تاریخ آزمایش‌های غیراخلاقی آمریکا بر روی انسان‌/درباره زندانیان هولمزبورگ چه می‎دانیم

خبرگزاری میزان – «آلوارو کولوم»، رئیس جمهور سابق گواتمالا توصیف جالبی از تاریخ آمریکا دارد؛ هر اینچ از تاریخ گذشته آمریکا، یک جنایت علیه بشریت است.

در حدود یک قرن، آمریکا که خود را «فانوس دریایی» حقوق بشر می‌خواند، از هزاران شهروند خود و دیگر کشور‌ها به عنوان «خوکچه‌های هندی» در آزمایش‌های انسانی استفاده کرد، بدون آنکه آن‌ها اطلاعی از این موضوع داشته باشند یا پس از آن مورد دلجویی قرار گرفته و غرامتی دریافت کنند.

آزمایش‌ مواد دارویی

«آلن هورنبلوم» بلافاصله پس از ورود به سیستم زندان فیلادلفیا در سال ۱۹۷۱ به عنوان مربی سوادآموزی متوجه موضوعی غیرعادی در میان زندانیان شد؛ بر پشت بیشتر زندانیان زندان «هولمزبورگ» که عمدتا مردان آفریقایی – آمریکایی بودند، باند‌های گازی قرار داشت.

«هورنبلوم» بعدا متوجه شد که دلیل این امر آزمایش‌های طولانی و گسترده انسانی بود

وی می‎گوید: زندانیان «هولمزبورگ» انسان‌های پیچیده‌ای نبودند، بیشتر آن‌ها بی سواد بودند؛ آن‌ها در حالی مورد آزمایش‌های انسانی قرار گرفتند که به آن‌ها درباره دارو‌های تزریقی یا موضعی چیزی گفته نشد؛ این واقعا نقطه بسیار تاریکی در تاریخ فیلادلفیاست.

زندانیان در ازای دریافت مبالغ ناچیزی که روزانه دریافت می‌کردند، در طول روز از علائمی مانند خارش پوست، بثورات، تغییر رنگ و تب رنج می‌بردند و در برخی موارد پرخاشگری خشونت باری داشتند.

زندانیان «هولمزبورگ» زمانی از ماجرا مطلع شدند که «هورنبلوم» پس از رها کردن شغل خود در سال ۱۹۹۳ نخستین کتابش در مورد این موضوع را نوشت؛ این نخستین مواجهه آن‌ها با اتفاقی بود که برایشان رخ داده بود.

اسناد بایگانی شده دولتی نشان می‌دهد که از سال ۱۹۵۱ تا ۱۹۷۴، صد‌ها نفر از زندانیان «هولمزبورگ» عمدا در معرض مواد دارویی، ویروس ها، قارچ ها، آزبست و حتی دیوکسین قرار گرفتند؛ آزمایش‌های انسانی مذکور از سوی یکی از متخصصان پوست مرتبط با دانشگاه پنسیلوانیا انجام می‌شود و حامیان مالی آن شرکت‌های بزرگ داروسازی و ارتش آمریکا بودند.

این یکی از دلایل بی اعتمادی سیاه‎پوستان به جامعه پزشکی آمریکاست؛ زیرا آن‌ها دیده‎اند که جامعه پزشکی آمریکا چگونه با آن‌ها بدرفتاری کرده و آنان را مورد سوءاستفاده قرار داد.

آزمایش سیفلیس

تراژدی مشابه دیگر در ایالت آلاباما رخ داد؛ در سال ۱۹۳۲ خدمات بهداشت عمومی آمریکا و مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های این کشور ۶۰۰ مرد آفریقایی- آمریکایی شامل ۳۹۹ نفر مبتلا به سیفلیس نهفته و یک گروه کنترل متشکل از ۲۰۱ نفر عاری از این بیماری را برای انجام بررسی بدنام موسوم به «تاسکیگی» استخدام کرد.

بر اساس یک مصاحبه در سال ۱۹۷۷ توسط کتابخانه شلزینگر دانشگاه هاروارد با پرستار بهداشت عمومی، بازیگر کلیدی این تراژدی، شرکت کنندگان که وعده مراقبت پزشکی رایگان را داده بودند، هرگز از ماهیت واقعی مطالعه مطلع نشدند.

به رغم این واقعیت که پنی سیلین به عنوان درمان استاندارد بیماری سفیلیس تبدیل شده بود، مردان مذکور همچنان چیزی جز دارونما‌های مبدل مانند آسپرین و مکمل‌های معدنی دریافت نمی‌کردند؛ این روند تا اواخر سال ۱۹۷۲ که درز در مطبوعات در نهایت منجر به پایان یافتن مطالعه مذکور شد، ادامه یافت.

