کشف ۸۳ گور بی‎نشان احتمالی در محوطه مدارس کودکان بومی کانادا

خبرگزاری میزان – یکی از جوامع ملل نخست در «ساسکاچوان» کانادا اعلام کرد نتیجه جست‌وجو‌های انجام شده در محوطه یکی از مدارس شبانه روزی ویژه کودکان بومی در این استان که از آگوست ۲۰۲۱ آغاز شد، نشان دهنده وجود ۸۳ گور احتمالی بی‎نشان است.

بر اساس اعلام این جامعه بومی کانادایی، گور‌های احتمالی بی علامت بر اساس بررسی اولیه مربوط به اجساد با اندازه کودک یا زیر سن بزرگسالی هستند.

این بیانیه می‎گوید که بر اساس شواهد و بررسی‌ها ۱۲ مورد از گور‌های کشف شده با اندازه نوزادان مطابقت دارند که این یافته دردناک با ادعای شهود مبنی بر تولد نوزادان در این مدرسه تطبیق دارد.

به گزارش «گلوبال نیوز»، یکی از سران بومیان در «ساسکاچوان»، می‎گوید: این کودکان و نوزادان دیگر گم نمی‌شوند؛ آن‌ها هرگز فراموش نشدند و ما از این که آن‌ها را یافتیم، آرامش پیدا می‌کنیم؛ اکنون می‌توان مکان آرامش نهایی آن‌ها را به درستی علامت گذاری و از آن‌ها حفاظت کرد.

بومیان «ساسکاچوان» قصد دارند سایت‌های شناسایی شده دیگر از طریق بازماندگان مدارس شبانه روزی ویژه کودکان بومی در این استان را در سال آینده بررسی کنند.

انتظار می‌رود این روند ۲ تا ۳ سال به طول بینجامد.

۲ سال پس از کشف نخستین گور دسته جمعی کودکان بومی در مدرسه کاملوپس بریتیش کلمبیا، بومیان همچنان برای یافتن گور‌های دیگر تلاش می‌کنند و تدفین‌های مداوم در مناطق مختلف بومی نشین کانادا در جریان است.

تا ژانویه ۲۰۲۳ بیش از ۲ هزار و ۴۰۰ گور بدون علامت در محوطه مدارس سابق شبانه روزی کودکان بومی در کانادا کشف شد.

«کاملوپس» را در تاریخ کانادا باید به عنوان محلی معرفی کرد که نقاب ریاکاری حقوق بشری کانادا را برانداخت و پیامدها، آثار و بقایای ساختار‌های استعماری، نقض حقوق بشر، ظلم و تبعیض سیستماتیک در این کشور را آشکار کرد.

«کاملوپس» حتی توجهات بین‎المللی را به آسیب‌های بین نسلی جنایت‌های گذشته کانادا از یک سو و تداوم جنایت‌های مذکور در ساختار‌ها و ادعا‌های جدید جلب کرد.

اگر کانادا در گذشته از طریق تاسیس مدارس و بیمارستان‌های ویژه بومیان آنان را قربانی استعمار می‌کرد، اکنون از طریق بی توجهی به روند روزافزون قتل و ناپدید شدن زنان و دختران بومی و گرفتار کردن کودکان بومی در سیستم به اصطلاح رفاه اجتماعی این روند را ادامه می‌دهد.

کارشناسان بر این باورند که مدارس شبانه روزی کودکان بومی فقط بخشی از سیستم استعماری کاناداست و جوامع بومی در این کشور از گذشته تاکنون با ظلم و تبعیض سیستماتیک مواجه هستند.

«کالی تزی»، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد حقوق مردمان بومی که اخیرا برای بررسی وضعیت بومیان کانادایی به این کشور سفر کرده بود، اعلام کرد که بسیاری از چالش‌های موجود در کانادا برای بومیان برطرف نشده است.

وی معتقد است آسیب‌های بین نسلی ناشی از مدارس مسکونی و تبعیض نژادی ساختاری منجر به موارد متعدد نقض حقوق بشر در حال حاضر شده است؛ از جمله بحران کنونی مربوط به زنان و دختران بومی گم شده و کشته شده؛ تخمین زده می‌شود که زنان و دختران بومی ۱۲ برابر بیشتر از سایر زنان در کانادا در معرض خطر قتل یا مفقود شدن هستند.

گزارشگر ویژه سازمان ملل می‎گوید: میراث منفی مدارس شبانه روزی امروز در سیستم رفاه کودکان نیز منعکس شده است؛ با وجود این که ۷.۷ درصد از جمعیت کانادا را تشکیل می‌دهند، بیش از ۵۳ درصد از کودکان تحت مراقبت بومی هستند که در برخی استان‌ها تا ۹۰ درصد می‌رسد.

انتهای پیام/