قطر چقدر در بریتانیا سرمایه‌گذاری کرده و چقدر نفوذ دارد؟
بی بی سی فارسی
قطر چقدر در بریتانیا سرمایه‌گذاری کرده و چقدر نفوذ دارد؟
- دارشینی دیوید
- بی‌بی‌سی
منبع تصویر،
Getty Images
توضیح تصویر،
کناری وارف، کانون امپراتوری املاک قطر در بریتانیا
میزبانی قطر در جام جهانی انتقادهای گسترده‌ای را به خاطر کارنامه این کشور در برخورد با زنان، اقلیت‌های جنسی و کارگران مهاجر به خود جلب کرده است. از حضور مقامات رسمی، تیم‌ها و حتی هواداران در این جام انتقاد شده است. ولی ارتباط بریتانیا با قطر بسیار فراتر از مسابقات فعلی است و بر زندگی بیشتر شهروندان این کشور اثر می‌گذارد.
عده‌ای ممکن است سؤال کنند که آیا درست است چنین روابطی با حکومتی داشت که ارزش‌هایش ممکن است در تضاد با ارزش‌های بریتانیایی به نظر برسد.
قلب این رابطه، گاز است. قطر کشوری کوچک است به اندازه شهرستان یورکشر، ولی یکی از عظیم‌ترین ذخایر گاز طبیعی روی زمین را دارد - و بریتانیا یکی از مشتریان کلیدی آن است.
حدود نیمی از گاز بریتانیا وارداتی است و حدود نیمی از این میزان هم از خط لوله‌ای از نروژ می‌آید. ولی قطر در این فهرست دومین کشور تأمین‌کننده است که حدود ۹ درصد از واردات انرژی بریتانیا را تأمین می‌کند.
"ولی قطر در این فهرست دومین کشور تأمین‌کننده است که حدود ۹ درصد از واردات انرژی بریتانیا را تأمین می‌کند"در تئوری، این همان مقداری است که برای انرژی رسانی به آبگرمکن‌های حدود یک میلیون از خانه‌های بریتانیا لازم است. ظرف کمتر از ۲۰ سال، قطر در ترکیب انرژی بریتانیا نقشی حیاتی پیدا کرده است.
- قطر پنج میلیارد دلار در بریتانیا سرمایه‌گذاری می‌کند
- 'شیوخ سندهرست': چرا اغلب امیران عرب در بریتانیا آموزش نظامی می‌بینند؟
- افشای توافق‌های پنهان که به کنترل بریتانیا بر خلیج فارس پایان داد
بریتانیا و قطر ممکن است ارتباطات تاریخی اندکی داشته باشند - اما قطر ثروت پررونقی را که از محل درآمد گاز دارد به گونه‌ای هدایت و سرمایه‌گذاری کرده است که نقش مهمی در چشم‌انداز و افق آینده شرکت‌ها و بازار املاک بریتانیا داشته باشد و رابطه‌ای قوی با نخبگان نظام بریتانیا ایجاد کرده است.
امیر قطر یکی از معدود رهبران منطقه خلیج فارس است که در خاکسپاری ملکه الیزابت دوم شرکت کرد. شاه فعلی کمک مالی به میزان بیش از ۲ میلیون پوند را برای بنیاد خیریه‌اش از یکی از رهبران سیاسی سابق قطر در سال ۲۰۱۵ دریافت کرد.
امر بسیار نامتعارف اما این است که نیروی هوایی دو کشور دو اسکادران مشترک ایجاد کرده‌اند - که یکی از آنها بالای آسمان مکان‌های برگزاری جام جهانی گشت‌زنی می‌کند.
و در سپتامبر، قطر مالکیت ۲۴ هواپیمای جنگنده را به دست آورد که در لنکشر ساخته شده‌اند، و بخشی از یک معامله ۵ میلیارد دلاری با شرکت صنایع دفاعی و هوافضایی بی‌ای‌ئی سیستمز هستند.
