چرا مقاومت و مداومت رمز پیروزی ست؟ چرا جنبش‌های اجتماعی ناکام و ناتمام مانده‌اند؟ امیر کراب - Gooya News

گویا - ۱۲ مهر ۱۴۰۱

"اگر این درنده خویی زطبیعت بمیرد

همه عمر زنده باشی بروان آدمیت"
سعدی

اگر انسانها، به این بیت گهربار سعدی توجه می‌کردند‌، با هم در صلح و صفا زندگی می‌کردند و درنده خویی از هستی رخت بر می‌بست و بجای آن انسانیت تمام عیار پا می‌گرفت و اختلاف خلق به دوستی و صلح منتهی می‌شد! ولی چرا انسانها اینقدر به خود سخت می‌گیرند و این چند صباح عمر را به خود و دیگران زهر می‌کنند؟
بله زیاده خواهی انسان حد و مرز نمی‌شناسد و همیشه با هم به زد و خورد هستند؟ چون طمع و قدرت، آن دیو درون، اگر کنترل نشود، فاجعه ببار می‌اورد، که در طول تاریخ دیده‌ایم و درس عبرتی نگرفته‌ایم!
جنبش‌های اجتماعی در ایران هر از گاهی سربلند کرده‌اند برای عدالت و آزادی، ولی حکام وقت تا توانسته‌اند زور گفته‌اند و درسی از حکام قبلی نگرفته‌اند! و ناتمام رها شده‌اند!
ما در این صد و پنجاه سال دو انقلاب مشروطه و یک کودتا و اعتراضهای خیابانی بیشماری دیده‌ایم، ولی مشکل کجاست؟

اگر از صد و پنجاه سال قبل شروع کنیم، ما کشف حجاب را، در وجود قره العین دیدیم و در دوره ناصرالدین شاه، ما زینب خاتون را داریم که از تبریز در جنبش تنباکو فعال بود و باعث اعتراض و بستن بازار تبریز شد ولی اسمش کم آورده شده است! زنان زیادی هستند که در دانش و مدیریت بی همتا هستند، می‌توان از سه زن پارسی سُرای ایرانی نام برد‌، رابعه بلخی، مهستی گنجوی، سیده ملک خاتون شیرازی، که ستاره‌های ادب ایران هستند.

منابع خبر

اخبار مرتبط

ایسنا - ۱۱ فروردین ۱۴۰۰
خبرگزاری میزان - ۲۲ اسفند ۱۳۹۹
خبر آنلاین - ۱۱ خرداد ۱۳۹۹