رستوران شناوری که زیر آب رفت
رستوران شناوری که زیر آب رفت۲ ساعت پیش
منبع تصویر،
Supplied by interviewees
توضیح تصویر،
کید و آیریس نگران بودند که والدینشان با برگزاری مراسم عروسی در رستوران جامبو مخالفت کنند
«خوشحالم این فرصت را یافتم که همراه با نزدیکترین و عزیزترین افراد زندگیام شبی بهیادماندنی را در کشتی جامبو گذراندیم. برای من مانند معجزه بود».
آیریس نمیتواند باور کند که یکی از آخرین کسانی است که توانسته است مراسم عروسی خود را در رستوران شناور مشهور هنگکنگ جشن بگیرد، پیش از آنکه این کشتی برای همیشه به اعماق آبها فرو رود.
چند ماه پس از مراسم عروسی او این مکان که در چندین فیلم مشهور هم از آن استفاده شده است برای همیشه تعطیل شد. بنا بر اظهار شرکت مسئول این کشتی در جریان انتقال آن از ساحل به مکانی نامعلوم بر اثر تصادم با کف دریای جنوبی چین بدون اینکه کسی آسیب ببیند واژگون و غرق شد.
در شبکههای اجتماعی موجی از مطالب دربارهٔ این مکان زیبای خاطرهانگیز منتشر شد که حالا به «قصری در اعماق دریا» تبدیل شده است.
"چند ماه پس از مراسم عروسی او این مکان که در چندین فیلم مشهور هم از آن استفاده شده است برای همیشه تعطیل شد"
برخی این پرسش را مطرح میکنند که چرا باید کشتی از هنگکنگ به جای دیگر منتقل میشد و این مکان قرار بود کجا باشد. برخی دیگر هم یاد و خاطرهٔ این کشتی و رستوران را گرامی داشتهاند که از سال ۱۹۷۶ در فضایی با حالوهوای ویژهٔ شرقی پذیرای گردشگران و مردم محلی بوده است.
منبع تصویر،
Supplied by interviewees
توضیح تصویر،
آیریس و کید از شنیدن خبر غرق شدن جامبو خیلی متأثر شدند
ضیافت عروسی در کشتی جامبو
آیریس و همسرش کید ۲۲ دسامبر ۲۰۱۹ ضیافت عروسی خود را در جامبو برگزار کردند.
- چیزی که از غذا خوردن در ۸ هزار رستوران چینی یاد گرفتم
- ناتو؛ غذای بدبو و لزجی که ژاپنیها دوست دارند
- برای طول عمر بیشتر باید مثل ژاپنیها غذا بخوریم؟
آیریس ۳۲ ساله با یادآوری زمانی که همراه با نامزدش این مکان را برای برگزاری جشن عروسی انتخاب کردند، میگوید: «من و کید میخواستیم جایی عروسی خود را جشن بگیریم که حالوهوای سنتی داشته باشد. ما از چند مکان مختلف بازدید کردیم و در نهایت جامبو را انتخاب کردیم.
عظمت خود کشتی به تنهایی اعجابآور بود و این مکان جای کافی برای همهٔ خانواده و دوستان و آشنایان ما داشت».
واکنش منفی والدین
«والدین کید وقتی فهمیدند جامبو را انتخاب کردیم چندان راغب به برگزاری مراسم در این کشتی نبودند.»
منبع تصویر،
Supplied by interviewees
توضیح تصویر،
برخی از دوستان و بستگان آیریس و کید در شب عروسی این زوج برای اولین بار به کشتی جامبو رفته بودند
«فقط یک جاذبهٔ گردشگری»
او میگوید والدین آنها تصور میکردند که رستوران شناور فقط یک جاذبهٔ گردشگری است وانتخاب این مکان برای برگزاری مراسم عروسی بیشازاندازه خودنمایانه است.
اما والدین هم بهمحض اینکه خودشان قدم بر عرشهٔ این کشتی گذاشتند نظرشان عوض شد.
«آنها تحتتأثیر شکوه کشتی و حس نوستالژیک هنگکنگ دههٔ ۱۹۷۰ تا۱۹۸۰ قرار گرفتند. تزئینات و دکور کشتی چنان بر دلشان نشست که همان لحظه با تصمیم ما موافقت کردند».