دولت قطر در عمل بخشی از پول نقدش را از طریق سرمایه‌گذاری در بریتانیا بازیافت کرده است. قطر یکی از سرمایه‌گذاران بزرگ بریتانیا نیست - ولی سرمایه‌های‌اش به نحوی راهبردی انتخاب شده‌اند که وجهه و نفوذ قطر را به حداکثر می‌رساند. قطر در میان یکی از ده دوازده صاحبان بزرگ ملک در بریتانیاست.
منبع تصویر،
Getty Images
توضیح تصویر،
امیر قطر، شیخ تمیم بن حمد آل ثانی و شاه چارلز در رویال اسکات در سال ۲۰۱۴
پادکست چشم‌انداز بامدادی رادیو بی‌بی‌سی – دوشنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۱
پادکست
پایان پادکست
یکی از کانون‌های مهم امپراتوری املاک قطر، برج شارد، کنری وارف (ناحیه تجاری مهم در لندن) و شل سنتر (دفتر مرکزی شرکت نفتی شل) است.
دولت قطر همچنین صاحب فروشگاه تجملی هرودز و هتل پنج ستاره کلاریج لندن است.
و دولت قطر در زندگی روزمره بریتانیا سهام مهم بعضی از برندهای بزرگ را دارد.
مثل بانک بارکلیز، سوپرمارکت زنجیره‌ای سینزبری یا فرودگاه هیثرو لندن.
در مجموع، بازوی سرمایه‌گذاری حکومت قطر حدود ۴۰ میلیارد دلار در زمینه‌هایی سرمایه‌گذاری کرده است که بر زندگی میلیون‌ها بریتانیایی اثر می‌گذارد و طوری طراحی شده‌اند که نفوذ این کشور کوچک در خاک بریتانیا بسیار عظیم‌تر از قد و قامت خودش باشد.
و اینها پول‌ها و سرمایه‌هایی هستند که دولت بریتانیا از آن استقبال کرده است - و مشتاق بیشتر شدن آنها است. در ماه مه، بوریس جانسون نخست‌وزیر وقت توافقی را با قطر تبلیغ کرد که در آن قطر ۱۰ میلیارد پوند ظرف پنج سال آینده در بخش‌های مختلف بریتانیا از امنیت سایبری گرفته تا علوم زیستی سرمایه‌گذاری می‌کند.
در عین حال، اتکای بریتانیا به گاز قطر ممکن است در آینده بیشتر شود. دولت بریتانیا این رابطه را با دوحه تقویت کرده است تا با کاهش ذخایر دریای شمال، تأمین انرژی آن تضمین شود.
در ماه‌های اخیر بریتانیا موفق شده است واردات از روسیه را قطع کند. و این فقط حدود ۴ درصد از مقدار کل واردات بریتانیا بود - ولی باعث می‌شود گازی که از قطر تأمین می‌کند مهم‌تر هم بشود.
اتحادیه اروپا بسیار بیشتر به گاز روسیه متکی است در نتیجه تأمین جایگزین‌ها بسیار ضروری‌تر است.
به طور کلی، اتحادیه اروپا فقط ۵ درصد از گازش را از قطر دریافت می‌کند - ولی این وضع ممکن است تغییر کند. اولاف شولتز صدر اعظم بزرگترین کشور مصرف‌کننده گاز اروپا یعنی آلمان گفته است که قطر در راهبردش برای متنوع‌سازی و فاصله گرفتن از گاز روسیه نقشی محوری را ایفا خواهد کرد.
"در تئوری، این همان مقداری است که برای انرژی رسانی به آبگرمکن‌های حدود یک میلیون از خانه‌های بریتانیا لازم است"ولی این اتفاق یک‌شبه نخواهد افتاد.
چانه‌زنی بر سر قراردادها آسان نبوده است. قطر دوست دارد گاز را تحت معامله‌هایی طولانی‌مدت که بیین ۱۵ تا ۲۰ سال باشد تأمین کند که ممکن است با اهداف کشورهای غربی برای حذف کربن سازگار نباشد.
