نامه اعتراضی احمدرضا حائری خطاب به رئیس قوه قضائیه از زندان قزلحصار کرج

    خانه  > slide, زندانیان  >  نامه اعتراضی احمدرضا حائری خطاب به رئیس قوه قضائیه از زندان قزلحصار کرج

•  خبر اختصاصی
•  تاریخ : ۱۴۰۲/۰۷/۱۱
•  دسته : slide,زندانیان
•   لینک کوتاه :
•  کد خبر : ۴۴۲۸۵۶۶

نامه اعتراضی احمدرضا حائری خطاب به رئیس قوه قضائیه از زندان قزلحصار کرج

خبرگزاری هرانا – احمدرضا حائری، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار کرج، طی نامه ای خطاب به غلامحسین محسنی اژه‌ای رئیس قوه قضائیه، نسبت تبعیض میان زندانیان اعتراض کرد. آقای حائری در این نامه ضمن بیان اینکه “با قطع تماس تلفنی و محرومیت از ملاقات حضوری با همسر و دختر خردسالم تحت آزار روحی قرار دارم”، خواستار برقراری تماس و ملاقات با خانواده خود شده است.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، احمدرضا حائری، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار کرج، طی نامه ای خطاب به غلامحسین محسنی اژه‌ای رئیس قوه قضائیه، نسبت به ممنوعیت تماس و ملاقات با خانواده خود اعتراض کرد.

آقای حائری در بخشی از این نامه با بیان اینکه وی به همراه ۱۲ زندانی دیگر با فریب، ارعاب، با زدن دستبند و پابند و در غل و زنجیر، به شیوه انتقال مجرمان خطرناک به زندان قزلحصار تبعید شده، عنوان کرد: “اکنون یک ماه است در بند در بسته تبعیدگاه قزلحصار با دستور مقامات سازمان زندان ها و بر خلاف قانون و انسانیت از هر گونه امکاناتی محروم هستم و با قطع تماس تلفنی و محرومیت از ملاقات حضوری با همسر و دختر خردسالم تحت آزار روحی قرار دارم. از جنابعالی میخواهم تا به نام قانون و انسانیت و وجدان، نه به وضعیت فاجعه بار تبعیدگاه قزلحصار، بلکه در درجه اول به وضعیت غیر انسانی و غیر قانونی حاکم بر زندان اوین رسیدگی عاجل فرمایید.”

متن کامل این نامه در پی می‌آید:

“جناب آقای محسنی اژه ای

ریاست محترم قوه قضائیه

با سلام

چند روز پیش از آن که در تاریخ ۱۲ شهریور با فریب، ارعاب، با زدن دستبند و پابند و در غل و زنجیر، به شیوه انتقال مجرمان خطرناک و قطاع الطریق به زندان قزلحصار تبعید شدم؛ رسانه ها از قول شما نوشته بودند: «طرح تحول قضائی بدون اراده افراد مسئول تحقق پیدا نمی کند». (نقل به مضمون)

مستحضر هستید که پیش از این به همراه شماری از فعالان سیاسی و مدنی در دو نامه سرگشاده یادآور شده بودیم که با وجود مصوبات و بخشنامه های پنهانی و غیر قانونی شورای عالی امنیت ملی که تسلط تمام عیار ضابطان امنیتی بر مجموعه دستگاه قضائی را در پی داشته، شکل گیری هر نوع تحولی در قوه قضائیه غیر ممکن خواهد بود.

مصوباتی همچون مصوبه شماره ۲/۸۵/۵/۱۰۰/۱۳۳۱ مورخ ۱۳۸۵/۵/۱۸ شورای عالی امنیت ملی و مشابه آن با نقض صریح استقلال قوه قضائیه و حاکم کردن نهادهای امنیتی بر روند دادرسی و … در عمل نه تنها تحول قضائی را غیر ممکن ساخته اند، بلکه نوعی «آپارتاید قضائی» را بر ساختارهای قانونی کشور حاکم کرده اند. آپارتایدی که اکثریتی از شهروندان را از بنیادین ترین حقوق شان محروم کرده است.

