پیمان جمعه نیک یا پیمان بلفاست چیست؟
بی بی سی فارسی
پیمان جمعه نیک یا پیمان بلفاست چیست؟۵ ساعت پیشتوضیح تصویر،
تونی بلر، نخست وزیر وقت بریتانیا و برتی اهرن تی‌شک (نخست وزیر ایرلند) توافقنامه جمعه نیک را امضا کردند
۲۵ سال پیش، در ۱۰ آوریل ۱۹۹۸، توافقنامه جمعه نیک امضا شد.
مراسمی به مناسبت سالگرد این توافق تاریخی برگزار می‌شود و جو بایدن، رئیس جمهوری ایالات متحده برای بزرگداشت این سالگرد به ایرلند شمالی سفر کرده و قرار است بیل کلینتون رئیس‌جمهوری سابق هم طی روزهای آینده به بلفاست سفر کند.
این پیمان به ۳۰ سال درگیری در ایرلند شمالی، موسوم به «ترابـلز» پایان داد.
از آن زمان، این توافق بر همه جنبه‌های زندگی در ایرلند شمالی - از نهادهای سیاسی، مانند تقسیم قدرت در دولت تا برگزیت و نحوه عملکرد آن در این بخش از بریتانیا، تأثیر گذاشته است.اما این پیمان چیست و چطور شکل گرفت؟
پیمان جمعه نیک چیست؟
توافق جمعه نیک، که به عنوان توافق بلفاست هم شناخته می‌شود، توافق سیاسی بود که برای پایان دادن به ۳۰ سال درگیری خشونت آمیز در ایرلند شمالی، معروف به ترابلز، تهیه شد.
Skip مطالب پیشنهادی and continue readingمطالب پیشنهادی
- سطح هشدار تروریستی در ایرلند شمالی بالا رفت
- ریشی سوناک و لیز تراس؛ زندگینامه، برنامه و گاف‌های دو نامزد نخست‌وزیری بریتانیا
- نامزدهای جانشینی بوریس جانسون؛ چه کسانی می‌خواهند نخست‌وزیر بعدی بریتانیا شوند؟
- نیکولا استورجن از وزیر اولی اسکاتلند و رهبری حزبش استعفا می‌کند
End of مطالب پیشنهادی
توافق در ۱۰ آوریل ۱۹۹۸ امضا شد و با آرای عمومی در ایرلند شمالی و جمهوری ایرلند تصویب شد.
توضیح تصویر،
بونو از گروه یو تو از توافق برای پایان دادن خشونت‌ها حمایت می‌کرد
اختلافات از کجا نشات گرفت؟
ایرلند شمالی در سال ۱۹۲۱ شکل گرفت و زمانی که بقیه ایرلند به یک کشور مستقل تبدیل شد، بخشی از بریتانیا باقی ماند.
این امر باعث ایجاد شکاف در جمعیت بین اتحادگرایان که مایل به ماندن ایرلند شمالی در بریتانیا بودند و ملی‌گرایان که خواهان آن بودند این منطقه بخشی از جمهوری ایرلند باشد، شد.
از اواخر دهه ۱۹۶۰، گروه های مسلح از هر دو طرف، مانند ارتش جمهوری خواه ایرلند و نیروی داوطلب اولستر دست به بمباران و تیراندازی زدند و نیروهای بریتانیایی به ایرلند شمالی اعزام شدند.
این دوران تقریباً ۳۰ سال طول کشید و بیش از ۳۵۰۰ نفر در این مدت جان باختند.
توافق جمعه نیک
این پیمان مبتنی بر ایده همکاری بین جوامع است.
منبع تصویر،
Getty Images
توضیح تصویر،
توافق جمعه نیک به این معنی بود که مردم ایرلند شمالی می‌توانند پاسپورت بریتانیایی یا ایرلندی داشته باشند
بر اساس این پیمان، دولت جدیدی برای ایرلند شمالی شکل گرفت که شامل ملی‌گرایان و اتحادگرایان است.
