مرا در شهر به عنوان آقای «آریو» می‌شناسند/ برای تربیت شهروند توانا، آگاه و خلاق «سرزمین بازی آریو» را ساختم

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجوف متولد یزد است و عاشق ایده؛ شاید در وهلۀ اول به نظر برسد، گرایش تحصیلی، موفقیت‌های اجتماعی و موقعیت شغلی او تناسبی با یکدیگر نداشته باشد، اما ورای تمام این فعالیت‌ها سه ویژگی در او نهفته است: دغدغه، تلاش، خلاقیت؛ یعنی هر کجا تلاش باشد، او همانجاست؛ هر کجا ایده باشد، به دنبال ارائۀ بهترین ایده‌هاست. در کل، او به دنبال استعداد‌های نهفته خود است، استعداد‌هایی که به قول خودش خداوند در وجود هر انسانی قرار داده و باید از آن برای پیشرفت جامعه، پر کردن نقصان‌های موجود در جامعه و برطرف کردن درد‌های مردم استفادۀ بهینه کرد.
پای صحبت‌های مجتبی میرجلیلی، طراح «سرزمین بازی آریو» نشستیم. نخبه‌ای از خطۀ سرزمین یزد. به نظر می‌رسد خواندن تجربیات او برای ذهن‌های خلاق هم جذاب و هم مفید است. مشروح این گفتگو را در ادامه می‌خوانید

* لطفاً خودتان را معرفی کنید؟

مجتبی میرجلیلی هستم، متولد سال ۵۸ از استان یزد.

"مشروح این گفتگو را در ادامه می‌خوانید * لطفاً خودتان را معرفی کنید؟ مجتبی میرجلیلی هستم، متولد سال ۵۸ از استان یزد"دارای دو فرزندم. فوق لیسانس مواد، گرایش سرامیک هستم. دوازده سال کار کاشی کردم، مدیر تولید کارخانۀ کاشی هم بودم. البته بنده مربی آکادمی فوتبال باشگاه یزدانمهر یزد هم هستم و از پیشکسوتان ورزش فوتبال و کشتی استان نیز محسوب می‌شوم.

* ایدۀ «سرزمین بازی آریو» از کجا شکل گرفت؟

ابتدا عرض کنم در راستای نیازی که جامعه برای رشد و تعالی در عرصه‌های مختلف دارد، می‌بایست مهم‌ترین رکن یعنی نیروی انسانی و البته شهروند توانا، آگاه و خلاق را به کار بگیریم؛ منتها همین نیروی انسانی باید با تفکرات و فرهنگ دینی و ملی‌مان همسو باشد؛ من به عنوان یک شهروندِ دغدغه‌مند، کمبود این مهم را در تولید و برخورد‌های روزانه حس کردم؛ لذا در حد وسع خود، به فکر طراحی و ساخت محیطی جهت رفع این خلأ افتادم. «سرزمین بازی آریو» با رویکرد مهارت، حرکت و خلاقیت در سال ٩٦ ساخته شد.
با توجه به تفکر ملی مذهبی که پشتوانه این طرح بود و هست، به سرعت در دل و ذهن هموطنان یزد جای گرفت؛ بنابراین مدل بازی‌هایی که در راستای شعارمان نبود، در کارمان نمی‌آوریم، حتی اگر پول‌ساز باشد.

* کیفیت فعالیت‌تان و بازی‌ها به چه صورتی است؟

دو مدل بازی داریم: بازی‌های حرکتی مثل صخره‌نوردی، راب ادونچر، یوروبانجی، ریسینگ کار، لیزر ماز.

این بازی‌ها ضمن ایجاد حرکت و تقویت عضلات، اعتماد به نفس و تمرکز بچه‌ها را افزایش می‌دهد؛ لذا نوع بازی‌های طوری است که بچه‌ها در حرکت قرار می‌گیرند، دست و پای و تعادلشان تقویت می‌شود و ترسشان از ارتفاع و کار سخت می‌ریزد. یا مثلاً بیل مکانیکی و جرثقیل برای نوجوانان ساختیم. یکسری مشاغل مثل پزشکی، خانه‌داری، فنی و سفال‌گری و چوب‌بری و نجاری را ایجاد کردیم. حدود ١٧ شغل در این پارک با بازی آموزش داده می‌شود.

* این بازی‌های برای چه رده‌های سنی است؟

قبلاً ۴ تا ۱۰ ساله بود. پارک جدیدی در دست افتتاح داریم و در این پارک، سنین ۵ تا ۱۶ سال را در آن لحاظ کردیم.

"البته بنده مربی آکادمی فوتبال باشگاه یزدانمهر یزد هم هستم و از پیشکسوتان ورزش فوتبال و کشتی استان نیز محسوب می‌شوم"این پارک ان‌شاءالله امید است مصادف با ایام ولادت امام رضا (ع) رونمایی شود.
در صورت کلی این فعالیت این پارک چند وجهی است که شامل این موارد است: اردو‌های دانش‌آموزی، برگزاری کارگاه‌ها، برگزاری جشن‌ها و رویدادها، طراحی بازی، ساخت بازی. این فعالیت‌ها با همکاری نهادهایی، چون شهرداری و بهزیستی صورت می‌گیرد.
در کنار این فعالیت‌ها، تهیه‌کنندگی و همکاری با صدا و سیما برای ساخت برنامه کودک و ارائه طرح و اجرای برنامه تلویزیونی از جمله فعالیت‌های جنبی ماست.

* مرکز فعالیتتان کجاست؟

مرکز فعالیت ما در شهر یزد، شهرک رزمندگان است.

