پرابوو سوبیانتو: اندونزی از رهبر قدرتمند جدیدش چه انتظاری می‌تواند داشته باشد؟
بی بی سی فارسی
پرابوو سوبیانتو: اندونزی از رهبر قدرتمند جدیدش چه انتظاری می‌تواند داشته باشد؟
- جاناتان هد
- بی‌‌بی‌سی
منبع تصویر،
Getty Images
توضیح تصویر،
جبران (راست) پسر بزرگ رئیس‌جمهور فعلی اندونزی است و قرار است معاون پرابوو سوبیانتو باشد
پیروزی پرابوو سوبیانتو در انتخابات ریاست جمهوری اندونزی اتفاقی شگفت‌انگیز در تاریخ آن کشور است.
اگرچه نظرسنجی‌ها او را چند هفته قبل از روز رای‌گیری به عنوان نامزد پیشتاز نشان می‌داد، اما بر اساس شمارش‌های اولیه آرا، اختلاف او از دو رقیبش، بسیار بیشتر از حد انتظار بود.
این باعث شده تا تخمین زده شود او به سادگی بیش از ۵۰ درصد رأی لازم برای پیروزی قطعی در دور اول را به دست خواهد آورد.
شمارش نهایی هنوز رسماً تأیید نشده است ولی بیشتری اندونزیایی‌ها حالا قبول دارند که پنج سال آینده شاهد زمامداری رئیس‌جمهور پرابوو خواهند بود.
حالا چه می‌شود؟
گذار از یک دولت به دولت دیگر در اندونزی اتفاقی است کند. یک ماه طول می‌کشد که کمیسیون انتخابات نتایج را تأیید کند.
Skip مطالب پیشنهادی and continue readingمطالب پیشنهادی
- ورود به «غار درد»، جایی که قوانین بازنویسی می‌شوند
- کاربرد دارویی هیجان‌انگیز برای درمان سرطان بدون عوارض جانبی شیمی‌درمانی
- کلارسا شیلدز: زنی با «صدای بلند» و داستانی شگفت‌انگیز
- چگونه اسکندر کبیر سپاه هخامنشیان را در غزه شکست داد
End of مطالب پیشنهادی
آغاز کار رئیس‌جمهور جدید در ماه اکتبر خواهد بود. چندین ماه مذاکره سنگین در جریان خواهد بود تا مشخص شود آقای پرابوو چه نوع دولتی تشکیل خواهد داد.
هر چند به نظر می‌رسد پیروزی او در رقابت‌های ریاست‌جمهوری قاطع خواهد بود، در حال حاضر انتظار می‌رود که حزب آقای پرابوو فقط ۱۳ درصد از کرسی‌های پارلمان را به دست بیاورد.
او باید احزاب دیگر را متقاعد کند که برای تشکیل اکثریتی که برای تصویب قوانین در پارلمان لازم است، از او حمایت کنند. و معنایش این است که مشوق‌هایی به شکل موقعیت‌هایی در کابینه به آن‌ها عرضه کند. بعضی از احزاب از نامزدهای رقیب او در ریاست‌جمهوری حمایت کرده‌اند.
رئیس‌جمهوری از نوعی دیگر
جوکو «جوکوی» ویدودو، رئیس‌جمهور فعلی استاد سیاست ائتلافی بود که رقبایش را در کارش همراه می‌کرد و در آخرین دوره تصدی منصبش بیش از ۸۰ درصد از نمایندگان حامی او بودند.
منبع تصویر،
Getty Images
این روش باعث آرام کردن درگیری‌های سیاسی می‌شد و به او اجازه می‌داد که پروژه‌های زیرساختی بلندپروازانه‌اش را به پیش ببرد ولی همین کار باعث بروز چیزی شد که موسوم است به «سیاست بدون اپوزیسیون» که در آن هیچ کسی برنامه‌های دولت را به چالش نمی‌کشد.
