قصه ترک تحصیل‌ها در مقطع متوسطه دوم/ کمبود معلم متخصص

خبرگزاری مهر؛

گروه جامعه_ فاطمه میرزاجعفری: کمبود مدارس یا امکانات آموزشی در مناطق روستایی و عشایر، ممانعت اغلب خانواده‌ها از تحصیل دختران، ازدواج‌های زودهنگام، ترک تحصیل پسران به دلیل مشکلات اقتصادی و جذب آنها به بازار کار، بی انگیزگی و کمبود یا مهاجرت معلمان از برخی روستاها و چندین علت دیگر سبب شده است تا همچنان دانش آموزان زیادی از زنجیره تحصیل و علم آموزی جدا باشند؛ از مشکلات کرونا و ادامه روند آموزش در فضای مجازی و نبود اینترنت و گوشی هوشمند که بگذریم بازهم دانش آموزان مناطق روستایی و عشایر با مشکلات جدی روبه‌رو هستند.

دانش آموزان روستایی و عشایر به سبب محرومیت‌ها و مشکلاتی که دارند به زحمت راه تحصیل را طی می‌کنند اما زمانی که به مقطع دبیرستان می‌رسند خبری از آموزش رشته‌های تجربی و ریاضی فیزیک نیست و باز هم در سایه نبود عدالت آموزشی، مشکلات اقتصادی و اجتماعی که همگی زنجیروار به یکدیگر متصل‌اند قرار می‌گیرند اما این بار معلم‌هایی از شمال و جنوب ایران این مشکلات را بازگو کردند.

مشکلات اقتصادی عامل ترک تحصیل

علیرضا تاجیک، معلمی که ۲۷ سال سابقه تدریس در پایه متوسطه اول و دوم را در شهرستان آق قلا استان گلستان دارد در گفت‌وگو با خبرنگار مهر گفت: خوشبختانه مدارس مناطق محروم آق قلا از نظر درسی شرایط قابل قبولی را دارند در حال حاضر ما در مناطق محروم چند دبیرستان و در شهر ۳ تا ۴ مدرسه در این پایه تحصیلی داریم.

وی بیان کرد: رشته ریاضی فیزیک در کنار دیگر رشته‌ها مانند تجربی و انسانی در حال تدریس است اما این خود دانش آموزان هستند که به دلیل مسائل و مشکلاتی مانند اشتغال به کار، ازدواج زودهنگام از تحصیل باز می‌مانند و می‌توان گفت دغدغه‌ای برای تحصیل ندارند.

تاجیک عنوان کرد: البته این نکته را باید گفت که رشته ریاضی فیزیک در همه دبیرستان‌های ما به سبب کمبود دبیر تخصصی در این زمینه تدریس نمی‌شود اما در همان چند دبیرستانی هم که داریم از طرف بچه‌ها با استقبال خوبی مواجهه نمی‌شود.

وی افزود: در این شهرستان خوشبختانه تلاش‌های زیادی شده است تا جلوی ترک تحصیل دانش آموزان گرفته شود اما دانش آموزان ما از نظر روحی، روانی و اقتصادی همواره با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند که بیشتر آنها ریشه در تربیت خانوادگی آنان دارد و به همین دلیل دانش آموزان دغدغه‌ای برای تحصیل ندارند و یا جذب رشته‌های فنی و حرفه‌ای می‌شوند.

تاجیک در آخر تاکید کرد: البته سنگینی مطالب کتاب درسی هم ما را با مشکلات زیادی روبه‌رو کرده است؛ درست است که دانش آموزان روستایی و عشایر از نظر سطح هوش و استعداد تفاوتی با دانش آموزان شهری ندارند اما

ای کاش کتب درسی این دانش آموزان با توجه به زیست بوم و منطقه جغرافیایی آنان تهیه و تنظیم می‌شد بنابراین به نظرم دگرگونی در شیوه تدریس و کتب درسی سبب جذب دانش آموزان به تحصیل خواهد شد.

تحصیل در سایه کمبود امکانات

اما در نقطه دیگری از ایران وضعیت آنچنان مطلوب نیست. مژگان بهزادی، معاون آموزشی مدارس شبانه روزی شهر زهکلوت در بخش جازموریان در این خصوص به خبرنگار مهر گفت: در این بخش رشته ریاضی فیزیک فقط در شهر تدریس می‌شود، شاخه تجربی نیز فقط در شهرستان رودبار تدریس می‌شود.

وی در پاسخ به چرایی عدم تدریس این رشته‌ها در مناطق روستایی و عشایر افزود: این تفکر در میان دانش آموزان ما جا افتاده است که رشته انسانی به سبب جذب در تربیت معلم از آینده شغلی بهتری برخوردار است و بیشترشان به سراغ تحصیل در این رشته می‌روند.

بهزادی بیان کرد: معلمان و مشاوران در زمینه انتخاب رشته به دانش آموزان کمک‌های بسیار خوبی می‌کنند اما به دلیل عدم استفاده از معلمان متخصص و فراهم نبودن امکانات مورد نیاز دانش آموزان در این رشته‌ها موفقیت‌هایی را کسب نمی‌کنند و به همین دلیل علاقه‌ای به ادامه تحصیل در این رشته‌ها ندارند.

معاون آموزشی مدارس شبانه روزی بیان کرد: متاسفانه در شهر ما امکانات خوبی برای تحصیل در رشته تجربی فراهم نیست و به همین دلیل بچه‌ها جذب رشته‌های کار و دانش و یا فنی و حرفه‌ای می‌شوند که البته در آن رشته‌ها هم امکانات مناسبی برای تحصیل دانش آموزان فراهم نیست.
 

بهزادی اظهار کرد: دانش آموزان ما استعداد و ظرفیت‌های بسیار خوبی برای تحصیل در هریک از رشته‌ها دارند و اگر زمینه مناسب تحصیل آنها فراهم شود می‌توانند موفقیت‌های خوبی را کسب کنند البته لازم است این نکته را بگویم که استفاده از معلمان متخصص در این زمینه کمک شایانی به دانش آموزان خواهد کرد.

وی در آخر تصریح کرد: همانطور که در این سال‌ها مشاهده شده است در کنکور رشته‌های ریاضی و فیزیک و یا تجربی دانش آموزان از شهرستان‌ها و روستاهای کوچک و بعضاً دور افتاده توانسته‌اند به موفقیت‌های بسیار خوبی دست یابند اما توجه به این نکته ضروری است که این افراد در سایه محرومیت و عدالت آموزشی به این مراحل رسیده‌اند و این راه را با مشقت و مشکلات بی شماری طی کرده‌اند و حتی بخت با بعضی از آنها همراه نبوده است و به سبب مشکلات فراوان نتوانسته‌اند به این مراحل برسند.