دولت مرکزی به این دولت کنترل حوزه‌های کلیدی مانند بهداشت و آموزش را داد - فرآیندی که به عنوان قدرت‌سپاری (تفویض اختیارات) شناخته می‌شود.
پارلمان جدیدی شکل گرفت که مقرش در استورمونت بلفاست است.
بخش‌های دیگر این توافقنامه در مورد احترام به حقوق مردم است، فارغ از این که به هر جماعتی تعلق داشته باشند.
این پیمان می‌گوید:
- ایرلند شمالی بخشی از بریتانیا است و این می‌تواند تنها از طریق یک همه پرسی تغییر کند - اگر اکثر مردم ایرلند شمالی بخواهند
- افرادی که در ایرلند شمالی متولد شده‌اند می‌توانند ملیت ایرلندی یا بریتانیایی یا هر دو را داشته باشند
به عنوان بخشی از این توافق:
- گروه‌های مسلح موافقت کردند که سلاح‌های خود را کنار بگذارند
- افرادی که در خشونت دست داشتند از زندان آزاد شدند
- دولت بریتانیا موافقت کرد که دنبال «توافقات امنیتی عادی» باشد، از جمله کاهش حضور نظامی بریتانیا.
توافق جمعه نیک چه ربطی به برگزیت دارد؟
منبع تصویر،
Pacemaker
پس از برگزیت، ایرلند شمالی تنها بخشی از بریتانیا شد که با یکی از کشورهای اتحادیه اروپا - جمهوری ایرلند - مرز زمینی داشت.
بررسی کالاهای حمل شده بین بازارهای بریتانیا و اتحادیه اروپا الزامی است اما هر دو طرف توافق کردند که این اتفاق نباید در مرز ایرلند رخ دهد تا از پیمان جمعه نیک محافظت شود، چون بیم آن می رفت که در صورت ایجاد پست‌های بازرسی جدید، همکاری فرامرزی تهدید شود.
در طول ناآرامی‌ها، افرادی که از مرز عبور می‌کردند، تحت بازرسی‌های امنیتی ارتش بریتانیا قرار می‌گرفتند - و برج‌های مراقبت هم فعال بودند.
و اگرچه توافقنامه به طور مشخص به مرز اشاره نمی‌کند، اما به حذف تمام تاسیسات و تجهیزات امنیتی اشاره کرده است.
چه چیزی پیشنهاد شده است؟
برای حفظ چنین وضعی، بریتانیا و اتحادیه اروپا بر سر پروتکل ایرلند شمالی به توافق رسیدند. هنگامی که کالاها از بقیه بریتانیا (انگلستان، اسکاتلند و ولز) به ایرلند شمالی می‌رسند، برای اطمینان از مطابقت آنها با قوانین اتحادیه اروپا بررسی می‌شوند.
- سابقه و ریشه اختلافات در ایرلند شمالی
برنامه‌ای که در آن مهمانان برنامه به پرسش‌های چالشی مربوط به جامعه امروز پاسخ می‌دهند
پادکست
پایان پادکست
حامیان این طرح، از جمله حزب ملی گرای شین فین، می‌گویند چنین کاری برای حفاظت از پیمان جمعه نیک ضروری است.
اما احزاب اتحاد‌گرا، از جمله حزب اتحادگرای دموکراتیک می‌گویند که این مساله در واقع توافق را تضعیف می‌کند، زیرا ایرلند شمالی را از بقیه بریتانیا جدا می‌کند.
این حزب گفته است تا زمانی که نگرانی هایش برطرف نشود از مشارکت در طرح تقسیم قدرت خودداری می‌کند.
این به معنای آن است که از فوریه ۲۰۲۲ در ایرلند شمالی دولتی که بر اساس پیمان جمعه نیک و بر اساس قدرت‌سپاری باید تشکیل می‌شد شکل نگرفته است.
دولت بریتانیا از پروتکل انتقاد کرده و گفته است که این پروتکل «توازن توافق جمعه نیک را به هم می‌زند» و منجر به بن‌بستی با اتحادیه اروپا شده است که پروتکل را «تنها راه حل» برای حفاظت از روند صلح در ایرلند شمالی توصیف می‌کند.
