زیارت آل یاسین+ متن ترجمه و صوت

گروه فرهنگی خبرگزاری میزان _  زیارت آل یاسین، از زیارت‌نامه‌های مشهور امام زمان (ع) است که با جملۀ «سلامٌ عَلی آلِ یاسین» آغاز می‌شود. راوی این زیارت ابو جعفر محمد بن عبدالله حمیری قمی است که در اواخر دوران غیبت صغری می‌زیسته و مکاتبات متعددی از او با امام زمان (ع) نقل شده که از جمله آن‌ها توقیعی است که متضمن زیارت شریف آل یاسین است.

بنابر معیار‌های سندشناسی، سند‌های این زیارت صحیح و معتبر است و در کتاب‌های مهم حدیثی و دعایی نقل شده است. این زیارتنامه به تصریح برخی از علما، جامع و کامل و بهترینِ زیارت‏‌های امام زمان است و می‌توان در همه اوقات می‏‌شود آن را قرائت کرد.

***راوی زیارت

راوی و ناقل زیارت آل یاسین، ابوجعفر محمدبن عبداللّه بن جعفر حِمْیری است که علمای علم رجال و حدیث، از او به وثاقت و بزرگی یاد کرده‌اند. ۱ او کتاب‏هایی تالیف کرده که به ظاهر هیچ یک در دسترس نیست و، چون در اواخر دوران غیبت صغری می‌زیسته، مکاتباتی با امام مهدی (ع) داشته است.

• بیشتر بخوانید:
• برای مطالعه اخبار و گفت‌وگو‌های مذهبی اینجا کلیک کنید

***محتوای زیارت

این زیارت با ۲۳ سلام آغاز می‌شود: سلام اوّل به آل یس (عترت پیامبر) و سلام‏های بعدی هر یک با عنوان خاصی به حضرت مهدی (ع). در این زیارت به بخش مهمی از معتقدات اسلامی و شیعی اشاره و ایمان به آن‌ها برای زائر ضروری خوانده شده: توحید، نبوت حضرت محمد (ص)، امامت یکایک ائمه، حقانیت رجعت، مرگ، نکیر و منکر، قیامت، پل صراط، بهشت و جهنم و....

پس از این، دعا‌هایی در زیارت نامه آمده که ترجمه بخشی از آن چنین است: «خداوندا از تو می‏‌خواهم که بر محمد، پیامبر رحمتت، و پرتو نورت، درود فرستی، و دلم را به نور یقین و سینه‌‏ام را به نور ایمان و اندیشه‌‏ام را به نور نیت‏های خوب و نصیبم را به نور دانش و نیرویم را با نور کار شایسته و زبانم را به نور راستگویی آکنده سازی».

"گروه فرهنگی خبرگزاری میزان _  زیارت آل یاسین، از زیارت‌نامه‌های مشهور امام زمان (ع) است که با جملۀ «سلامٌ عَلی آلِ یاسین» آغاز می‌شود"آن‌گاه با درود بر امام مهدی (ع) و دعا برای نصرت و سلامت و تعجیل در فرج و قیام، و پر شدن زمین از عدل و داد و نابودی کافران، منافقان و دشمنان دین به پایان می‌رسد.

در این زیارت نامه ۱۲ بار واژه «حق» و ۱۲ مرتبه واژه «حجت» به کار رفته است. این زیارت به تصریح برخی از علما، جامع و کامل و بهترین زیارت‏های امام مهدی (ع) است و آن را در همه اوقات می‌توان قرائت کرد.

***سند زیارت

قدیمی‌ترین متنی که این زیارت در آن آمده‌است کتاب احتجاج است که از تألیفات احمد بن علی بن ابی طالب طبرسی می‌باشد. علامه مجلسی در سه جای کتاب بحار الانوار آن را نقل کرده است.

شیخ عباس قمی در کتاب مفاتیح الجنان نخستین زیارتی را که برای امام زمان نقل کرده زیارت آل یاسین است. سند‌های این زیارت صحیح و معتبر بوده و در مجامع مهم حدیثی و دعایی نقل گردیده است. ۵بعضی از شیعیان به خواندن این زیارت و دعای بعد از آن مداومت دارند، و جلسات خاصی برای خواندن آن به طور دسته جمعی در بلاد مختلف شیعه‏‌نشین برگزار می‏‌گردد.