از آن سو، چین با برنامه‌های کربن صفر که بلندپروازی کمتری دارد، از توافقی ۲۷ ساله رونمایی کرده است که معادل مبلغ عظیم ۶۰ میلیارد دلار از قطر گاز بخرد. و آلمان هم باید زیرساخت‌هایش را تقویت کند، ترمینال‌هایی که گاز طبیعی مایع - مشهور به ال ان جی - را دریافت می‌کنند، تا بتواند عرضه بیشتری را متعهد شود.
در این زمینه بریتانیا جلوتر است - به خاطر همکاری با قطر. این کشور مالک عمده ترمینال ساوث هوک ولز است که در آن ال ان جی در مخازن ویژه‌ای تخلیه می‌شود. ادعا می‌شود که این محل می‌تواند یک پنجم نیازهای روزانه گاز بریتانیا را در خود جای دهد - دولت قطر میلیون‌ها پوند سرمایه‌گذاری می‌کند تا این ظرفیت را تا سال ۲۰۲۵ تا یک چهارم افزایش کرد.
و تا آن موقع، قطر انتظار دارد که خروجی ال ان جی‌اش را دو برابر کند - بدون هیچ کمبودی در میزان مشتریان.
بسیاری از کشورهای آسیایی با اروپا رقابت دارند تا برای تضمین امنیت انرژی‌شان به تأمین گاز برسند - و قطر گزینه نسبتاً قابل اعتماد و از حیث ژئوپلتیکی رام به نظر می‌رسد. گزینه‌های دیگر ممکن است خیلی دلچسب نباشند، مثلاً هر چند بخشی از بزرگترین میدان‌های گازی جهان در آب‌های قطر واقع است، بقیه در آب‌های ایران قرار دارد (این دو کشور به طور مستقل گاز تولید می‌کنند).
عده‌ای از شهروندان بریتانیا ممکن است نتوانند این کشور را روی نقشه پیدا کنند ولی رابطه با قطر به نظر می‌رسد که در سال‌های آینده بسیار نزدیک‌تر شود.
- دارشينی ديويد
- بی‌بی‌سی
منبع تصویر، Getty Images
کناری وارف، کانون امپراتوری املاک قطر در بریتانیا
میزبانی قطر در جام جهانی انتقادهای گسترده‌ای را به خاطر کارنامه این کشور در برخورد با زنان، اقلیت‌های جنسی و کارگران مهاجر به خود جلب کرده است. از حضور مقامات رسمی، تیم‌ها و حتی هواداران در این جام انتقاد شده است. ولی ارتباط بریتانیا با قطر بسیار فراتر از مسابقات فعلی است و بر زندگی بیشتر شهروندان این کشور اثر می‌گذارد.
عده‌ای ممکن است سؤال کنند که آیا درست است چنین روابطی با حکومتی داشت که ارزش‌هایش ممکن است در تضاد با ارزش‌های بریتانیایی به نظر برسد.
قلب این رابطه، گاز است. قطر کشوری کوچک است به اندازه شهرستان یورکشر، ولی یکی از عظیم‌ترین ذخایر گاز طبیعی روی زمین را دارد - و بريتانیا یکی از مشتریان کلیدی آن است.
حدود نیمی از گاز بریتانیا وارداتی است و حدود نیمی از اين ميزان هم از خط لوله‌ای از نروژ می‌آيد. ولی قطر در این فهرست دومین کشور تأمین‌کننده است که حدود ۹ درصد از واردات انرژی بریتانیا را تأمین می‌کند. در تئوری، اين همان مقداری است که برای انرژی رسانی به آبگرمکن‌های حدود يک ميلیون از خانه‌های بریتانیا لازم است. ظرف کمتر از ۲۰ سال، قطر در ترکیب انرژی بریتانیا نقشی حیاتی پيدا کرده است.
