شکست اروپا در رسیدگی به بحران مهاجرت در مرزها

خبرگزاری میزان - تنها دو هفته پیش، ۵۵ پناهجوی دیگر که قصد داشتند خود را به اروپا برسانند، در سواحل لیبی بر اثر واژگونی قایق آن‌ها غرق شدند. 

به گزارش «japantimes»، دو روز قبل، ۳۳ نفر در چهار واژگونی قایق مختلف در نزدیکی جزیره لامپدوزا ایتالیا جان باختند؛ چند روز پیش از آن، ده‌ها جسد در ساحلی در نزدیکی طرابلس پیدا شد؛ هر یک از این مردان، زنان یا کودکان می‌توانستند داستان غم و اندوه غیرقابل تصوری را تعریف کنند.

مرگ ۶۶۱ مهاجر در سال ۲۰۲۳

بر اساس گزارش سازمان بین‌المللی مهاجرت، تاکنون، تعداد مهاجران غرق شده در سال جاری میلادی ۶۶۱ نفر بوده است.

از سال ۲۰۱۴ تاکنون حدود ۲۰ هزار مورد از این قبیل مرگ‌ها در مرز‌های اروپا گزارش شده است و این تعداد تنها تلفات در مسیر مدیترانه مرکزی از آفریقا به اتحادیه اروپا را شامل می‌شود، نه پناهندگانی که در دریای اژه یا سایر گذرگاه‌ها جان باختند.

اگر تعداد مرگ و میر‌های بیشتری وجود دارد، به این دلیل است که دوباره مهاجرت‌های بیشتری وجود دارد؛ ورود غیرقانونی به اتحادیه اروپا، از طریق زمین یا دریا، تا ۶۴ درصد در سال ۲۰۲۲ نسبت به سال پیش از آن بود که بالاترین رقم از زمان بحران پناهجویان در سال ۲۰۱۶ به شمار می‌رود.

درخواست‌های رسمی پناهجویی با حدود یک میلیون درخواست ۵۰ درصد افزایش یافت؛ میلیون‌ها اوکراینی اکنون در اتحادیه اروپا تحت حفاظت به اصطلاح موقت زندگی می‌کنند که در این اعداد به حساب نمی‌آیند.

اتحادیه اروپا در ضرر است؛ نمی‌خواهد تعداد زیادی از افراد مهاجر به اروپا بروند، اما نمی‌داند چگونه جلوی آن‌ها را بگیرد یا وقتی به سواحل اروپا رسیدند با آن‌ها چه کند؛ ایتالیا اکنون یک نخست‌وزیر به نام جورجیا ملونی دارد که به عنوان یک پوپولیست راست افراطی در لفاظی‌های ضد مهاجران شرکت کرد.

او سعی می‌کند تا جایی که ممکن است کار را برای قایق‌ها - یا حتی کشتی‌های نجات - برای رساندن پناهجویان به ایتالیا سخت کند. اما او نمی‌تواند قانون را زیر پا بگذارد و مدعی است که می‌خواهد از فجایع انسانی بزرگتر جلوگیری کند.

مشکل مشترک در اروپا

دیگر سران اروپایی نیز در وضعیت مشابهی قرار دارند؛ برخی، مانند ویکتور اوربان، نخست وزیر مجارستان، وانمود می‌کنند که مشکل از آن‌ها نیست؛ دانمارک در عمل در‌های خود را به روی پناهجویان بسته است و به جای آن بر اخراج پناهجویان به کشورشان تمرکز کرده است.

اما اخراج و بازگرداندن مهاجران بر خلاف میل آن‌ها - و بدون همکاری کشور‌های آن‌ها - دشوار است؛ اتحادیه اروپا همچنان از حاکمیت قانون دم می‌زند، اما اقدامی در راستای حل این بحران اتخاذ نکرده است.

واقعیت این است که مهاجران برای ورود به اروپا ادامه خواهند داد - و به تعداد فزاینده‌ای - همانطور که از آمریکای جنوبی و مرکزی به آمریکا می‌روند.

برای نگاهی اجمالی به پتانسیل مهاجرت‌های آینده، کافی است به ساحل، کمربند خشک آفریقا در جنوب صحرا نگاهی انداخته شود؛ مشکلات منطقه با خشکسالی و قحطی شروع می‌شود که تغییرات آب و هوایی انسانی ۱۰۰ برابر احتمال وقوع آن‌ها را افزایش داده است. (باید اضافه کرد که مشکل گرمایش جهانی نه توسط آفریقایی ها، بلکه توسط کشور‌های ثروتمند در آمریکای شمالی، اروپا و جا‌های دیگر ایجاد شده است.)

انتهای پیام/