دلیل لغو یکی از بخش‌های جشنواره «هنر زنده است»

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ستاد اطلاع‌رسانی جشنواره «هنر زنده است»، بعد ازظهر امروز دوشنبه ۱۱ اسفند، جلسه نشست با کمال تبریزی، دبیر بخش فیلم و از اعضای شورای سیاست‌گذاری جشنواره «هنر زنده است» با حضور مازیار رضاخانی، مدیر جشنواره برگزار شد.

در ابتدای این نشست، کمال تبریزی گفت: اولین بار که درباره این جشنواره صحبت شد، من فکر نمی‌کردم که با وجود امکانات کم مالی جشنواره و عدم تبلیغات جشنواره با چنین استقبالی مواجه شویم. این جشنواره صرفاً از دل هنرمندان و هنر جوشیده و شکل گرفته است. توجه افراد به این جشنواره اتفاقی بسیار مبارک است.

مازیار رضاخانی گفت: در بحث اکران آثار، مقوله احتمال سرقت و کپی آثار دیده می‌شد و به همین علت درصدد اکران حضوری در بخش فیلم جشنواره «هنر زنده است» برآمدیم.

تبریزی در این نشست گفت: هدف این جشنواره، برپایی آنلاین و غیرفیزیکی است. سایتی که برای این فستیوال طراحی شد و آثاری که از اقصی نقاط ایران توسط هنرمندان بارگذاری شد، اتفاق مبارکی بود. رمز عبور برای تماشای آثار در اختیار داوران قرار گرفت و برای اولین بار در تاریخ جشنواره‌ها تمام ۸۵۵ اثری که به ما رسید را داوران توسط سایت دیدند و به آن‌ها امتیاز دادند.

او ادامه داد: ۶۰۴ فیلم کوتاه داستانی و ۱۱۴ فیلم مستند کوتاه، ۵۶ اثر پویانمایی کوتاه، ۴۱ فیلم بلند داستانی ۴۱ اثر و ۴۰ اثر مستند بلند که مجموعاً ۸۵۵ اثر را تشکیل می‌داد به دبیرخانه ما رسید.

رضاخانی گفت: ما نزدیک به ۶۰ اثر سینمایی داشتیم اما به دلیل اینکه به موقع حاضر نشدند داوران به تماشای ۴۱ اثر نشستند.

تبریزی گفت: ویروس کرونا، مقوله آنلاین شدن را تسریع کرد اما اگر هم این ویروس نبود، ما در حال حرکت به سمت آنلاین شدن هستیم و این واقعیتی است که باید پذیرفته شود.

"سایتی که برای این فستیوال طراحی شد و آثاری که از اقصی نقاط ایران توسط هنرمندان بارگذاری شد، اتفاق مبارکی بود"در نتیجه این جشنواره مسیری را باز می‌کند که می‌تواند راهگشای دیگر فستیوال‌ها هم باشد. باتوجه به یک‌سالی که از شیوع ویروس کرونا می‌گذرد، ما جشنواره‌ای هستیم که بیش از دیگر جشنواره‌ها کار آنلاین انجام دادیم.

دبیر بخش فیلم جشنواره «هنر زنده است» ادامه داد: زمانی که افراد از نقطه نظرات هم باخبر می‌شوند، کسی که سخنور خوبی است می‌تواند بقیه را هم مجاب و در نظر خود سهیم کند. اما در چنین حالتی، داوران با هم تعامل ندارند و هرکس به تنهایی به تماشای آثار می‌نشیند و آن را داوری می‌کند و خطای انسانی را کم می‌کند. نکته عجیب هم برای من این است که نظرات داوران در بسیاری از موارد به هم نزدیک است و فکر می‌کنم زمانی که جوایز اعلام شود، همه حرف ما را بپذیرند که این داوری یکی از سالم‌ترین داوری‌ها در میان جشنواره‌ها بوده است.

او ادامه داد: در کشور ترکیه جشنواره فیلم کوتاهی با عنوان جشنواره «دوستی» برگزار می‌شود. من یک سال در ترکیب هیأت داوران آن جشنواره بودم.

داوران در آن جشنواره می‌گفتند که فیلم‌های سینمای ایران چند سر و گردن بالاتر از آثار دیگر کشورها هستند و بدون هیچ تردیدی توجه داوران به سمت آثار ایرانی معطوف شده بود.

