بررسی روزنامه های صبح سه شنبه تهران؛ ۳۰ اردیبهشت

روزنامه های امروز صبح تهران در صفحات اول خود از هشدار رییس ستاد نیروهای مسلح به رسانه های زیر نظر نظامیان خبر داده اند که خواستار کمک به دولت و خودداری از تخریب دولت حسن روحانی شده و در عین حال به مقالات خود پیرامون مذاکرات هسته ای ادامه داده و در مخالفت و موافقت با آن نوشته اند.

تیتر و عکس صفحه اول فرهیختگان

مخالفان دمکرات منش دولت

مصطفی عابدی در مقاله ای در کلیک

شهروند پرسیده بنیادی‌ترین اصل اخلاقی چیست و خود پاسخ داده: اصلی که همه ما باید آن را رعایت کنیم تا در آن صورت مطمئن باشیم که جامعه‌ای اخلاقی و سالم و با آرامش نسبی خواهیم داشت. این اصل که با نام اصل یا قاعده طلایی اخلاق شناخته می‌شود و در ادیان نیز مورد تأکید قرار گرفته، «ما باید با دیگران به گونه‌ای رفتار کنیم که دوست داریم دیگران در شرایط مشابه با ما آن‌گونه رفتار کنند» . این قاعده در سیاست نیز جاری است.

نویسنده با این مقدمه نوشته: از همان زمان آمدن دولت جدید، طرفداران دولت قبلی مخالفت‌های خود را با سیاست‌های عقلانی این دولت آغاز کردند و بیشترین هجوم را هم به سیاست خارجی و فرهنگی آن بردند، ولی در هفته‌های اخیر این هجوم به‌نحو غیرقابل تصوری تشدید شده است و با معرفی خود به‌عنوان دلواپس می‌کوشند تا خود را نگران مذاکرات هسته‌ای نشان دهند.

به نوشته مقاله شهروند: کسانی که در دولت قبلی، اجازه کوچک‌ترین پرسشی از مذاکرات سیاسی را نمی‌دادند و حتی در عمل، مجلس و نمایندگان را هم در این زمینه به حساب نمی‌آوردند، امروز چنان در انتقاد کردن از این دولت پیش رفته‌اند که اگر کسی با جامعه ما آشنا نباشد، از وجود این حد از دموکراسی متعجب خواهد شد و گمان خواهد کرد که تهران تماماً تبدیل به‌ گوشه هایدپارک لندن شده است.

آمریکا، برده یا کدخدا

کلیک

کیهان در سرمقاله خود همچنان از سیاست مذاکره با غرب انتقاد کرده و نوشته: یک‌ ماه مانده تا انتخابات ریاست‌جمهوری - در دانشگاه صنعتی شریف گفت مذاکره با آمریکا راحت‌تر از مذاکره با اروپاست چرا که اروپایی‌ها به دنبال اجازه از آمریکا هستند اما آمریکایی‌ها به قول معروف کدخدا هستند. پس اگر با کدخدا ببندیم راحت‌تر هستیم تا اینکه به سراغ یک مقام پایین‌تر برویم.

"از این رو حل و فصل این موضوعها با مسیر پرپیچ و خم پیش رو، وقت و زمان زیادی را طلب میکند و در زمان شش ماه بسیار دشوار است"

به نوشته این روزنامه تندرو: از آن زمان تا اواخر شهریورماه به مدت ۴ ماه و سپس تا سوم آذر که توافق ژنو حاصل شد، موج رسانه‌ای سازمان یافته‌ای راه افتاد که با مصادره و فربه کردن همین سخنان، به شکل «رگبار پیام» تکرار می‌کرد کلید گشایش اقتصادی در لغو تحریم‌ها و کلید لغو تحریم‌ها در شکستن تابوی مذاکره با آمریکا و دادن برخی امتیازات هسته‌ای است.