"بنا بر اظهار شرکت مسئول این کشتی در جریان انتقال آن از ساحل به مکانی نامعلوم بر اثر تصادم با کف دریای جنوبی چین بدون اینکه کسی آسیب ببیند واژگون و غرق شد"
منبع تصویر،
Getty Images
توضیح تصویر،
جامبو از سال ۱۹۷۶ تا ۱۳ ژوئن ۲۰۲۲ در بندر ابردین واقع در جنوب غربی جزیرهٔ هنگکنگ لنگر انداخته بود
مشکلات مالی
این رستوران در بندر ابردین واقع در جنوبغربی جزیرهٔ هنگکنگ لنگر انداخته بود و فقط از طریق قایقهای ویژه با مارک جامبو میشد از ساحل به کشتی رفت.
رستوران در سالهای اخیر با مشکلات مالی روبهرو بود. با شروع همهگیری کوویدـ۱۹ در ماه مارس ۲۰۲۰ تعطیل شد.
پاول چان گردانندهٔ شرکت گردشگری در هنگکنگ است. او نابودی جامبو را «تکاندهنده و غمانگیز» توصیف میکند.
«انگار هیچکس تمایلی نداشت تا کمک کند این یادبود نمادین فرهنگی از رکود مالی خود رهایی پیدا کند. همهگیری از راه رسید و باز هیچکس به فکر چارهای برنیامد تا سرانجام رستوران شناور به چنین پایان اندوهباری دچار شد».
منبع تصویر،
Reuters
توضیح تصویر،
رستوران جامبو ۱۳ ژوئن به سوی دریا هدایت شد
قرنطینه و کووید
شری لی، روزنامهنگار و مسئول مجلهٔ خبری چندزبانهٔ ترو ریپورت هنگکنگ میگوید سیاستهای سختگیرانهٔ منطقه در دوران قرنطینه وهمهگیری نقش مهمی در نابودی این کشتی و مرگ این قوی زیبای آبهای هنگکنگ داشت.
«سیاست کووید صفر چین و بسته شدن مرز میان هنگکنگ و چین یکی از اصلیترین دلایل تعطیلی این رستوران شناور بود... گردشگرانی که از طریق زمینی وارد هنگکنگ میشدند ناچار باید ۱۴ روز در قرنطینه میماندند و زمانی که دوباره به چین بازمیگشتند هم دوباره ۱۴ روز دیگر قرنطینه در انتظار آنها بود.
"در شبکههای اجتماعی موجی از مطالب دربارهٔ این مکان زیبای خاطرهانگیز منتشر شد که حالا به «قصری در اعماق دریا» تبدیل شده است"چه کسی حاضر بود با چنین شرایطی به هنگکنگ سفر کند؟».
«کشتی غولپیکری مانند جامبو بیتردید هزینههای هنگفت نگهداری و مراقبت دارد و بعید بود که شرکت مالک کشتی پس از تعطیلی رستوران و فقدان درآمد از عهدهٔ مخارج کشتی بربیاید. همه این ماجراها فقط نابودی این یادگار تاریخی را تسریع کرد».
مدیر شرکت بینالمللی توسعهٔ ملکو اخیرا اعلام کرد که این کسبوکار از سال ۲۰۱۳ سوددهی نداشته و ضررهای هنگفتی بهبار آورده است.
منبع تصویر،
Supplied by interviewees
توضیح تصویر،
ضیافت عروسی آیریس و کید سه ماه پیش از آنکه این رستوران برای همیشه تعطیل شود، برگزار شد
کارکنان «خوشبرخورد»
آیریس میگوید: «کارکنان کشتی سالها بود که در این محل کار میکردند.
آنها خوشبرخورد و مهربان بودند. جامبو به غذاهای دریایی خوبش شهرت داشت ولی ما صورتغذای معمولی شام را انتخاب کردیم و سراغ غذاهای دریایی نرفتیم».
«بعضی شکایت میکردند که رستوران تبدیل به جاذبهٔ گردشگری شده است و هزینهٔ آن برای مردم بومی گران است. به نظر من اینطور نبود. هزینهٔ سفارش غذای عروسی من کموبیش همانقدر شد که در هر رستوران یا هتل دیگری در هنگکنگ میخواستیم رزرو کنیم».
"برخی این پرسش را مطرح میکنند که چرا باید کشتی از هنگکنگ به جای دیگر منتقل میشد و این مکان قرار بود کجا باشد"
«ما از همهٔ مهمانان خواستیم که مانند هنرپیشههای فیلم جامبو به کارگردانی استیون چو لباس بپوشند و آنها هم قبول کردند».
