قسمت هفتاد گودال

   سریال گودال قسمت هفتاد 70Çukur Serial Part ۷۰

گودال ۵۱-۱

علیچو به یاماچ خبر می دهد و یاماچ همراه سلیم با وجود درد زیادش به محله می رود تا جلوی دعوای آنها را بگیرد. او رو به آنها می گوید: «اونا نتونستن منو بکشن ولی شماها میخواین من بمیرم. » بعد هم اسلحه را از دست سلیم می گیرد و رو به وارتلو و جومالی می گوید: «اینو بگیرین شلیک کنین راحت شیم. دعوام تموم شه. گیریم شما رو درک کردیم و یه حسابی دارین میخواین تسویه کنین.

"   سریال گودال قسمت هفتاد 70Çukur Serial Part ۷۰ گودال ۵۱-۱علیچو به یاماچ خبر می دهد و یاماچ همراه سلیم با وجود درد زیادش به محله می رود تا جلوی دعوای آنها را بگیرد"باشه... » بعد هم رو به مکه و فرهاد و بقیه می کند و می گوید: «شما چتونه؟ شما چرا به جون هم افتادین؟ » مکه می گوید: «تو از چیزی خبر نداری. برو بیمارستان استراحت کن. » یاماچ از او می خواهد جلوتر بیاید و می گوید: «من از همه چیز خبر دارم. این شمایین که از هیچی خبر ندارین.

» بعد هم به فرهاد می گوید که جلوتر بیاید و می گوید: «معلومه یه جایی دارین اشتباه میکنین. یه بار... اول فکر کنین، بعد حمله کنین! » بعد هم رو به جومالی و وارتلو می گوید: «شما چرا دخالت میکنین؟ بذار همدیگرو نابود کنن! »

از طرفی هم سنا از خواب بیدار می شود و از نبود یاماچ نگران می شود و سراغ عمو و ادریس می رود و می گوید که یاماچ کجاست؟ و بعد هم عصبانی می شود و می گوید: «دو دقیقه خوابم برد سلیم برداشته بردتش گودال! معلوم بود یه خبرایی هست. » ادریس می گوید که خودش همه چیز را درست خواهد کرد.

یاماچ رو به هر دو طرف می گوید: «اگه هیچکدومتون کاری نکردین، هیچکس پیش خودش نمیگه که یکی داره یه بلایی سرمون میاره؟ تا وقتی به هم اعتماد نداشته باشین، هیچ دشمنی بدتر از خودتون نخواهید داشت.

"» بعد هم اسلحه را از دست سلیم می گیرد و رو به وارتلو و جومالی می گوید: «اینو بگیرین شلیک کنین راحت شیم"» یاماچ بعد از گفتن این حرف ها بیهوش می شود و همه دورش جمع می شوند تا او را به بیمارستان برگردانند.

یاماچ باز هم حالش بد شده و بیهوش شده است. سنا با نگاه سرزنش آمیز مدام سلیم را نگاه می کند و بعد هم سراغ جومالی و وارتلو می رود و صدایش را بالا می برد و می گوید: «شما حق ندارین کسی که تازه از مرگ برگشته رو با خودتون اینور اونور بکشین و واسش دردسر درست کنین. حق ندارین به یاماچ آسیب برسونین. من این اجازه رو بهتون نمیدم.

» همان لحظه عمو هم سراغ آن دو می آید و انها را به قبرستان و پیش ادریس می برد. ادریس رو به آنها می گوید: «تقصیر شماست که داداشتون بازم داره با مرگ دست و پنجه نرم میکنه. دست از سر یاماچ بردارین. » بعد هم کمی عقب تر می رود و به آنها می گوید که دعوایشان را شروع کنند! جومالی و وارتلو فقط سرشان را با شرمندگی پایین می اندازند. جومالی به حرف می آید و می گوید: «من نمیذارم خون برادرم روی زمین بمونه.

"» بعد هم رو به مکه و فرهاد و بقیه می کند و می گوید: «شما چتونه؟ شما چرا به جون هم افتادین؟ » مکه می گوید: «تو از چیزی خبر نداری"» ادریس سیلی محکمی به او می زند و می گوید: «برادر تو بود چه نسبتی با من داشت؟! پسر من بود. » بعد هم به وارتلو اشاره می کند و به جومالی می گوید: «تو نمیدونی اینم پسر منه.. ؟ مثل تو. » جومالی چشمانش پر از اشک می شود. ادریس از وارتلو می پرسد: «اون روز که دستور قتل قهرمانو دادی، با چیزایی که الان میدونی، بازم این کارو میکردی؟ » وارتلو می گوید: «هیچ وقت...