کسی در این دوره یک ساله یک‌بار از زبان دولتمردان نشنید که به سرزنش آمریکا بپردازند یا تندی کنند. هر چه تندی و اهانت و پرخاش بود نصیب منتقدان شد اما غافل که کدخدا، خود برده بود اما اگر هم حقیقتا کدخدا بود، دلیلی نداشت وقتی از شما می‌شنود که او را به کدخدایی می‌خوانید، جز هیجان اخلاقیات استکباری، واکنش دیگری نشان دهد.

حمید رضا آصفی معاون سابق وزارت خارجه، در سرمقاله کلیک

ایران روزنامه دولت درباره مذاکرات هسته ای چند نکته را یادآور شده از جمله این که: مذاکرات فعلی مقدمه ای است برای ورود به مباحثی که درباره آنها اختلاف های جدی وجود دارد و قرار است یکبار برای همیشه به آنها پایان داده شود. از این رو حل و فصل این موضوعها با مسیر پرپیچ و خم پیش رو، وقت و زمان زیادی را طلب میکند و در زمان شش ماه بسیار دشوار است.

به نظر سخنگوی سابق وزارت خارجه: مؤلفه اصلی در تداوم مذاکرات و حصول نتیجه، به اراده سیاسی کشورهای غربی و در رأس آنها امریکا برمیگردد. امریکا بیش از ایران خواهان حل این مسأله است چرا که این کشور در مسائل مهم منطقهای از جمله بحران سوریه، افغانستان و سایر موضوعهای حل نشده ای که گرفتار آن است نیازمند مذاکرات با ایران است.

به نوشته سرمقاله روزنامه دولت: تفاهم ژنو شروعی بود که روند فزاینده تحریم های اقتصادی علیه ایران را متوقف کرد و فضای بین المللی را به نفع ایران تغییر داد.

این توافق، گام اولیه کوچک برای برداشتن گامهای بلندتر و رسیدن به نقطه نهایی بود که برای رسیدن به نتیجه آن باید صبور و دوراندیش بود.

پیام یک استعفا

کارتون علی جهانشاهی، شرق

حمید رضا جلایی پور در مقاله ای در کلیک

شرق به بررسی ابعاد خبر استعفای فرماندار بروجرد پرداخته که با پذیرش قصور خود از سمتش کنار رفت و نوشته: تحلیل و ارزیابی من این است که آقای روحانی تا به امروز، گرفتار شرایط اضطراری اقتصادی کشور بوده است بنابراین از میان چهار هدفی که داشته و چهار محوری که در انتخابات اعلام کرده بود به‌درستی به سراغ اقتصاد و سیاست خارجی رفت تا در پی آن، به گشایش سیاسی و فرهنگی نیز بپردازد؛ امری که مورد پذیرش نخبگان و حامیان دولت نیز هست.

این جامعه شناس چنین دیده است که روحانی اینک شرایط اضطراری را پشت‌سر گذاشته و می‌خواهد به وعده‌های دیگر عمل کند چون به‌درستی می‌داند مهم‌ترین سرمایه او، رای، عقبه اجتماعی، حامیان و مردم هستند و بدون آنها نمی‌تواند پیچ‌های پرخطر پیش‌رو را پشت‌سر بگذارد. ایشان حرکت پخته‌ای را شروع کرده است و این اتفاقا اعتدالی هم هست چون توجه به مطالبات مردم، زنان، ایجاد فضای باز، گشایش فرهنگی و سیاسی، اثر مستقیم و موثر روی وضعیت اقتصادی و سیاست خارجی کشور دارد.

مقاله شرق به این جا رسیده که: از منظر جامعه‌شناسی، این تندروها با تندروهای دوران اصلاحات تفاوت‌های عمده‌ای دارند. در آن مقطع آنان پراکنده و فاقد بنیه مالی بودند و تا حدودی نیز نگاه «اعتقادی» داشتند اما امروز، «هویتی - عقیدتی» نبوده و «منفعتی» عمل می‌کنند. آن ها در هشت‌سال گذشته روی سازمان‌های بوروکراتیک بزرگ در استان‌ها نشسته بودند.