بریتانیا و قطر ممکن است ارتباطات تاریخی اندکی داشته باشند - اما قطر ثروت پررونقی را که از محل درآمد گاز دارد به گونه‌ای هدايت و سرمایه‌گذاری کرده است که نقش مهمی در چشم‌انداز و افق آينده شرکت‌ها و بازار املاک بریتانیا داشته باشد و رابطه‌ای قوی با نخبگان نظام بریتانیا ایجاد کرده است.
امیر قطر یکی از معدود رهبران منطقه خلیج فارس است که در خاکسپاری ملکه الیزابت دوم شرکت کرد. شاه فعلی کمک مالی به میزان بیش از ۲ ميلیون پوند را برای بنیاد خیریه‌اش از یکی از رهبران سیاسی سابق قطر در سال ۲۰۱۵ دریافت کرد.
امر بسیار نامتعارف اما اين است که نیروی هوایی دو کشور دو اسکادران مشترک ایجاد کرده‌اند - که يکی از آنها بالای آسمان مکان‌های برگزاری جام جهانی گشت‌زنی می‌کند.
و در سپتامبر، قطر مالکیت ۲۴ هواپیمای جنگنده را به دست آورد که در لنکشر ساخته شده‌اند، و بخشی از یک معامله ۵ ميلیارد دلاری با شرکت صنایع دفاعی و هوافضایی بی‌ای‌ئی سیستمز هستند.
دولت قطر در عمل بخشی از پول نقدش را از طریق سرمایه‌گذاری در بریتانیا بازیافت کرده است. قطر یکی از سرمایه‌گذاران بزرگ بریتانیا نیست - ولی سرمايه‌های‌اش به نحوی راهبردی انتخاب شده‌اند که وجهه و نفوذ قطر را به حداکثر می‌رساند. قطر در میان يکی از ده دوازده صاحبان بزرگ ملک در بریتانیاست.
منبع تصویر، Getty Images
امیر قطر، شيخ تميم بن حمد آل ثانی و شاه چارلز در رويال اسکات در سال ۲۰۱۴
یکی از کانون‌های مهم امپراتوری املاک قطر، برج شارد، کنری وارف (ناحیه تجاری مهم در لندن) و شل سنتر (دفتر مرکزی شرکت نفتی شل) است.
دولت قطر همچنین صاحب فروشگاه تجملی هرودز و هتل پنج ستاره کلاریج لندن است.
و دولت قطر در زندگی روزمره بریتانیا سهام مهم بعضی از برندهای بزرگ را دارد. مثل بانک بارکلیز، سوپرمارکت زنجیره‌ای سینزبری یا فرودگاه هیثرو لندن.
در مجموع، بازوی سرمایه‌گذاری حکومت قطر حدود ۴۰ میلیارد دلار در زمينه‌هایی سرمایه‌گذاری کرده است که بر زندگی ميلیون‌ها بریتانیایی اثر می‌گذارد و طوری طراحی شده‌اند که نفوذ اين کشور کوچک در خاک بریتانیا بسيار عظیم‌تر از قد و قامت خودش باشد.
و اینها پول‌ها و سرمایه‌هایی هستند که دولت بریتانیا از آن استقبال کرده است - و مشتاق بیشتر شدن آنها است. در ماه مه، بوریس جانسون نخست‌وزیر وقت توافقی را با قطر تبلیغ کرد که در آن قطر ۱۰ میلیارد پوند ظرف پنج سال آینده در بخش‌های مختلف بریتانیا از امنیت سایبری گرفته تا علوم زیستی سرمایه‌گذاری می‌کند.
در عین حال، اتکای بریتانیا به گاز قطر ممکن است در آینده بیشتر شود. دولت بریتانیا این رابطه را با دوحه تقویت کرده است تا با کاهش ذخایر دریای شمال، تأمین انرژی آن تضمين شود.
در ماه‌های اخير بریتانیا موفق شده است واردات از روسیه را قطع کند. و این فقط حدود ۴ درصد از مقدار کل واردات بریتانیا بود - ولی باعث می‌شود گازی که از قطر تأمین می‌کند مهم‌تر هم بشود.