در فوریه ۲۰۲۳، بریتانیا و اتحادیه اروپا توافق جدیدی را به نام «چارچوب وینزور» برای تغییر پروتکل امضا کردند که هدف آن کاهش قابل توجه تعداد نظارت‌ها روی هر کالایی است که از بریتانیا وارد ایرلند شمالی می‌شود.
این طرح به طور رسمی توسط بریتانیا و اتحادیه اروپا پذیرفته شده است، اما حزب اتحادیه‌گرای دموکراتیک گفته است که تصمیم گیری در مورد حمایت از توافق و بازگشت احتمالی به دولت زمان خواهد برد.
تونی بلر، نخست وزیر وقت بریتانیا و برتی اهرن تی‌شک (نخست وزیر ایرلند) توافقنامه جمعه نیک را امضا کردند
۲۵ سال پیش، در ۱۰ آوریل ۱۹۹۸، توافقنامه جمعه نیک امضا شد.
مراسمی به مناسبت سالگرد این توافق تاریخی برگزار می‌شود و جو بایدن، رئیس جمهوری ایالات متحده برای بزرگداشت این سالگرد به ایرلند شمالی سفر کرده و قرار است بیل کلینتون رئیس‌جمهوری سابق هم طی روزهای آینده به بلفاست سفر کند.
این پیمان به ۳۰ سال درگیری در ایرلند شمالی، موسوم به «ترابـلز» پایان داد.
از آن زمان، این توافق بر همه جنبه‌های زندگی در ایرلند شمالی - از نهادهای سیاسی، مانند تقسیم قدرت در دولت تا برگزیت و نحوه عملکرد آن در این بخش از بریتانیا، تأثیر گذاشته است.اما این پیمان چیست و چطور شکل گرفت؟
پیمان جمعه نیک چیست؟
توافق جمعه نیک، که به عنوان توافق بلفاست هم شناخته می‌شود، توافق سیاسی بود که برای پایان دادن به ۳۰ سال درگیری خشونت آمیز در ایرلند شمالی، معروف به ترابلز، تهیه شد.
توافق در ۱۰ آوریل ۱۹۹۸ امضا شد و با آرای عمومی در ایرلند شمالی و جمهوری ایرلند تصویب شد.
بونو از گروه یو تو از توافق برای پایان دادن خشونت‌ها حمایت می‌کرد
اختلافات از کجا نشات گرفت؟
ایرلند شمالی در سال ۱۹۲۱ شکل گرفت و زمانی که بقیه ایرلند به یک کشور مستقل تبدیل شد، بخشی از بریتانیا باقی ماند.
این امر باعث ایجاد شکاف در جمعیت بین اتحادگرایان که مایل به ماندن ایرلند شمالی در بریتانیا بودند و ملی‌گرایان که خواهان آن بودند این منطقه بخشی از جمهوری ایرلند باشد، شد.
از اواخر دهه ۱۹۶۰، گروه های مسلح از هر دو طرف، مانند ارتش جمهوری خواه ایرلند و نیروی داوطلب اولستر دست به بمباران و تیراندازی زدند و نیروهای بریتانیایی به ایرلند شمالی اعزام شدند.
این دوران تقریباً ۳۰ سال طول کشید و بیش از ۳۵۰۰ نفر در این مدت جان باختند.
توافق جمعه نیک
این پیمان مبتنی بر ایده همکاری بین جوامع است.
منبع تصویر، Getty Images
توافق جمعه نیک به این معنی بود که مردم ایرلند شمالی می‌توانند پاسپورت بریتانیایی یا ایرلندی داشته باشند
بر اساس این پیمان، دولت جدیدی برای ایرلند شمالی شکل گرفت که شامل ملی‌گرایان و اتحادگرایان است.
دولت مرکزی به این دولت کنترل حوزه‌های کلیدی مانند بهداشت و آموزش را داد - فرآیندی که به عنوان قدرت‌سپاری (تفویض اختیارات) شناخته می‌شود.