«والدین ما از این پیشنهاد به گرمی استقبال کردند. آنها هیچ مشکلی نداشتند که ضیافت عروسی ما تبدیل به مهمانی بالماسکه شود».
منبع تصویر،
Supplied by interviewees
توضیح تصویر،
آیریس میگوید او و دوستانش تصمیم داشتند دوباره به این رستوران بروند
«نوآورانه در عرصهٔ گردشگری"
اما همه مانند آیریس شیفتهٔ این کشتی شناور نمیشدند.
جانکو ناکاجیما، معلم ژاپنی و نویسندهٔ وبلاگ گردشگری از حدود ۱۹۹۰ تاکنون در نزدیکی این رستوران زندگی کرده است.
او آن را «نوآوری در عرصهٔ گردشگری» میداند اما برای غذا خوردن در آن ملاحظاتی داشت.
او درحالی که دستش را به نشان انکار تکان میدهد و اخمهایش درهم میرود، میگوید: «قایق سوار شدن برای رسیدن به رستوران خیلی لذتبخش بود اما غذای رستوران چندان تعریفی نداشت».
منبع تصویر،
Junko Nakajima
توضیح تصویر،
جانکو ناکاجیما، نویسندهٔ وبلاگ گردشگری دربارهٔ تجربهٔ دیدار از رستوران جامبو نوشته است
لباسهای «بو دار» امپراتور
«یادم میآید که لباسها روی صندلیها بود. صندلیهایی مانند صندلی امپراتورها. باید پول میدادیم تا بتوانیم این لباسها را بپوشیم».
"برخی دیگر هم یاد و خاطرهٔ این کشتی و رستوران را گرامی داشتهاند که از سال ۱۹۷۶ در فضایی با حالوهوای ویژهٔ شرقی پذیرای گردشگران و مردم محلی بوده است"
«برخی از دوستانم این لباسها را پوشیدند و عکس گرفتند. این لباسها بوی خیلی بدی میدادند چون افراد مختلفی بارها آن را پوشیده بودند و فکر کنم رستوران جامبو هیچوقت آنها را نشسته بود. بههمیندلیل هیچ علاقهای نداشتم که آنها را بپوشم».
چون این ماجرا مربوط به حدود سه دهه پیش میشود بیبیسی نمیتواند به طور مستقل «بو دار بودن» لباسها را تائید کند و همچنین در مورد دفعات شستوشوی لباس امپراتور.
منبع تصویر،
Junko Nakajima
توضیح تصویر،
جانکو در وبلاگ خود در سال ۲۰۰۹ از جامبو نوشته است، زمانی که رستوران شناور یکی از مشهورترین جاذبههای گردشگری هنگکنگ بوده است
واکنش «عاطفی»
آیریس و همسرش با شنیدن خبر غرق شدن جامبو بسیار متأثر شدند.
«بسیاری از دوستان پیام دادند و گفتند چه خوب که مراسم عروسی خود را در این کشتی برگزار کردم.
بعد از عروسی من و دوستانم بارها در مورد رفتن به این رستوران با هم حرف زده بودیم.»
منبع تصویر،
EPA
توضیح تصویر،
رستوران جامبو پیش از غرق شدن مسافت طولانی در دریای جنوبی چین پیش رفته بود
«من و کید فکرش را هم نمیکردیم که فقط پس از گذشت حدود دو سال، کشتی اینطور غرق شود. برای بسیاری از دوستان و همچنین خود ما شبی که در سال ۲۰۱۹ در کشتی گذراندیم اولین و متأسفانه آخرین دیدار ما از جامبو بوده است».
«جامبو نماد هنگکنگ دیرین بود، دورانی که من آن را تجربه نکرده بودم. دههٔ ۱۹۷۰ سالهای شکوفایی هنگکنگ بود تمام شهر پر از شور و ایدههای نوآورانه بود. این دوران سپیدهدم بسیاری از تحولات این کشور بوده است.
"منبع تصویر، Supplied by intervieweesتوضیح تصویر، آیریس و کید از شنیدن خبر غرق شدن جامبو خیلی متأثر شدندضیافت عروسی در کشتی جامبوآیریس و همسرش کید ۲۲ دسامبر ۲۰۱۹ ضیافت عروسی خود را در جامبو برگزار کردند"جامبو بخشی از این تاریخ بود.»