***منظور از آل یاسین

ابن عامر و نافع و یعقوب از قُرّاء سبعه، «آل یاسین» در آیۀ ۱۳۰ سورۀ صافّات: «سلامٌ علی ال یاسین»، را به مدّ خوانده و باقی قرّاء «إلیاسین» خوانده‌اند.

آنان که «آل یاسین» خواندند آیه را اینگونه معنا کرده‌اند «سلام بر آل محمد» و یاسین را نامی از نام‌های حضرت محمد (ص) و آل یاسین را اهل بیت پیامبر دانسته‌اند، و آنان که «إلیاسین» خواندند، گفتند این لغتی است برای الیاس نبی، چنان که «اسماعیل و اسمعین» و «میکایل و میکایین و میکال» نگارش‌های مختلف یک مفهوم‌اند.

۶شیخ طوسی در تفسیر تبیان و طبرسی نیز در مجمع البیان نزدیک به همین معانی را ذیل آیه ذکر کرده‌اند.

علامه طباطبایی در بحث روایی ذیل آیه ۷ از معانی الأخبار به اسنادش از امام صادق (ع) و نیز از عیون اخبارالرضا نقل می‌کند که فرمودند: «یس» محمد (ص) و ما «آل یس»، هستیم؛ که البته مبتنی بر قرائت «آل یس» است.

در تفسیر نمونه ۸ پس از نقل اقوال مختلف در قرائت «إل یاسین» و معانی که بنابر هر قرائت پیدا می‌کند «آل یاسین» را به معنی خاندان پیامبر اسلام (ص) یا خاندان «یاسین» پدر الیاس می‌داند.

بازگشت ضمیر مفرد در آیه بعد («انّه من عبادنا المؤمنین؛ «او از بندگان مؤمن ما بود») احتمال قرائت «إل یاسین» که منظور از آن الیاس نبی باشد را تقویت می‌کند. هرچند، گاه ممکن است کلمه‌ای به دو صورت خوانده شده و در هر دو صورت معنی مناسبی داشته باشد. عترت پیامبر اکرم (ص) که عالم به ظاهر و باطن آیات هستند، ۹گاه در تأویل آیات همین گونه عمل کرده‌اند.

***متن و ترجمه زیارت آل یاسین

سَلامٌ عَلَی آلِ یس السَّلامُ عَلَیْکَ یَا دَاعِیَ اللَّهِ وَ رَبَّانِیَّ آیَاتِهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا بَابَ اللَّهِ وَ دَیَّانَ دِینِهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا خَلِیفَةَ اللَّهِ وَ نَاصِرَ حَقِّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا حُجَّةَ اللَّهِ وَ دَلِیلَ إِرَادَتِهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا تَالِیَ کِتَابِ اللَّهِ وَ تَرْجُمَانَهُ السَّلامُ عَلَیْکَ فِی آنَاءِ لَیْلِکَ وَ أَطْرَافِ نَهَارِکَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا بَقِیَّةَ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مِیثَاقَ اللَّهِ الَّذِی أَخَذَهُ وَ وَکَّدَهُ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَعْدَ اللَّهِ الَّذِی ضَمِنَهُ السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْعَلَمُ الْمَنْصُوبُ وَ الْعِلْمُ الْمَصْبُوبُ وَ الْغَوْثُ وَ الرَّحْمَةُ الْوَاسِعَةُ وَعْدا غَیْرَ مَکْذُوبٍ السَّلامُ عَلَیْکَ حِینَ تَقُومُ السَّلامُ عَلَیْکَ حِینَ تَقْعُدُ السَّلامُ عَلَیْکَ حِینَ تَقْرَأُ وَ تُبَیِّنُ السَّلامُ عَلَیْکَ حِینَ تُصَلِّی وَ تَقْنُتُ السَّلامُ عَلَیْکَ حِینَ تَرْکَعُ وَ تَسْجُدُ السَّلامُ عَلَیْکَ حِینَ تُهَلِّلُ وَ تُکَبِّرُ السَّلامُ عَلَیْکَ حِینَ تَحْمَدُ وَ تَسْتَغْفِرُ.