» ادریس ادامه می دهد: «برگردیم به اون روز.. فرض کنیم هنوزم کینه و نفرت داری و از چیزی خبر نداشتی، بازم این کارو میکردی؟ » وارتلو که جواب دادن به این سوال برایش مشکل است با کمی مکث می گوید: «اینکارو میکردم بابا. » ادریس که چشمانش پر شده از او می پرسد که چرا؟ و وارتلو می گوید: «اون کینه و نفرت... گفتن این کارو بکن ما هم کردیم... الان بگم پشیمونم چه فایده ای داره...؟ ولی اگه چیزایی که الان میدونم و اون موقع میدونستم، تو سر خودم شلیک میکردم اجازه نمیدادم به یه تار موی پسرت آسیب برسه.

"» بعد هم به فرهاد می گوید که جلوتر بیاید و می گوید: «معلومه یه جایی دارین اشتباه میکنین"» وارتلو زیر گریه می زند. ادریس رو به جومالی می گوید: «تو فکر میکنی که فقط خودت داغدار و ناراحتی؟ غم من از همه بزرگتره... پسر من، پسرمو کشت... یه بابا میتونه برای گرفتن انتقام پسرش، غم از دست دادن یه پسر دیگه اش رو تحمل کنه؟ » بعد هم رو به هردویشان می گوید: « این موضوع امشب همینجا تموم میشه. تا وقتی من زنده ام دیگه این مسئله باز نمیشه.

حتی حرفشم نمیزنین. » بعد هم آن دو را تنها می گذارد و می رود.

ماحسون به چتو می گوید: «تو هستی ولی زخمی ای. بچه هام هستن ولی کمن. از همه مهمترش اسلحه نداریم دستمون خالیه...

"یاماچ رو به هر دو طرف می گوید: «اگه هیچکدومتون کاری نکردین، هیچکس پیش خودش نمیگه که یکی داره یه بلایی سرمون میاره؟ تا وقتی به هم اعتماد نداشته باشین، هیچ دشمنی بدتر از خودتون نخواهید داشت"» چتو سکوت کرده و با نفرت به گوشه ای خیره می ماند. بعد هم می گوید: «من به شانس و تصادف باور ندارم. اگه بیست سال پیش بیچارگیم رو قبول میکردم و میگفتم اینم سرنوشت منه، خیلی وقت پیش منصرف میشدم. »

ادریس به بیمارستان می رود و سلیم را صدا می کند تا با او حرف بزند. ادریس به او می گوید: «چرا وقتی فهمیدی جومالی و وارتلو دعوا میکنن خودت نرفتی جلوشونو بگیری؟ چرا یاماچو با خودت بردی؟ » سلیم می گوید: «بابا فکر میکنی به حرف من گوش میدن..

؟ » ادریس می گوید: «چرا؟ مگه تو ادم نیستی؟ چرا تورو جدی نمیگیرن؟ » سلیم می گوید: «اون کاری که من کردمو هرکسی میکرد همین میشد... » ادریس حرف او را قطع می کند و می گوید: «به خاطر اون نیست. درسته تو پدرمون رو درآوردی و همه مون رو نابود کردی! ولی به خاطر اون نیست. بخاطر اینه که تو پشت کاری که میکنی واینمیستی! چه بد باشه چه خوب. تو هنوزم گردنتو جلو هممون خم میکنی...

"» یاماچ بعد از گفتن این حرف ها بیهوش می شود و همه دورش جمع می شوند تا او را به بیمارستان برگردانند"با معذرت خواهی و طلب بخشش از این و اون نمیشه. یادته ازم پرسیدی که بابا چرا منو دوست نداشتی؟ به خاطر این نبود که دوستت نداشتم. من نقطه ضعف هام رو دوست نداشتم... تو فکر میکنی فقط خودت میترسی و من از ترس زهر ترک نمیشم؟ منو تو یه فرقی داریم... تو نشون میدی...

من پنهون میکنم... نباید نقطه ضعف هاتو نشون کسی بدی. » بعد هم دست روی شانه سلیم می گذارد و هردو گریه می کنند.

یاماچ به هوش می آید و به سنا می گوید که در خواب و بیداری اش یک رویا دیده است که خیلی واقعی به نظر می رسیده. او می گوید: «یه جای سرسبز بود.

"ادریس رو به آنها می گوید: «تقصیر شماست که داداشتون بازم داره با مرگ دست و پنجه نرم میکنه"من اومدم سمتت وقتی برگشتی یه بچه بغلت بود.. بچه ما. » بعد لبخند می زند اما سنا حالش بد می شود و گریه می کند. یاماچ او را در آغوش می گیرد و سنا قضیه سقط بچه اش در تیمارستان را برای او توضیح می دهد. یاماچ هم به ارامی اشک می ریزد.

قسمت بعدی - سریال گودال قسمت هفتاد و یک ۷۱ قسمت قبلی - سریال گودال قسمت شصت و نه ۶۹ Next Episode - Çukur Serial Part ۷۱ Previous Episode - Çukur Serial Part ۶۹