منبع تصویر،
AFP
توضیح تصویر،
ویدئویی از یدک کش شدن جامبو از بندر آبردین به دریا
«بهعنوان عکاس، جامبو برای من این امکان را فراهم کرد تا ببینم طراحی داخلی دههٔ ۱۹۷۰ چگونه بوده است و دریابم که این کشتی چه تجربهٔ بیهمتای در این زمینه است».
«افسوس میخورم که چرا دوباره همان سال ۲۰۱۹ به کشتی نرفتم. ما در همان منطقه که مراسم عروسی را برگزار کردیم زندگی میکردیم و با پایان مراسم آنجا را ترک کردیم و دیگر به آنجا نرفتیم».
منبع تصویر،
Getty Images
توضیح تصویر،
این رستوران قصرمانند میزبان ملکه الیزابت دوم از بریتانیا و مکان فیلمبرداری بسیاری از فیلمها و از مهمترین جاذبههای توریستی هنگکنگ بوده است
«قصری در اعماق دریا»
برای جانکو، جامبو همچون گوهری تابناک در افق جزیرهٔ هنگکنگ باقی میماند، او میگوید: «وقتی اتوبوس بالای تپه را سوار میشدم میتوانستم منظرهٔ رستوران را از آن بلندی ببینم. من این منظره را دوست میداشتم».
«غمانگیز است، رستوران جامبو همیشه اینجا بود و حالا دیگر نیست، حالا جایی در قعر دریاست. شاید حالا قصری زیر دریا باشد.»
«خوشحالم این فرصت را یافتم که همراه با نزدیکترین و عزیزترین افراد زندگیام شبی بهیادماندنی را در کشتی جامبو گذراندیم. برای من مانند معجزه بود».
آیریس نمیتواند باور کند که یکی از آخرین کسانی است که توانسته است مراسم عروسی خود را در رستوران شناور مشهور هنگکنگ جشن بگیرد، پیش از آنکه این کشتی برای همیشه به اعماق آبها فرو رود.
چند ماه پس از مراسم عروسی او این مکان که در چندین فیلم مشهور هم از آن استفاده شده است برای همیشه تعطیل شد. بنا بر اظهار شرکت مسئول این کشتی در جریان انتقال آن از ساحل به مکانی نامعلوم بر اثر تصادم با کف دریای جنوبی چین بدون اینکه کسی آسیب ببیند واژگون و غرق شد.
در شبکههای اجتماعی موجی از مطالب دربارهٔ این مکان زیبای خاطرهانگیز منتشر شد که حالا به «قصری در اعماق دریا» تبدیل شده است.
برخی این پرسش را مطرح میکنند که چرا باید کشتی از هنگکنگ به جای دیگر منتقل میشد و این مکان قرار بود کجا باشد. برخی دیگر هم یاد و خاطرهٔ این کشتی و رستوران را گرامی داشتهاند که از سال ۱۹۷۶ در فضایی با حالوهوای ویژهٔ شرقی پذیرای گردشگران و مردم محلی بوده است.
ضیافت عروسی در کشتی جامبو
آیریس و همسرش کید ۲۲ دسامبر ۲۰۱۹ ضیافت عروسی خود را در جامبو برگزار کردند.
آیریس ۳۲ ساله با یادآوری زمانی که همراه با نامزدش این مکان را برای برگزاری جشن عروسی انتخاب کردند، میگوید: «من و کید میخواستیم جایی عروسی خود را جشن بگیریم که حالوهوای سنتی داشته باشد. ما از چند مکان مختلف بازدید کردیم و در نهایت جامبو را انتخاب کردیم. عظمت خود کشتی به تنهایی اعجابآور بود و این مکان جای کافی برای همهٔ خانواده و دوستان و آشنایان ما داشت».
واکنش منفی والدین
«والدین کید وقتی فهمیدند جامبو را انتخاب کردیم چندان راغب به برگزاری مراسم در این کشتی نبودند.»
«فقط یک جاذبهٔ گردشگری»
او میگوید والدین آنها تصور میکردند که رستوران شناور فقط یک جاذبهٔ گردشگری است وانتخاب این مکان برای برگزاری مراسم عروسی بیشازاندازه خودنمایانه است.
اما والدین هم بهمحض اینکه خودشان قدم بر عرشهٔ این کشتی گذاشتند نظرشان عوض شد.
«آنها تحتتأثیر شکوه کشتی و حس نوستالژیک هنگکنگ دههٔ ۱۹۷۰ تا۱۹۸۰ قرار گرفتند. تزئینات و دکور کشتی چنان بر دلشان نشست که همان لحظه با تصمیم ما موافقت کردند».