آیا آقای پرابوو که رهبری چندان مطیع نیست برای زمامداری از همان روش «خیمه بزرگ» استفاده خواهد کرد؟
و با مگاواتی سوکارنوپوتری، بانوی بزرگ سیاست اندونزی و رهبر بزرگترین حزب این کشور یعنی حزب دموکراتیک مبارزه اندونزی چه رابطه‌ای خواهد داشت؟
حزب دموکراتیک مبارزه اندونزی حامی اصلی رئیس‌جمهور جوکوی در پارلمان در ۱۰ سال گذشته رهبری او بود و سال گذشته از تغییر گرایش او به سوی پرابوو که باعث نارضایتی‌های بسیاری شد، تکان خورد.
چیزهای زیادی بستگی به این دارد که آیا خانم مگاواتی آماده حضور در اپوزیسیون است یا نه، آیا می‌توان او را راضی کرد که کوتاه بیاید و به ائتلاف حاکم بپیوندد، و اینکه آیا آقای پرابوو این را می‌خواهد.
پرسش‌هایی نیز درباره رابطه آینده میان آقای پرابوو و رئیس‌جمهور جوکوی وجود دارد.
آقای جوکوی هنوز در نظرسنجی‌ها محبوبیتی رشک‌برانگیز دارد و حمایت او نقشی مهم در موفقیت کارزار پرابوو داشت و باعث شد شمار عظیمی از رأی‌دهندگانی که ممکن بود از گانجار پرانوو، نامزد حزب دموکراتیک مبارزه اندونزی حمایت کنند به سوی او بروند.
در ازای این حمایت، پسر او جبران راکابومینگ راکا نامزد همراه آقای پرابوو اعلام شد، هر چند پس از اعلام یک حکم دادگاه جنجالی که او را از داشتن حداقل سن قانونی معاف کرد.
"دو سال بعد این خانواده‌های متحد دچار اختلاف شدید شدند و آقای دوترته دریافت که به عنوان رئیس‌جمهور سابق نفوذ چندانی ندارد"اگر اتفاقی باعث ناتوانی آقای پرابوو شود که ۷۲ ساله است و وضع سلامتی‌اش مشخص نیست، جبران بی‌تجربه می‌تواند جانشین او شود و ممکن است انتظار برود متکی به کمک پدرش باشد.
منبع تصویر،
Getty Images
توضیح تصویر،
جوکو، رئیس جمهوری فعلی هنوز در نظرسنجی‌ها محبوبیتی رشک‌برانگیز دارد
اما کافی است رئیس‌جمهور جوکوی نگاهی به همسایه‌اش فیلیپین بیندازد تا ببیند چنین توافق فاوست‌گونه‌ای می‌تواند از هم بپاشد.
کارزار فردیناند «بونگ‌بونگ» مارکوس کوچک برای پیروزی در ریاست‌جمهوری شدیداً متکی به حمایت رئیس‌جمهور محبوب وقت رودریگو دوترته بود.
آقای مارکوس هم دختر آقای دوترته را به سمت معاون خود در رقابت‌ها پذیرفت. دو سال بعد این خانواده‌های متحد دچار اختلاف شدید شدند و آقای دوترته دریافت که به عنوان رئیس‌جمهور سابق نفوذ چندانی ندارد. حالا که آقای پرابوو ریاست‌جمهوری را به دست آورده است ممکن است احساس کند که دیگر نیازی به حمایت سلف خود ندارد.
اندونزیایی‌ها باید خودشان را با سبک بسیار متفاوتی از رهبری تطبیق دهند.
شخصیت آقای پرابوو تقریباً از هیچ جهتی شبیه به رئیس‌جمهور جوکوی نیست مگر در فهم ماکیاولیستی که هر دو از قدرت سیاسی دارند.