اتحادیه اروپا بسیار بیشتر به گاز روسیه متکی است در نتیجه تأمین جایگزین‌ها بسیار ضروری‌تر است.
به طور کلی، اتحادیه اروپا فقط ۵ درصد از گازش را از قطر دریافت می‌کند - ولی این وضع ممکن است تغییر کند. اولاف شولتز صدر اعظم بزرگترین کشور مصرف‌کننده گاز اروپا یعنی آلمان گفته است که قطر در راهبردش برای متنوع‌سازی و فاصله گرفتن از گاز روسیه نقشی محوری را ایفا خواهد کرد. ولی این اتفاق يک‌شبه نخواهد افتاد.
چانه‌زنی بر سر قراردادها آسان نبوده است. قطر دوست دارد گاز را تحت معامله‌هایی طولانی‌مدت که بیین ۱۵ تا ۲۰ سال باشد تأمین کند که ممکن است با اهداف کشورهای غربی برای حذف کربن سازگار نباشد.
از آن سو، چین با برنامه‌های کربن صفر که بلندپروازی کمتری دارد، از توافقی ۲۷ ساله رونمایی کرده است که معادل مبلغ عظیم ۶۰ ميلیارد دلار از قطر گاز بخرد. و آلمان هم باید زيرساخت‌هایش را تقويت کند، ترمينال‌هایی که گاز طبیعی مايع - مشهور به ال ان جی - را دریافت می‌کنند، تا بتواند عرضه بیشتری را متعهد شود.
در این زمینه بریتانیا جلوتر است - به خاطر همکاری با قطر. این کشور مالک عمده ترمینال ساوث هوک ولز است که در آن ال ان جی در مخازن ويژه‌ای تخلیه می‌شود. ادعا می‌شود که اين محل می‌تواند يک پنجم نيازهای روزانه گاز بریتانیا را در خود جای دهد - دولت قطر میلیون‌ها پوند سرمایه‌گذاری می‌کند تا اين ظرفیت را تا سال ۲۰۲۵ تا یک چهارم افزایش کرد.
و تا آن موقع، قطر انتظار دارد که خروجی ال ان جی‌اش را دو برابر کند - بدون هيچ کمبودی در ميزان مشتریان. بسیاری از کشورهای آسيایی با اروپا رقابت دارند تا برای تضمين امنيت انرژی‌شان به تأمين گاز برسند - و قطر گزینه نسبتاً قابل اعتماد و از حیث ژئوپلتیکی رام به نظر می‌رسد. گزینه‌های ديگر ممکن است خيلی دلچسب نباشند، مثلاً هر چند بخشی از بزرگترین ميدان‌های گازی جهان در آب‌های قطر واقع است، بقيه در آب‌های ايران قرار دارد (اين دو کشور به طور مستقل گاز تولید می‌کنند).
عده‌ای از شهروندان بریتانیا ممکن است نتوانند اين کشور را روی نقشه پیدا کنند ولی رابطه با قطر به نظر می‌رسد که در سال‌های آینده بسیار نزديک‌تر شود.
- دارشينی ديويد
- بی‌بی‌سی
منبع تصویر، Getty Images
کناری وارف، کانون امپراتوری املاک قطر در بریتانیا
میزبانی قطر در جام جهانی انتقادهای گسترده‌ای را به خاطر کارنامه این کشور در برخورد با زنان، اقلیت‌های جنسی و کارگران مهاجر به خود جلب کرده است. از حضور مقامات رسمی، تیم‌ها و حتی هواداران در این جام انتقاد شده است. ولی ارتباط بریتانیا با قطر بسیار فراتر از مسابقات فعلی است و بر زندگی بیشتر شهروندان این کشور اثر می‌گذارد.
عده‌ای ممکن است سؤال کنند که آیا درست است چنین روابطی با حکومتی داشت که ارزش‌هایش ممکن است در تضاد با ارزش‌های بریتانیایی به نظر برسد.