مشکلات مالی
این رستوران در بندر ابردین واقع در جنوبغربی جزیرهٔ هنگکنگ لنگر انداخته بود و فقط از طریق قایقهای ویژه با مارک جامبو میشد از ساحل به کشتی رفت.
رستوران در سالهای اخیر با مشکلات مالی روبهرو بود. با شروع همهگیری کوویدـ۱۹ در ماه مارس ۲۰۲۰ تعطیل شد.
پاول چان گردانندهٔ شرکت گردشگری در هنگکنگ است. او نابودی جامبو را «تکاندهنده و غمانگیز» توصیف میکند.
«انگار هیچکس تمایلی نداشت تا کمک کند این یادبود نمادین فرهنگی از رکود مالی خود رهایی پیدا کند. همهگیری از راه رسید و باز هیچکس به فکر چارهای برنیامد تا سرانجام رستوران شناور به چنین پایان اندوهباری دچار شد».
قرنطینه و کووید
شری لی، روزنامهنگار و مسئول مجلهٔ خبری چندزبانهٔ ترو ریپورت هنگکنگ میگوید سیاستهای سختگیرانهٔ منطقه در دوران قرنطینه وهمهگیری نقش مهمی در نابودی این کشتی و مرگ این قوی زیبای آبهای هنگکنگ داشت.
«سیاست کووید صفر چین و بسته شدن مرز میان هنگکنگ و چین یکی از اصلیترین دلایل تعطیلی این رستوران شناور بود... گردشگرانی که از طریق زمینی وارد هنگکنگ میشدند ناچار باید ۱۴ روز در قرنطینه میماندند و زمانی که دوباره به چین بازمیگشتند هم دوباره ۱۴ روز دیگر قرنطینه در انتظار آنها بود. چه کسی حاضر بود با چنین شرایطی به هنگکنگ سفر کند؟».
«کشتی غولپیکری مانند جامبو بیتردید هزینههای هنگفت نگهداری و مراقبت دارد و بعید بود که شرکت مالک کشتی پس از تعطیلی رستوران و فقدان درآمد از عهدهٔ مخارج کشتی بربیاید. همه این ماجراها فقط نابودی این یادگار تاریخی را تسریع کرد».
مدیر شرکت بینالمللی توسعهٔ ملکو اخیرا اعلام کرد که این کسبوکار از سال ۲۰۱۳ سوددهی نداشته و ضررهای هنگفتی بهبار آورده است.
کارکنان «خوشبرخورد»
آیریس میگوید: «کارکنان کشتی سالها بود که در این محل کار میکردند. آنها خوشبرخورد و مهربان بودند. جامبو به غذاهای دریایی خوبش شهرت داشت ولی ما صورتغذای معمولی شام را انتخاب کردیم و سراغ غذاهای دریایی نرفتیم».
«بعضی شکایت میکردند که رستوران تبدیل به جاذبهٔ گردشگری شده است و هزینهٔ آن برای مردم بومی گران است. به نظر من اینطور نبود. هزینهٔ سفارش غذای عروسی من کموبیش همانقدر شد که در هر رستوران یا هتل دیگری در هنگکنگ میخواستیم رزرو کنیم».
«ما از همهٔ مهمانان خواستیم که مانند هنرپیشههای فیلم جامبو به کارگردانی استیون چو لباس بپوشند و آنها هم قبول کردند».
«والدین ما از این پیشنهاد به گرمی استقبال کردند. آنها هیچ مشکلی نداشتند که ضیافت عروسی ما تبدیل به مهمانی بالماسکه شود».
«نوآورانه در عرصهٔ گردشگری"
اما همه مانند آیریس شیفتهٔ این کشتی شناور نمیشدند.
جانکو ناکاجیما، معلم ژاپنی و نویسندهٔ وبلاگ گردشگری از حدود ۱۹۹۰ تاکنون در نزدیکی این رستوران زندگی کرده است.
او آن را «نوآوری در عرصهٔ گردشگری» میداند اما برای غذا خوردن در آن ملاحظاتی داشت.
او درحالی که دستش را به نشان انکار تکان میدهد و اخمهایش درهم میرود، میگوید: «قایق سوار شدن برای رسیدن به رستوران خیلی لذتبخش بود اما غذای رستوران چندان تعریفی نداشت».