"به نظر سخنگوی سابق وزارت خارجه: مؤلفه اصلی در تداوم مذاکرات و حصول نتیجه، به اراده سیاسی کشورهای غربی و در رأس آنها امریکا برمیگردد"دولت آقای روحانی باید از صدر تا ذیل، از وزیران، استانداران، مدیران‌کل، بخشداران و روسای سازمان‌ها، مانند خود رییس‌جمهور عمل کند. این پیام استعفای فرماندار بروجرد است.

اعتماد به محافظه کار معتدل

مصطفی ایزدی در مقاله ای در کلیک

اعتماد نوشته در شرایطی که جناح محافظه‌کار، اعتماد به جوانان ندارد و تنها کسانی را می‌پذیرد که همفکر آنان باشد، چگونه می‌توان باور کرد که یک محافظه‌کار معتدل، عکس جریان آب شنا کند و از اعتماد به جوانان در بهره‌گیری از دنیای مجازی برای تبادل اطلاعات سخن بگوید؟

با این مقدمه نویسنده اشاره کرده: اندک اندک، به رغم همه دشواری‌ها، اصلاح‌طلبان ایمان می‌آورند که در خردادماه ۹۲، حمایتشان از دکتر حسن روحانی که هیچگاه تا آن تاریخ به اصلاح طلبان نزدیک نبوده، کار درستی بوده است. کافی است به این جمله دقت کنیم «اگر تهاجم فرهنگی وجود دارد – که وجود دارد – راه مواجهه با آن شمشیر چوبی نیست، ما باید با ابزار مدرن، البته نه منفعلانه و ترسو بلکه فعال و شجاع وارد عرصه شویم و بخش بزرگی از این فضای اجتماعی و شبکه‌های اجتماعی را جوانان، دانشجویان، ایران‌دوستان و اسلام‌دوستان به تصرف درآورند و هویت اسلامی، ایرانی و اسلام رحمانی را به دنیا معرفی کنند.»

نویسنده اعتماد اظهار نظر کرده: سال‌های سال است که در کشور ما در برخورد با تکنولوژی، به ویژه تکنولوژی اطلاع‌رسانی و ارتباطات، سیاست باز و اعتمادبرانگیز وجود ندارد. ویدیو را مقایسه کنید با ماهواره، با اینترنت، با شبکه‌های اجتماعی مثل فیس‌بوک. چه تفاوتی بین آن و اینها می‌بینید؟ جز اینکه ویدیو روزی آزاد شد و ماهواره و فیس‌بوک و پدیده‌های مشابه به پارازیت و فیلتر، مثلا از دسترس دیگران خارج شده است.

که البته چنین نیست و این میلیاردها پولی که از بیت‌المال هزینه فیلترینگ و پارازیت پخش کردن می‌شود، به راحتی و به آسانی دود هوا می‌شود.

علی محقق در سرمقاله کلیک

ابتکار با اشاره به گفته های رییس دولت درباره ارتباطات و حضور مردم در شبکه های اجتماعی نوشته‫: به طور طبیعی شهروند ایرانی به عنوان عضوی از شبکه اطلاعات جهانی به پشتوانه این سخنان انتظار دارد که مجموعه سیاست ها، رویکردها و اقدامات عملی دولت، در راستای این مطالبات رئیس جمهور و مردم باشد و در این مسیر ابزارها و اهرم های قانونی لازم نیز در اختیار مجری قانون باشد. اما آیا چنین است؟ آیا وزیر ارتباطات به عنوان مجری سیاست های دولت در این بخش توان گذر از موانع قانونی و فراقانونی پیدا و پنهان موجود در این حوزه را دارد؟

به نظر نویسنده این مقاله: فاصله و شکاف دیدگاهی موجود بین پاستور و سایر موثرین در سیاستگزاری‌ها و تصمیم‌های کلان این حوزه وسیع‌تر آن است که به تلاش برای اصلاح مقررات، برگزاری جلساتی برای همسو کردن دیدگاهها یا اقدامات دیگری از این دست در جهت رفع دغدغه های مشترک مردم و رئیس جمهور امیدوار بود. اگرچه به لحاظ عددی در ترکیب کارگروه، دولتی ها دست بالا را دارند و در شورای عالی فضای مجازی هم تاحدودی قدرت عمل دارند، اما در مقام اجرا و در جریان تصمیم‌گیری‌های خرد و کلان و بخصوص در مواقع اورژانسی و اقدامات مصداقی مشخص شده است که معمولا نمایندگان دولت اتوریته لازم برای اجرایی کردن سیاست های مورد نظر خود یا رئیس جمهور را ندارند.

