متن کامل دعا مشلول + صوت و ترجمه

خبرگزاری میزان - نام دعا بر اساس داستان جوانی است که توسط پدرش نفرین شده و بخشی از بدنش شل شده است. امام حسین نقل می‌کند روزی به همراه پدر به طواف خانه خدا رفته بودیم که ناگهان صدای اه و ناله جوانی به گوش رسید، پدر مرا به سراغ صدا فرستاد تا اگر مشکلی پیش آمده، آنرا حل کنم.

من به دنبال صدا رفتم تا به جوانی رسیدم که قسمتی از بدنش شل شده بود، او را پیش پدرم بردم.

پدرم علت شل بودنش را پرسید و جوان گفت: من جوان خوش گذرانی بودم و پدرم همیشه از این موضوع ناراحت بود و مرا سرزنش می‌کرد، روزی بدون اجازه پدرم پول‌هایش را برداشتم و زمانی هم که این موضوع را فهمید با او بحثم شد و کتکش زدم. پدرم که بسیار دلش شکسته شده بود مرا نفرین کرد و از آن زمان من به این وضغ درآمده ام، سال‌ها از پدرم عذرخواهی کردم تا مرا ببخشد در نهایت بعد از چند سال راضی شد تا به همراه من به مکه آمده و برای من طلب آمرزش کند، اما در طول مسیر فوت کرد. حضرت علی بعد از شنیدن این صحبت‌ها به او فرمود روز بخشایش تو نزدیک است و سپس دعای مشلول را به او یاد داد و جوان بعد از خواندن این دعا مشکلش بر طرف شد.

صوت کامل دعا مشلول

دانلود صوت دعا مشلول

متن کامل دعا مشلول

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ یَا حَیُّ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ یَا هُوَ یَا مَنْ لا یَعْلَمُ مَا هُوَ وَ لا کَیْفَ هُوَ وَ لا أَیْنَ هُوَ وَ لا حَیْثُ هُوَ إِلا هُوَ یَا ذَا الْمُلْکِ وَ الْمَلَکُوتِ یَا ذَا الْعِزَّهِ وَ الْجَبَرُوتِ یَا مَلِکُ یَا قُدُّوسُ یَا سَلامُ یَا مُؤْمِنُ یَا مُهَیْمِنُ یَا عَزِیزُ یَا جَبَّارُ یَا مُتَکَبِّرُ یَا خَالِقُ یَا بَارِئُ یَا مُصَوِّرُ یَا مُفِیدُ یَا مُدَبِّرُ یَا شَدِیدُ یَا مُبْدِئُ یَا مُعِیدُ یَا مُبِیدُ یَا وَدُودُ یَا مَحْمُودُ یَا مَعْبُودُ

خدایا!از تو خواستارم به نامت،به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی‏اش همیشگی است،ای دارای بزرگی و بزرگواری،ای زنده‏ ای همیشه پاینده،ای زنده،معبودی جز تو نیست،ای او،ای آن‏که کسی نمی‏داند او چیست و نمی‏داند او چگونه است و نمی‏داند کجاست، و نمی‏داند در کدام سو است،

ای دارای فرمانروایی و ملکوت،ای صاحب عزّت و جبروت،ای فرمانروا،ای منزّه از هرعیب،ای سلام،ای ایمنی‏بخش،ای پرشکوه،ای عزّتمند،ای دارنده قره،ای بزرگمنش،ای آفریننده،ای پدیدآوردنده،ای صورتگر،ای سودبخش‏ ای تدبیر کننده،ای محکم‏کار،ای آغازگر،ای نابود کننده ستمگران،ای دوست نیکان،ای ستوده،ای پرستیده،

