دشمن یعنی آمریکا، اسرائیل، بعضی از ‌قدرتهای اروپاییِ موذی و خبیث، بعضی از گروه‌ها و گروهکها، همه‌ی امکاناتشان را وارد میدان کردند. همه‌ی امکانات یعنی چه؟ ‌یعنی دستگاه‌های اطّلاعاتی‌شان را، دستگاه‌های رسانه‌ای‌شان را، ظرفیّت فضای مجازی‌شان را، استفاده از تجربه‌های گذشته‌شان را.»

صطلاح جنگ ترکیبی که برای نخستین بار توسط فرانک هافمن مشاور ارشد ارتش آمریکامطرح شد به یک روش نظامی گفته می‌شود که مرکب از جنگ های کلاسیک، نامنظم، مجازی، رسانه ای، قضایی و دیپلماتیک است. اهداف جنگ ترکیبی مداخله در امور داخلی کشورهای خارجی بخصوص در زمان انتخابات، ایجاد انقلاب های مخملی، تهاجم فرهنگی و بهره گیری از اختلافات دینی و نارضایتی های موجود برای تامین منافع آمریکا است.

مقدمه ورود در جنگ ترکیبی، بهره برداری از اتفاقات جاری مانند یک تجمع اعتراض آمیز در کشور هدف است. در این مقطع، عوامل خارجی در چند عرصه وارد مبارزه می شوند و بطور همزمان یا متناوب از حربه های اقتصادی، شبه نظامی، دیپلماتیک، اطلاعاتی،سایبری و رسانه ای استفاده کرده و نابسامانی‌های ایجاد شده را تبدیل به شورش‌های نامنظم و مخرب می کنند.

هدف اصلی جنگ ترکیبی نهادینه کردن نارضایتی در کشور هدف و زنده نگه داشتن آشوب و ناامنی است و در این مسیر حتی از غیرانسانی ترین روش ها مثل تحریم دارویی و اقدامات تروریستی استفاده می شود.

فرسایشی کردن آشوب و اغتشاش یکی دیگر از روش های جنگ ترکیبی است و مدیران این جنگ، طولانی شدن نبرد و خسته کردن نیروهای مقابل را با تمام توان دنبال می کنند.

"«دشمن یک جنگ ‌ترکیبی را شروع کرد؛ یک جنگ ترکیبی؛ این را بنده از روی اطّلاع به شما عرض میکنم"در نبرد ترکیبی که رسانه در آن نقش ویژه دارد، جعل یا تحریف اخبار و انتشار گسترده آن در فضاهای واقعی و مجازی از تاکتیک‌های اصلی برای تأثیرگذاری بر افکار عمومی است.ایجاد امید به پیروزی در میان معترضین،معرفی دشمن به عنوان دوست و تخریب سیاست های دولت هدف، در جنگ ترکیبی مورد توجه قرار دارد.

درجنگ ترکیبی اخیرعلیه ایران، دشمنان مُرکب مانند آمریکا،رژیم صهیونیستی، تروئیکای اروپایی یعنی انگلیس، فرانسه و آلمان با کمک کشورهایی مثل عربستان و آلبانی و ترکیب ابزارهای سایبری،اقتصادی،تروریستی، اطلاعاتی و.... وارد شده و به دنبال پیشروی بودند. دشمن در این جنگ سعی کرد همه حوزه ها را فعال کند و چنانچه در یک حوزه خاص موفق به پیشروی نشد و یا شکست خورد، حوزه‌های دیگر را نیز عملیاتی سازد.

برخی از صاحبنظران خارجی از جنگ ترکیبی دشمن علیه ایران به‌عنوان «جنبش‌ بی‌سَر» یاد می کنند. در ادبیات رسانه ای، معمولا جنبش‌های بی‌سر به «اعتراضات فاقد رهبر» گفته می شود و شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی در عمل نقش ارتباطی، رهبری و هدایت معترضان را بر عهده می‌گیرند. جنبش های بی سر، باعث تغییر حکومت نمی شود اما موجب ویرانی کشور، بی ثباتی، ناامنی، قتل و خشونت می گردد.

ضدانقلاب و سرویس‌های اطلاعاتی دشمن نیز در جنگ ترکیبی علیه ایران، توان ایجاد یک بحران یا آشوب گسترده را نداشتند اما از فرصت‌هایی برای ابراز وجود و جذب معترضین از مسیر دروغ پردازی و سیاه نمایی استفاده کردند. درواقع ضدانقلاب «پروژه‌ی ویران‌سازی کشور» را در دستور کار داشت و می خواست با ایجاد جنگ داخلی، از مدل استفاده شده غربی ها در سوریه و عراق و لیبی و افغانستان و یمن استفاده کند.

از بین بردن تمرکز مسئولین و و کارگزاران یک کشور و مشغول کردن آنها با مسائل جاری و ایجاد مانع در مسیر کارهای اساسی و پیشرفت، از مسیر دامن زدن به اغتشاش نیز از اهداف جنگ ترکیبی است.

رهبر انقلاب در دیدار اعضاء مجمع تشخیص مصلحت نظام در تاریخ بیستم مهر به این مهم اشاره کرده و خاطرنشان کردند:

«حواستان به این حوادث جزئی در مقابل چشم منعطف نشود به طوری که از کارهای اصلی باز بمانید. یکی از اهداف دشمن همین است که مسئولین را با این چیزها مشغول، سرشان را گرم کند، مشغول کند، از کار اصلی باز بمانند. ان‌شاءاللّه این جور نخواهد شد. مسئولین به کارهای خودشان خواهند رسید.