پارلمان جدیدی شکل گرفت که مقرش در استورمونت بلفاست است.
بخش‌های دیگر این توافقنامه در مورد احترام به حقوق مردم است، فارغ از این که به هر جماعتی تعلق داشته باشند.
این پیمان می‌گوید:
- ایرلند شمالی بخشی از بریتانیا است و این می‌تواند تنها از طریق یک همه پرسی تغییر کند - اگر اکثر مردم ایرلند شمالی بخواهند
- افرادی که در ایرلند شمالی متولد شده‌اند می‌توانند ملیت ایرلندی یا بریتانیایی یا هر دو را داشته باشند
به عنوان بخشی از این توافق:
- گروه‌های مسلح موافقت کردند که سلاح‌های خود را کنار بگذارند
- افرادی که در خشونت دست داشتند از زندان آزاد شدند
- دولت بریتانیا موافقت کرد که دنبال «توافقات امنیتی عادی» باشد، از جمله کاهش حضور نظامی بریتانیا.
توافق جمعه نیک چه ربطی به برگزیت دارد؟
منبع تصویر، Pacemaker
پس از برگزیت، ایرلند شمالی تنها بخشی از بریتانیا شد که با یکی از کشورهای اتحادیه اروپا - جمهوری ایرلند - مرز زمینی داشت.
بررسی کالاهای حمل شده بین بازارهای بریتانیا و اتحادیه اروپا الزامی است اما هر دو طرف توافق کردند که این اتفاق نباید در مرز ایرلند رخ دهد تا از پیمان جمعه نیک محافظت شود، چون بیم آن می رفت که در صورت ایجاد پست‌های بازرسی جدید، همکاری فرامرزی تهدید شود.
در طول ناآرامی‌ها، افرادی که از مرز عبور می‌کردند، تحت بازرسی‌های امنیتی ارتش بریتانیا قرار می‌گرفتند - و برج‌های مراقبت هم فعال بودند.
و اگرچه توافقنامه به طور مشخص به مرز اشاره نمی‌کند، اما به حذف تمام تاسیسات و تجهیزات امنیتی اشاره کرده است.
چه چیزی پیشنهاد شده است؟
برای حفظ چنین وضعی، بریتانیا و اتحادیه اروپا بر سر پروتکل ایرلند شمالی به توافق رسیدند. هنگامی که کالاها از بقیه بریتانیا (انگلستان، اسکاتلند و ولز) به ایرلند شمالی می‌رسند، برای اطمینان از مطابقت آنها با قوانین اتحادیه اروپا بررسی می‌شوند.
حامیان این طرح، از جمله حزب ملی گرای شین فین، می‌گویند چنین کاری برای حفاظت از پیمان جمعه نیک ضروری است.
اما احزاب اتحاد‌گرا، از جمله حزب اتحادگرای دموکراتیک می‌گویند که این مساله در واقع توافق را تضعیف می‌کند، زیرا ایرلند شمالی را از بقیه بریتانیا جدا می‌کند.
این حزب گفته است تا زمانی که نگرانی هایش برطرف نشود از مشارکت در طرح تقسیم قدرت خودداری می‌کند.
این به معنای آن است که از فوریه ۲۰۲۲ در ایرلند شمالی دولتی که بر اساس پیمان جمعه نیک و بر اساس قدرت‌سپاری باید تشکیل می‌شد شکل نگرفته است.
دولت بریتانیا از پروتکل انتقاد کرده و گفته است که این پروتکل «توازن توافق جمعه نیک را به هم می‌زند» و منجر به بن‌بستی با اتحادیه اروپا شده است که پروتکل را «تنها راه حل» برای حفاظت از روند صلح در ایرلند شمالی توصیف می‌کند.
در فوریه ۲۰۲۳، بریتانیا و اتحادیه اروپا توافق جدیدی را به نام «چارچوب وینزور» برای تغییر پروتکل امضا کردند که هدف آن کاهش قابل توجه تعداد نظارت‌ها روی هر کالایی است که از بریتانیا وارد ایرلند شمالی می‌شود.