در پایان سرمقاله ابتکار آمده: علیرغم نظر دولت «وی چت» با وجود عضویت صدها هزار ایرانی فیلتر می شود، «واتس اپ» و «وایبر» نیمه جان رها می شوند و وعده های روحانی و اعضای مختلف کابینه برای رفع فیلتر برخی شبکه های اجتماعی پر طرفدار مانند فیسبوک هم با وجود تلاش اولیه از همان ماههای اول با افزایش مخالفت های شرکای کلید به تدریج به فراموشی سپرده می شود و محدودیت ها در فضای مجازی اگر بیشتر از بهار سال ۱۳۹۲ و روزهای پیش از انتخابات ۹۲ نشده باشد کمتر هم نشده است.

مشخصات صاحب مملکت

ابراهیم رها در ستون طنز کلیک

اعتماد بدون بردن نام مصباح یزدی نقل کرده «کسی که ۵۰۰ هزار رای بیشتر از بقیه آورده خودش را صاحب مملکت نداند»

این طنزنویس با تاکید بر این که اصولا هیچ کس با هیچ میزان رایی نباید خودش را صاحب مملکت بداند چند نکته مطرح کرده. اول این که : میزان رای کاندیدای مورد نظر آقایان چقدر بود؟ یادمان رفته همین طوری بی‌منظور پرسیدیم. یا کاندیدای مورد نظر آقایان چند صد هزار رای بیشتر از چه کسی آورد و می‌تواند خود را صاحب چه بخش از کجای کشور بداند؟

در ادامه طنز اعتماد آمده: مجموع کاندیدای مورد نظر آقایان و دوستان کلا در انتخاباتی که حتی یک سال از آن نمی‌گذرد چه گلی به سر چه کسی به چه شکلی زدند؟ علم ریاضی هم چیز خوبی است، به طور کل عرض می‌کنم.

کارتون آروین، اعتماد

فرصت هیچ استخاره نیست

کلیک

جهان صنعت نوشته اکثریت هموطنان ساکن شهرهای کوچک، بخش‌ها و روستاها با توجه به انبوه شنیده‌های خود از دولتمردان و مردان دولت، مخصوصا در زمینه سوء‌استفاده‌های بسیار عظیم مادی و ناتوانی یا عدم هماهنگی بین قوا به منظور محاکمه، مجازات و اخذ بیت‌المال و همچنین بذل و بخشش‌های کلان از جیب ملت، اعتماد و امیدواری به نتیجه‌بخش بودن اقدامات مصلحت‌جویانه دولت را که در حد شعار مانده، بی‌حاصل می‌بینند.

"این توافق، گام اولیه کوچک برای برداشتن گامهای بلندتر و رسیدن به نقطه نهایی بود که برای رسیدن به نتیجه آن باید صبور و دوراندیش بود"

به نوشته این مقاله: جوانان تحصیلکرده در مقاطع مختلف که شغلی مناسب رشته تحصیلی خود نیافته‌اند و خواهان تغییرات بنیادی در تمامی زمینه‌ها هستند در این شرایط و به‌دلیل نبود برنامه‌های مدون سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و نمی‌توانند دولت را با همه وقوفی که به مشکلات پیش‌رو که میراث گذشته است دارند، یاری کرده و در این مناطق به اطرافیان خود پاسخگو باشند.

