نامه‌ای به امیر سرتیپ حبیب الله سیاری

با سلام و احترام ای کلاه‌ سبز روزهای سختِ خرمشهر، تو برای دفاع از وطن، مرگ را در آغوش گرفتی اما مرگ، جانت را برای وطن پس فرستاد تا درراه خدمت و دفاع از آن پیر گردی و اکنون‌که با (٪۷۵) جانبازی، سر و رویت درراه خدمت به وطن، سپید گردیده تروریسم‌های تبلیغاتی و سینمایی که با زر و زور و نفوذ، نبض رسانه را دست دارند با تخیّلات و حکایات باطل از جنگ، قلبت را مجروح ساخته‌اند و تو که از درد این جراحت عمیق، فریاد برآوردی، لرزه بر اندامشان افتاد و به گمان خودشان خواستند فریادت را خاموش کنند اما نمی‌دانند که جاءَالحقُّ و زَهقَ الباطِلُ اِنّ َ الباطلَ کانَ زَهُوقاً و باز نمی‌دانند که اذهانِ بیدار شده‌ی مردم، دیگر فریب گزافه‌گویی، تبلیغ و سیاه نمایی آنان را نمی‌خورد.

تکاور محمدعلی صفا

و مردم به‌خوبی می‌دانند که انقلاب حاصل خویشتن‌داری و مدارا کردن ارتش با مردم بود و اگر ارتش از قلب ملت نبود جوی خون به راه می‌انداخت و انقلاب پیروز نمی‌شد و جنگ نیز حاصل مُضمَحِل کردن ارتش، اعدام‌های گسترده و اخراج و بازنشسته کردن افسران و متخصّصان ارتشی توسط مذهبیّون متعصّب و انقلابیون افراطی بود که باعث شد صدام جرئت حمله به ایران را پیدا کند و باز‌ مردم فهمیده‌اند که داستان منفجر کردن تانک با نارنجک، گزافه‌گویی و تخیلی بیش نیست زیرا که نارنجک حتی قدرت پاره کردن شنی و گلگیر تانک را ندارد و باز مردم فهمیده‌اند که تکاور شهید محمدعلی صفا جمعی نیروی دریایی ارتش و مدافع خرمشهر، بیش از ۱۶۴ دستگاه تانک عراق را در ماه اول جنگ منهدم کرد و در چهارم آبان ۵۹ به شهادت رسید و اگر قرار باشد شعر (ممد نبودی ببینی شهر آزاد گشته) را در وصف کسی بخوانند باید در وصف او باشد.

تکاور رفیع غفاری قبل از شلیک به هر تانک با خود این دعا را ذکر می‌کرد: «خدایا حالا که این تانک‌ها را منهدم می‌کنم، اگر کسی بی‌گناه داخل تانک است، سببی ساز که به دست ما کشته نشود.»

و باز مردم فهمیده‌اند که تکاور رفیع غفاری جمعی تیپ ۵۵ نزاجا با انهدام ۱۴۲ تانک و ۵۲ نفربر و به غنیمت گرفتن ۵۰ تانک سالم از دشمن، رهبر فدائیان یک ملت است و باز مردم فهمیده‌اند که (برخلاف فیلم‌های سینمایی که نشان می‌دهند) با یک حاجی و سید و با کلاش و موتورسیکلت و نهایتاً آر پی جی ۷ و تعدادی افراد بی آموزش و دادن تلفات بیشمار، نمی‌توان دشمن با آموزش و تا بن دندان مسلح را نابود کرد و‌ هر جا که این‌گونه عمل شد چون عملیات کربلای ۴ و والفجر ۸ (فاو) عزادار ده‌ها هزار از فرزندان عزیز کشورمان شدیم و باز مردم فهمیده‌اند که نیرو هوایی ارتش در پاسخ به حمله هوایی عراق، در روز اول جنگ با ۲۰۰ فروند هواپیمای جنگنده، اماکن استراتژیکی، حیاتی، نظامی و فرودگاه‌های مهم عراق را در هم کوبید و نیروی دریایی ارتش هم در روزهای نخست جنگ، با منهدم کردن ۱۳ ناو جنگی و موشک‌انداز عراق، عملاً نیروی دریایی عراق را تا پایان جنگ از کار انداخت.

و باز مردم فهمیده‌اند که اگر لشکر ۷۷ ارتش نبود حصر آبادان شکسته نمی‌شد؛ و اگر طراحان اسطوره‌ای عملیات بیت‌المقدس چون سرتیپ مسعود بختیاری نبودند و پشتیبانی آتش جنگنده‌های نیروی هوایی و بالگردهای هوانیروز و آتش پشتیبانی توپخانه‌ها و غرّش تانک‌ها و جسارت تکاوران و چتربازان هوابرد ارتش نبود نه خرمشهر آزاد می‌شد و نه عدّه‌ای غیرنظامی و‌ شبه‌نظامی فاقد آموزش، می‌توانستند در کنار مسجد خرمشهر عکس یادگاری بگیرند و نماز و شعر ممد نبودی ببینی را بخوانند و اگر فرمانده شجاعی چون سرتیپ آذرفر و لشکر ۶۴ ارتش نبود ارتفاعات حاج عمران از دشمن باز پس گرفته نمی‌شد.

و قطعاً مردم می‌دانند که موارد توصیفی بالا، فقط شمّه ای از کارنامه‌ی درخشان ارتش و رشادت‌های ارتشیان برای حفظ میهن خویش در دوران جنگ تحمیلی است. پس ای امیر محبوب ملت ایران، بدان که تعدادی تروریسم رسانه‌ای نمی‌توانند با استفاده از زر و زور و نفوذ و با در اختیار داشتن تریبون و ساخت فیلم، واقعیت را وارونه جلوه دهند و جان‌فشانی‌های تو و هم‌رزمانت ‌در ارتش را پایمال کنند زیرا حالا دیگر، مردم فرق بین شعار با عمل و فیلم با واقعیت را می‌دانند.

برای جنابعالی و هم‌رزمانتان در ارتش جمهوری اسلامی ایران آرزوی موفقیت و‌ سلامتی دارم.

۱۶ خرداد ۹۹