لباسهای «بو دار» امپراتور
«یادم میآید که لباسها روی صندلیها بود. صندلیهایی مانند صندلی امپراتورها. باید پول میدادیم تا بتوانیم این لباسها را بپوشیم».
«برخی از دوستانم این لباسها را پوشیدند و عکس گرفتند. این لباسها بوی خیلی بدی میدادند چون افراد مختلفی بارها آن را پوشیده بودند و فکر کنم رستوران جامبو هیچوقت آنها را نشسته بود. بههمیندلیل هیچ علاقهای نداشتم که آنها را بپوشم».
چون این ماجرا مربوط به حدود سه دهه پیش میشود بیبیسی نمیتواند به طور مستقل «بو دار بودن» لباسها را تائید کند و همچنین در مورد دفعات شستوشوی لباس امپراتور.
واکنش «عاطفی»
آیریس و همسرش با شنیدن خبر غرق شدن جامبو بسیار متأثر شدند.
«بسیاری از دوستان پیام دادند و گفتند چه خوب که مراسم عروسی خود را در این کشتی برگزار کردم. بعد از عروسی من و دوستانم بارها در مورد رفتن به این رستوران با هم حرف زده بودیم.»
«من و کید فکرش را هم نمیکردیم که فقط پس از گذشت حدود دو سال، کشتی اینطور غرق شود. برای بسیاری از دوستان و همچنین خود ما شبی که در سال ۲۰۱۹ در کشتی گذراندیم اولین و متأسفانه آخرین دیدار ما از جامبو بوده است».
«جامبو نماد هنگکنگ دیرین بود، دورانی که من آن را تجربه نکرده بودم. دههٔ ۱۹۷۰ سالهای شکوفایی هنگکنگ بود تمام شهر پر از شور و ایدههای نوآورانه بود. این دوران سپیدهدم بسیاری از تحولات این کشور بوده است. جامبو بخشی از این تاریخ بود.»
«بهعنوان عکاس، جامبو برای من این امکان را فراهم کرد تا ببینم طراحی داخلی دههٔ ۱۹۷۰ چگونه بوده است و دریابم که این کشتی چه تجربهٔ بیهمتای در این زمینه است».
«افسوس میخورم که چرا دوباره همان سال ۲۰۱۹ به کشتی نرفتم. ما در همان منطقه که مراسم عروسی را برگزار کردیم زندگی میکردیم و با پایان مراسم آنجا را ترک کردیم و دیگر به آنجا نرفتیم».
«قصری در اعماق دریا»
برای جانکو، جامبو همچون گوهری تابناک در افق جزیرهٔ هنگکنگ باقی میماند، او میگوید: «وقتی اتوبوس بالای تپه را سوار میشدم میتوانستم منظرهٔ رستوران را از آن بلندی ببینم. من این منظره را دوست میداشتم».
«غمانگیز است، رستوران جامبو همیشه اینجا بود و حالا دیگر نیست، حالا جایی در قعر دریاست. شاید حالا قصری زیر دریا باشد.»
«خوشحالم این فرصت را یافتم که همراه با نزدیکترین و عزیزترین افراد زندگیام شبی بهیادماندنی را در کشتی جامبو گذراندیم. برای من مانند معجزه بود».
آیریس نمیتواند باور کند که یکی از آخرین کسانی است که توانسته است مراسم عروسی خود را در رستوران شناور مشهور هنگکنگ جشن بگیرد، پیش از آنکه این کشتی برای همیشه به اعماق آبها فرو رود.
چند ماه پس از مراسم عروسی او این مکان که در چندین فیلم مشهور هم از آن استفاده شده است برای همیشه تعطیل شد. بنا بر اظهار شرکت مسئول این کشتی در جریان انتقال آن از ساحل به مکانی نامعلوم بر اثر تصادم با کف دریای جنوبی چین بدون اینکه کسی آسیب ببیند واژگون و غرق شد.
در شبکههای اجتماعی موجی از مطالب دربارهٔ این مکان زیبای خاطرهانگیز منتشر شد که حالا به «قصری در اعماق دریا» تبدیل شده است.
برخی این پرسش را مطرح میکنند که چرا باید کشتی از هنگکنگ به جای دیگر منتقل میشد و این مکان قرار بود کجا باشد. برخی دیگر هم یاد و خاطرهٔ این کشتی و رستوران را گرامی داشتهاند که از سال ۱۹۷۶ در فضایی با حالوهوای ویژهٔ شرقی پذیرای گردشگران و مردم محلی بوده است.
