سرنوشت موزه شبیه‌خوانی به کجا انجامید؟/ پیگیری‌ها ادامه دارد

علی عطایی مدیر امور هنرهای نمایشی سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران درباره پیگیری‌هایی که برای احداث موزه شبیه خوانی و مرکز

شبیه پژوهی داشته است به خبرنگار مهر اظهار داشت: متاسفانه با وجود اینکه شبیه‌خوانی هنری با ریشه‌های اصیل ایرانی است و مهمترین گونه‌اش تعزیه سال‌های سال در این سرزمین عزیز راوی و پرچمدار حقیقت عاشوراست اما هیچ موزه یا مرکز پژوهشی در کشور ندارد.

وی افزود: بنا بر ضرورت ریشه‌های اصیل و حفظ فرهنگ و هنر ایرانی و اسلامی در سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران تصمیم گرفتیم که چنین مرکزی تاسیس شود تا هم برای اولین‌بار موزه‌ای در خور و شایسته به این هنر گرامی اختصاص دهیم و هم در آن مرکز امکانی فراهم آوریم تا در یک آزمایشگاه تجربی جوانان مستعد با استفاده از ابزارها و نشانه‌های نمایش‌های ایرانی دست به خلق تجربه‌های جدید بزنند. در کنار اینها این مرکز می‌تواند به عنوان یک مرکز گردشگری هنرهای نمایشی مورد توجه باشد و هر گردشگر داخلی و خارجی در هر فصل و ماهی از سال نمایش‌های ایرانی را بر صحنه این مرکز تماشا کند.

این مدیر هنری یادآور شد: در همین راستا مدتی است که با شورای اسلامی شهر و شهرداری تهران مکاتبه کرده‌ایم و منتظریم که دوستان به ما پاسخی راهگشا بدهند. به خصوص امیدواریم برخی از اعضای شورای اسلامی شهر که از همکاران قدیمی سازمان هستند و سابقه فرهنگی بیشتری دارند برای تحقق این ضرورت مشارکت و مساعدت ویژه داشته باشند.

عطایی با اشاره به محل احداث موزه عنوان کرد: «مرکز نمایش‌های آیینی صبا» اولین گزینه ما برای احداث موزه و مرکز

شبیه پژوهی است. خود مرکز هم از ابتدای تاسیس بنا بوده که محلی برای ارائه نمایش‌های ایرانی و آیینی باشد. هزینه‌های بسیاری هم برای آن شده است اما اکنون به دلیل اختلاف حقوقی میان پیمانکار و شهرداری مدت‌هاست که بلا استفاده مانده است.

وی با ابراز تاسف از رهاشدگی این مکان به مدت چندین سال گفت: این مرکز اکنون با میلیاردها تومان هزینه در آستانه فرسودگی قرار گرفته است.

امیدوارم مشکل این ملک به زودی در شهرداری و شورای شهر حل شود و هنرمندان هنرهای نمایش ایرانی و آیینی بتوانند فضای تازه‌ای برای ارائه آثار خود در اختیار بگیرند.

وی در پایان صحبت‌هایش درباره نهادها و مراکز دیگری که می‌توانند در تحقق این امر مثمرثمر باشند، بیان کرد: در کنار شهرداری، سازمان فرهنگی هنری و حتی وزارت ارشاد و دیگر نهادها، فکر می‌کنم هنرمندان و البته رسانه‌ها هم باید داشتن چنین فضاهایی را مطالبه کنند و پیگیر روند کار باشند و هر جا نقص یا کم‌کاری وجود دارد، گوشزد کنند و حتی پیشنهادهای راهگشا بدهند.