برداشتن تخمدان در جوانی ریسک پارکینسون را در زنان افزایش می دهد

به گزارش خبرنگار مهر به نقل از هلث دی نیوز، به گفته محققان، این افزایش ریسک ممکن است به دلیل از دست دادن ناگهانی استروژن و سایر هورمون‌ها باشد که باعث اختلال ناگهانی غدد درون ریز در زنان پیش از یائسگی می‌شود.

پارکینسون یک اختلال پیشرونده است که سیستم عصبی و قسمت‌هایی از بدن که توسط اعصاب کنترل می‌شود را تحت تأثیر قرار می‌دهد. علائم شامل لرزش، سفتی بدن و کندی حرکت است. اغلب با زوال عقل، اختلالات خواب و مشکلات روده و مثانه همراه است. پارکینسونیسم یک اصطلاح کلی برای کُندی حرکت همراه با سفتی، لرزش یا از دست دادن تعادل است.

محققان گفتند که این یافته‌ها از دستورالعمل‌های فعلی حمایت می‌کند که زنان دارای خطر متوسط ابتلاء به سرطان تخمدان نباید هر دو تخمدان را برای پیشگیری از سرطان بردارند.

برای افرادی که دارای یک نوع ژن پرخطر ابتلاء به سرطان تخمدان هستند، برداشتن تخمدان‌ها همراه با استروژن درمانی پس از جراحی تا سن ۵۰ یا ۵۱ سالگی توصیه می‌شود.

دکتر «والتر روکا»، نویسنده ارشد و متخصص مغز و اعصاب و اپیدمیولوژیست در کلینیک مایو مینه سوتا، می‌گوید: «از امروز، استفاده از استروژن درمانی برای پیشگیری از زوال عقل یا پارکینسونیسم پس از یائسگی خود به خود در زنان ۴۶ تا ۵۵ ساله توصیه نمی‌شود.»

وی در ادامه افزود: «اما این مطالعه و مطالعات قبلی نشان می‌دهد که استروژن درمانی در زنانی که تخمدان‌هایشان در سنین پایین‌تر از ۴۶ سال با جراحی برداشته شده است، مهم است. زنانی که قبل از ۴۰ سالگی تحت این یائسگی ناشی از جراحی قرار گرفته اند، آسیب پذیرتر هستند.»

این مطالعه شامل داده‌هایی روی ۲۷۵۰ زن بود که برای برداشتن هر دو تخمدان، به دلیل بیماری‌های خوش‌خیم مانند آندومتریوز یا کیست یا برای پیشگیری از سرطان، تحت عمل جراحی قرار گرفتند.

آنها با ۲۷۴۹ زن که تحت عمل جراحی قرار نگرفته بودند مقایسه شدند.

به ازای هر ۴۸ زن کمتر از ۴۳ سال جراحی شده، در مقایسه با زنان همسن و سالی که تخمدان‌هایشان برداشته نشده بود، یک زن به پارکینسون مبتلا شد.

این مطالعه خاطرنشان کرد که بیماری پارکینسون در مردان دو برابر زنان شایع است، که نشان می‌دهد عوامل مرتبط با جنسیت در آن نقش دارند.