قلب این رابطه، گاز است. قطر کشوری کوچک است به اندازه شهرستان یورکشر، ولی یکی از عظیم‌ترین ذخایر گاز طبیعی روی زمین را دارد - و بريتانیا یکی از مشتریان کلیدی آن است.
حدود نیمی از گاز بریتانیا وارداتی است و حدود نیمی از اين ميزان هم از خط لوله‌ای از نروژ می‌آيد. ولی قطر در این فهرست دومین کشور تأمین‌کننده است که حدود ۹ درصد از واردات انرژی بریتانیا را تأمین می‌کند. در تئوری، اين همان مقداری است که برای انرژی رسانی به آبگرمکن‌های حدود يک ميلیون از خانه‌های بریتانیا لازم است. ظرف کمتر از ۲۰ سال، قطر در ترکیب انرژی بریتانیا نقشی حیاتی پيدا کرده است.
بریتانیا و قطر ممکن است ارتباطات تاریخی اندکی داشته باشند - اما قطر ثروت پررونقی را که از محل درآمد گاز دارد به گونه‌ای هدايت و سرمایه‌گذاری کرده است که نقش مهمی در چشم‌انداز و افق آينده شرکت‌ها و بازار املاک بریتانیا داشته باشد و رابطه‌ای قوی با نخبگان نظام بریتانیا ایجاد کرده است.
امیر قطر یکی از معدود رهبران منطقه خلیج فارس است که در خاکسپاری ملکه الیزابت دوم شرکت کرد. شاه فعلی کمک مالی به میزان بیش از ۲ ميلیون پوند را برای بنیاد خیریه‌اش از یکی از رهبران سیاسی سابق قطر در سال ۲۰۱۵ دریافت کرد.
امر بسیار نامتعارف اما اين است که نیروی هوایی دو کشور دو اسکادران مشترک ایجاد کرده‌اند - که يکی از آنها بالای آسمان مکان‌های برگزاری جام جهانی گشت‌زنی می‌کند.
و در سپتامبر، قطر مالکیت ۲۴ هواپیمای جنگنده را به دست آورد که در لنکشر ساخته شده‌اند، و بخشی از یک معامله ۵ ميلیارد دلاری با شرکت صنایع دفاعی و هوافضایی بی‌ای‌ئی سیستمز هستند.
دولت قطر در عمل بخشی از پول نقدش را از طریق سرمایه‌گذاری در بریتانیا بازیافت کرده است. قطر یکی از سرمایه‌گذاران بزرگ بریتانیا نیست - ولی سرمايه‌های‌اش به نحوی راهبردی انتخاب شده‌اند که وجهه و نفوذ قطر را به حداکثر می‌رساند. قطر در میان يکی از ده دوازده صاحبان بزرگ ملک در بریتانیاست.
منبع تصویر، Getty Images
امیر قطر، شيخ تميم بن حمد آل ثانی و شاه چارلز در رويال اسکات در سال ۲۰۱۴
یکی از کانون‌های مهم امپراتوری املاک قطر، برج شارد، کنری وارف (ناحیه تجاری مهم در لندن) و شل سنتر (دفتر مرکزی شرکت نفتی شل) است.
دولت قطر همچنین صاحب فروشگاه تجملی هرودز و هتل پنج ستاره کلاریج لندن است.
و دولت قطر در زندگی روزمره بریتانیا سهام مهم بعضی از برندهای بزرگ را دارد. مثل بانک بارکلیز، سوپرمارکت زنجیره‌ای سینزبری یا فرودگاه هیثرو لندن.
در مجموع، بازوی سرمایه‌گذاری حکومت قطر حدود ۴۰ میلیارد دلار در زمينه‌هایی سرمایه‌گذاری کرده است که بر زندگی ميلیون‌ها بریتانیایی اثر می‌گذارد و طوری طراحی شده‌اند که نفوذ اين کشور کوچک در خاک بریتانیا بسيار عظیم‌تر از قد و قامت خودش باشد.