تا آن زمان، ۲۸ بیمار مستقیما به دلیل سیفلیس و ۱۰۰ بیمار به دلیل عوارض مربوط به این بیماری جان خود را از دست داده بودند؛ ضمن اینکه ۴۰ نفر از همسران بیماران مبتلا به سیفلیس بودند و ۱۹ کودک نیز با سیفلیس مادرزادی متولد شدند.

آزمایش آفت کش‌ها

دانشگاه کالیفرنیا در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰، مجموعه‌ای از آزمایش‌های پزشکی غیراخلاقی دیگر دستکم روی ۲ هزار و ۶۰۰ مرد زندانی را انجام داد و این آمار به سابقه جنایی آمریکا اضافه شد.

بر اساس تحقیقات منتشر شده در دسامبر گذشته، این آزمایش‌ها شامل قرار دادن «آفت‌کش‌ها و علف‌کش‌ها» روی پوست مردان و تزریق آن‌ها به رگ‌های آن‌ها بود؛ در بسیاری از موارد هیچ سابقه‌ای از رضایت آگاهانه وجود نداشت.

آزمایش‌های انسانی روی شهروندان خارجی

*گواتمالا

در اکتبر ۲۰۱۰، باراک اوباما، رئیس جمهور وقت آمریکا با «آلوارو کولوم»، همتای گواتمالایی خود، تماس تلفنی برقرار کرد تا از وی به خاطر یک سری آزمایش‌های بد انسانی که آمریکا در سال‌های ۱۹۴۶-۱۹۴۸ بر روی گواتمالایی‌ها انجام داد، عذرخواهی کند.

در آن آزمایش‌ها، پزشکان بهداشت عمومی آمریکا صد‌ها نفر را عمدا به بیماری‌های مقاربتی آلوده کردند تا اثربخشی پنی‌سیلین را آزمایش کنند؛ شرکت کنندگان بدون رضایت در این آزمایش حضور یافتند.

ماجرای این آزمایش انسانی غیراخلاقی در سال ۲۰۰۹ پس از افشاگری مورخ مراقبت‌های بهداشتی آمریکا درباره پرونده یکی از شرکت کنندگان گواتمالایی در آزمایش در نیمه دوم ۱۹۴۰ آشکار شد.

در گزارش کمیسیون ریاست جمهوری آمریکا درباره مطالعه مسائل اخلاقی زیستی که در سال ۲۰۱۱ منتشر شد، آمده است: محققان به طور عمدی حدود هزار و ۳۰۰ زندانی، بیماران روانپزشکی، سربازان و کارگران جنسی را در معرض بیماری‌های مقاربتی سیفلیس، سوزاک یا شانکروئید قرار دادند؛ بررسی هزاران صفحه از سوابق درمان و پیگیری نشان می‌دهد که دستکم ۸۳ نفر از آن‌ها جان خود را از دست دادند.

یک وکیل حقوق بشر گواتمالایی که این پرونده را بررسی می‌کند، گفت: پیامد‌های این آزمایش بسیار فراتر از خود شرکت کنندگان است؛ ما متوجه شدیم که بسیاری از کودکان بیماران مبتلا به سیفلیس تحت آزمایش مستقیما تحت تاثیر قرار گرفته اند؛ برخی از آن‌ها مستعد سقط جنین زودرس بودند و برخی دیگر قادر به بچه دار شدن نبودند؛ بسیاری از کودکان در بدو تولد به سیفلیس مبتلا شدند و برخی در سه تا چهار ماهگی جان خود را از دست دادند؛ بسیاری از قربانیان و خانواده هایشان هنوز غرامت دریافت نکرده اند.

*نیجریه

در سال ۱۹۹۶ اپیدمی مننژیت به شدت در ایالت کانو در شمال نیجریه شیوع یافت؛ در این مدت شرکت آمریکایی داروسازی تصمیم گرفت تا Trovan، داروی جدید ضد منژیتی که در آمریکا برای استفاده بزرگسالان و نه کودکان تایید شده بود، روی جمعیتی که از این بیماری همه گیر رنج می‌بردند، آزمایش کند.

طبق ادعای این شرکت، این دارو بدون رضایت آگاهانه برای ۲۰۰ کودک نیجریه‌ای تجویز شد؛ ۱۱ نفر از آن‌ها به دلیل مصرف دارو و پیامد‌های مرتبط با آن مانند اختلال در شنوایی، آسیب مغری، اختلال در بینایی و فلج جان خود را از دست دادند.