"دشمن یعنی آمریکا، اسرائیل، بعضی از ‌قدرتهای اروپاییِ موذی و خبیث، بعضی از گروه‌ها و گروهکها، همه‌ی امکاناتشان را وارد میدان کردند"همه‌ی وقت را بگذارید برای کارهای اساسی کشور و کارهای پیشرفت کشور.»

از نگاه رهبر انقلاب، برای مقابله با جنگ ترکیبی، نخست باید بنیه های دفاعی در حوزه های مُرکب، تقویت شده و سپس تهاجم ترکیبی بصورت همه جانبه علیه دشمن صورت پذیرد. ایشان در این رابطه می گویند:

«ما هم در مقابل، بایستی حرکتمان حرکت ترکیبی باشد؛ از همه جهت بایستی تلاش کنیم. البتّه دفاع باید بکنیم امّا همیشه در موضع دفاعی نمیتوانیم بمانیم؛ این را باید توجّه داشت. این که من میگویم باید دفاع کنیم، خُب دفاع یک کار لازم است امّا همیشه نمیشود در موضع دفاعی ماند؛ دشمن تهاجم میکند، ما هم باید تهاجم داشته باشیم؛ در زمینه‌های مختلف؛ هم در زمینه‌های رسانه‌ای، هم در زمینه‌های اقتصادی، هم در زمینه‌های امنیّتی. اهل فکر در این زمینه‌ها مسئولند؛ کسانی که اهل فکرند، ‌اهل کار و اقدامند، بخصوص مسئولان، در هر کدام از این عرصه‌ها که میتوانند بایستی تلاش کنند و ان‌شاءالله همچنان که بر خلاف خواسته‌ی دشمن و بر خلاف گمانهای آشفته‌ی دشمن، جمهوری اسلامی بیش از چهار دهه، با قدرت پیش رفته و روزبه‌روز بحمدالله مستحکم‌تر و ریشه‌دارتر شده، در آینده هم همین حرکت ادامه پیدا خواهد کرد؛ به نظر من و ان‌شاءالله به توفیق الهی از گذشته هم بهتر حرکت خواهیم کرد و پیش خواهیم رفت و دشمن ناکام خواهد شد؛ منتها باید هر کدام وظیفه‌ی خودمان را در هر بخشی بدانیم.» ۱۹ بهمن ۱۴۰۰

برای شکست جنگ ترکیبی و تهاجم ترکیبی علیه دشمن، مهمترین عامل، همراه سازی مردم با حاکمیت و جلب رضایت ملت است.

امروز هیچیک از مسئولین، نارسایی هایی که موجب نارضایتی مردم شده است را انکار نمی کنند و معتقدند که باید صف معترضین از اغتشاشگران و عوامل دشمن را جدا دانست. اهتمام جدی برای رفع یا کاهش مشکلات موجود و اطلاع رسانی مستمر از میزان کارهای انجام شده برای حل مسائل و همچنین تشریح صادقانه محدودیت های موجود برای اقناع افکار عمومی و ایجاد اعتماد در مردم، یک ضرورت قطعی برای مقابله با جنگ ترکیبی است.

بطور همزمان، تقویت انسجام ملی و تلاش برای اتحاد مذاهب و قومیت های مختلف و گرایش های سیاسی در تهاجم ترکیبی علیه دشمن، باید مورد توجه آحاد مسئولین باشد. امروز در این دریای مواج، همه ملت در یک کشتی نشسته و دشمن به دنبال سوراخ کردن این کشتی است. ضد انقلاب تفاوتی برای شیعه یا سنی، تُرک و کُرد و عرب و بلوچ و لُر و بختیاری و قشقایی و اصولگرا یا اصلاح طلب قائل نیست. تروریست های حرم شاهچراغ به مردم حمله کردند و گرایشات سیاسی،مذهبی یا قومی آنها در این اقدام شنیع نقشی نداشت.

"در ادبیات رسانه ای، معمولا جنبش‌های بی‌سر به «اعتراضات فاقد رهبر» گفته می شود و شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی در عمل نقش ارتباطی، رهبری و هدایت معترضان را بر عهده می‌گیرند"بنابراین باید مدیریت کرد تا همه مردم در مقابل دشمن ید واحد شده و از ورود در مباحث تفرقه افکنانه پرهیز کنند.

ارتقای ابزارهای سایبری و رسانه ای، افزایش سواد رسانه ای برای کاهش تاثیرگذاری اطلاعات جعلی بر افکار عمومی، برنامه‌ریزی عملیاتی و اطلاعاتی، مقاوم سازی اقتصاد، تبیین و تحلیل مستمر وقایع و اطلاع رسانی بموقع، ایجاد کرسی های آزاداندیشی در مجامع علمی بخصوص دانشگاهها و حوزه های علمیه، اقدام بموقع نظامی علیه پایگاههای دشمن و بکارگیری دیپلماسی فعال برای جلوگیری از تحرکات کشورهای خارجی علیه مردم ایران نیز طبعا در دستورکار قرار دارد و انشاالله نتیجه خواهد داد. انتظار است امروز که از جنگ ترکیبی دشمن با موفقیت در حال عبور هستیم با اتخاذ تدابیر لازم و با حفظ حمایت مردم، از تکرار این قبیل حوادث جلوگیری کنیم.

۶۵۶۵