الیزابت بورن، دومین نخست‌وزیر زن فرانسه

الیزابت بورن، وزیر کار فرانسه، نخست وزیر این کشور شد. او نخستین زنی است که در بیش از ۳۰ سال گذشته این سِمَت را بر عهده گرفته و دومین زن نخست وزیر در تاریخ مدرن فرانسه است. 

بورن در حین تصدی مسئولیت گفت:

«این نامزدی را به تمام دختران کوچک در فرانسه تقدیم می‌کنم تا به آنها بگویم رویاهای خود را دنبال کنید. هیچ چیزی نباید مبارزه برای جایگاه زنان در جامعه ما را متوقف کند.»

 بورن، ۶۱ ساله، مهندسی با سابقه طولانی در وزارتخانه‌های دولتی، کارمند ارشد دولتی، مدیریت دولتی و مشاغل دولتی، در دوره دوم ریاست جمهوری امانوئل مکرون انتخاب شد تا به اجرای سیاست‌های ریاست جمهوری خود در سایه افزایش تورم و جنگ در اوکراین بپردازد. 

بورن اولین زن نخست‌وزیر فرانسه پس از ادیت کرسون است که برای مدت کوتاهی از مه ۱۹۹۱ تا آوریل ۱۹۹۲ در دوره ریاست جمهوری فرانسوا میتران سوسیالیست، ریاست کابینه را بر عهده داشت. 

کرسون پس از انتصاب بورن به رسانه‌ها گفت که واقعا زمان آن رسیده بود که یک زن این مقام را به دست آورد. کرسون چند روز پیش هشدار داده بود که سیاست فرانسه «ماچو» (ضد زن) باقی مانده است. 

بر اساس نظرسنجی آخر هفته آی‌فوپ، در مجموع ۷۴ درصد از مردم فرانسه گفتند که خواهان یک نخست‌وزیر زن هستند. مکرون، که دولتش شامل تعداد مساوی زن و مرد بود، با وجود این متهم شده بود که خود را با گروهی عمدتاً مرد از مشاوران و معتمدان محاصره کرده است. 

اگر مکرون بخواهد برای بازنگری برنامه‌ریزی شده خود در حقوق بازنشستگی و رفاه، آزادی عمل داشته باشد، اولین وظیفه بورن، مدیریت جناح‌های سیاسی مختلف در حلقه میانه‌روی مکرون است که باید اکثریت پارلمانی را در انتخابات ماه آینده به دست آورند.

در صورتی که مکرون اکثریت را به‌دست آورد، بورن باید از تابستان امسال سقف قیمت‌ انرژی را افزایش دهد و در میانه بحران هزینه‌های معیشتی، اقدامات بیشتری را برای رفع نگرانی‌های رأی‌دهندگان درباره تأمین هزینه‌های زندگی ارائه کند. 

سپس او وظیفه رهبری برنامه‌های غیرمحبوب مکرون برای عقب بردن سن بازنشستگی را از ۶۲ سال به ۶۴ یا ۶۵ سال بر عهده دارد، که انتظار می‌رود به مخالفت اتحادیه‌های کارگری و اعتراضات خیابانی منجر شود.

"کرسون چند روز پیش هشدار داده بود که سیاست فرانسه «ماچو» (ضد زن) باقی مانده است. بر اساس نظرسنجی آخر هفته آی‌فوپ، در مجموع ۷۴ درصد از مردم فرانسه گفتند که خواهان یک نخست‌وزیر زن هستند"همچنین به بورن، نظارت مختصری بر وعده‌های مکرون درباره شکل جدید و رادیکالی از «برنامه‌ریزی سبز» برای محدود کردن انتشار کربن و تقویت سیاست‌های زیست محیطی، داده خواهد شد.

بورن یکی از حامیان وفادار مکرون است که در دوره اول ریاست جمهوری خود سه شغل کلیدی داشت: وزارت حمل و نقل، محیط زیست و کار. او به دلیل اتخاذ سیاست‌های دشوار و پیشبرد آن‌ها، از جمله اصلاحات گسترده مکرون در سیستم ریلی دولتی، که بزرگترین اعتصابات دهه‌های اخیر را به همراه داشت، شهرت پیدا کرد. کریستف کاستانر، متحد مکرون، الیزابت بورن رک‌گو را «وزیر ممکن کردن اصلاحات غیرممکن» لقب داده بود.