حکم یک خطی شعبه ۳۶ دادگاه انقلاب که بر اساس آن اینجانب به چهار سال و چهار ماه زندان محکوم شده ام، از مصادیق بارز این آپارتاید قضایی است.

حکمی شرم آور که به صراحت حق آزادی بیان و آزادی قلم را به سخره گرفته و مصاحبه ها و نوشتن نامه سرگشاده به گزارشگران سازمان ملل را مصادیق عمل مجرمانه دانسته است!

ریاست محترم قوه قضاییه

آنچه آمد و روایت تلخی که در ادامه خواهم گفت نه به تعبیر رسانه های رسمی حکومت «جنگ شناختی دشمن» یا «تبلیغ علیه نظام» بلکه حقیقتی هولناک است که سکوت در برابر آن داغی بر پیشانی وجدان هر انسانی خواهد گذاشت. سکوتی که چند روز پیش از تبعید به تبعیدگاه زندان قزلحصار مطالبه رسمی مقامات زندان از اینجانب بود!

مستحضر باشید که مقامات سازمان زندان ها به ویژه در زندان اوین رویه ناعادلانه، غیر انسانی و خلاف قانونی را پیش گرفته و در سایه برخی حمایت های باندی و گروهی ساختاری آپارتاید گونه را به وجود آورده و در یک جداسازی غیر انسانی زندانیان را به دو بخش تقسیم کرده اند.

۱ـ شمار قلیلی از ابر مفسدان اقتصادی و محکومان مالی سفارش شده

۲ـ دیگر زندانیان اعم از زندانیان سیاسی و محکومان مالی غیر سفارشی

در مدت شش ماهی که اینجانب در زندان اوین در بند بوده ام، از نزدیک شاهد آن بودم که زندانیان سفارش شده که عموما از مفسدان کلان اقتصادی و غارت گران بیت المال هستند، با دستور مقامات سازمان زندان ها یا احکام سفارشی قضایی، علاوه بر برخورداری از امکانات ویژه و خاص برای زندگی در زندان، به صورت مکرر با لباس شخصی در موارد غیر اورژانسی به بیرون از زندان فرستاده می شوند.

یک هفته پیش از تبعید ما یکی از همین افراد به نام “شهیدی”، در آخرین اعزام سفارشی، خود موفق به فرار از زندان و احتمالا عزیمت به بهشت غارتگران بیت المال در دنیا شد، یا شخصی به نام حسن رعیت که با سفارش رفقای امنیتی اش و گرفتن حکم قضایی از ۶ صبح تا پاسی از شب بیرون از زندان بوده و تنها برای استراحت و خواب به سوتیت مجللش در بند ۴ زندان اوین باز میگردد!

رویکرد زندانبان و مقامات مسئول با زندانیان سیاسی و محکومان مالی غیر سفارشی اما دیگر گونه است.

زندانیان زیادی بوده اند که توان تامین وثیقه برای اعزام به مرخصی و دیدار آخر با عزیزان در حال مرگشان را نداشته اند و مقامات زندان نیز با وجود داشتن اختیارات قانونی از اعزام چند ساعت آقا همراه با مامور خورداری ورزیده اند.

مرحوم فرامرز جاوید زاد هموطن یهودی ما را که دچار بسیار حاد گوارشی بود، در آخرین اعزام به بیمارستان به مدت هفت روز با دستبند و پابند به تخت بیمارستان بستند، به قدری از این وضعیت غیر انسانی آزار دید که ظاهراً قید اعزام مجدد را زده و چند روز پیش در زندان اوین فوت کردند.

مستحضر هستید که دو سال پیش جنابعالی پس از انتشار تصویر زنده یاد بکتاش آبتین در بیمارستان، زدن پابند و دستبند به زندانیان بستری شده در بیمارستان را ممنوع کرده بودید.