یَا بَعِیدُ یَا قَرِیبُ یَا مُجِیبُ یَا رَقِیبُ یَا حَسِیبُ یَا بَدِیعُ یَا رَفِیعُ یَا مَنِیعُ یَا سَمِیعُ یَا عَلِیمُ یَا حَلِیمُ یَا کَرِیمُ یَا حَکِیمُ یَا قَدیِمُ یَا عَلِیُّ یَا عَظِیمُ یَا حَنَّانُ یَا مَنَّانُ یَا دَیَّانُ یَا مُسْتَعَانُ یَا جَلِیلُ یَا جَمِیلُ یَا وَکِیلُ یَا کَفِیلُ یَا مُقِیلُ یَا مُنِیلُ یَا نَبِیلُ یَا دَلِیلُ یَا هَادِی یَا بَادِی یَا أَوَّلُ یَا آخِرُ یَا ظَاهِرُ یَا بَاطِنُ یَا قَائِمُ یَا دَائِمُ یَا عَالِمُ یَا حَاکِمُ یَا قَاضِی یَا عَادِلُ یَا فَاصِلُ یَا وَاصِلُ یَا طَاهِرُ یَا مُطَهِّرُ یَا قَادِرُ یَا مُقْتَدِرُ یَا کَبِیرُ یَا مُتَکَبِّرُ یَا وَاحِدُ یَا أَحَدُ یَا صَمَدُ یَا مَنْ لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوا أَحَدٌ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ صَاحِبَهٌ وَ لا کَانَ مَعَهُ وَزِیرٌ ،

ای دور از هر چیز،ای نزدیک به هرچیز،ای اجابت کننده،ای دیدبان،ای حسابرس،ای نورآفرین،ای بلندمرتبه،ای ارجمند،ای شنوا،ای دانا،ای‏ بردبار،ای بزرگوار،ای فرزانه،ای دیرینه،ای والا،ای بزرگ،ای پرمهر،ای عطابخش،ای جزادهنده،ای یاری کننده،ای با جلالت، ای زیبا،ای کارگزار،ای کفایت کننده،

ای بخشنده لغزش،ای رساننده نعمت،ای شریف،ای رهنما،ای هدایت‏گر،ای آغازگر، ای اوّل،ای آخر،ای آشکار،ای پنهان،ای استوار،ای پایدار،ای آگاه،ای حکمران،ای داور،ای دادگر،ای جدا کننده، ای پیونددهنده،

ای پاک،ای پاک کننده،ای توانا،ای نیرومند،ای بزرگ،ای بزگمنش،ای یگانه،ای یکتا،ای مقصود دل‏ نیازمندان،ای آن‏که نزاده و زاده نشده،و همتایی ندارد و همسری برایش نباشد و وزیری با او نبوده‏

وَ لا اتَّخَذَ مَعَهُ مُشِیرا وَ لا احْتَاجَ إِلَی ظَهِیرٍ وَ لا کَانَ مَعَهُ مِنْ إِلَهٍ غَیْرُهُ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ فَتَعَالَیْتَ عَمَّا یَقُولُ الظَّالِمُونَ عُلُوّا کَبِیرا یَا عَلِیُّ یَا شَامِخُ یَا بَاذِخُ یَا فَتَّاحُ یَا نَفَّاحُ یَا مُرْتَاحُ یَا مُفَرِّجُ یَا نَاصِرُ یَا مُنْتَصِرُ یَا مُدْرِکُ یَا مُهْلِکُ یَا مُنْتَقِمُ یَا بَاعِثُ یَا وَارِثُ یَا طَالِبُ یَا غَالِبُ یَا مَنْ لا یَفُوتُهُ هَارِبٌ یَا تَوَّابُ یَا أَوَّابُ یَا وَهَّابُ یَا مُسَبِّبَ الْأَسْبَابِ یَا مُفَتِّحَ الْأَبْوَابِ یَا مَنْ حَیْثُمَا دُعِیَ أَجَابَ یَا طَهُورُ یَا شَکُورُ یَا عَفَوُّ یَا غَفُورُ یَا نُورَ النُّورِ یَا مُدَبِّرَ الْأُمُورِ،

