تغییرات آب و هوا: روند تولید کربن جهان را در وضعیت قرمز قرار می‌د‌هد

تغییرات آب و هوا: روند تولید کربن جهان را در وضعیت قرمز قرار می‌د‌هد
بی بی سی فارسی
بی بی سی فارسی - ۸ اسفند ۱۳۹۹

تغییرات آب و هوا: روند تولید کربن جهان را در وضعیت قرمز قرار می‌د‌هد

  • راجر هارابین
  • تحلیلگر محیط زیست بی‌بی‌سی
۹ ساعت پیش

منبع تصویر،

Getty Images

توضیح تصویر،

برنامههای اعلام شده به سازمان ملل ljpn حاکی از آن است که حرکت به سوی صفر کردن کربن سرعت لازم را ندارد

کارشناسان محیط زیست و سازمان ملل متحد هشدار داده‌اند که افزایش دمای جهان بیش از ۱.۵ درجه سانتیگراد خواهد بود مگر این‌ که کشورهای جهان سختگیری بیشتری در مورد جلوگیری از افزایش گازهای گلخانه‌ای داشته باشند.

اگر دولت‌ها مایلند افزایش دمای زمین از آستانه ۱.۵ درجه سانتیگراد فراتر نرود باید تا سال ۲۰۳۰ تولید گازهای گلخانه‌ای را به نصف برسانند.

اما جدیدترین مجموعه سیاست‌های ارائه شده توسط کشورهای جهان به سازمان ملل متحد حاکی از آن است که میزان تولید این گازها تاسال ۲۰۳۰ حداکثر در حد فعلی تثبیت می‌شود.

آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل، این وضعیت را "آژیر قرمز برای سیاره ما" خوانده است.

وی گفته است که "این وضعیت نشان می‌دهد که دولت‌ها در هیچ کجای جهان از اراده لازم برای محدود کردن افزایش دمای آب و هوا به ۱.۵ درجه و دستیابی به اهداف توافقنامه پاریس (در مورد تغییرات اقلیمی) برخوردار نیستند."

دبیرکل سازمان ملل هشدار داده "کشورهای اصلی تولیدکننده گازهای گلخانه‌ای باید اهداف بسیار بلند پروازانه‌تری را در زمینه کاهش این نوع گازها دنبال کنند."

دکتر نیکلاس هونه از انستیتوی جدید آب و هوا به بی‌بی‌سی گفته:"اگر در مورد ۱.۵ درجه سانتیگراد (آستانه افزایش دما که کشورهای جهان در توافق اقلیمی پاریس توافق کرده‌اند از آن تجاوز نشود) جدی باشیم، یک فاصله بزرگ وجود دارد که باید جبران کنیم."

وی افزوده است که "میزان تولید جهانی گازهای گلخانه‌ای باید نصف شود در حالی‌که طبق توافق‌های کنونی مقدار آن فقط تثبیت می‌شود و این وضعیت واقعا مطلوب نیست."

بعضی از کشورها حتی برنامه‌ای در این زمینه ارائه نداده‌اند و در مورد برخی دیگر - مانند استرالیا - نظر بر این است که هیچ پیشرفت قابل توجهی نسبت به پیشنهادهای قبلی نداشته‌اند.

میزان تولید گازهای گلخانه‌ای کشورهایی در این زمینه کم کاری می‌کنند یا برنامه‌ای ندارند ۱۰-۱۵ درصد تولید جهانی گازهای گلخانه‌ای است. مکزیک و برزیل به دلیل فقدان پیشرفت در زمینه مقابله با تولید گازهای گلخانه‌ای با انتقاد زیادی مواجه بوده‌اند.

البته نشانه‌های مثبتی هم وجود دارد. به عنوان مثال، اتحادیه اروپا در مقایسه با هدف اعلام شده کاهش ۴۰ درصدی میزان کربن نسبت به میزان سال ۱۹۹۰، در نظر دارد این کاهش را به ۵۵ درصد برساند.

به گفته دکتر هونه "هدف اتحادیه می‌توانست بیشتر باشد، اما تردیدی نیست که باز هم گام خوبی در مسیر درست برداشته شده است."

وی همچنین نپال، آرژانتین و بریتانیا را به خاطر تعیین هدف کاهش ۶۸ درصدی تا سال ۲۰۳۰ نسبت به میزان گاز تولیدی در سال ۱۹۹۰ قابل تحسین دانسته است.

دکتر هونه سیاست‌های اقلمی بریتانیا را نمونه‌ای برای بقیه جهان توصیف کرده است. این کشور یک قانون مرتبط با تغییرات اقلیمی را به تصویب رسانده و یک نهاد مستقل را برای نظارت بر اجرای این قانون تعیین کرده است.

