ادامه سرکوب آزادی بیان در ایران؛ یک روزنامه‌نگار به ۸ سال زندان محکوم شد

خسرو صادقی بروجنی، روزنامه‌نگار و پژوهشگر حوزه کار و رفاه اجتماعی، از سوی دادگاه انقلاب به ۸ زندان محکوم شد.

این روزنامه نگار روز دوشنبه ۱۴ بهمن با انتشار این خبر در توئیتر خود اعلام کرده است که از سوی شعبه دوم دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه از بابت اتهام «اجتماعی و تبانی علیه امنیت داخلی/خارجی» به ۵ سال زندان، به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه‌نظام» به یک سال زندان و بابت اتهام «توهین به بنیانگذار جمهوری اسلامی» به دو سال زندان محکوم شده است.

خبرگزاری ایلنا نیز با انتشار این خبر اعلام کرده است که حکم صادر شده بدوی است و امکان تجدیدنظرخواهی وجود دارد.

بر اساس اطلاعات موجود، خسرو صادقی بروجنی پیش از این اردیبهشت ماه سال جاری چند جلسه برای بازجویی به شعبه ۲ دادسرای ناحیه ۳۳ زندان اوین احضار و پس از صدور قرار وثیقه ۳۰۰ میلیون تومانی وی از تاریخ ۱۸ تا ۲۳ اردیبهشت در بازداشت موقت بوده است که در نهایت با سپردن وثیقه به طور موقت و تا پایان محاکمه آزاد می‌شود.

این اولین بار نیست که یک ‌روزنامه‌نگار و یا نویسنده ایرانی محکوم به احکامی مانند زندان می‌شود، پیش از این نیما صفار، ‌روزنامه‌نگار و نویسنده اهل استان گلستان، که پیشتر حکم ۸ ماه زندان او از سوی دادگاه تجدیدنظر تایید شده بود برای اجرای حکم به زندان گرگان رفت.

همچنین ببینید: اجرای حکم زندان نیما صفار، ‌روزنامه‌نگار و نویسنده، به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام در فضای مجازی»

پیشتر نیز، حکم ۶ سال زندان رضا خندان مهابادی و بکتاش آبتین از اعضای کانون نویسندگان ایران که پیشتر توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب اسلامی به ریاست قاضی مقیسه، بابت اتهاماتی همچون «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» و «تبلیغ علیه نظام» صادر شده بود از سوی شعبه‌ ۳۶ دادگاه تجدید نظر عینا تایید شد.

همچنین ببینید: حکم ۱۵سال و نیم زندان سه عضو کانون نویسندگان ایران در دادگاه تجدیدنظر تایید شد

حکم شش سال زندان کیوان باژن یکی دیگر از اعضای این کانون و هم پرونده‌ای رضا خندان مهابادی و بکتاش آبتین نیز از سوی شعبه‌ی ۳۶ دادگاه تجدید نظر به سه سال و نیم سال کاهش یافته است.

پیش از این بارها نهادهای بین‌المللی مدافع حقوق بشر و دولت ایالات متحده، جمهوری اسلامی را به نقض آزادی بیان و سرکوب فعالان مدنی متهم کرده و خواستار آزادی روزنامه‌نگاران و نویسندگانی شده‌اند که صرفا به دلیل انجام وظیفه و شغل خود زندانی شده‌اند.