و برای خود مشاوری نگرفته و به پشتیبانی نیازمند نگشته و با او جز او معبودی نبوده است،نیست معبودی‏ جز تو،تو برتر از آنی که ستمکاران گویند بسیار برتری،ای والا بلندمرتبه،ای عطابخش،ای گشایشگر،ای‏ بخشایشگر،

ای فرخ‏بخش دلها،ای غم‏زدا،ای یاری رسان،ای یاری ستان،ای دریابنده،ای نابود کننده،ای انتقام گیرنده،ای‏ برانگیزنده،ای وارث،ای خواهان،ای چیره،ای که گریزنده‏ای از دستش نگریزد،ای بسیار توبه‏پذیر،ای بسیار پذیرای بندگان،

ای بسیار بخشنده،ای فراهم آورنده سببها،ای گشاینده درها،ای آن‏که هرگاه و هرجا خوانده شود اجابت نماید،ای پاک کننده،ای قدردان صالحان ای با گذشت،ای آمرزنده،ای روشنایی نور،ای مدبّر امور،

یَا لَطِیفُ یَا خَبِیرُ یَا مُجِیرُ یَا مُنِیرُ یَا بَصِیرُ یَا ظَهِیرُ یَا کَبِیرُ یَا وِتْرُ یَا فَرْدُ یَا أَبَدُ یَا سَنَدُ یَا صَمَدُ یَا کَافِی یَا شَافِی یَا وَافِی یَا مُعَافِی یَا مُحْسِنُ یَا مُجْمِلُ یَا مُنْعِمُ یَا مُفْضِلُ یَا مُتَکَرِّمُ یَا مُتَفَرِّدُ یَا مَنْ عَلا فَقَهَرَ یَا مَنْ مَلَکَ فَقَدَرَ یَا مَنْ بَطَنَ فَخَبَرَ یَا مَنْ عُبِدَ فَشَکَرَ یَا مَنْ عُصِیَ فَغَفَرَ یَا مَنْ لا تَحْوِیهِ [یَحْوِیهِ‏] الْفِکَرُ وَ لا یُدْرِکُهُ بَصَرٌ وَ لا یَخْفَی عَلَیْهِ أَثَرٌ یَا رَازِقَ الْبَشَرِ یَا مُقَدِّرَ کُلِّ قَدَرٍ،

ای مهربان،ای آگاه،ای پناه‏دهنده،ای روشنی‏بخش،ای مددرسان‏ ای بزرگ،ای یکتا،ای یگانه ای پاینده،ای تکیه‏گاه،ای بی‏نیاز،ای کفایت کننده،ای شفابخش،ای وفا کننده،ای عافیت‏بخش، ای نیکوکار،ای زیبایی‏بخش،ای نعمت افزا،

ای فزون‏بخش ای گرامی،ای بی‏همتا،ای آن‏که بلندی گرفت و چیره گشت،ای آن‏که در فرمانروایی‏اش توانا شد،ای آن‏که پنهان و آگاه گشت،ای آن‏که پرستیده شد و پذیرفت،ای آن‏که نافرمانی شد و آمرزید،ای آن‏که اندیشه‏ نگنجایدش،و دیده‏ای او را در نیابد،و اثری بر او پوشیده نماند،ای روزی‏دهنده بشر،ای اندازه‏گیر هر اندازه،

یَا عَالِیَ الْمَکَانِ یَا شَدِیدَ الْأَرْکَانِ یَا مُبَدِّلَ الزَّمَانِ یَا قَابِلَ الْقُرْبَانِ یَا ذَا الْمَنِّ وَ الْإِحْسَانِ یَا ذَا الْعِزَّهِ وَ السُّلْطَانِ یَا رَحِیمُ یَا رَحْمَانُ یَا مَنْ هُوَ کَلَّ یَوْمٍ فِی شَأْنٍ یَا مَنْ لا یَشْغَلُهُ شَأْنٌ عَنْ شَأْنٍ یَا عَظِیمَ الشَّأْنِ یَا مَنْ هُوَ بِکُلِّ مَکَانٍ یَا سَامِعَ الْأَصْوَاتِ یَا مُجِیبَ الدَّعَوَاتِ یَا مُنْجِحَ الطَّلِبَاتِ یَا قَاضِیَ الْحَاجَاتِ یَا مُنْزِلَ الْبَرَکَاتِ یَا رَاحِمَ الْعَبَرَاتِ یَا مُقِیلَ الْعَثَرَاتِ یَا کَاشِفَ الْکُرُبَاتِ یَا وَلِیَّ الْحَسَنَاتِ یَا رَافِعَ الدَّرَجَاتِ،