این طرح به طور رسمی توسط بریتانیا و اتحادیه اروپا پذیرفته شده است، اما حزب اتحادیه‌گرای دموکراتیک گفته است که تصمیم گیری در مورد حمایت از توافق و بازگشت احتمالی به دولت زمان خواهد برد.
تونی بلر، نخست وزیر وقت بریتانیا و برتی اهرن تی‌شک (نخست وزیر ایرلند) توافقنامه جمعه نیک را امضا کردند
۲۵ سال پیش، در ۱۰ آوریل ۱۹۹۸، توافقنامه جمعه نیک امضا شد.
مراسمی به مناسبت سالگرد این توافق تاریخی برگزار می‌شود و جو بایدن، رئیس جمهوری ایالات متحده برای بزرگداشت این سالگرد به ایرلند شمالی سفر کرده و قرار است بیل کلینتون رئیس‌جمهوری سابق هم طی روزهای آینده به بلفاست سفر کند.
این پیمان به ۳۰ سال درگیری در ایرلند شمالی، موسوم به «ترابـلز» پایان داد.
از آن زمان، این توافق بر همه جنبه‌های زندگی در ایرلند شمالی - از نهادهای سیاسی، مانند تقسیم قدرت در دولت تا برگزیت و نحوه عملکرد آن در این بخش از بریتانیا، تأثیر گذاشته است.اما این پیمان چیست و چطور شکل گرفت؟
پیمان جمعه نیک چیست؟
توافق جمعه نیک، که به عنوان توافق بلفاست هم شناخته می‌شود، توافق سیاسی بود که برای پایان دادن به ۳۰ سال درگیری خشونت آمیز در ایرلند شمالی، معروف به ترابلز، تهیه شد.
توافق در ۱۰ آوریل ۱۹۹۸ امضا شد و با آرای عمومی در ایرلند شمالی و جمهوری ایرلند تصویب شد.
بونو از گروه یو تو از توافق برای پایان دادن خشونت‌ها حمایت می‌کرد
اختلافات از کجا نشات گرفت؟
ایرلند شمالی در سال ۱۹۲۱ شکل گرفت و زمانی که بقیه ایرلند به یک کشور مستقل تبدیل شد، بخشی از بریتانیا باقی ماند.
این امر باعث ایجاد شکاف در جمعیت بین اتحادگرایان که مایل به ماندن ایرلند شمالی در بریتانیا بودند و ملی‌گرایان که خواهان آن بودند این منطقه بخشی از جمهوری ایرلند باشد، شد.
از اواخر دهه ۱۹۶۰، گروه های مسلح از هر دو طرف، مانند ارتش جمهوری خواه ایرلند و نیروی داوطلب اولستر دست به بمباران و تیراندازی زدند و نیروهای بریتانیایی به ایرلند شمالی اعزام شدند.
این دوران تقریباً ۳۰ سال طول کشید و بیش از ۳۵۰۰ نفر در این مدت جان باختند.
توافق جمعه نیک
این پیمان مبتنی بر ایده همکاری بین جوامع است.
منبع تصویر، Getty Images
توافق جمعه نیک به این معنی بود که مردم ایرلند شمالی می‌توانند پاسپورت بریتانیایی یا ایرلندی داشته باشند
بر اساس این پیمان، دولت جدیدی برای ایرلند شمالی شکل گرفت که شامل ملی‌گرایان و اتحادگرایان است.
دولت مرکزی به این دولت کنترل حوزه‌های کلیدی مانند بهداشت و آموزش را داد - فرآیندی که به عنوان قدرت‌سپاری (تفویض اختیارات) شناخته می‌شود.
پارلمان جدیدی شکل گرفت که مقرش در استورمونت بلفاست است.
بخش‌های دیگر این توافقنامه در مورد احترام به حقوق مردم است، فارغ از این که به هر جماعتی تعلق داشته باشند.