در مواردی که رئیس‌جمهور جوکوی لحنی ملایم و آشتی‌جویانه دارد، آقای پرابوو مشهور به تندخویی و نظرهای درشت و گزنده است. او به حرفه طولانی خود به عنوان افسری در نیروهای ویژه اندونزی افتخار می‌کند هر چند اتهامات جدی نقض حقوق بشر علیه او و واحدش در گذشته وارد شده‌اند.
بسیاری از اندونزیایی‌ها ریاست‌جمهوری پرابوو را خطری جدی تلقی می‌کنند.
آندریاس هارسونو در مرکز دیده‌بان حقوق بشر می‌گوید: «تندمزاجی او، غریزه او، میل به خارجی‌ستیزی دارد و خودکامگی. متأسفانه او تغییر نمی‌کند - شخصیت او عوض نمی‌شود.»
اما او در طی کارزارش تصویر عمومی خود را تغییر داد و تبدیل به چهره‌ای پدربزرگانه و دوست‌داشتنی کرد.
در سن ۷۲ سالگی او آن عزم و ثبات پیشین را ندارند و خیلی اوقات به وضوح در تجمعات انتخاباتی خسته به نظر آمده است.
عده‌ای می‌گویند او به خاطر اشتیاق به دست آوردن بالاترین شغل، واقعاً تغییر کرده است.
شایان ذکر است که به یاد داشته باشیم آقای پرابوو چه مدت دنبال ریاست‌جمهوری بوده است - از اولین بار در سال ۲۰۰۴ و اینکه پس از اخراج شدن از ارتش در سال ۱۹۹۸ و رفتن به تبعید، به شیوه‌ای راهبردی دنبال بازسازی شهرت‌اش رفت. او در مسیر رسیدن‌اش به قدرت از خود صبوری و خدعه‌گری نشان داده است.
او بارها وعده داده است که سیاست‌های توسعه و متمرکز بر زیرساخت‌های سلف خود را ادامه خواهد داد و خود را بیشتر میراث‌دار سلسله طولانی رئیس‌جمهورهای اندونزیایی می‌داند تا تحول‌خواهی بنیادین.
- جاناتان هد
- بی‌‌بی‌سی
منبع تصویر، Getty Images
جبران (راست) پسر بزرگ رئیس‌جمهور فعلی اندونزی است و قرار است معاون پرابوو سوبیانتو باشد
پیروزی پرابوو سوبیانتو در انتخابات ریاست جمهوری اندونزی اتفاقی شگفت‌انگیز در تاریخ آن کشور است.
اگرچه نظرسنجی‌ها او را چند هفته قبل از روز رای‌گیری به عنوان نامزد پیشتاز نشان می‌داد، اما بر اساس شمارش‌های اولیه آرا، اختلاف او از دو رقیبش، بسیار بیشتر از حد انتظار بود.
این باعث شده تا تخمین زده شود او به سادگی بیش از ۵۰ درصد رأی لازم برای پیروزی قطعی در دور اول را به دست خواهد آورد.
شمارش نهایی هنوز رسماً تأیید نشده است ولی بیشتری اندونزیایی‌ها حالا قبول دارند که پنج سال آینده شاهد زمامداری رئیس‌جمهور پرابوو خواهند بود.
حالا چه می‌شود؟
گذار از یک دولت به دولت دیگر در اندونزی اتفاقی است کند. یک ماه طول می‌کشد که کمیسیون انتخابات نتایج را تأیید کند.
آغاز کار رئیس‌جمهور جدید در ماه اکتبر خواهد بود. چندین ماه مذاکره سنگین در جریان خواهد بود تا مشخص شود آقای پرابوو چه نوع دولتی تشکیل خواهد داد.
هر چند به نظر می‌رسد پیروزی او در رقابت‌های ریاست‌جمهوری قاطع خواهد بود، در حال حاضر انتظار می‌رود که حزب آقای پرابوو فقط ۱۳ درصد از کرسی‌های پارلمان را به دست بیاورد.
