ثبات نسبی را در گردشگری تجربه نکردیم/آشتی با هویت ملی

خبرگزاری مهر_گروه جامعه؛ نخستین «سمپوزیوم ملی یکصد سال گردشگری ایران» طی دو روز در دانشگاه علم و فرهنگ برگزار شد و سخنرانان به اهمیت توسعه صنعت گردشگری در دوران بعد از کرونا با توجه به هویت ایرانی و رفع موانع برای سرمایه گذاری ها تاکید کردند.

این مراسم با حضور عزت الله ضرغامی، وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی؛ محمدحسین ایمانی خوشخو، دبیر کل این سمپوزیوم و رئیس پارک ملی علوم و فناوری‌های نرم و صنایع فرهنگی، سید سعید هاشمی، رئیس دانشگاه علم و فرهنگ و جمعی از کارشناسان گردشگری برگزار شد.

احمد محیط طباطبایی، در این مراسم با اشاره به تأثیر افزایش وفاق ملی در توسعه گردشگری گفت: در ابتدا باید تفهیم دقیقی از واژه جهانگردی با گردشگری صورت بگیرد. جهانگردی امری بسیار قدیمی است که از دیرباز انسان‌ها به آن می‌پرداختند؛ این فعالیت همواره در طول زمان موجب تغییر و تحول زیادی شده است. اصولاً سفر مؤلفه ای بوده است که با زمان رشد و گسترش یافته است؛ اما صنعت گردشگری امر نوینی است که پس از جنگ جهانی دوم به وجود آمد؛ در حقیقت صنعت گردشگری نتیجه جنگ جهانی دوم است.

وی افزود: یکی از آورده‌های مهم صنعت گردشگری، درک و شناخت از یکدیگر در کشورها است. برای مثال کشورهای اروپایی با توسعه این صنعت توانستند روابط مسالمت آمیزی با یکدیگر پیدا کنند. برای مثال کشورهایی چون آلمان و فرانسه که تا دهه‌ها با یکدیگر در نزاع بودند، در جریان گردشگری و توسعه آن به درک متقابل و در اصل به صلح رسیدند.

"جهانگردی امری بسیار قدیمی است که از دیرباز انسان‌ها به آن می‌پرداختند؛ این فعالیت همواره در طول زمان موجب تغییر و تحول زیادی شده است"وقتی صلح برقرار شود، رونق اقتصادی به وجود می‌آید. بنابراین شرط اول اقتصاد و تجارت عدم جنگ و صلح پایدار است که لازمه آن توسعه گردشگری است. پیگیری این سیاست در اروپا بسیار موفق بوده به همین دلیل موجب توسعه صنعتی و ایجاد پول واحد در قاره سبز شد.

محیط طباطبایی فهم مردم از تنوع فرهنگی و بومی کشور را یکی از پایه‌های توسعه گردشگری داخلی و خارجی دانست و گفت: ابتدا باید پی به اولویت‌های گردشگری در کشور ببریم؛ باید بدانیم گردشگری از چه میزان توجه و اعتبار برخوردار است و مردم داخل مرزهای جمهوری اسلامی ایران چه درکی از شناخت فرهنگی کشورهای منطقه دارند. گردشگری داخلی یعنی وفاق ملی و گردشگری خارجی یعنی همزیستی ملت‌ها؛ هر دوی اینها نزدیکی، رفاه، توسعه اقتصاد و تجاری را به همراه دارند. یکی از کاستی‌های مهم در فرآیند توسعه صنعت گردشگری نبودن سیاست اصلی برای گردشگری کشور است.

به گفته محیط طباطبایی، کشور ایران بنا به تنوع زیادی که در اقلیم و اقوام دارد، گردشگری فرهنگی است که باید توسعه یابد؛ به عبارت دیگر گردشگری تفریحی در ایران برد چندانی نخواهد داشت.

کسی که می‌خواهد تفریح کند، هیچگاه ایران مقصد مناسبی برایش نبوده است. بنابراین ما باید بر روی گردشگری فرهنگی تاکید زیادی داشته باشیم چراکه اساس اقلیم ما بر تنوع استوار بوده است.