و اینها پول‌ها و سرمایه‌هایی هستند که دولت بریتانیا از آن استقبال کرده است - و مشتاق بیشتر شدن آنها است. در ماه مه، بوریس جانسون نخست‌وزیر وقت توافقی را با قطر تبلیغ کرد که در آن قطر ۱۰ میلیارد پوند ظرف پنج سال آینده در بخش‌های مختلف بریتانیا از امنیت سایبری گرفته تا علوم زیستی سرمایه‌گذاری می‌کند.
در عین حال، اتکای بریتانیا به گاز قطر ممکن است در آینده بیشتر شود. دولت بریتانیا این رابطه را با دوحه تقویت کرده است تا با کاهش ذخایر دریای شمال، تأمین انرژی آن تضمين شود.
در ماه‌های اخير بریتانیا موفق شده است واردات از روسیه را قطع کند. و این فقط حدود ۴ درصد از مقدار کل واردات بریتانیا بود - ولی باعث می‌شود گازی که از قطر تأمین می‌کند مهم‌تر هم بشود.
اتحادیه اروپا بسیار بیشتر به گاز روسیه متکی است در نتیجه تأمین جایگزین‌ها بسیار ضروری‌تر است.
به طور کلی، اتحادیه اروپا فقط ۵ درصد از گازش را از قطر دریافت می‌کند - ولی این وضع ممکن است تغییر کند. اولاف شولتز صدر اعظم بزرگترین کشور مصرف‌کننده گاز اروپا یعنی آلمان گفته است که قطر در راهبردش برای متنوع‌سازی و فاصله گرفتن از گاز روسیه نقشی محوری را ایفا خواهد کرد. ولی این اتفاق يک‌شبه نخواهد افتاد.
چانه‌زنی بر سر قراردادها آسان نبوده است. قطر دوست دارد گاز را تحت معامله‌هایی طولانی‌مدت که بیین ۱۵ تا ۲۰ سال باشد تأمین کند که ممکن است با اهداف کشورهای غربی برای حذف کربن سازگار نباشد.
از آن سو، چین با برنامه‌های کربن صفر که بلندپروازی کمتری دارد، از توافقی ۲۷ ساله رونمایی کرده است که معادل مبلغ عظیم ۶۰ ميلیارد دلار از قطر گاز بخرد. و آلمان هم باید زيرساخت‌هایش را تقويت کند، ترمينال‌هایی که گاز طبیعی مايع - مشهور به ال ان جی - را دریافت می‌کنند، تا بتواند عرضه بیشتری را متعهد شود.
در این زمینه بریتانیا جلوتر است - به خاطر همکاری با قطر. این کشور مالک عمده ترمینال ساوث هوک ولز است که در آن ال ان جی در مخازن ويژه‌ای تخلیه می‌شود. ادعا می‌شود که اين محل می‌تواند يک پنجم نيازهای روزانه گاز بریتانیا را در خود جای دهد - دولت قطر میلیون‌ها پوند سرمایه‌گذاری می‌کند تا اين ظرفیت را تا سال ۲۰۲۵ تا یک چهارم افزایش کرد.
و تا آن موقع، قطر انتظار دارد که خروجی ال ان جی‌اش را دو برابر کند - بدون هيچ کمبودی در ميزان مشتریان. بسیاری از کشورهای آسيایی با اروپا رقابت دارند تا برای تضمين امنيت انرژی‌شان به تأمين گاز برسند - و قطر گزینه نسبتاً قابل اعتماد و از حیث ژئوپلتیکی رام به نظر می‌رسد. گزینه‌های ديگر ممکن است خيلی دلچسب نباشند، مثلاً هر چند بخشی از بزرگترین ميدان‌های گازی جهان در آب‌های قطر واقع است، بقيه در آب‌های ايران قرار دارد (اين دو کشور به طور مستقل گاز تولید می‌کنند).
عده‌ای از شهروندان بریتانیا ممکن است نتوانند اين کشور را روی نقشه پیدا کنند ولی رابطه با قطر به نظر می‌رسد که در سال‌های آینده بسیار نزديک‌تر شود.
اخبار مرتبط
دیگر اخبار این روز
