اهمیت تاریخی پدیدۀ عمامه پرانی و حجاب سوزی - Gooya News

علیرضا مناف زاده - رادیو بین المللی فرانسه

جنبش «عمامه پرانی» در کنار جنبش «حجاب سوزی» دو پدیدۀ پُرمعنای جنبش سراسری کنونی‌اند. هر دوی آن‌ها بنیاد‌های رژیم را نشانه رفته‌اند. حجاب اجباری یکی از ارکان جمهوری اسلامی است و بیشتر کارشناسان بر این باورند که اگر رژیم در این عرصه عقب‌نشینی کند حکم مرگ خود را امضا کرده است. اما جنبش عمامه پرانی معنای تاریخی عمیق‌تر و وسیع‌تری دارد. این جنبش هستیِ نهاد دیانت را نشانه گرفته است.

شعار «آخوند باید گم بشه» شعار تازه‌ای نیست.

"علیرضا مناف زاده - رادیو بین المللی فرانسهجنبش «عمامه پرانی» در کنار جنبش «حجاب سوزی» دو پدیدۀ پُرمعنای جنبش سراسری کنونی‌اند"این شعار را مردم سال‌هاست می‌دهند و روی سخن آنان در این شعار آخوندهایی هستند که زمام امور کشور را در دست دارند. بنابراین، می‌توان این شعار را چنین تعبیر کرد که مردم خواهان کنار رفتن آخوند از رهبریِ کشور و به طور کلی دست کشیدنِ او از حکومت اند. اگر چنین تعبیری درست باشد، آخوندهایی که سهمی در قدرت ندارند مشمول این شعار نیستند.

اما جنبش عمامه پرانی به دستگاه آخوندی می‌تازد و فرقی میان آخوند حکومتی و غیرحکومتی نمی‌گذارد. به عبارت بهتر، این جنبش خواهان برچیده شدن دستگاه آخوندی است. زیرا آخوندهایی که عمامه‌هاشان را جوانان در خیابان‌ می‌پرانند معلوم نیست حکومتی اند یا غیرحکومتی.

به احتمال زیاد غیرحکومتی اند، چون حکومتی‌ها معمولاً با خودرو جا به جا می‌شوند.

شاید آخوندها هرگز در تاریخ دور و دراز خود دستخوش چنین اهانتی نشده‌اند. زیرا جامعه، دست کم تا پیش از انقلاب ۱۳۵۷، به رغم سیاهکاری بعضی از آخوندها در بعضی از رویدادهای تاریخی، حرمت آنان را همیشه نگه می‌داشت و دیده نشده بود که مردم به آخوندها‌ این‌چنین اهانت کنند.

👈مطالب بیشتر در سایت رادیو بین المللی فرانسه

اما این حرمت‌شکنی به دست خود آخوندها آغاز شد و آن زمانی بود که جماعتی از آنان به سرکردگی روح‌الله خمینی قدرت سیاسی را قبضه کردند و به نام دین بر سرنوشت مردم و هستیِ کشور مسلط شدند. آنان با دروغ و نیرنگ و جنایت حریفان سیاسی‌شان را تار و مار و از میدان به در کردند و به غیرآخوند تا جایی میدان دادند که مجری اراده و خواستِ آنان باشد.