سلام بر خاندان یس، سلام بر تو ای دعوت‏کننده به سوی خدا، و آگاه به آیاتش، سلام بر تو ای باب خدا و سیاستمدار دینش، سلام بر تو ای خلیفه خدا و یاور حقّش، سلام بر تو ای حجّت خدا، و راهنما به سوی اراده‏اش، سلام بر تو ای تلاوت‏کننده کتاب خدا و تفسیرکننده‏اش، سلام بر تو در تمام ساعات شب‏ و روز، سلام بر تو ای بجا مانده خدا در زمینش، سلام بر تو ای پیمان خدا که آن را برگرفت و محکمش کرد، سلام بر تو ای وعده خدا که آن را ضمانت نمود، سلام بر تو ای پرچم برافراشته‏ و دانش سرریز، و فریادرس و رحمت گسترده، و وعده بی‏دروغ، سلام بر تو هنگامی‏که‏ بر می‏خیزی، سلام بر تو زمانی‏که می‏نشینی، سلام بر تو وقتی که می‏خوانی و بیان می کنی، سلام بر تو هنگامی‏که نماز می‏خوانی و قنوت بجا می‏آوری، سلام بر تو زمانی‏که رکوع و سجود می‏نمایی، سلام بر تو وقتی که تهلیل و تکبیر می‏گویی‏ سلام بر تو هنگامی که سپاس و استغفار می‏نمایی.

السَّلامُ عَلَیْکَ حِینَ تُصْبِحُ وَ تُمْسِی السَّلامُ عَلَیْکَ فِی اللَّیْلِ إِذَا یَغْشَی وَ النَّهَارِ إِذَا تَجَلَّی السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْإِمَامُ الْمَأْمُونُ السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْمُقَدَّمُ الْمَأْمُولُ السَّلامُ عَلَیْکَ بِجَوَامِعِ السَّلامِ أُشْهِدُکَ یَا مَوْلایَ أَنِّی أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ وَ أَنَّ مُحَمَّدا عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ لا حَبِیبَ إِلا هُوَ وَ أَهْلُهُ وَ أُشْهِدُکَ یَا مَوْلایَ أَنَّ عَلِیّا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ حُجَّتُهُ وَ الْحَسَنَ حُجَّتُهُ وَ الْحُسَیْنَ حُجَّتُهُ وَ عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ حُجَّتُهُ وَ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ حُجَّتُهُ وَ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ حُجَّتُهُ وَ مُوسَی بْنَ جَعْفَرٍ حُجَّتُهُ وَ عَلِیَّ بْنَ مُوسَی حُجَّتُهُ وَ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ حُجَّتُهُ وَ عَلِیَّ بْنَ مُحَمَّدٍ حُجَّتُهُ وَ الْحَسَنَ بْنَ عَلِیٍّ حُجَّتُهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّکَ حُجَّةُ اللَّهِ.

سلام بر تو زمانی‏که صبح و شام می‏کنی، سلام بر تو در شب هنگامی‏که می‏پوشاند، و در روز وقتی‏که آشکار می‏شود، سلام بر تو ای پیشوای امین، سلام بر تو ای‏ پیش نهاده آرزو شده، سلام بر تو به همه سلامها، تو را گواه می‏گیرم ای مولایم، که گواهی می‏دهم معبودی‏ جز خدا نیست، یگانه است و شریکی ندارد، و محمد بنده و فرستاده اوست، محبوبی جز او و اهل بیتش نیست‏ و تو را گواه می‏گیرم ای مولایم، بر اینکه علی امیر مؤمنان و حسن و حسین و علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر، و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد و حسن بن علی، حجّتهای خدایند و گواهی می‏دهم که تو حجّت خدایی.