ای والا جاه،ای استوار پایه،ای گرداننده روزگار،ای پذیرنده قربانی،ای منتّگذار نیکوکار، ای دارای شکوه و سلطنت،ای مهربان،ای بخشنده،ای کسی‏که هر روز در کاری است،ای آن‏که کاری از کار دیگر بازش ندارد،ای بلندمرتبه،

ای آن‏که در هر جا هست،ای شنونده نجواها،ای اجابت‏ کننده دعاها،ای برآورنده خواسته‏ها و نیازها،ای فرو فرستنده برکات،ای رحم کننده بر اشکها،ای درگذرنده از لغزشها،ای برطرف کننده ناراحتیها،ای سرچشمه خوبیها،ای بالابرنده‏ درجات،

یَا مُؤْتِیَ السُّؤْلاتِ یَا مُحْیِیَ الْأَمْوَاتِ یَا جَامِعَ الشَّتَاتِ یَا مُطَّلِعا عَلَی النِّیَّاتِ یَا رَادَّ مَا قَدْ فَاتَ یَا مَنْ لا تَشْتَبِهُ عَلَیْهِ الْأَصْوَاتُ یَا مَنْ لا تُضْجِرُهُ الْمَسْأَلاتُ وَ لا تَغْشَاهُ الظُّلُمَاتُ یَا نُورَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاوَاتِ یَا سَابِغَ النِّعَمِ یَا دَافِعَ النِّقَمِ یَا بَارِئَ النَّسَمِ یَا جَامِعَ الْأُمَمِ یَا شَافِیَ السَّقَمِ یَا خَالِقَ النُّورِ وَ الظُّلَمِ یَا ذَا الْجُودِ وَ الْکَرَمِ یَا مَنْ لا یَطَأُ عَرْشَهُ قَدَمٌ یَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِینَ یَا أَکْرَمَ الْأَکْرَمِینَ یَا أَسْمَعَ السَّامِعِینَ یَا أَبْصَرَ النَّاظِرِینَ یَا جَارَ الْمُسْتَجِیرِینَ ،

ای درهنده خواسته‏ها،ای زنده کننده مردگان،ای گرد آورنده پراکنده‏ها،ای آگاه‏ از نیتّها،ای برگرداننده آنچه از دست رفته،ای کسی‏که نجواها بر او مشتبه نشود،ای کسی‏که درخواستها او را به ستوه نیاورد،و تاریکیها او را فرا نگیرد،

ای روشنی زمین و آسمانها،ای فروریز نعمتها،ای دفع کننده بدفرجامیها،ای آفریننده آدمیان،ای گرد آورنده امّتها،ای شفابخش دردها،ای پدیدآورنده روشنی و تاریکیها،ای صاحب جود و کرم،ای آن‏که به عرشش قدمی پای ننهد،ای بخشنده‏ترین بخشندگان،ای کریم‏ترین کریمان،ای شنواترین‏ شنوایان،ای بیناترین بینایان،ای پناه پناه‏جویان،