مکرون ۴۴ ساله در انتخابات ریاست جمهوری ماه گذشته در برابر مارین لوپن، رهبر راست افراطی پیروز شد و با ۵۸,۵ درصد در مقابل ۴۱,۵ درصد لوپن پیروز شد. اما او اذعان داشت که بسیاری از فرانسوی‌ها، به‌ویژه در جناح چپ، به او رأی داده‌اند تا از راست افراطی دور بماند. او قول داده است که روش متمرکز و از بالا به پایین خود را در سیاست‌گذاری تغییر دهد و با مشورت بیشتر پایگاه خود را گسترش دهد.

بورن که در سراسر دوره اول مکرون در دولت بود، نماد تداوم است. مخالفان مکرون به‌سرعت به انتصاب او حمله کردند. لوپن که برای انتخاب مجدد به پارلمان نامزد شده است، گفت:

«امانوئل مکرون نشان داده که ناتوان از متحد کردن مردم است و اراده خود را برای ادامه سیاستش که از بالا به مردم نگاه می‌کند به کار می‌گیرد و همچنین برای تخریب دولت و ویران کردن سیستم اجتماعی امنیتی از رکود مالی و رخوت»

ژان لوک ملانشون از چپ رادیکال در توییتی نوشت که انتصاب بورن به معنای «تداوم سیاست‌های رئیس جمهوری» است. او در توییتر خود نوشت: فصل جدیدی از بدرفتاری اجتماعی و زیست محیطی آغاز می‌شود.

پیشینه شخصی بورن در سمت چپ میانه برای مکرون، به‌ویژه در آستانه انتخابات پارلمان بسیار مهم است. مکرون در اولین دوره ریاست جمهوری خود، که پروژه او در زمان پیروزی در ریاست جمهوری در سال ۲۰۱۷ به‌عنوان «نه راست و نه چپ» توصیف شد ، دو نخست وزیر از جناح راست منصوب کرده بود.

"او به دلیل اتخاذ سیاست‌های دشوار و پیشبرد آن‌ها، از جمله اصلاحات گسترده مکرون در سیستم ریلی دولتی، که بزرگترین اعتصابات دهه‌های اخیر را به همراه داشت، شهرت پیدا کرد"او برای به دست آوردن مجدد رأی دهندگان چپ میانه در انتخابات پارلمانی زیر فشار است.

ملانشون اخیراً احزاب سوسیالیست، کمونیست و سبز را متقاعد کرد که تحت رهبری او برای انتخابات پارلمانی همبسته شوند و این برای اولین بار در دهه‌های اخیر است که چپ قصد دارد حول یک پلتفرم مشترک متحد گردد. چپ به دنبال افزایش کرسی‌های خود در پارلمان است.

کارنامه حرفه‌ای بلند بورن، مشاوره وزرای کلیدی در دوره روسای جمهور سوسیالیست میتران و فرانسوا اولاند و همچنین کار در شهرداری پاریس در زمانی که برتراند دلانو سوسیالیست آن را اداره می‌کرد را نیز شامل می‌شود.

او هرگز به حزب سوسیالیست نپیوست و اولین نخست‌وزیر مکرون است که یکی از اعضای کارت‌دار حزب میانه‌روی اوست که اخیراً به «رنسانس» تغییر نام داده است.

بورن توصیف کرده که شخصاً قصد دارد کارآمد باشد تا اینکه در کانون توجه قرار بگیرد. او سال گذشته به رادیو فرانس اینتر گفت:

«برای من، انجام سیاست این نیست که مردم به هر قیمتی درباره من صحبت کنند، بلکه کار من این است که خودم را وقف ارائه پروژه‌هایی برای خدمت به کشورم بکنم. سیاست این نیست که خودم را به جلوی صحنه ببرم.»