ریاست محترم قوه قضاییه

تصدیق میفرمایید که چنین رویکردی در زندان ها علاوه بر نقض حقوق شهروندان، جدی ترین مانع در برابر مسئله فساد کلان اقتصادی و مبارزه با آن است و اگر این رویکرد «آپارتایدگونه» نسبت به مفسدان کلان اقتصادی نبوده، احتمالا در زندان مقامات ارشد و بسیاری دیگر از مرتبطین با قدرت، جسارت اقدام به فساد را پیدا نمیکردند.

در آخر با وجود اینکه اکنون یک ماه است در «بند در بسته» تبعیدگاه قزلحصار با دستور مقامات سازمان زندان ها و بر خلاف قانون و انسانیت از هر گونه امکاناتی محروم هستم و با قطع تماس تلفنی و محرومیت از ملاقات حضوری با همسر و دختر خردسالم تحت آزار روحی قرار دارم. از جنابعالی میخواهم تا به نام قانون و انسانیت و وجدان، نه به وضعیت فاجعه بار تبعیدگاه قزلحصار، بلکه در درجه اول به وضعیت غیر انسانی و غیر قانونی حاکم بر زندان اوین رسیدگی عاجل فرمایید.

مهرماه ۱۴۰۲/ احمدرضا حائری/ تبعیدگاه قزلحصار”

در خصوص نویسنده این نامه گفتنی است:

احمدرضا حائری، زندانی سیاسی در تاریخ شش تیرماه ۱۴۰۱ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و چندی بعد آزاد شده بود. وی توسط دادگاه انقلاب تهران به سه سال و هشت ماه حبس محکوم شده بود. وی نهایتا در تاریخ بیستم اردیبهشت ماه، جهت تحمل حبس راهی زندان اوین شد.

این زندانی سیاسی اخیرا از بابت پرونده ای که در دوران حبس برای وی گشوده شده، توسط دادگاه کیفری تهران به سه ماه و یک روز حبس محکوم شد.

صبح روز دوازدهم شهریورماه، کامیار فکور، احمدرضا حائری، رضا سلمان زاده، جعفر ابراهیمی، لقمان امین‌ پور، سعید ماسوری، افشین بایمانی، سپهر امام‌ جمعه، زرتشت احمدی راغب، محمد شافعی، سامان صیدی (یاسین)، حمزه سواری و مسعود رضا ابراهیمی نژاد از زندان اوین به زندان قزلحصار کرج منتقل شدند. در تاریخ پنجم مهرماه، کامیار فکور، به زندان اوین بازگردانده شد. این رندانیان به دستور رئیس زندان مذکور، از برقراری تماس تلفنی و ملاقات با خانواده منع شده اند.

از سوی دیگر در زندان مذکور پانزده تن از زندانیان سنی مذهب به نامهای سیدقاسم آبسته، سید داوود عبداللهی، ایوب کریمی، انور خضری، خسرو بشارت، کامران شیخه، فرهاد سلیمی، فریدون ذاکری نسب، صلاح الدین ضیایی، عبدالرحیم قمبر زهی گرگیج، عیدو شه بخش، عبدالغنی شه بخش، سلیمان شه بخش، محمد صالح زیاد الله و عبدالله وریا پس از انتقال به زندان قزلحصار، در سوئیتی کوچک و فاقد امکانات لازم نگهداری میشوند.

مطالب مرتـبط

• گزارشی از آخرین وضعیت ۱۲ زندانی سیاسی در زندان قزلحصار کرج
• زندان قزلحصار کرج؛ انتقال تنبیهی زرتشت احمدی راغب به سلول انفرادی
• زندان قزلحصار کرج؛ ممانعت مسئولین زندان از اعزام افشین بایمانی به بیمارستان
• در اعتراض به صدور حکم اعدام؛ نائب عسکری، زندانی سیاسی دست به اعتصاب زد
• زندان قزلحصار کرج؛ هویت دومین زندانی اعدام شده، احراز شد

برچسب ها: احمدرضا حائری زندان قزل‌حصار کرج زندانی سیاسی غلامحسین محسنی اژه‌ای

بدون نظر

نظر بگذارید