یَا أَمَانَ الْخَائِفِینَ یَا ظَهْرَ اللاجِینَ یَا وَلِیَّ الْمُؤْمِنِینَ یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ یَا غَایَهَ الطَّالِبِینَ یَا صَاحِبَ کُلِّ غَرِیبٍ یَا مُونِسَ کُلِّ وَحِیدٍ یَا مَلْجَأَ کُلِّ طَرِیدٍ یَا مَأْوَی کُلِّ شَرِیدٍ یَا حَافِظَ کُلِّ ضَالَّهٍ یَا رَاحِمَ الشَّیْخِ الْکَبِیرِ یَا رَازِقَ الطِّفْلِ الصَّغِیرِ یَا جَابِرَ الْعَظْمِ الْکَسِیرِ یَا فَاکَّ کُلِّ أَسِیرٍ یَا مُغْنِیَ الْبَائِسِ الْفَقِیرِ یَا عِصْمَهَ الْخَائِفِ الْمُسْتَجِیرِ یَا مَنْ لَهُ التَّدْبِیرُ وَ التَّقْدِیرُ یَا مَنِ الْعَسِیرُ عَلَیْهِ سَهْلٌ یَسِیرٌ یَا مَنْ لا یَحْتَاجُ إِلَی تَفْسِیرٍ ،

ای امان هراسناکان،ای تکیه‏گاه پناهندگان‏ ای سرپرست مؤمنان،ای فریادرس فریادکنندگان،ای مقصود دل نیازمندان،ای کس هر بی‏کس، ای همدم هر تنها،ای پناه هر رانده،ای مأوای هر آواره،ای نگهدار هر گمشده،

ای‏ مهرورز سالخوردگان،ای روزی‏دهنده کودکان خردسال،ای ترمیم کننده استخوان شکسته،ای رهاننده هر اسیر ای بی‏نیاز کننده هر بینوای تهدیست،ای پناه هر ترسان پناه‏جو،ای آن‏که تدبیر و تقدیر از آن اوست،ای‏ آن‏که دشواریها برای او سهل و آسان است،ای آن‏که نیازمند به دلیل و تفسیر نیست،

یَا مَنْ هُوَ عَلَی کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ یَا مَنْ هُوَ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ خَبِیرٌ یَا مَنْ هُوَ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ بَصِیرٌ یَا مُرْسِلَ الرِّیَاحِ یَا فَالِقَ الْإِصْبَاحِ یَا بَاعِثَ الْأَرْوَاحِ یَا ذَا الْجُودِ وَ السَّمَاحِ یَا مَنْ بِیَدِهِ کُلُّ مِفْتَاحٍ یَا سَامِعَ کُلِّ صَوْتٍ یَا سَابِقَ کُلِّ فَوْتٍ یَا مُحْیِیَ کُلِّ نَفْسٍ بَعْدَ الْمَوْتِ یَا عُدَّتِی فِی شِدَّتِی یَا حَافِظِی فِی غُرْبَتِی یَا مُونِسِی فِی وَحْدَتِی یَا وَلِیِّی فِی نِعْمَتِی یَا کَهْفِی حِینَ تُعْیِینِی الْمَذَاهِبُ وَ تُسَلِّمُنِی الْأَقَارِبُ وَ یَخْذُلُنِی کُلُّ صَاحِبٍ یَا عِمَادَ مَنْ لا عِمَادَ لَهُ،

ای آن‏که بر هر کاری تواناست،ای‏ آن‏که به هر چیزی داناست،ای آن به همه‏چیز بیناست،ای فرستنده بادها،ای شکافنده روشنی صبح‏ ای برانگیزنده ارواح،ای صاحب جود و بخشش،ای آن‏که هر کلیدی به دست اوست،

ای شنونده هر نجوا ای پیشتر از هر آنچه گذشته،ای حیات‏بخش هر جان پس از مرگ،ای توشه‏ام در سختی،ای نگهدارم در غربت،ای همدمم در تنهایی،ای سرپرستم در نعمت،ای پناهم آنگاه که روشهای ناهنجار درمانده‏ام سازد و نزدیکان رهایم کنند،و هر همدمی دست از یاری‏ام بردارد،ای تکیه‏گاه آن‏که تکیه‏گاهی ندارد،