بریتانیا قصد دارد تا سال ۲۰۵۰ تقریباً هیچ گاز آلاینده‌ای تولید نکند و به اصطلاح به هدف "صفر کردن تولیدخالص کربن" برسد.

دکتر هونه گفته است "این یک برنامه موثر است که باعث اطمینان بیشتر در درازمدت می‌شود و علایم مهمی را برای سرمایه‌گذاران ارسال می‌کند تا در طرح‌های خود حفظ محیط زیست را در نظر بگیرند."

پیشنهاد مربوط به محدود کردن تولید کربن موسوم به طرح تعیین شده ملی برای کمک به حفظ محیط زیست حاکی از یک رقابت سازنده بین ژاپن و چین بر سر صفر کردن تولید گاز گلخانه‌ای بوده است.

"مکزیک و برزیل به دلیل فقدان پیشرفت در زمینه مقابله با تولید گازهای گلخانه‌ای با انتقاد زیادی مواجه بوده‌اند.البته نشانه‌های مثبتی هم وجود دارد"

در ابتدا، ژاپن هیچ هدفی برای سال‌های میانی قرن حاضر نداشت. بعد دولت چین پیشنهاد صفر کردن میزان خالص تولید کربن تا سال ۲۰۶۰ را مطرح کرد و سپس ژاپن توصیه کرد که سال ۲۰۵۰ برای این منظور تعیین شود. پیشنهاد چین هنوز به طور رسمی در سازمان ملل متحد تأیید نشده است.

در ایالات متحده، جو بایدن قول داده است برنامه خود برای کاهش گازهای گلخانه‌ای را اجرا کند و گفته می‌شود هند - که مدت‌ها مدعی بود به دلیل فقر اقتصادی باید از برنامه کاهش کربن معاف شود - تعیین هدف مشخصی در این زمینه را در دست بررسی دارد.

اولویتهای متناقض

بین آنچه دولت‌ها می‌گویند و آنچه انجام می‌دهند تفاوت وجود دارد و بسیاری از کشورها بین اولویت‌های متناقض درگیر هستند. به عنوان مثال آلمان که عضو اتحاد بین‌المللی برای عبور از زغال سنگ و از میان برداشتن نیروگاه‌های زغال سنگی است در سال گذشته یک نیروگاه جدید زغال سنگی را به کار انداخت.

بریتانیا بنیانگذار این اتحاد است اما در حال حاضر با صدور اجازه بهره‌برداری از یک معدن جدید زغال سنگ با انتقادات بین‌المللی مواجه شده است.



این کشور همچنین در حال ساخت یک خط راه آهن سریع السیر است که تولید کربن آن تا پایان قرن حاصر به صفر نخواهد رسید و یک برنامه ۲۷ میلیارد پوندی برای گسترش بزرگراه‌هایی برای اتومبیل تصویب کرده است.

دولت بریتانیا همچنین از اهداف مشخصی که مشاوران زیست محیطی آن معین کرده‌اند فاصله می‌گیرد.

از طرف دیگر، بریتانیا تولید برق از زغال سنگ را متوقف کرده است. در این کشور سرمایه گذاری زیادی در زمینه انرژی‌های تجدید پذیر انجام می‌شود و دولت گفته است پس از سال ۲۰۳۰ دیگر هیچ خودروی بنزینی یا دیزلی فروخته نخواهد شد.

آقای گوترش گفته است که "تصمیم گیرندگان باید در این مورد گام جدی بردارند و تعهدات بلند مدت باید با اقدامات فوری برای حرکت به سوی به تحول مورد نیاز مردم و محیط زیست زمین مطابقت داشته باشد."

اوبری وبسون، رئیس اتحادیه کشورهای جزیره‌ای کوچک گفته است: "ما کشورهایی را که وعده به صفر رساندن میزان کربن تا سال ۲۰۵۰ را اعلام کرده‌اند تحسین می‌کنیم."

وی افزوده است: "اما بدون تعیین مسیرهای عملی برای سال ۲۰۳۰ در برنامه‌های آب و هوایی خود، تعهدات دولت‌ها برای سال‌های میانی قرن تا حد زیادی بی‌معنی است. این گزارش تایید می‌کند که برای این منظور اقدامات فوری و گام واقعی وجود ندارد."

دکتر هونه نیز گفته است که "بین برنامه‌های اعلام شده کشورها و آنچه مورد نیاز است و همچنین بین تعهدات و سیاست‌های آنها برای تحقق این تعهدات فاصله وجود دارد."

او افزوده است: "پیشرفت وجود دارد اما روند آن آهسته، و بسیار کند است."

منابع خبر

اخبار مرتبط