وی اظهار کرد: ایده جوانان ایرانی بسیار بکر و فوق‌العاده است. در حوزه فیلم کوتاه به دلیل استعداد بالای فیلمسازان اتفاقات عجیبی می‌افتد که خارج از چارچوب کلاسیک است و در شمایل مدرن و جلوتر از زمان خود ظاهر می‌شود و همین فیلمسازان کوتاه، سینمای ایران را زنده نگاه داشته است. چراکه نگاه این کارگردانان به دیگر هنرمندان هم سرایت کرده و بالندگی ایجاد می‌کند.

تبریزی گفت: قدم اول سینما با فیلم کوتاه آغاز می‌شود. برای مثال ما امسال فیلمی داریم که تمامش با موبایل گرفته شده و به صورت عمودی تصویربرداری شده است. من به فیلمساز این فیلم بابت نگاهش به ساختار تبریک می‌گویم و من فکر می‌کنم چنین اکتشافاتی تنها از دل جوانان حوزه فیلم کوتاه پیش برمی‌آیند که جسارت و ریسک می‌کنند.

او درباره این موضوع که سینماگر ایرانی غمگین است، گفت: سینماگر ایرانی امیدوار است.

"در نتیجه این جشنواره مسیری را باز می‌کند که می‌تواند راهگشای دیگر فستیوال‌ها هم باشد"فیلم‌ها استنتاج منطقی فیلمساز از دل جامعه‌اش است به طور طبیعی جوانان به واقعیات جامعه چون فقر واکنش نشان می‌دهند، اما نکته از بین نرفتن امید است که هنر را زنده نگاه داشته است و علیرغم همه ناملایمات به هر حال باید به زندگی ادامه داد.

ممانعت و محدودیت در نمایش فیلم‌های اکران نشده

تبریزی درباره جای خالی «نمایش فیلم‌های اکران نشده» در برنامه این دوره جشنواره «هنر زنده است» گفت: چون تعداد مخاطبان ما بسیار محدود بودند و افراد از دل متخصصان این حوزه انتخاب شده بودند و اکران عمومی هم برای این فیلم‌ها نداشتیم، من فکر نمی‌کردم که دچار مشکل شویم، اما متاسفانه با ممانعت و محدودیت جدی مواجه شدیم.

او گفت: من از دوستان در شورای پروانه نمایش درخواست کرده بودم که مجوز قانونی برای اکران اختصاصی این آثار داشته باشیم. اما بعد از انتخاب آثار همه پا پس کشیدند. به هرحال یک روزی همه این آثار پروانه نمایش خواهند گرفت اما به دلایل مختلف این اتفاق عملی نشد. امیدوارم تا سال آینده و دوره جدید همه این آثار از بند توقیف رها شوند اما اگر هم نه، امیدوارم در دوره بعدی این اتفاق که به نفع همه هم هست، عملی شود. به نظر من شجاعت برخورد با چنین مواردی باید از رفتارهای اصلی مدیران باشد چراکه شکل‌گیری چنین ماجرایی باعث رشد و اعتلای سینمای ایران خواهد شد.

رضاخانی گفت: من یک عذرخواهی به فیلمسازان بدهکار هستم و امیدوارم که بتوانم بار دیگر این روزنه را باز کنیم و شاهد اکران آثار باشیم.

تبریزی گفت: من ناراحتم از بابت اشتیاقی که به فیلمسازان بابت اکران آثارشان دادیم و بعد دوباره آن‌ها را ناامید کردیم.

اما من هنوز ناامید نشده‌ام، شاید امکان این باشد که بعد از جشنواره در یک بخش جنبی این آثار را تحت عنوان جشنواره «هنر زنده است» برای مخاطبان محدودتری اکران کنیم.

رضاخانی از تبریزی پرسید که از ده نمره، چه نمره‌ای به جشنواره می‌دهد که او در پاسخ گفت: من فکر می‌کنم باوجود تمام مشکلاتی که داشتیم، از ده، نمره یازده هم می‌گیریم! من فکر می‌کنم این جشنواره نباید رها شود و بعد از اختتامیه باید برای دوره بعدی طراحی و برنامه‌ریزی در نظر گرفت و این جشنواره را محل اکران آثاری قرار داد که در جاهای دیگر اکران نمی‌شوند، این‌گونه اتفاق بسیار خوبی رخ خواهد داد.