یَا سَنَدَ مَنْ لا سَنَدَ لَهُ یَا ذُخْرَ مَنْ لا ذُخْرَ لَهُ یَا حِرْزَ مَنْ لا حِرْزَ لَهُ یَا کَهْفَ مَنْ لا کَهْفَ لَهُ یَا کَنْزَ مَنْ لا کَنْزَ لَهُ یَا رُکْنَ مَنْ لا رُکْنَ لَهُ یَا غِیَاثَ مَنْ لا غِیَاثَ لَهُ یَا جَارَ مَنْ لا جَارَ لَهُ یَا جَارِیَ اللَّصِیقَ یَا رُکْنِیَ الْوَثِیقَ یَا إِلَهِی بِالتَّحْقِیقِ یَا رَبَّ الْبَیْتِ الْعَتِیقِ یَا شَفِیقُ یَا رَفِیقُ فُکَّنِی مِنْ حَلَقِ الْمَضِیقِ وَ اصْرِفْ عَنِّی کُلَّ هَمٍّ وَ غَمٍّ وَ ضِیقٍ وَ اکْفِنِی شَرَّ مَا لا أُطِیقُ وَ أَعِنِّی عَلَی مَا أُطِیقُ یَا رَادَّ یُوسُفَ عَلَی یَعْقُوبَ یَا کَاشِفَ ضُرِّ أَیُّوبَ یَا غَافِرَ ذَنْبِ دَاوُدَ یَا رَافِعَ عِیسَی ابْنِ مَرْیَمَ وَ مُنْجِیَهُ مِنْ أَیْدِی الْیَهُودِ یَا مُجِیبَ نِدَاءِ یُونُسَ فِی الظُّلُمَاتِ یَا مُصْطَفِیَ مُوسَی بِالْکَلِمَاتِ،

ای پشتوانه کسی‏که پشت‏وپناهی ندارد ای اندوخته هر بی‏اندوخته،ای نگهدار آن‏که نگهداری ندارد،ای پناه بی ‏پناهان،ای گنجینه کسی‏که برایش گنج نیست‏ ای تکیه‏گاه هر بی‏کس،ای فریادرس آن‏که برایش فریادرسی نیست،

ای همسایه بی‏همسایگان،ای همسایه همراه من‏ ای تکیه‏گاه محکم،ای خدای من به حقیقت،ای پرورگار خانه کعبه،ای مهربان ای دوست،رهایم کن از بندهای تنگناها،و هر غم و اندوه و تنگی را از من برگردان و شرّ آنچه را تاب نیاورم از من دور ساز و بر آنچه می‏توانم‏ یاری‏ام ده،

ای بازگرداننده یوسف نزد یعقوب،ای برطرف کننده رنج ایّوب،ای آمرزنده خطای داود،ای‏ بالا برنده عیسی بن مریم و رهایی‏بخش او از دست یهود،ای پاسخ‏دهنده به ندای یونس در دل تاریکیها ای برگزیننده موسی برای سخن‏گویی،

یَا مَنْ غَفَرَ لِآدَمَ خَطِیئَتَهُ وَ رَفَعَ إِدْرِیسَ مَکَانا عَلِیّا بِرَحْمَتِهِ یَا مَنْ نَجَّی نُوحا مِنَ الْغَرَقِ یَا مَنْ أَهْلَکَ عَادا الْأُولَی وَ ثَمُودَ فَمَا أَبْقَی وَ قَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ إِنَّهُمْ کَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَ أَطْغَی وَ الْمُؤْتَفِکَهَ أَهْوَی یَا مَنْ دَمَّرَ عَلَی قَوْمِ لُوطٍ وَ دَمْدَمَ عَلَی قَوْمِ شُعَیْبٍ یَا مَنِ اتَّخَذَ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلا یَا مَنِ اتَّخَذَ مُوسَی کَلِیما وَ اتَّخَذَ مُحَمَّدا صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ حَبِیبا یَا مُؤْتِیَ لُقْمَانَ الْحِکْمَهَ وَ الْوَاهِبَ لِسُلَیْمَانَ مُلْکا لا یَنْبَغِی لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ یَا مَنْ نَصَرَ ذَا الْقَرْنَیْنِ عَلَی الْمُلُوکِ الْجَبَابِرَهِ یَا مَنْ أَعْطَی الْخِضْرَ الْحَیَاهَ وَ رَدَّ لِیُوشَعَ بْنِ نُونٍ الشَّمْسَ بَعْدَ غُرُوبِهَا،