به نظر سرمقاله جهان صنعت: این گروه با توجه به وعده‌ها، اخبار و تحلیل‌هایی که در مجامع و از تریبون‌های داخلی و خارجی در زمینه تغییر احتمالی در مسیر اصلاح روابط با دنیای غرب و منطقه، بهبود شرایط اقتصادی، رفع تحریم‌ها، کنترل تورم و نقدینگی، بالا رفتن ارزش پول ملی، کارآفرینی، رونق نسبی تولید می‌شنوند، نمی‌توانند بیش از یک‌سال صرفا با تصور آینده‌ای آسوده و بدون دغدغه دلخوش بوده و نگرانی‌های مختلف را از خود دور سازند.

علی محقق در سرمقاله کلیک

ابتکار با اشاره به گفته های رییس دولت درباره ارتباطات و حضور مردم در شبکه های اجتماعی نوشته: مردم انتظار دارد که مجموعه سیاست ها، رویکردها و اقدامات عملی دولت به طور ملموس و عینی در راستای این مطالبات مشترک رئیس جمهور و مردم باشد و در این مسیر ابزارها و اهرم های قانونی لازم نیز در اختیار مجری قانون باشد. اما آیا چنین است؟ آیا وزیر ارتباطات به عنوان مجری سیاست های دولت در این بخش توان گذر از موانع قانونی و فراقانونی پیدا و پنهان موجود در این حوزه را دارد؟

به نظر نویسنده این مقاله: اگرچه به لحاظ عددی در ترکیب کارگروه، دولتی ها دست بالا را دارند و در شورای عالی فضای مجازی هم تاحدودی قدرت عمل دارند، اما در مقام اجرا و در جریان تصمیم‌گیری‌های خرد و کلان و بخصوص در مواقع اورژانسی و اقدامات مصداقی مشخص شده است که معمولا نمایندگان دولت اتوریته لازم برای اجرایی کردن سیاست های مورد نظر خود یا رئیس جمهور را ندارند.

در پایان سرمقاله ابتکار آمده: علیرغم نظر دولت «وی چت» با وجود عضویت صدها هزار ایرانی فیلتر می شود، «واتس اپ» و «وایبر» نیمه جان رها می شوند و وعده های روحانی و اعضای مختلف کابینه برای رفع فیلتر برخی شبکه های اجتماعی پر طرفدار مانند فیسبوک هم با وجود تلاش اولیه از همان ماههای اول با افزایش مخالفت های شرکای کلید به تدریج به فراموشی سپرده می شود و محدودیت ها در فضای مجازی اگر بیشتر از بهار سال ۱۳۹۲ و روزهای پیش از انتخابات ۹۲ نشده باشد کمتر هم نشده است.

اسراف در مصرف آب

کارتون محمد طحانی، آرمان

شهرام شهیدی در صفحه آخر کلیک

اعتماد نوشته: سخنگوی کمیسیون حقوقی و قضایی از آماده شدن قانون تعریف جرم سیاسی در کمیسیون مربوطه خبر داده. چون مواد و تبصره‌های این قانون هنوز برای عموم مشخص نیست شیطان متنی آماده کرده است.

این طنزنویس سپس ماده هایی از قانون جرم سیاسی شیطان را برشمرده: ماده اول.همه مجازند راست راست راه بروند و هرکس از راه راست منحرف شد و احیانا به چپ پیچید مرتکب جرم سیاسی شده. و ماده دوم چپ کردن آسیب‌رسانی به بیت‌المال بوده و ممنوع است.

در مورد عکس قضیه من حرفی ندارم.

ماده سوم این که: کسی را نمی‌توان به صرف نداشتن عقیده‌یی مورد مواخذه قرار داد اما خب داشتن عقیده تبعاتی هم دارد. ماده چهارم. ریختن آب به آسیاب دشمن چون باعث اسراف در مصرف آب و در نتیجه بروز نارضایتی می‌شود جرم سیاسی تلقی می‌گردد و ماده پنجم. از دیوار شهروندان بالا رفتن جرم است اما از دیوار دیگران بالا رفتن جرم نیست.