آشتی با هویت ملی راهکاری برای توسعه گردشگری

بهرام زاده از کارشناسان گردشگری با اشاره به آشتی با هویت ملی در توسعه گردشگری کشور گفت: نقشه راه در توسعه صنعت گردشگری نداریم که بخش زیاد آن به عوامل داخلی بازدارنده بر می‌گردد. یکی از دستاوردهای مهم این سمپوزیوم نشست‌های پیش بوده است که تحلیل‌های خوبی درباره ابزارها شد. برای توسعه گردشگری ابتدا باید با هویت ملی خود آشتی کنیم و باید به ایرانی بودن خودمان باور داشت باشیم. سیاست گذاران باید تفهیم باشند که هویت ملی ما و ایرانی ما در جریان صنعت گردشگری باید شناخته شود.

وی افزود: مدیران باید به خودآگاه تاریخی برسند.

"برای مثال کشورهای اروپایی با توسعه این صنعت توانستند روابط مسالمت آمیزی با یکدیگر پیدا کنند"به طور قطع این مدیر درخور شخصیت ملت ایران است و مشخصه‌هایی که برای توسعه گردشگری ایران مدنظر قرار داده شده است، باید منطبق با معیارهای توپوگرافی و ملی ما باشد.

در ادامه عباس بیدگلی عضو جامعه هتلداران کشور درباره اهمیت هتلداری در توسعه صنعت گردشگری گفت: صنعت گردشگری در قرن چهارده فراز و نشیب‌های زیادی را تجربه کرده است به ویژه در زمینه هتلداری که امری بسیار جدی در این صنعت است؛ حوزه اقامت بسیار حساس و متأثر از شرایط محیطی است و هر گونه رویدادی می‌تواند بر آن اثرگذار باشد. تا کنون ثبات نسبی در صنعت گردشگری تجربه نکردیم.

وی افزود: حوزه آموزش و نیروی انسانی در موضوع اقامت و هتلداری بسیار ارزشمند و تعیین کننده است و سرمایه‌ای بسیار ارزشمندی وجود داشته است؛ اما با وجود فراز و نشیب‌ها تعداد بسیار زیادی از این افراد از صنعت خارج شده‌اند که برگرداندن آن کار بسیار دشواری است.

شناسایی ۶ سامانه کلیدی

علی اصغر شالبافیان معاون گردشگری وزارت میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی نیز در این مراسم گفت: اگر ما به دنبال ساماندهی قوانین و مقررات در حوزه گردشگری نباشیم نتیجه قطعی بلندمدت نخواهیم داشت یکی از نقاط ضعفی که در این نابسامانی‌ها وجود دارد، عدم وحدت و عدم ساماندهی در بخش‌های گردشگری است. نخستین رویکردی که از سوی وزارت گردشگری دنبال شد ایجاد حداکثر سازی هماهنگی بین بخشی است. در واقع اگر دست اندرکاران آن هماهنگ نباشد نتیجه مورد نظر هم محقق نخواهد شد.

وی گفت: هماهنگی با نیروی انتظامی، مناطق آزاد، معاونت علمی ریاست جمهوری و وزارت امور خارجه یکی از اقداماتی بود که تاکنون از سوی این وزارتخانه انجام شد و برای هر کدام یک طرحی بیرون آمده است البته حتماً این همکاری باید در چارچوب قوانین و وظایف این دستگاه‌ها باشد. توسعه بوم گردی یکی از موضوعاتی بود که در وزارتخانه مورد بررسی قرار گرفت و در واقع نوعی ارتباط با جامعه محلی مورد ارزیابی قرار گرفته است.

حداکثر سازی استفاده از قابلیت‌های فناوری اطلاعات هم دیگر اقدامی است که تاکنون از سوی این وزارت خانه انجام شد. همچنین شش سامانه کلیدی را شناسایی کردیم که موجب شفاف‌سازی و تسهیل امور می‌شود. در واقع می‌خواهیم به ایجاد شفافیت در فرآیندها از طریق فناوری اطلاعات برسیم.