ضیافت عروسی در کشتی جامبو
آیریس و همسرش کید ۲۲ دسامبر ۲۰۱۹ ضیافت عروسی خود را در جامبو برگزار کردند.
آیریس ۳۲ ساله با یادآوری زمانی که همراه با نامزدش این مکان را برای برگزاری جشن عروسی انتخاب کردند، میگوید: «من و کید میخواستیم جایی عروسی خود را جشن بگیریم که حالوهوای سنتی داشته باشد. ما از چند مکان مختلف بازدید کردیم و در نهایت جامبو را انتخاب کردیم. عظمت خود کشتی به تنهایی اعجابآور بود و این مکان جای کافی برای همهٔ خانواده و دوستان و آشنایان ما داشت».
واکنش منفی والدین
«والدین کید وقتی فهمیدند جامبو را انتخاب کردیم چندان راغب به برگزاری مراسم در این کشتی نبودند.»
«فقط یک جاذبهٔ گردشگری»
او میگوید والدین آنها تصور میکردند که رستوران شناور فقط یک جاذبهٔ گردشگری است وانتخاب این مکان برای برگزاری مراسم عروسی بیشازاندازه خودنمایانه است.
اما والدین هم بهمحض اینکه خودشان قدم بر عرشهٔ این کشتی گذاشتند نظرشان عوض شد.
«آنها تحتتأثیر شکوه کشتی و حس نوستالژیک هنگکنگ دههٔ ۱۹۷۰ تا۱۹۸۰ قرار گرفتند. تزئینات و دکور کشتی چنان بر دلشان نشست که همان لحظه با تصمیم ما موافقت کردند».
مشکلات مالی
این رستوران در بندر ابردین واقع در جنوبغربی جزیرهٔ هنگکنگ لنگر انداخته بود و فقط از طریق قایقهای ویژه با مارک جامبو میشد از ساحل به کشتی رفت.
رستوران در سالهای اخیر با مشکلات مالی روبهرو بود. با شروع همهگیری کوویدـ۱۹ در ماه مارس ۲۰۲۰ تعطیل شد.
پاول چان گردانندهٔ شرکت گردشگری در هنگکنگ است. او نابودی جامبو را «تکاندهنده و غمانگیز» توصیف میکند.
«انگار هیچکس تمایلی نداشت تا کمک کند این یادبود نمادین فرهنگی از رکود مالی خود رهایی پیدا کند. همهگیری از راه رسید و باز هیچکس به فکر چارهای برنیامد تا سرانجام رستوران شناور به چنین پایان اندوهباری دچار شد».
قرنطینه و کووید
شری لی، روزنامهنگار و مسئول مجلهٔ خبری چندزبانهٔ ترو ریپورت هنگکنگ میگوید سیاستهای سختگیرانهٔ منطقه در دوران قرنطینه وهمهگیری نقش مهمی در نابودی این کشتی و مرگ این قوی زیبای آبهای هنگکنگ داشت.
«سیاست کووید صفر چین و بسته شدن مرز میان هنگکنگ و چین یکی از اصلیترین دلایل تعطیلی این رستوران شناور بود... گردشگرانی که از طریق زمینی وارد هنگکنگ میشدند ناچار باید ۱۴ روز در قرنطینه میماندند و زمانی که دوباره به چین بازمیگشتند هم دوباره ۱۴ روز دیگر قرنطینه در انتظار آنها بود. چه کسی حاضر بود با چنین شرایطی به هنگکنگ سفر کند؟».
«کشتی غولپیکری مانند جامبو بیتردید هزینههای هنگفت نگهداری و مراقبت دارد و بعید بود که شرکت مالک کشتی پس از تعطیلی رستوران و فقدان درآمد از عهدهٔ مخارج کشتی بربیاید. همه این ماجراها فقط نابودی این یادگار تاریخی را تسریع کرد».
مدیر شرکت بینالمللی توسعهٔ ملکو اخیرا اعلام کرد که این کسبوکار از سال ۲۰۱۳ سوددهی نداشته و ضررهای هنگفتی بهبار آورده است.
کارکنان «خوشبرخورد»
آیریس میگوید: «کارکنان کشتی سالها بود که در این محل کار میکردند. آنها خوشبرخورد و مهربان بودند. جامبو به غذاهای دریایی خوبش شهرت داشت ولی ما صورتغذای معمولی شام را انتخاب کردیم و سراغ غذاهای دریایی نرفتیم».