او باید احزاب دیگر را متقاعد کند که برای تشکیل اکثریتی که برای تصویب قوانین در پارلمان لازم است، از او حمایت کنند. و معنایش این است که مشوق‌هایی به شکل موقعیت‌هایی در کابینه به آن‌ها عرضه کند. بعضی از احزاب از نامزدهای رقیب او در ریاست‌جمهوری حمایت کرده‌اند.
رئیس‌جمهوری از نوعی دیگر
جوکو «جوکوی» ویدودو، رئیس‌جمهور فعلی استاد سیاست ائتلافی بود که رقبایش را در کارش همراه می‌کرد و در آخرین دوره تصدی منصبش بیش از ۸۰ درصد از نمایندگان حامی او بودند.
منبع تصویر، Getty Images
این روش باعث آرام کردن درگیری‌های سیاسی می‌شد و به او اجازه می‌داد که پروژه‌های زیرساختی بلندپروازانه‌اش را به پیش ببرد ولی همین کار باعث بروز چیزی شد که موسوم است به «سیاست بدون اپوزیسیون» که در آن هیچ کسی برنامه‌های دولت را به چالش نمی‌کشد.
آیا آقای پرابوو که رهبری چندان مطیع نیست برای زمامداری از همان روش «خیمه بزرگ» استفاده خواهد کرد؟
و با مگاواتی سوکارنوپوتری، بانوی بزرگ سیاست اندونزی و رهبر بزرگترین حزب این کشور یعنی حزب دموکراتیک مبارزه اندونزی چه رابطه‌ای خواهد داشت؟
حزب دموکراتیک مبارزه اندونزی حامی اصلی رئیس‌جمهور جوکوی در پارلمان در ۱۰ سال گذشته رهبری او بود و سال گذشته از تغییر گرایش او به سوی پرابوو که باعث نارضایتی‌های بسیاری شد، تکان خورد.
چیزهای زیادی بستگی به این دارد که آیا خانم مگاواتی آماده حضور در اپوزیسیون است یا نه، آیا می‌توان او را راضی کرد که کوتاه بیاید و به ائتلاف حاکم بپیوندد، و اینکه آیا آقای پرابوو این را می‌خواهد.
پرسش‌هایی نیز درباره رابطه آینده میان آقای پرابوو و رئیس‌جمهور جوکوی وجود دارد.
آقای جوکوی هنوز در نظرسنجی‌ها محبوبیتی رشک‌برانگیز دارد و حمایت او نقشی مهم در موفقیت کارزار پرابوو داشت و باعث شد شمار عظیمی از رأی‌دهندگانی که ممکن بود از گانجار پرانوو، نامزد حزب دموکراتیک مبارزه اندونزی حمایت کنند به سوی او بروند.
در ازای این حمایت، پسر او جبران راکابومینگ راکا نامزد همراه آقای پرابوو اعلام شد، هر چند پس از اعلام یک حکم دادگاه جنجالی که او را از داشتن حداقل سن قانونی معاف کرد. اگر اتفاقی باعث ناتوانی آقای پرابوو شود که ۷۲ ساله است و وضع سلامتی‌اش مشخص نیست، جبران بی‌تجربه می‌تواند جانشین او شود و ممکن است انتظار برود متکی به کمک پدرش باشد.
منبع تصویر، Getty Images
جوکو، رئیس جمهوری فعلی هنوز در نظرسنجی‌ها محبوبیتی رشک‌برانگیز دارد
اما کافی است رئیس‌جمهور جوکوی نگاهی به همسایه‌اش فیلیپین بیندازد تا ببیند چنین توافق فاوست‌گونه‌ای می‌تواند از هم بپاشد.
کارزار فردیناند «بونگ‌بونگ» مارکوس کوچک برای پیروزی در ریاست‌جمهوری شدیداً متکی به حمایت رئیس‌جمهور محبوب وقت رودریگو دوترته بود.
