صد و هجدهمین شماره ماهنامه خط صلح منتشر شد

خبرگزاری هرانا – صد و هجدهمین شماره از ماهنامه خط صلح به کوشش مدافعان حقوق بشر و جمعی از کنشگران مدنی منتشر شد.

این روزها اپیدمی به واسطه شیوع ویروس کرونا به یک واژه جهانی بدل شده است اما در روزهایی که خبری از این بیماری جدید نیز نبود و البته همیشه یک «اپیدمی خاموش» در جریان بوده به نام «خودکشی» که کمتر به آن توجه می شود. این روزها به واسطه رسانه و وخامت اوضاع اقتصادی و به نحوی کلی تر فروپاشی انسجام جامعه در ایران، خبرهای مربوط به این آسیب اجتماعی بیشتر به گوش می رسد طوری که نه مردم و نه مسئولان نمی توانند بی تفاوت از کنار آن بگذرند.

نسخه پی دی اف را دانلود کنید

خودکشی با این که پیشوند «خود» را در خود دارد و امری فردی به نظر می رسد پدیده ای اجتماعی است و پژوهشگران جامعه شناسی ثابت کرده اند که میزان خودکشی در یک جامعه به فاکتورهای فرهنگی، اقتصادی و سیاسی بستگی دارد. بنابراین پایش این آسیب اجتماعی و تلاش برای کاهش آن از وظایف حاکمیت و مسئولان هر جامعه ای است چرا که صیانت از جان انسان ها باید از اولویت های اصلی مدیریت عمومی است.

لذا با توجه به افزایش آمار خودکشی در ایران که طیف وسیعی از اقشار اجتماعی چون کارگران، زنان، جوانان، کودکان و حتی افراد مسن را در بر می گیرد ماهنامه خط صلح پرونده ویژه خود را تحت عنوان «خودکشی و جامعه» به این آسیب اجتماعی اختصاص داده است.

در این راستا گفتگویی با دکتر امان الله قرایی مقدم، جامعه شناس و استاد دانشگاه تدارک دیده شد. وی خودکشی را صرفا پدیده ای اجتماعی و مربوط به به پیوندهای فرد با جامعه قلمداد می کند و مسئولیت کنترل، پیشگیری و برنامه ریزی در این خصوص را بر عهده حاکمیت می داند. قرایی مقدم رفع معضلات اقتصادی خصوصا بیکاری را راه حل اصلی رفع این معضل عنوان می کند.

همچنین در همراهی با دکتر صبا آلاله، روانشناس بالینی یک روایت واقعی از یک خودکشی بررسی شد.

"وی خودکشی را صرفا پدیده ای اجتماعی و مربوط به به پیوندهای فرد با جامعه قلمداد می کند و مسئولیت کنترل، پیشگیری و برنامه ریزی در این خصوص را بر عهده حاکمیت می داند"به گفته وی افرادی که اقدام به خودکشی می کنند نیاز به همدلی دارند. باید از دیدگاه فرد مشکل را ببینیم، جملات آنها را تکرار کنیم و با آنها همدلی کنیم. بیشتر شنونده باشیم و در قدم بعد به یک مشاور و روانشناس معرفی کنیم و به آنها اجازه بدهیم از نظر متخصصان استفاده کنند.

در این شماره از ماهنامه خط صلح همچنین گفتگویی با منصور برجی مدیر سازمان ماده ۱۸ در خصوص تخریب کلیسای روز هفتم ادونتیست تهران انجام شد. وی تخریب این کلیسا را نه تنها تخریب میراث فرهنگی مسیحیان بلکه ایرانیان دانست و بر این عقیده است که تلاش برای از بین بردن تفاوت ها و همرنگ کردن تمام جامعه بی نتیجه خواهد ماند.

صد و هجدهمین شماره خط صلح همچنین همراه است با مطالب و یادداشت هایی از: الهه امانی، کیومرث امیری، باران نظرپور، محمد مقیمی، ماری محمدی، فریبرز کلانتری، اعظم بهرامی، مصطفی احمدیان، مهدیه گلرو، معین خزائلی، سایه رحیمی، علی فتوّتی، بهار عباسی، مجید زارعی، سروناز سیستانی، انور عباسی، مرتضی هامونیان و جمعی دیگر از مدافعان حقوق بشر.

لینک دانلود مستقیم فایل پی.دی.اف ماهنامه خط صلح:
https://www.peace-mark.org/wp…/uploads/۲۰۲۱/۲/۱۱۸.pdf
وبسایت خط صلح:
https://www.peace-mark.org/
در این شماره می خوانید:
• امان الله قرایی مقدم: خودکشی به نهاد حاکم مربوط است/گفتگو از علی کلائی
• چرا خودکشی؟ بر اساس یک داستان واقعی! در گفتگو با صبا آلاله روانشناس بالینی/گزارش از علی فتوّتی
• تخریب کلیسای ادونتیست تهران، تخریب میراث فرهنگی ایران و مسیحیت؛ در گفتگو با منصور برجی/گفتگو از ماری محمدی
• خودکشی و عناصر بایسته حقوقی آن/مصطفی احمدیان
• رسانه ای چون خودکشی و لزوم مراقبت اصحاب رسانه/مرتضی هامونیان
• نابسامانی های اجتماعی و خودکشی کودکان/سایه رحیمی
• چیستی و چرایی های خودکشی در کنار استراتژی جامع پیشگیری/مجید زارعی
• آیا واقعا مرگ «حق» است؟/معین خزائلی
• رابطه ی خودکشی و سرمایه اجتماعی/مهدیه گلرو
• خودکشی و ارتباط آن با فقر در کردستان/بهار عباسی
• رابطه ی نقش های جنسیتی در جامعه ی مردسالار و خودکشی/الهه امانی
• جوانمرگی، مرگ، خودکشی و نویسندگان معاصر ایران/رضا نجفی
• پرونده ی آسو جواهری؛ حذف زنان از زمین بازی مردان!/سیامک ملامحمدی
• قتل و ربایش‎های برون مرزی، اقدامی است علیه صلح و امنیت بین المللی/محمد مقیمی
• طلای سیاه در خوزستان اما دلار سبز در چمدان خاوری ها!/فریبرز کلانتری
• سلامت روان در پیوند با طبیعت/اعظم بهرامی
• خدمت سربازی و رنج هزار توی خانواده های ایرانی!/کیومرث امیری
• عدم پذیرش حقوق اقلیت های جنسی در سایه استبداد و مردسالاری/باران نظرپور
• قطعات معلق؛ داستان کوتاه: سروناز سیستانی، شعر: انور عباسی