مهران مدیری قبل از رفتن مقابل دوربین دمِ گوش عارف لرستانی چه گفت؟

مثل خیلی از بازیگران موفق طنز، با «جنگ ۷۷» به کارگردانی مهران مدیری پا به عرصه بازیگری گذاشت و پس از آن در چندین مجموعهٔ کمدی دیگر با او همکاری کرد که باعث شد بیشتر شناخته شود. «قهوه تلخ»، «مرد دو هزار چهره»، «ویلای من»، «در حاشیه» و «کوچه اقاقیا» سریال‌هایی است که بر شهرت و محبوبیتش افزود اما پنج سال قبل درست در چنین روزی (شنبه ـ ۲۶ فروردین ماه ـ‌) به ناگهان دچار ایست قلبی شد، درگذشت و بسیاری را از رفتنش شوکه کرد.

به گزارش ایسنا، عارف لرستانی ۴۵ ساله بود که بر اثر ایست قلبی در خواب جان خود را از دست داد.

در ابتدا احتمال می‌رفت که مرگش به دلیل قصور پزشکی رخ داده باشد؛ چون یک روز قبل دچار علائم قلبی شده بود و پزشکان آمپول آرامبخش به او تزریق کرده بودند اما همان شب در خواب ناگهانی رفته بود. با این همه تحقیقات پزشکی قانونی حکایت از امر دیگری داشت؛ چنانچه سخنگوی قوه قضاییه دهم اردیبهشت ماه ۹۶ اعلام کرده بود، «پزشکی قانونی رسما اعلام کرده که در اینجا قصور و تقصیری متوجه پزشک نبوده و بر اساس همان سکته بوده و دارویی هم که مصرف کرده در آن سکته بی‌تاثیر نبوده است؛ به هر جهت از لحاظ پزشکی قانونی قصور و تقصیری متوجه پزشک معالج نبوده است.»

عارف لرستانی که به واسطه ایفای نقش در سریال‌های طنز مهران مدیری در فضای تلویزیون شناخته‌ شد، در سال‌های قبل از مرگش و پس از اینکه مدیری سریالی نساخت، کم‌کار شد.

او با ایفای نقش «بلدالملک» با همان رییس نظمیه «قهوه تلخ»، پس از هشت سال همکاری‌ با مهران مدیری را از سر گرفت. از او خاطره‌ای درباره بازی در این سریال به یادگار مانده است: «من خودم مدت‌ها بود که بازی نمی‌کردم، مخصوصا طنز، اما حقیقت این است که اولین سکانسی که قرار بود در قهوه تلخ بازی کنم سعی کردم خیلی خودم را خونسرد نشان دهم، اما باور کنید ضربان قلبم بالای ۱۵۰ بود.

"مثل خیلی از بازیگران موفق طنز، با «جنگ ۷۷» به کارگردانی مهران مدیری پا به عرصه بازیگری گذاشت و پس از آن در چندین مجموعهٔ کمدی دیگر با او همکاری کرد که باعث شد بیشتر شناخته شود"آخرین لحظه که می‌خواستم شروع کنم آقای مدیری دم گوشم گفتند که بلدالملک یک آدمی است که خودش می‌رود روی اعصاب خودش که البته در متن هم بود اما همین یک جمله دری را مقابلم گشود و این نشان‌دهنده نقش یک کارگردان خوب در کار است. بعدش دیگر «وقت ما را می‌گیری؟»، «پدر سوخته» و حرکات گردن پشت سر هم آمدند. اما باید بگویم که هم نویسنده‌ها و هم آقای مدیری به عنوان کارگردان خیلی به من کمک کردند و همچنین بازیگرهای مقابلم که در جواب بداهه‌گویی‌ها بی‌درنگ پاسخ‌های بداهه می‌دهند.»