بهبهانی: انتخاب مشاور در ایران منوط به فاکتور «رفاقت» است / مشاوران در تمام دنیا تصمیم‌سازی می‌کنند

سیدعلیرضا بهبهانی، تحلیلگر مسائل سیاسی در گفتگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری دانشجو، درباره ویژگی‌های یک مشاور مورد اطمینان در سازمان‌ها و اساسا سازوکار مشاوره دادن به مقامات مسئول در کشور گفت: یک مدیر وقتی در مقام عالی سازمان قرار می‌گیرد نباید توقع داشت در همه زمینه‌ها متخصص باشد از طرف دیگر کارشناسان اطراف او نیز اگر با تجربه‌ترین فرد آن حوزه باشند هزینه سنگینی به لحاظ مالی آن برای سازمان ایجاد خواهند کرد.

وی سخنان خود را با ذکر مثالی ادامه داد و گفت: به عنوان مثال اگر یک سازمان دولتی بخواهد یک فرد حقوقدان درجه یک در کنار خود داشته باشد اساسا هزینه هنگفت و سرسام آوری به شرکت تحمیل خواهد شد و از طرف دیگر وجود یک حقوقدان به صورت تمام وقت در یک سازمان مورد نیاز نیست؛ پس تکلیف چیست؟

بهبهانی در پاسخ به این سوال یاد آور شد: برای حل این مسئله بهتر است شرکت یک کارشناس حقوقی بگیرد و یک مشاوره حقوقی زبردست نیز کنار خود داشته باشد، اما نکته مهم چگونگی انتخاب این مشاورحقوقی خواهد بود.

انتخاب مشاوران در ایران یک فاکتور منحصر به فرد به نام "رفاقت" دارد

این تحلیلگر مسائل سیاسی تصریح کرد: شکل کلی این انتخاب در دنیا آن است که مشاور براساس رزومه و اعتبار موجود انتخاب شود، اما در ایران این پرونده یک ویژگی مهم دیگر هم دارد و آن موضوع رفاقت است که اساسا کفه ترازوی رفاقت و امین بودن فرد خیلی سنگین‌تر از کفه ترازوی اعتبار و تخصص اوست و به این ترتیب در یک سازمان به جای اینکه یک فرد متخصص مغز متفکر و امین سازمان باشد یک رفاقت جانانه این نقش را بازی می‌کند.

وی ادامه داد: به طور کلی در کشور‌هایی که براساس NGO‌ها فعالیت نمی‌کنند و جریان‌های سیاسی در آن‌ها تاثیرگذار است خیلی گرفتار این بازی می‌شوند، اینکه کدام حزب در مسند قدرت قرار می‌گیرد و کدام حزب مورد قهر سیاسی واقع می‌شود در چنین ساختار‌هایی بسیار تعیین کننده خواهد بود.

بهبهانی تصریح کرد: وقتی حزب غیرحاکم در کشور مورد قهر قرار می‌گیرد؛ آدم‌های منتسب به آن حزب به حاشیه می‌روند در ایران نیز شرایط بنا بر همین روند پیش می‌رود و این گروه حاشیه نشین که از یک حزب بوده و به دلیل این حاشیه نشینی به یکدیگر نزدیکتر هم شدند، چنانچه از خوب یا بد روزگار در سیستم قدرت گیری دور بعد یکی از آن‌ها به سمت و جایگاهی برسد و مثلا وزیر یا وکیل شود بعد همان دوست نزدیک خود را به مشاور خود خواهد کرد