«بعضی شکایت میکردند که رستوران تبدیل به جاذبهٔ گردشگری شده است و هزینهٔ آن برای مردم بومی گران است. به نظر من اینطور نبود. هزینهٔ سفارش غذای عروسی من کموبیش همانقدر شد که در هر رستوران یا هتل دیگری در هنگکنگ میخواستیم رزرو کنیم».
«ما از همهٔ مهمانان خواستیم که مانند هنرپیشههای فیلم جامبو به کارگردانی استیون چو لباس بپوشند و آنها هم قبول کردند».
«والدین ما از این پیشنهاد به گرمی استقبال کردند. آنها هیچ مشکلی نداشتند که ضیافت عروسی ما تبدیل به مهمانی بالماسکه شود».
«نوآورانه در عرصهٔ گردشگری"
اما همه مانند آیریس شیفتهٔ این کشتی شناور نمیشدند.
جانکو ناکاجیما، معلم ژاپنی و نویسندهٔ وبلاگ گردشگری از حدود ۱۹۹۰ تاکنون در نزدیکی این رستوران زندگی کرده است.
او آن را «نوآوری در عرصهٔ گردشگری» میداند اما برای غذا خوردن در آن ملاحظاتی داشت.
او درحالی که دستش را به نشان انکار تکان میدهد و اخمهایش درهم میرود، میگوید: «قایق سوار شدن برای رسیدن به رستوران خیلی لذتبخش بود اما غذای رستوران چندان تعریفی نداشت».
لباسهای «بو دار» امپراتور
«یادم میآید که لباسها روی صندلیها بود. صندلیهایی مانند صندلی امپراتورها. باید پول میدادیم تا بتوانیم این لباسها را بپوشیم».
«برخی از دوستانم این لباسها را پوشیدند و عکس گرفتند. این لباسها بوی خیلی بدی میدادند چون افراد مختلفی بارها آن را پوشیده بودند و فکر کنم رستوران جامبو هیچوقت آنها را نشسته بود. بههمیندلیل هیچ علاقهای نداشتم که آنها را بپوشم».
چون این ماجرا مربوط به حدود سه دهه پیش میشود بیبیسی نمیتواند به طور مستقل «بو دار بودن» لباسها را تائید کند و همچنین در مورد دفعات شستوشوی لباس امپراتور.
واکنش «عاطفی»
آیریس و همسرش با شنیدن خبر غرق شدن جامبو بسیار متأثر شدند.
«بسیاری از دوستان پیام دادند و گفتند چه خوب که مراسم عروسی خود را در این کشتی برگزار کردم. بعد از عروسی من و دوستانم بارها در مورد رفتن به این رستوران با هم حرف زده بودیم.»
«من و کید فکرش را هم نمیکردیم که فقط پس از گذشت حدود دو سال، کشتی اینطور غرق شود. برای بسیاری از دوستان و همچنین خود ما شبی که در سال ۲۰۱۹ در کشتی گذراندیم اولین و متأسفانه آخرین دیدار ما از جامبو بوده است».
«جامبو نماد هنگکنگ دیرین بود، دورانی که من آن را تجربه نکرده بودم. دههٔ ۱۹۷۰ سالهای شکوفایی هنگکنگ بود تمام شهر پر از شور و ایدههای نوآورانه بود. این دوران سپیدهدم بسیاری از تحولات این کشور بوده است. جامبو بخشی از این تاریخ بود.»
«بهعنوان عکاس، جامبو برای من این امکان را فراهم کرد تا ببینم طراحی داخلی دههٔ ۱۹۷۰ چگونه بوده است و دریابم که این کشتی چه تجربهٔ بیهمتای در این زمینه است».
«افسوس میخورم که چرا دوباره همان سال ۲۰۱۹ به کشتی نرفتم. ما در همان منطقه که مراسم عروسی را برگزار کردیم زندگی میکردیم و با پایان مراسم آنجا را ترک کردیم و دیگر به آنجا نرفتیم».
«قصری در اعماق دریا»
برای جانکو، جامبو همچون گوهری تابناک در افق جزیرهٔ هنگکنگ باقی میماند، او میگوید: «وقتی اتوبوس بالای تپه را سوار میشدم میتوانستم منظرهٔ رستوران را از آن بلندی ببینم. من این منظره را دوست میداشتم».
«غمانگیز است، رستوران جامبو همیشه اینجا بود و حالا دیگر نیست، حالا جایی در قعر دریاست. شاید حالا قصری زیر دریا باشد.»