ویروس کرونا و قطب جنوب؛ قرنطینه در انزوا

حق نشر عکس

PRADEEP TOMAR

Image caption

انزوای شدید از واقعیت‌های زندگی در قطب جنوب است.

ارتباط قطب جنوب با بقیه زمین گاهی برای ماه های متوالی قطع است و به همین دلیل حتی یک مورد بیماری کرونا هم در آنجا وجود ندارد. اما چرا وقتی اثری از ویروس نیست، گروه های تحقیقاتی ساکن در قطب جنوب قوانین قرنطینه رعایت می‌کنند؟

"حتی یک مورد ابتلا به کووید ۱۹ در اینجا می‌تواند فاجعه‌بار باشد. برای همین ما تمام قوانین قرنطینه را به‌طور کامل اجرا می‌کنیم. انگار درحالی‌که در انزوای کامل هستید، منزوی‌تر بشوید.

"ارتباط قطب جنوب با بقیه زمین گاهی برای ماه های متوالی قطع است و به همین دلیل حتی یک مورد بیماری کرونا هم در آنجا وجود ندارد"درهرصورت پیشگیری خیلی بهتر از درمان است."

این نظر پرادیب تومار، پزشک محققی است که در پایگاه "بهاراتی" کشور هند در قطب جنوب ماموریت دارد. او ۵ ماه از مأموریت یک‌ساله‌اش در پایگاه را گذرانده است.

اگر کووید ۱۹ به پایگاه تحقیقاتی برسد، می‌تواند فاجعه‌آمیز باشد. چون هیچ جای دیگری نیست که بتوان به آنجا رفت و امکانات درمانی بسیار محدود است و امکان انتقال بیماری به بقیه افراد پایگاه بسیار بالاست.

به همین دلیل با وجود اقامت در تنها قاره‌ جهان که اثری از کرونا در آن وجود ندارد، گروه ۲۳ نفره محققان که همگی قوی و جوان هستند از اوایل ماه فوریه در قرنطینه به سر می‌برند.

هر فردی که وارد قطب جنوب می‌شود برای ۱۴ روز قرنطینه می‌شود.

هر کس که علائم کووید ۱۹ داشته باشد و هر کس که با این فرد در تماس بوده هم بلافاصله قرنطینه می‌شوند.

حق نشر عکس

PRADEEP TOMAR

Image caption

قطب جنوب: قرنطینه‌ای در بالاترین درجه

۲۹ کشور در قطب جنوب پایگاه دارند.

قبل از شروع قرنطینه، از پایگاه‌های اطراف بازدیدکننده‌های زیادی به پایگاه بهاراتی می‌آمدند.

پرچم کشور میهمان در بالای پایگاه به اهتزاز درمی‌آمد. گروه‌های تحقیقاتی کشورهای مختلف مناسب‌ها و مراسم ملی خود را در کنار دیگران جشن می‌گرفتند. اگر یکی از پایگاه‌ها به‌وسیله خاصی احتیاج پیدا می‌کرد، می‌توانست از پایگاه دیگر امانت بگیرد.

دکتر تومار می‌گوید:" این حد از همکاری بین کشورها در جهان واقعی وجود ندارد."

اما او از اوایل ماه مارس که همکاری بین پایگاه‌ها متوقف شد، دیگر کسی را ندیده است.

حق نشر عکس

PRADEEP TOMAR

Image caption

پایگاه بهاراتی از ۱۳۴ قطعه بازیافت شده از کانتینرهای حمل‌ونقل ساخته‌شده است.

وقتی دکتر تومار در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۹ برای انجام مطالعات درباره تاثیرات محیط قطب بر بدن محققان، به پایگاه بهاراتی رسید، دنیا در شرایط عادی بود. اما حالا همه در پایگاه مضطرب هستند . دلیل اصلی آن نبود اطلاعات کافی درباره ویروس کرونا و نگرانی برای خانواده‌هایشان است.

دکتر تومار و همکارانش اطلاعات کمی از جزییات همه‌گیری جهانی و شرایطی که ایجاد کرده است دارند.

او بیشتر اخبار را از دوستان و اقوامش می‌گیرد.