ای آن‏که خطای آدم را بخشید و ادریس را به رحمت خویش به جایگاه‏ بلندی برکشید،ای آن‏که نوح را از غرق شدن نجات بخشید،ای آن‏که هلاک ساخت قوم عاد نخستین و قوم ثمود را و هیچکس از آنان را باقی نگذاشت،و پیش از آنها قوم نوح را هلاک نمود زیرا آنها ستمکارتر و سرکش تر بودند و نابود ساخت افترازنندگان را که در زمین فرو رفتند،

ای‏ آن‏که بر قوم لوط واژگون نمود،و بر قوم شعیب عذابی دردناک فرستاد،ای آن‏که ابراهیم را دوست خویش ساخت،ای آن‏که موسی را همسخن خود ساخت،و محمد)درود خدا بر او و همه خاندانش(را محبوب خویش برگرفت،ای بخشنده حکمت به لقمان و بخشنده فرمانروایی به سلیمان، چنان فرمانروایی که برای احدی پس او سزاوار نیست،

ای آن‏که ذو القرنین را بر فرمانروایان سرکش پیروز نمود،ای آن‏که به خضر زندگی جاودان عطا فرمود،و خورشید را پس از غروبش برای یوشع بن نون برگرداند،

یَا مَنْ رَبَطَ عَلَی قَلْبِ أُمِّ مُوسَی وَ أَحْصَنَ فَرْجَ مَرْیَمَ ابْنَتِ عِمْرَانَ یَا مَنْ حَصَّنَ یَحْیَی بْنَ زَکَرِیَّا مِنَ الذَّنْبِ وَ سَکَّنَ عَنْ مُوسَی الْغَضَبَ یَا مَنْ بَشَّرَ زَکَرِیَّا بِیَحْیَی یَا مَنْ فَدَی إِسْمَاعِیلَ مِنَ الذَّبْحِ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ یَا مَنْ قَبِلَ قُرْبَانَ هَابِیلَ وَ جَعَلَ اللَّعْنَهَ عَلَی قَابِیلَ یَا هَازِمَ الْأَحْزَابِ لِمُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَلَی جَمِیعِ الْمُرْسَلِینَ وَ مَلائِکَتِکَ الْمُقَرَّبِینَ وَ أَهْلِ طَاعَتِکَ أَجْمَعِینَ وَ أَسْأَلُکَ بِکُلِّ مَسْأَلَهٍ سَأَلَکَ بِهَا أَحَدٌ مِمَّنْ رَضِیتَ عَنْهُ فَحَتَمْتَ لَهُ عَلَی الْإِجَابَهِ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ یَا رَحِیمُ یَا رَحِیمُ ،

ای آن‏که آرامش بخشید به قلب مادر موسی و عفت و پاکی مریم دختر عمران را حفظ نمود،ای آن‏که یحیی پسر زکریّا را از گناه پاک داشت‏ و خشم را از موسی باز نشاند،ای آن‏که زکریّا را به تولّد یحیی مژده داد،

ای آن‏که با فرستادن ذبح عظیم،اسماعیل را از ذبح‏ شدن نجات داد،ای آن‏که قربانی هابیل را پذیرفت،و لعنت را بر قابیل قرار داد،ای گرزدهنده گروهها دشمن‏ محمّد(درود خدا بر او و خاندانش)،بر محمّد و خاندان محمّد و بر همه فرستادگان و فرشتگان‏ بارگاهت و بر اهل طاعتت همگان درود فرست،

