خسارت تکفیری‌ها از کرونا بیشتر است/ سخنی با مولوی عبدالحمید

به گزارش خبرنگار مهر، متن زیر یادداشتی از حجت الاسلام مهدی مسائلی است که در ادامه می‌خوانید؛

اخیراً از مولوی عبدالحمید اسماعیل‌زهی امام جمعه اهل‌سنت زاهدان کلیپی منتشر شده است که وی در آن گسترش بیماری کرونا در قم و ایران را به طلاب چینیِ جامعة المصطفی نسبت می‌دهد و این تشکل علمی و تبلیغی را به شستشوی مغزی طلاب اهل‌سنت و شیعه کردن آنها متهم می‌کند. وی این اقدامات را برخلاف استراتژی وحدت اسلامی در جمهوری اسلامی ایران می‌داند. ایشان کرونا را نیز در کنار بلاهای آسمانی و زمینی سال‌های اخیر، عذاب و عقوبتی الهی می‌داند که به خاطر بعضی از رفتارها، کشور ما دچار آن شده است، او از همه ملت ایران می‌خواهد برای جلوگیری از بلاهای بزرگ‌تر توبه کنند. از ادامه سخنان مولوی عبدالحمید برداشت می‌شود که مقصود وی از این رفتارها، توهین به صحابه و یاران پیامبر (ص) مخصوصاً خلفا در میان شیعیان است.

به عنوان یکی از فعالان عرصه وحدت اسلامی لازم می‌دانم چند نکته‌ای را درباره‌ی این سخنان بیان کنم:

۱. جناب مولوی برای انتقاد از جامعة المصطفی از شایعه‌ای بهره‌برداری می‌کند که هیچ مدرک و استناد معتبری برای آن وجود ندارد و ایشان نیز از تعبیر «معروف است که» برای طرح آن استفاده می‌کند.

"جناب مولوی برای انتقاد از جامعة المصطفی از شایعه‌ای بهره‌برداری می‌کند که هیچ مدرک و استناد معتبری برای آن وجود ندارد و ایشان نیز از تعبیر «معروف است که» برای طرح آن استفاده می‌کند"استفاده این‌چنینی از شایعات برای مدیر و استادِ عالیِ بزرگ‌ترین مدرسه‌ی علمیه اهل‌سنت ایران بسی مایه‌ی تعجب است و به گفتگوهای علمی و منطقی اهل‌سنت آسیب می‌زند. درباره‌ی عملکرد جامعة المصطفی نیز ایشان پیش‌ذهنیت‌های نادرستی دارد که مسئولان این تشکل به آن پاسخ می‌دهند و هم‌اکنون بنده در مقام دفاع از آنها نیستم.

۲. جناب مولوی بلاهای طبیعی و غیرطبیعی و اخیراً کرونا را عذاب و عقوبت الهی دانسته و دو قضاوت نادرست در این‌باره دارد:

اول اینکه: توهین به صحابه و مقدسات اهل‌سنت را به تمام شیعیان منتسب می‌کند و خواستار توبه‌ی تمام ملت دراین‌باره می‌شود؛ در حالی‌که مراجع شیعه و رهبری همواره از توهین به صحابه و مقدسات اهل‌سنت نهی کرده‌اند و به مبارزه با تندروهای بی‌موالاتِ شیعه در این زمینه پرداخته‌اند؛ از این جهت تندروهای شیعه خصومت و دشمنی فراوانی با جمهوری اسلامی ایران دارند. عمومِ مذهبیونِ شیعه در ایران نیز ضمن پایبندی علمی و عملی به عقاید تشیع، آنها را بدون هیچ‌گونه توهینی بیان می‌کنند.

دوم اینکه: جناب مولوی کرونا و بلاها را عقوبتی در برابر رفتار مذهبی شیعیان می‌داند درحالی‌که بلا و مصیبت همیشه عذاب نیست و پیامبران و اولیای الهی گاهی بیش از دیگران طعم مصیبت‌ها را چشیده‌اند، آنگونه که حتی کافران با استناد به بلاها و مصیبت‌ها به آنها فال بد می‌زدند. قرآن نیز بلا را عامل امتحان مؤمنین معرفی می‌کند و می‌فرماید: «وَلَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنْفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِینَ (بقره/۱۵۵)؛ قطعاً همه‌ی شما را با چیزی از ترس، گرسنگی، و کاهش در مال‌ها و جان‌ها و میوه‌ها، آزمایش می‌کنیم؛ و بشارت ده به استقامت‌کنندگان!»

از این گذشته، هرگاه در مناطق سنی‌نشین کشور بلا و مصیتی وارد شده است، مسلمانانِ شیعه، برادرانه به یاری مسلمانانِ سنی شتافته‌اند و هیچ‌گاه بلاها را به عذاب الهی ارتباط نداده‌اند و از آن بهره‌برادری مذهبی و تبلیغی نکرده‌اند.

جناب مولوی نیز که نگران آسیب وارد شدن به گفتمان وحدت اسلامی در ایران است، نباید چنین استفاده ابزاری و تبلیغاتی از بلاهای طبیعی و غیرطبیعی کند!

این را هم بیافزایم که اگر بناست به خاطر رفتار مسلمانان بلایی نازل شود نزول عذاب و عقوبت الهی به واسطه‌ی رفتارهای تندروهای اهل‌سنت و تکفیری‌های وهابی شایسته‌تر است. در سال‌های اخیر جنایت‌هایی توسط داعش و جریان‌های تکفیری منتسب به اهل‌سنت صورت گرفت که در تاریخ بی‌سابقه بوده است، چه خون‌هایی که به اسم دین نریختند و چه حرمت‌هایی را که نشکستند؟!

اصولاً داعش و وهابیت خودش بلایی بود که خداوند به خاطر عدم بصیرت دینی و حاشیه‌پردازی در تبلیغ دین، مسلمانان را دچار آن کرد. جناب مولوی خسارتی که تکفیری‌ها در منطقه بلوچستان به مردم این منطقه وارد کرده‌اند از خسارت سیل و خشکسالی و کرونا و… بیشتر بوده است و خواهد بود. سخنان جنابعالی نیز آب در آسیاب همان‌ها می‌ریزد و گفتمان دلسوزانه و منطقی علمای محترم اهل‌سنت آن منطقه را تضعیف می‌کند.
جناب مولوی! کرونا شیعه و سنی و کافر نمی‌شناسد و اگرچه هم‌اکنون ایران را در برگرفته است ولی فردا عربستان و پاکستان و ترکیه و سایر کشورهای اسلامی نیز در بر می‌گیرد و تمسک شما به آن، منطق دینی‌تان را نزد جوانان مؤمن و آگاه اهل‌سنت مخدوش می‌کند و آنها را نه به سمت شیعه، بلکه به سمت بی‌دینی سوق می‌دهد. پس دغدغه شیعه و سنی را رها کنیم و کمی به فکر عمق بخشیدن به اندیشه‌های دینی و اخلاقی باشیم.