آقای مارکوس هم دختر آقای دوترته را به سمت معاون خود در رقابت‌ها پذیرفت. دو سال بعد این خانواده‌های متحد دچار اختلاف شدید شدند و آقای دوترته دریافت که به عنوان رئیس‌جمهور سابق نفوذ چندانی ندارد. حالا که آقای پرابوو ریاست‌جمهوری را به دست آورده است ممکن است احساس کند که دیگر نیازی به حمایت سلف خود ندارد.
اندونزیایی‌ها باید خودشان را با سبک بسیار متفاوتی از رهبری تطبیق دهند.
شخصیت آقای پرابوو تقریباً از هیچ جهتی شبیه به رئیس‌جمهور جوکوی نیست مگر در فهم ماکیاولیستی که هر دو از قدرت سیاسی دارند.
در مواردی که رئیس‌جمهور جوکوی لحنی ملایم و آشتی‌جویانه دارد، آقای پرابوو مشهور به تندخویی و نظرهای درشت و گزنده است. او به حرفه طولانی خود به عنوان افسری در نیروهای ویژه اندونزی افتخار می‌کند هر چند اتهامات جدی نقض حقوق بشر علیه او و واحدش در گذشته وارد شده‌اند.
بسیاری از اندونزیایی‌ها ریاست‌جمهوری پرابوو را خطری جدی تلقی می‌کنند.
آندریاس هارسونو در مرکز دیده‌بان حقوق بشر می‌گوید: «تندمزاجی او، غریزه او، میل به خارجی‌ستیزی دارد و خودکامگی. متأسفانه او تغییر نمی‌کند - شخصیت او عوض نمی‌شود.»
اما او در طی کارزارش تصویر عمومی خود را تغییر داد و تبدیل به چهره‌ای پدربزرگانه و دوست‌داشتنی کرد.
در سن ۷۲ سالگی او آن عزم و ثبات پیشین را ندارند و خیلی اوقات به وضوح در تجمعات انتخاباتی خسته به نظر آمده است. عده‌ای می‌گویند او به خاطر اشتیاق به دست آوردن بالاترین شغل، واقعاً تغییر کرده است.
شایان ذکر است که به یاد داشته باشیم آقای پرابوو چه مدت دنبال ریاست‌جمهوری بوده است - از اولین بار در سال ۲۰۰۴ و اینکه پس از اخراج شدن از ارتش در سال ۱۹۹۸ و رفتن به تبعید، به شیوه‌ای راهبردی دنبال بازسازی شهرت‌اش رفت. او در مسیر رسیدن‌اش به قدرت از خود صبوری و خدعه‌گری نشان داده است.
او بارها وعده داده است که سیاست‌های توسعه و متمرکز بر زیرساخت‌های سلف خود را ادامه خواهد داد و خود را بیشتر میراث‌دار سلسله طولانی رئیس‌جمهورهای اندونزیایی می‌داند تا تحول‌خواهی بنیادین.
- جاناتان هد
- بی‌‌بی‌سی
منبع تصویر، Getty Images
جبران (راست) پسر بزرگ رئیس‌جمهور فعلی اندونزی است و قرار است معاون پرابوو سوبیانتو باشد
پیروزی پرابوو سوبیانتو در انتخابات ریاست جمهوری اندونزی اتفاقی شگفت‌انگیز در تاریخ آن کشور است.
اگرچه نظرسنجی‌ها او را چند هفته قبل از روز رای‌گیری به عنوان نامزد پیشتاز نشان می‌داد، اما بر اساس شمارش‌های اولیه آرا، اختلاف او از دو رقیبش، بسیار بیشتر از حد انتظار بود.
این باعث شده تا تخمین زده شود او به سادگی بیش از ۵۰ درصد رأی لازم برای پیروزی قطعی در دور اول را به دست خواهد آورد.