أَنْتُمْ الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ أَنَّ رَجْعَتَکُمْ حَقٌّ لا رَیْبَ فِیهَا یَوْمَ لا یَنْفَعُ نَفْسا إِیمَانُهَا لَمْ تَکُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ کَسَبَتْ فِی إِیمَانِهَا خَیْرا وَ أَنَّ الْمَوْتَ حَقٌّ وَ أَنَّ نَاکِرا وَ نَکِیرا حَقٌّ وَ أَشْهَدُ أَنَّ النَّشْرَ حَقٌّ وَ الْبَعْثَ حَقٌّ وَ أَنَّ الصِّرَاطَ حَقٌّ وَ الْمِرْصَادَ حَقٌّ وَ الْمِیزَانَ حَقٌّ وَ الْحَشْرَ حَقٌّ وَ الْحِسَابَ حَقٌّ وَ الْجَنَّةَ وَ النَّارَ حَقٌّ وَ الْوَعْدَ وَ الْوَعِیدَ بِهِمَا حَقٌّ یَا مَوْلایَ شَقِیَ مَنْ خَالَفَکُمْ وَ سَعِدَ مَنْ أَطَاعَکُمْ فَاشْهَدْ عَلَی مَا أَشْهَدْتُکَ عَلَیْهِ وَ أَنَا وَلِیٌّ لَکَ بَرِی‏ءٌ مِنْ عَدُوِّکَ فَالْحَقُّ مَا رَضِیتُمُوهُ وَ الْبَاطِلُ مَا أَسْخَطْتُمُوهُ وَ الْمَعْرُوفُ مَا أَمَرْتُمْ بِهِ وَ الْمُنْکَرُ مَا نَهَیْتُمْ عَنْهُ فَنَفْسِی مُؤْمِنَةٌ بِاللَّهِ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ وَ بِرَسُولِهِ وَ بِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ بِکُمْ یَا مَوْلایَ أَوَّلِکُمْ وَ آخِرِکُمْ وَ نُصْرَتِی مُعَدَّةٌ لَکُمْ وَ مَوَدَّتِی خَالِصَةٌ لَکُمْ آمِینَ آمِینَ.

شما آغاز و انجام هستید، و همانا بازگشت شما حق است، تردیدی در آن نیست، روزی که کسی را ایمانش سود نبخشد، که پیش از این ایمان نیاورده بود یا در ایمانش کسب خیری نکرده بود، و گواهی می‏دهم که مرگ، و ناکر و نکیر و زنده شدن و برانگیختن و صراط و کمینگاه و میزان و گره‏آوردن و حساب و بهشت و دوزخ و وعده تهدید به هر دو حق است‏ ای مولای من، بدبخت شد کسی‏که با شما مخالفت ورزید، و خوشبخت شد کسی‏که از شما اطاعت کرد، پس گواه باش بر آنچه تو را بر آن گواه گرفتم، و من‏ دوست تو، و بیزار از دشمن توام، پس حق آن است که شما به آن خشنود شدید، و باطل آن است که شما از ان ناخشنود گشتید، و معروف آن است که‏ شما به آن امر فرمودید، و منکر آن است که شما از آن نهی کردید، پس نهاد من مؤمن به خدای یگانه بی‏شریک، و به رسول او، و به امیر مؤمنان و به شماست ای مولای من، به آغاز و انجام شما، و یاری‏ام برای شما آماده، و دوستی‏ام نسبت به شما بی‏آلایش‏ است، اجابت فرما، اجابت فرما؛ و پس از آن، این دعا خوانده شود:

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ نَبِیِّ رَحْمَتِکَ وَ کَلِمَةِ نُورِکَ وَ أَنْ تَمْلَأَ قَلْبِی نُورَ الْیَقِینِ وَ صَدْرِی نُورَ الْإِیمَانِ وَ فِکْرِی نُورَ النِّیَّاتِ وَ عَزْمِی نُورَ الْعِلْمِ وَ قُوَّتِی نُورَ الْعَمَلِ وَ لِسَانِی نُورَ الصِّدْقِ وَ دِینِی نُورَ الْبَصَائِرِ مِنْ عِنْدِکَ وَ بَصَرِی نُورَ الضِّیَاءِ وَ سَمْعِی نُورَ الْحِکْمَةِ وَ مَوَدَّتِی نُورَ الْمُوَالاةِ لِمُحَمَّدٍ وَ آلِهِ عَلَیْهِمُ السَّلامُ حَتَّی أَلْقَاکَ وَ قَدْ وَفَیْتُ بِعَهْدِکَ وَ مِیثَاقِکَ فَتُغَشِّیَنِی رَحْمَتَکَ رَحْمَتُکَ‏یَا وَلِیُّ یَا حَمِیدُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍحُجَّتِکَ فِی أَرْضِکَ وَ خَلِیفَتِکَ فِی بِلادِکَ وَ الدَّاعِی إِلَی سَبِیلِکَ وَ الْقَائِمِ بِقِسْطِکَ وَ الثَّائِرِ بِأَمْرِکَ وَلِیِّ الْمُؤْمِنِینَ وَ بَوَارِ الْکَافِرِینَ وَ مُجَلِّی الظُّلْمَةِ وَ مُنِیرِ الْحَقِّ وَ النَّاطِقِ بِالْحِکْمَةِ وَ الصِّدْقِ وَ کَلِمَتِکَ التَّامَّةِ فِی أَرْضِکَ الْمُرْتَقِبِ الْخَائِفِ وَ الْوَلِیِّ النَّاصِحِ.