* آیا از شما الگویی گرفته شده؟

پس از ما گروه‌هایی سعی کردند از کارمان الگو بگیرند؛ مثلاً سازندگان دستگاه‌های شهر بازی کشور نیز از ایده‌های ما بهره‌مند شده‌اند. حتی از شهر‌های مختلف از ما مشاوره گرفتند؛ مثلاً از رفسنجان و کرمانشاه افرادی نزد ما آمدند و به آن‌ها مشاوره دادیم.

* چقدر از کارتان استقبال شده است؟

مرا در شهر به عنوان آقای «آریو» می‌شناسند. این شهرت سبب شده استقبال خوبی از سوی خانواده‌ها حتی آموزش و پرورش برای اردو‌های دانش‌آموزی صورت بگیرد.

آخرین سالی که کار کردیم، یعنی قبل از ماجرای کرونا، حدود ۱۱ هزار دانش‌آموز در قالب اردو‌های دانش‌آموزی مدارس از خدمات پارک ما بهره‌مند شده‌اند. در آن زمان، ۲۰ نفر کارمند فعال داشتیم. در شیفت بعد از ظهر و شب هم مراجعات مردم تداوم داشت.

* چرا نام «آریو» را برگزیدید؟

ماجرای انتخاب اسم «آریو» از این قرار است که در کاراکتر‌های کارتن‌های ایرانی گشتم تا یک شخصیت دوست‌داشتنی و جذاب کودکان را انتخاب کنم؛ البته به شرط آنکه آن شخصیت، ایرانی باشد. برنامه کودکی به نام «سرزمین گوهران» ساخته شده بود. شخصیت اول این داستان، «آریو» بود که از «آریو برزن» نام یکی از سرداران هخامنشی در دوران پادشاهی داریوش سوم گرفته شده بود.

"* کیفیت فعالیت‌تان و بازی‌ها به چه صورتی است؟ دو مدل بازی داریم: بازی‌های حرکتی مثل صخره‌نوردی، راب ادونچر، یوروبانجی، ریسینگ کار، لیزر ماز"این کاراکتر، با آن هوشی که داشت، با غول‌ها مبارزه می‌کرد و بر آن‌ها پیروز می‌شد.

* از اسلامی و ایرانی بودن کلیت کارتان گفتید. در این باره توضیح می‌دهید.

مثلاً روی اکثر دستگاهمان با افتخار، نام ایران را حک کردیم و همان طور که عرض کردم، یکی از امتیازات مراجعه‌کنندگان، این است که در صورت خرید کالای ایرانی، بازی رایگان دریافت می‌کنند.
یا برای دخترانی که با حجابِ چادر وارد پارک می‎شوند، بازی رایگان به آن‌ها تعلق می‌گیرد.
ایدۀ ما این است که باید برای کودکان و نوجوانان تولید محتوا داشته باشیم و کار را به این سمت هدایت کنیم که چگونه می‌توانیم برایشان الگوسازی کنیم.

* از جهت ایمنی کار بگویید؟

الحمدلله طی این چهار سال با تدابیری که داشتیم، با مشکلی مواجه نشدیم. بالاترین سطح استاندارد را در کار لحاظ کردیم.

با این حال برخی از بازی‌ها وجود دارد که استانداردش در کشورمان تعریف نشده است، اما با این حال نمی‌شد آن‌ها را اجرا نکنیم.

* آیا کار را به صورت مشارکتی انجام می‌دهید؟ چه نهاد‌هایی حمایت می‌کنند؟

اصل کار را با همسرم جلو می‌بریم. از جهت حمایتی هم که چه عرض کنم! حتی به دارایی، مالیات می‌دهیم. مانند کاسب بازاری از ما حساب می‌گیرند. کار ما را فرهنگی نمی‌دانند و تجاری محسوب می‌کنند. پروانۀ کسب خود را از بازی‌های رایانه‌ای گرفتم؛ هرچند مخالف این کار بودم.

"یکسری مشاغل مثل پزشکی، خانه‌داری، فنی و سفال‌گری و چوب‌بری و نجاری را ایجاد کردیم"تنها از سوی صندوق پژوهش پاک علم و فناوری حمایت‌هایی صورت گرفت. حمایت دیگری نداریم.

* در ایام کرونا فعالیت‌تان چگونه بود؟

با توجه به شرایط کرونا، امسال در عید نوروز، طرحی دادم که خودم مجری بودم. به عنوان مجری کارشناس، بازی‌های رومیزی و مهارتی که والدین به کودکان می‌توانند آموزش دهند، آموزش دادم که خیلی هم استقبال شد.

* دربارۀ وجه اسلامی کارتان توضیح دهید؟
مدل کارمان این است که در ایام ولادت‌های ائمه در پارکمان از مداحان دعوت می‌کنیم تا مدیحه‌سرایی کنند. البته آذین‌بندی می‌کنیم؛ یعنی بچه‌ها در عین اینکه بازی می‌کنند، از فضای معنوی هم بهره می‌برند.

خب متأسفانه یکی از آسیب‌های مراسم‌های آیینی ما این است که بیشتر به عزاداری بها می‌دهیم تا شادی‌ها.
همچنین یکی از ایده‌های‌مان حفظ سورۀ «الرحمن» است. کودک یا نوجوانی که این سوره را حفظ کند، یک کارت طلایی ۵۰ هزار تومانی و ۱۰ بازی رایگان به او تعلق می‌گیرد.
یا بابت حفظ شعر «علی‌ای همای رحمت» استاد شهریار یا حفظ یک غزل از اشعار حافظ، یک بازی رایگان تعلق می‌گیرد.

* در انتهای اگر صحبتی دارید بفرمایید.

اعتقادم این است که باید با تلاش و برنامه‌ریزی سهم خود را در ارتقای کیفیت زندگی مردم سرزمین‌مان مشخص کنیم. خداوند ما را توانا آفریده و حق نداریم در سطح متوسط باشیم.