شمارش نهایی هنوز رسماً تأیید نشده است ولی بیشتری اندونزیایی‌ها حالا قبول دارند که پنج سال آینده شاهد زمامداری رئیس‌جمهور پرابوو خواهند بود.
حالا چه می‌شود؟
گذار از یک دولت به دولت دیگر در اندونزی اتفاقی است کند. یک ماه طول می‌کشد که کمیسیون انتخابات نتایج را تأیید کند.
آغاز کار رئیس‌جمهور جدید در ماه اکتبر خواهد بود. چندین ماه مذاکره سنگین در جریان خواهد بود تا مشخص شود آقای پرابوو چه نوع دولتی تشکیل خواهد داد.
هر چند به نظر می‌رسد پیروزی او در رقابت‌های ریاست‌جمهوری قاطع خواهد بود، در حال حاضر انتظار می‌رود که حزب آقای پرابوو فقط ۱۳ درصد از کرسی‌های پارلمان را به دست بیاورد.
او باید احزاب دیگر را متقاعد کند که برای تشکیل اکثریتی که برای تصویب قوانین در پارلمان لازم است، از او حمایت کنند. و معنایش این است که مشوق‌هایی به شکل موقعیت‌هایی در کابینه به آن‌ها عرضه کند. بعضی از احزاب از نامزدهای رقیب او در ریاست‌جمهوری حمایت کرده‌اند.
رئیس‌جمهوری از نوعی دیگر
جوکو «جوکوی» ویدودو، رئیس‌جمهور فعلی استاد سیاست ائتلافی بود که رقبایش را در کارش همراه می‌کرد و در آخرین دوره تصدی منصبش بیش از ۸۰ درصد از نمایندگان حامی او بودند.
منبع تصویر، Getty Images
این روش باعث آرام کردن درگیری‌های سیاسی می‌شد و به او اجازه می‌داد که پروژه‌های زیرساختی بلندپروازانه‌اش را به پیش ببرد ولی همین کار باعث بروز چیزی شد که موسوم است به «سیاست بدون اپوزیسیون» که در آن هیچ کسی برنامه‌های دولت را به چالش نمی‌کشد.
آیا آقای پرابوو که رهبری چندان مطیع نیست برای زمامداری از همان روش «خیمه بزرگ» استفاده خواهد کرد؟
و با مگاواتی سوکارنوپوتری، بانوی بزرگ سیاست اندونزی و رهبر بزرگترین حزب این کشور یعنی حزب دموکراتیک مبارزه اندونزی چه رابطه‌ای خواهد داشت؟
حزب دموکراتیک مبارزه اندونزی حامی اصلی رئیس‌جمهور جوکوی در پارلمان در ۱۰ سال گذشته رهبری او بود و سال گذشته از تغییر گرایش او به سوی پرابوو که باعث نارضایتی‌های بسیاری شد، تکان خورد.
چیزهای زیادی بستگی به این دارد که آیا خانم مگاواتی آماده حضور در اپوزیسیون است یا نه، آیا می‌توان او را راضی کرد که کوتاه بیاید و به ائتلاف حاکم بپیوندد، و اینکه آیا آقای پرابوو این را می‌خواهد.
پرسش‌هایی نیز درباره رابطه آینده میان آقای پرابوو و رئیس‌جمهور جوکوی وجود دارد.
آقای جوکوی هنوز در نظرسنجی‌ها محبوبیتی رشک‌برانگیز دارد و حمایت او نقشی مهم در موفقیت کارزار پرابوو داشت و باعث شد شمار عظیمی از رأی‌دهندگانی که ممکن بود از گانجار پرانوو، نامزد حزب دموکراتیک مبارزه اندونزی حمایت کنند به سوی او بروند.