و از تو خواستارم هر خواهشی را که بندگان مورد خشنودیت‏ از تو خواسته‏اند،و اجابت خواهش آنها حتم فرمودی،ای خدا،ای خدا،ای خدا،ای بخشنده،ای بخشنده،ای بخشنده، ای مهربان،ای مهربان،ای مهربان،

یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ بِهِ بِهِ بِهِ بِهِ بِهِ بِهِ بِهِ أَسْأَلُکَ بِکُلِّ اسْمٍ سَمَّیْتَ بِهِ نَفْسَکَ أَوْ أَنْزَلْتَهُ فِی شَیْ‏ءٍ مِنْ کُتُبِکَ أَوْ اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فِی عِلْمِ الْغَیْبِ عِنْدَکَ وَ بِمَعَاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِکَ وَ بِمُنْتَهَی الرَّحْمَهِ مِنْ کِتَابِکَ وَ بِمَا لَوْ أَنَّ مَا فِی الْأَرْضِ مِنْ شَجَرَهٍ أَقْلامٌ وَ الْبَحْرُ یَمُدُّهُ مِنْ بَعْدِهِ سَبْعَهُ أَبْحُرٍ مَا نَفِدَتْ کَلِمَاتُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ وَ أَسْأَلُکَ بِأَسْمَائِکَ الْحُسْنَی الَّتِی نَعَتَّهَا فِی کِتَابِکَ فَقُلْتَ:

،ای دارای شکوه و کرامت،ای دارای شکوه و کرامت،ای دارای شکوه و کرامت،به او،به او،به او،به او،به او،به او،به او،از تو خواستارم به هر نامی که خود را به آن نامیدی،یا آن را در کتابی از کتابهایت‏ فرو فرستادی،یا آن را در علم غیبت نزد خود نگاه داشتی،

و به بندگاههای بلند عرشت،و و بهنتهای رحمت از کتاب سرنوشت خویش و به آنچه در این آیه است:«اگر همه درختان روی زمین قلم باشند و دریا هم مرکب شود که از پس آن هفت دریای دیگر مدوش کنند کلمات خدا تمام نمی‏شود،همانا خدا عزیز است»،و تو را می‏خوانم به نامهای‏ نیکویت که آنها را در کتابت وصف کرده و گفتی:

وَ لِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَی فَادْعُوهُ بِهَا وَ قُلْتَ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ وَ قُلْتَ وَ إِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَهَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ وَ قُلْتَ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَی أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَهِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ وَ أَنَا أَسْأَلُکَ یَا إِلَهِی وَ أَدْعُوکَ یَا رَبِّ وَ أَرْجُوکَ یَا سَیِّدِی وَ أَطْمَعُ فِی إِجَابَتِی یَا مَوْلایَ کَمَا وَعَدْتَنِی وَ قَدْ دَعَوْتُکَ کَمَا أَمَرْتَنِی فَافْعَلْ بِی مَا أَنْتَ أَهْلُهُ یَا کَرِیمُ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعِینَ

«و برای خدا نامهای نیکوست،پس خدا را به آنها بخوانید»،و نیز گفتی:«مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم»،و گفتی:«هرگاه بندگانم از تو درباره من بپرسند پس به یقین من به آنان نزدیکم،دعای دعا کننده را هرگاه دعا کند پاسخ می‏دهم»،

و گفتی:«ای بندگانم که بر خود اسراف کردید از رحمت خدا ناامید نباشید، همانا خدا همه گناهان را می‏آمرزد،به یقین او آمرزنده مهربان است«و من از تو درخواست می‏کنم‏ ای خدای من و تو را می‏خوانم ای پروردگارم،و به تو امیدوارم ای آقایم و در اجابت دعایم به تو طمع دارم ای مولایم،آنطور که‏ به من وعده اجابت دادی،تو را خواندم،

و آنگونه که به من امر فرمودی،پس با من چنان رفتار کن که سزاوار تو است ای کریم و سپاس خدای را پروردگار جهانیان و درود خدا بر محمّد و خاندانش همگان.

انتهای پیام/