این شرکت هرگونه شرکت مبنی بر تخلف خود را رد کرده و مدعی شد که مرگ کودکان مذکور به دلیل ابتلا به مننژیت رخ داد و نه مصرف داروی تجویز شده؛ این شرکت در نهایت در سال ۲۰۰۹ بر اساس توافق خارج از دادگاه ۷۵ میلیون دلار غرامت به ایالت کانو و ۱۷۵ هزار دلارغرامت به خانواده چهار کودک جان باخته پرداخت کرد.

ویروس شناس نیجریه‌ای و رئیس سابق آکادمی علوم نیجریه، گفت: شرکت آمریکایی از این موقعیت استفاده کرد و آزمایش‌های دارویی را انجام داد که مطابق با اخلاق پزشکی نبود، زیرا والدین آن کودکان بیمار، از درمان پزشکی مستاصل بودند و تن به دریافت داروی مذکور دادند.

ادامه آزمایش‌های غیرانسانی آمریکا در قرن ۲۱

آزمایش‌های انسانی غیراخلاقی آمریکا در قرن بیست و یکم نیز ادامه داشت.

بر اساس گزارش ۲۰۱۷ پزشکان حقوق بشر آمریکا (PHR)، سیا پس از حادثه ۱۱ سپتامبر تحقیقات غیرقانونی و غیراخلاقی روی زندانیان انجام داد که شامل شکنجه‌های محرومیت از خواب، غرق کردن مصنوعی، ... بودند.

آزمایش‌های مذکور با هدف ادعایی جمع آوری داده‌ها جهت مدیریت آسیب‌ها از طریق شکنجه و رفتار توهین و تحقیرآمیز علیه زندانیان انجام شدند.

در یک مورد خاص، آن‌ها بازجویی تجاوزکارانه‌ای را علیه یک زندانی در گوانتانامو به نام «ابو زبیده» انجام دادند؛ در گزارش پزشکان حقوق بشر آمریکا آمده است که این روند تا جایی تشدید و تداوم یافت که به پرسنل زندان هشدار داده شد تا برای چیزی که قبلا ندیده اند، آماده باشند.

افشاگری‌ روسیه در مورد آزمایشگاه‌های زیستی با بودجه آمریکا در اوکراین از سال ۲۰۲۲ نیز باعث واکنش‎هایی در سراسر جهان شده است.

بازرس سابق کمیسیون مواد شیمیایی سازمان ملل در این رابطه اظهار کرد: تنها یک کشور در جهان وجود دارد که صد‌ها آزمایشگاه زیستی نظامی را در قلمرو کشوری دیگر راه اندازی می‌کند و میلیارد‌ها دلار برای سلاح‌های باکتریوبیولوژیکی و بیولوژیکی هزینه می‌کند، و آن آمریکاست.

یک محقق روابط بین الملل مستقر در کنیا، گفت که آزمایشگاه‌های زیستی مخفی تحت حمایت ارتش در سراسر جهان که از سوی آمریکا کنترل می‌شوند، تهدیدی جدی برای امنیت جهانی هستند.

یک محقق اجتماعی که روی پرونده گواتمالا کار می‌کرد نیز گفته است که آزمایش‌های انسانی مذکور به طور جدی اعلامیه هلسینکی را نقض کرده است، زیرا کادر پزشکی آمریکا هرگز به افراد در مورد خطرات احتمالی هشدار نداده است.

به گفته وی، آزمایش‌های دارویی فایزر در نیجریه دستورالعمل‌های سازمان بهداشت جهانی در مورد آزمایش دارو و اخلاق پزشکی را که شرکت‌های داروسازی باید از آن پیروی کنند، نقض می‌کند؛ بسیاری از نیجریه‌هایی که از این حادثه آسیب دیده‎اند، هنوز به دارو‌ها و واکسن‌های خارجی مشکوک هستند و این کار دولت را در زمان واکسیناسیون کرونایی سخت‌تر کرد.

این محقق تاکید کرد: در دهه ۱۹۴۰، محققان آمریکایی هیچ احترامی برای گواتمالایی‌ها قائل نبودند و از آن‌ها به عنوان نژادی پست یاد و با آن‌ها برخورد می‌کردند؛ اگرچه بیش از ۷۰ سال از آن روز‌ها می‌گذرد، اما آمریکا هنوز از دیدن گواتمالا به عنوان یک کشور برابر خودداری می‌کند.

برای بسیاری، بی توجهی آمریکا به مقررات پزشکی به طور گسترده ناشی از بی احترامی ریشه‌ای به بشریت، چه در داخل و چه در خارج از کشور است.

«هورنبلوم»، معتقد است که شرکت کنندگان در پرونده فیلادلفیا برای پزشکان مانند موش‌های آزمایشگاهی، سگ‎ها، میمون‌ها یا شامپانزه‌های مورد استفاده در آزمایش‌ها اساس فراموش شده بودند.

انتهای پیام/