در ازای این حمایت، پسر او جبران راکابومینگ راکا نامزد همراه آقای پرابوو اعلام شد، هر چند پس از اعلام یک حکم دادگاه جنجالی که او را از داشتن حداقل سن قانونی معاف کرد. اگر اتفاقی باعث ناتوانی آقای پرابوو شود که ۷۲ ساله است و وضع سلامتی‌اش مشخص نیست، جبران بی‌تجربه می‌تواند جانشین او شود و ممکن است انتظار برود متکی به کمک پدرش باشد.
منبع تصویر، Getty Images
جوکو، رئیس جمهوری فعلی هنوز در نظرسنجی‌ها محبوبیتی رشک‌برانگیز دارد
اما کافی است رئیس‌جمهور جوکوی نگاهی به همسایه‌اش فیلیپین بیندازد تا ببیند چنین توافق فاوست‌گونه‌ای می‌تواند از هم بپاشد.
کارزار فردیناند «بونگ‌بونگ» مارکوس کوچک برای پیروزی در ریاست‌جمهوری شدیداً متکی به حمایت رئیس‌جمهور محبوب وقت رودریگو دوترته بود.
آقای مارکوس هم دختر آقای دوترته را به سمت معاون خود در رقابت‌ها پذیرفت. دو سال بعد این خانواده‌های متحد دچار اختلاف شدید شدند و آقای دوترته دریافت که به عنوان رئیس‌جمهور سابق نفوذ چندانی ندارد. حالا که آقای پرابوو ریاست‌جمهوری را به دست آورده است ممکن است احساس کند که دیگر نیازی به حمایت سلف خود ندارد.
اندونزیایی‌ها باید خودشان را با سبک بسیار متفاوتی از رهبری تطبیق دهند.
شخصیت آقای پرابوو تقریباً از هیچ جهتی شبیه به رئیس‌جمهور جوکوی نیست مگر در فهم ماکیاولیستی که هر دو از قدرت سیاسی دارند.
در مواردی که رئیس‌جمهور جوکوی لحنی ملایم و آشتی‌جویانه دارد، آقای پرابوو مشهور به تندخویی و نظرهای درشت و گزنده است. او به حرفه طولانی خود به عنوان افسری در نیروهای ویژه اندونزی افتخار می‌کند هر چند اتهامات جدی نقض حقوق بشر علیه او و واحدش در گذشته وارد شده‌اند.
بسیاری از اندونزیایی‌ها ریاست‌جمهوری پرابوو را خطری جدی تلقی می‌کنند.
آندریاس هارسونو در مرکز دیده‌بان حقوق بشر می‌گوید: «تندمزاجی او، غریزه او، میل به خارجی‌ستیزی دارد و خودکامگی. متأسفانه او تغییر نمی‌کند - شخصیت او عوض نمی‌شود.»
اما او در طی کارزارش تصویر عمومی خود را تغییر داد و تبدیل به چهره‌ای پدربزرگانه و دوست‌داشتنی کرد.
در سن ۷۲ سالگی او آن عزم و ثبات پیشین را ندارند و خیلی اوقات به وضوح در تجمعات انتخاباتی خسته به نظر آمده است. عده‌ای می‌گویند او به خاطر اشتیاق به دست آوردن بالاترین شغل، واقعاً تغییر کرده است.
شایان ذکر است که به یاد داشته باشیم آقای پرابوو چه مدت دنبال ریاست‌جمهوری بوده است - از اولین بار در سال ۲۰۰۴ و اینکه پس از اخراج شدن از ارتش در سال ۱۹۹۸ و رفتن به تبعید، به شیوه‌ای راهبردی دنبال بازسازی شهرت‌اش رفت. او در مسیر رسیدن‌اش به قدرت از خود صبوری و خدعه‌گری نشان داده است.
او بارها وعده داده است که سیاست‌های توسعه و متمرکز بر زیرساخت‌های سلف خود را ادامه خواهد داد و خود را بیشتر میراث‌دار سلسله طولانی رئیس‌جمهورهای اندونزیایی می‌داند تا تحول‌خواهی بنیادین.