خدایا من از تو می‏خواهم که بر محمّد پیامبر رحمتت، و کلمه نورت درود فرستی، و پر کنی دلم را با نور یقین، و سینه‏ام را با نور ایمان، و فکرم را با نور تصمیم، و اراده‏ام را با نور دانش، و نیرویم را با نور عمل، و زبانم را با نور راستی، و دینم را با نور بینایی از سوی خود، و یده‏ام را با نور روشنایی، و گوشم را با نور حکمت، و مؤدّتم را با نور دوستی محمّد و خاندانش (درود بر ایشان) تا دیدارت کنم درحالی‏که به عهد و پیمانت وفا کرده‏ام، پس فرا بگیرد رحمتت مرا ای سرپرست و ای ستوده، خدایا درود فرست بر محمّد نا مبارک امام دوازدهم، حجّتت در زمینت، و خلیفه‏ات در کشورهایت، و دعوت‏کننده‏ به راهت، و قیام‏کننده به عدلت، و انقلاب‏کننده به فرمانت، دوست اهل ایمان و نابودکننده کافران، و زداینده‏ تاریکی، و روشن بخش حق، و گویای به حکمت و راستی، و کلمه کاملت در زمین، آن منتظر بیمناک، و ولیّ خیرخواه.

سَفِینَةِ النَّجَاةِ وَ عَلَمِ الْهُدَی وَ نُورِ أَبْصَارِ الْوَرَی وَ خَیْرِ مَنْ تَقَمَّصَ وَ ارْتَدَی وَ مُجَلِّی الْعَمَی الْغَمَّاءِالَّذِی یَمْلَأُ الْأَرْضَ عَدْلا وَ قِسْطا کَمَا مُلِئَتْ ظُلْما وَ جَوْرا إِنَّکَ عَلَی کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی وَلِیِّکَ وَ ابْنِ أَوْلِیَائِکَ الَّذِینَ فَرَضْتَ طَاعَتَهُمْ وَ أَوْجَبْتَ حَقَّهُمْ وَ أَذْهَبْتَ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَ طَهَّرْتَهُمْ تَطْهِیرا اللَّهُمَّ انْصُرْهُ وَ انْتَصِرْ بِهِ لِدِینِکَ وَ انْصُرْ بِهِ أَوْلِیَاءَکَ وَ أَوْلِیَاءَهُ وَ شِیعَتَهُ وَ أَنْصَارَهُ وَ اجْعَلْنَا مِنْهُمُ اللَّهُمَّ أَعِذْهُ مِنْ شَرِّ کُلِّ بَاغٍ وَ طَاغٍ وَ مِنْ شَرِّ جَمِیعِ خَلْقِکَ وَ احْفَظْهُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ عَنْ یَمِینِهِ وَ عَنْ شِمَالِهِ وَ احْرُسْهُ وَ امْنَعْهُ مِنْ أَنْ یُوصَلَ إِلَیْهِ بِسُوءٍ وَ احْفَظْ فِیهِ رَسُولَکَ وَ آلَ رَسُولِکَ.

کشتی نجات، و پرچم هدایت، و روشنی دیدگان مردم، و بهترین کسی‏که‏ جامه و ردای خلافت پوشید، و زداینده کوردلی، که زمین را پر از عدل‏وداد می‏کند، چنان‏که از ستم ستمکاران پر شده‏ که تو بر هرچیز توانایی. خدایا درود فرست بر ولیّ‏ات و فرزند اولیایت، آنان‏که اطاعتشان را لازم نمودی‏ و حقّشان را واجب کردی، و پلیدی را از ایشان زدودی، و پاکشان نمودی پاک ساختنی درخور. خدایا او را یاری کن، و به وسیله او برای دینت پیروزی آور، و اولیایت، و اولیایش، و پیروان و یارانش را، به سبب او یاری ده.