این پیمان می‌گوید:
- ایرلند شمالی بخشی از بریتانیا است و این می‌تواند تنها از طریق یک همه پرسی تغییر کند - اگر اکثر مردم ایرلند شمالی بخواهند
- افرادی که در ایرلند شمالی متولد شده‌اند می‌توانند ملیت ایرلندی یا بریتانیایی یا هر دو را داشته باشند
به عنوان بخشی از این توافق:
- گروه‌های مسلح موافقت کردند که سلاح‌های خود را کنار بگذارند
- افرادی که در خشونت دست داشتند از زندان آزاد شدند
- دولت بریتانیا موافقت کرد که دنبال «توافقات امنیتی عادی» باشد، از جمله کاهش حضور نظامی بریتانیا.
توافق جمعه نیک چه ربطی به برگزیت دارد؟
منبع تصویر، Pacemaker
پس از برگزیت، ایرلند شمالی تنها بخشی از بریتانیا شد که با یکی از کشورهای اتحادیه اروپا - جمهوری ایرلند - مرز زمینی داشت.
بررسی کالاهای حمل شده بین بازارهای بریتانیا و اتحادیه اروپا الزامی است اما هر دو طرف توافق کردند که این اتفاق نباید در مرز ایرلند رخ دهد تا از پیمان جمعه نیک محافظت شود، چون بیم آن می رفت که در صورت ایجاد پست‌های بازرسی جدید، همکاری فرامرزی تهدید شود.
در طول ناآرامی‌ها، افرادی که از مرز عبور می‌کردند، تحت بازرسی‌های امنیتی ارتش بریتانیا قرار می‌گرفتند - و برج‌های مراقبت هم فعال بودند.
و اگرچه توافقنامه به طور مشخص به مرز اشاره نمی‌کند، اما به حذف تمام تاسیسات و تجهیزات امنیتی اشاره کرده است.
چه چیزی پیشنهاد شده است؟
برای حفظ چنین وضعی، بریتانیا و اتحادیه اروپا بر سر پروتکل ایرلند شمالی به توافق رسیدند. هنگامی که کالاها از بقیه بریتانیا (انگلستان، اسکاتلند و ولز) به ایرلند شمالی می‌رسند، برای اطمینان از مطابقت آنها با قوانین اتحادیه اروپا بررسی می‌شوند.
حامیان این طرح، از جمله حزب ملی گرای شین فین، می‌گویند چنین کاری برای حفاظت از پیمان جمعه نیک ضروری است.
اما احزاب اتحاد‌گرا، از جمله حزب اتحادگرای دموکراتیک می‌گویند که این مساله در واقع توافق را تضعیف می‌کند، زیرا ایرلند شمالی را از بقیه بریتانیا جدا می‌کند.
این حزب گفته است تا زمانی که نگرانی هایش برطرف نشود از مشارکت در طرح تقسیم قدرت خودداری می‌کند.
این به معنای آن است که از فوریه ۲۰۲۲ در ایرلند شمالی دولتی که بر اساس پیمان جمعه نیک و بر اساس قدرت‌سپاری باید تشکیل می‌شد شکل نگرفته است.
دولت بریتانیا از پروتکل انتقاد کرده و گفته است که این پروتکل «توازن توافق جمعه نیک را به هم می‌زند» و منجر به بن‌بستی با اتحادیه اروپا شده است که پروتکل را «تنها راه حل» برای حفاظت از روند صلح در ایرلند شمالی توصیف می‌کند.
در فوریه ۲۰۲۳، بریتانیا و اتحادیه اروپا توافق جدیدی را به نام «چارچوب وینزور» برای تغییر پروتکل امضا کردند که هدف آن کاهش قابل توجه تعداد نظارت‌ها روی هر کالایی است که از بریتانیا وارد ایرلند شمالی می‌شود.
این طرح به طور رسمی توسط بریتانیا و اتحادیه اروپا پذیرفته شده است، اما حزب اتحادیه‌گرای دموکراتیک گفته است که تصمیم گیری در مورد حمایت از توافق و بازگشت احتمالی به دولت زمان خواهد برد.
- ۲۳ فروردین ۱۴۰۲ 