بعضی از شرایط ناشی از قرنطینه و فاصله‌گیری اجتماعی برای او کاملاً غیرقابل‌تصور است.

می‌گوید": دوستانم می‌گویند آن‌ها هم دقیقاً در شرایطی مثل ما در قطب هستند. کاملاً در انزوا و تمام‌وقت در خانه."

" حتی تصور اینکه حالا مردم در همه جای دنیا باید با ماسک به خیابان بروند برایم واقعاً سخت است."

باوجود شرایط قرنطینه سنگین در تمام جهان، سفر به پایگاه و یا رفتن از آنجا مشکل شده است.

حالا دانشمندان مجبورند ماه‌ها بیشتر از زمان ماموریتشان در سرما و شرایط جوی سخت قطب باقی بمانند.

حق نشر عکس

PRADEEP TOMAR

Image caption

اعضا پایگاه بهاراتی یک بالن هواشناسی به آسمان فرستاده‌اند.

پایگاه بهاراتی از سال ۲۰۱۲ روی تپه‌های لارسمان و رو به اقیانوس جنوبی برپا شد و یکی از دورافتاده‌ترین پایگاه‌های تحقیقاتی جهان است.

"اما چرا وقتی اثری از ویروس نیست، گروه های تحقیقاتی ساکن در قطب جنوب قوانین قرنطینه رعایت می‌کنند؟"حتی یک مورد ابتلا به کووید ۱۹ در اینجا می‌تواند فاجعه‌بار باشد"نزدیک‌ترین خشکی به این پایگاه، آفریقای جنوبی است که پنج هزار کیلومتر با آن فاصله دارد. تنها وسیله رفت‌وآمد کشتی کوچک است که آن‌هم فقط زمان محدودی در سال بین ماه نوامبر و مارس امکان رفت‌وآمد دارد.

کسانی که در چنین شرایط محیطی سختی زندگی می‌کنند درک بالایی از شرایط زندگی مردم در قرنطینه دارند.

همه آن‌ها در این دوران قرنطینه از " خانه" مشغول به کارند.

مغازه و فروشگاهی در کار نیست. حتی امکان یک پیاده‌روی ساده هم وجود ندارد چون دمای هوا تا منفی چهل درجه سانتی‌گراد هم می‌رسد.

همه افراد گروه پایگاه بهاراتی قبل از رسیدن به اینجا، آموزش‌های کامل و خاصی برای تحمل روانی و بدنی در شرایط سخت قطبی داشته‌اند.

انزوای دائم اجتماعی و نبود نور خورشید آن‌ها را در معرض خطر افسردگی قرار می‌دهد.

در قاره‌ای که در ماه‌های زمستان نور خورشید در آن وجود ندارد، تنظیم خواب بسیار مشکل است.

دکتر تومار می‌گوید:" ما به همه تأکید می‌کنیم برنامه خواب خود را منظم نگه‌دارند."

حق نشر عکس

PRADEEP TOMAR

Image caption

پایگاه بهاراتی بین تالا فورد و خلیج کوییلتی در قطب جنوب واقع‌شده است.

وقتی دکتر تومار به قطب رسید نگران خطرات شرایط جغرافیایی قطب بود:" اینجا همیشه در معرض خطر هستید. در لایه‌های گسترده یخ، شیارها و حفره‌های عمیقی هست که ممکن است در آن‌ها بیفتید."

اما او این روزها بیشتر نگران خانواده و نزدیکانش در کشورش است.

جهان در این‌یک سالی که برای ماموریت به قاره یخی آمده، به‌کلی تغییر کرده است. هرچند او را برای مواجه‌شدن با انزوا آموزش‌دیده بود، اما بقیه مردم چنین آموزش‌هایی ندیده‌اند.

می‌گوید:" واقعاً آرزو داشتم در این روزهای سخت به کشورم خدمت کنم. هیچ‌کس تابه‌حال شاهد چنین بحران همه‌گیر و طولانی‌ای نبوده است. امیدوارم وقتی بالاخره از اینجا به خانه برمی‌گردیم، دنیا توانسته باشد کمی مانند قبل شده باشد."