"۱ او کتاب‏هایی تالیف کرده که به ظاهر هیچ یک در دسترس نیست و، چون در اواخر دوران غیبت صغری می‌زیسته، مکاتباتی با امام مهدی (ع) داشته است"خدایا پناهش ده‏ از شرّ هر متجاوز و سرکش، و از شرّ تمام آفریدگانت، و او را محافظت فرما از پیش رو و پشت سرش، و از راست‏وچپ، و از او پاسداری کن، و از اینکه به او آسیبی رسد نگهداری‏اش فرما، و حفظ کن بوسیله او رسول و خاندان رسولت را.

وَ أَظْهِرْ بِهِ الْعَدْلَ وَ أَیِّدْهُ بِالنَّصْرِ وَ انْصُرْ نَاصِرِیهِ وَ اخْذُلْ خَاذِلِیهِ وَ اقْصِمْ قَاصِمِیهِ وَ اقْصِمْ بِهِ جَبَابِرَةَ الْکُفْرِ وَ اقْتُلْ بِهِ الْکُفَّارَ وَ الْمُنَافِقِینَ وَ جَمِیعَ الْمُلْحِدِینَ حَیْثُ کَانُوا مِنْ مَشَارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبِهَا بَرِّهَا وَ بَحْرِهَا وَ امْلَأْ بِهِ الْأَرْضَ عَدْلا وَ أَظْهِرْ بِهِ دِینَ نَبِیِّکَ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ اجْعَلْنِی اللَّهُمَّ مِنْ أَنْصَارِهِ وَ أَعْوَانِهِ وَ أَتْبَاعِهِ وَ شِیعَتِهِ وَ أَرِنِی فِی آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِمُ السَّلامُ مَا یَأْمُلُونَ وَ فِی عَدُوِّهِمْ مَا یَحْذَرُونَ إِلَهَ الْحَقِّ آمِینَ یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ؛

و عدالت را به وسیله او آشکار نما، و او را به پیروزی تایید کن، و یاورش را یاری ده، و واگذارنده‏اش را به خواری نشان‏ و شکننده‏اش را بشکن، و به وسیله او گردنکشان کفر را درهم بکوب، و کافران را به قتل برسان و منافقان و همه بی‏دینان را از میان برادر هر کجا که باشند، از مشارق و مغارب زمین، و خشکی و دریای کره خاک، و به وسیله او زمین را از عدالت پر کن، و دین پیامبرت را به او نمایان ساز، خدایا قرار ده مرا از یاوران، و کمک‏کاران و پیروان و شیعیانش، و به من‏ بنمایان در باره خاندان محمد (درود بر ایشان)، آنچه آنان آرزو دارند، و درباره دشمنانشان آنچه از ان پرهیز می‏نمایند ای معبود حق آمین، ای صاحب بزرگی و بزرگواری، ای مهربان‏ترین مهربانان.

پی نوشت:

۱- الاحتجاج، ج ۲، ص۴۹۲،
۲- بحار الانوار جلد ۵۳، صص ۱۷۱ – ۱۷۳؛
۳- بحار الانوار جلد ۹۴، ص۲ – ۵،
۴- بحار الانوار جلد ۱۰۲، ص۸۱- ۸۳،
۵- مستدرک‏الوسائل، ج ۱۰، ص۳۶۴، بحارالانوار، ج ۵۳، ص۱۷۱،
۶- راضی، ابوالفتح رازی، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، تصحیح دکتر محمد جعفر یاحقی ـ دکتر محمد مهدی ناصح، ج ۱۶، ص۲۳۴،
۷- طباطبائی'، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن ج ۱۷، ص۱۵۹،
۸- مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، دارالکتب الاسلامیه، قم، ج۱۹ ص۱۴۵،
۹- وَ ما یعْلَمُ تَأْویلَهُ إِلاَّ اللَّهُ وَ الرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْم: تأویلش را جز خدا و ریشه‏داران در دانش کسی نمی‏داند. آل عمران/۷

انتهای پیام/