عماد الدین باقی و تحمل دردی دیگر

چکیده :عماد باقی سالها بر دوش رنج های عذاب آور خود ایستاد و دست ذلت و درماندگی به سوی کسی نگشود و در روزهایی که محکومان بی گناه احساس شکست و بی پناهی می کردند و به ناچار چشم به دنیای تاریک باز می کردند ؛ او دلیرانه پنجره روشنایی به روی آنها می‌گشود و در حد توان خود و با پرداخت هزینه های سنگین در قلبِ از یاد رفتگان چراغ امید روشن می...

ناصر مهدوی

عماد باقی را از سالهای بسیار دور می شناسم ؛ دورانی که هر دو بعنوان معلم در مناطق جنوب تهران مشغول تدریس در مدارس محروم بودیم

هر چه از این انسان شریف در ذهن دارم خاطره قلبی سرشار از عشق و شفقت به همسایه و ایستادگی و دفاع از حقوق انسانها به همراه جستجوی حقیقت و تلاش برای افزایش آگاهی است

پرواضح است که برخورداری از چنین خصلت ناب و اصیلی آنهم در نظامی ایدیولوژیک ؛ کاری بس سخت و دشوار است و جویندگان حقیقت و پویندگان راه مهر و شفقت را با سختی و رنج های پر مشقت روبرو می سازد

عماد باقی سالها بر دوش رنج های عذاب آور خود ایستاد و دست ذلت و درماندگی به سوی کسی نگشود و در روزهایی که محکومان بی گناه احساس شکست و بی پناهی می کردند و به ناچار چشم به دنیای تاریک باز می کردند ؛ او دلیرانه پنجره روشنایی به روی آنها می‌گشود و در حد توان خود و با پرداخت هزینه های سنگین در قلبِ از یاد رفتگان چراغ امید روشن می کرد

این مرد اصیل و استوار ؛ چندی است که زخم دیگری بر جان را تجربه می کند ولی این بار نه از جانب افراطیون خشونت طلب که از سوی آنهایی که لاف حقوق بشر سر می دهند و گوش فلک را با ژست انسان خواهی کر می کنند ۰

باید توجه کرد که بسیاری از این گزافه گویان در عمل نه درک درستی از مفهوم حقوق در سر دارند و نه بدرستی باور دارند که دم زدن از بشریت چه لوازمی باید در پی داشته باشد ۰

صد دریغ از آنهایی که برای اهداف ارجمندی مانند دفاع از حقوق بشر از وسایلی غیر اخلاقی و روشهایی ناجوانمردانه در جهت تخریب شخصیت دیگران بهره می جویند و وجدان خفته خود را به این طریق آرام می سازند

حتی اگر و فقط اگر عماد باقی از روی غفلت ؛ مطلبی نوشته باشد ؛ شرط مروت حفظ شان این روح فرزانه و تقاضای توضیح و رفع ابهام از آن بود ۰

ولی برخی که در روزهای سخت ؛ روزهای هراس آور فشار سیاسی ؛ در گوشه ای می خزند و در خارج و داخل کشور غوطه ور زندگی سطحی خود می شوند بجای رفتاری اخلاقی و هشداری سازنده ؛ شمشیر نفرت و کینه از نیام بر کشیدند و همسو با تند رودهای داخلی و به بهانه دفاع از حقوق بشر ؛ بشری شجاع ؛ اصیل و ظلم ستیز را با قلم و زبان خود گزیدند و با پنداری غلط حرمت او را دریدند

این دوستان عجول باید بدانند چهرهایی مانند مصطفی تاج زاده و عماد الدین باقی آنقدر ریشه دار و گرانقیمت هستند که با چنین بادهای مسمومی آسیب نمی بینند و از راه درخشانی که در دفاع از حقوق انسانهای مظلوم در پیش گرفته اند باز نمی ایستند

به قول حضرت مولانا

آنکه جان خندد به روی او چو قند
از ترش رویی خلقان چه گزند

آنکه جان بوسه دهد بر چشم او
کی خورد غم از فلک وز خشم او

کاش بیاموزیم که حرمت سرمایه های گزانبهایمان را حفظ کنیم و با حفظ احترام و شان و منزلت آنها اگر قصوری سر زد دلسوزانه تذکر دهیم و از روی همدردی راه های روشن تر را تجربه کنیم

کاش با جفا در حق دوستان بزرگ ؛ دشمنان را خشنود نسازیم
/ کانال سخنرانی ها
۳۲m