راه حل انقلابی دانشمند ایرانی برای دفع زباله‌های هسته‌ای

به گزارش خبرآنلاین، گروهی از پژوهشگران دانشگاه ساسکاچوان(USask) کشف کرده‌اند که یک ترکیب ابتکاری شیشه و سرامیک می‌تواند نویدبخش ذخیره‌سازی ایمن و طولانی‌مدت زباله‌های هسته‌ای باشد. این ترکیب جدید مقاوم در برابر خوردگی می‌تواند به ساخت مخازن ذخیره‌سازی بزرگتری نسبت به مخازن استاندارد صنعتی موجود کمک کند. اگر نتایج مطالعه آنها معتبر باشد، این می‌تواند انقلابی برای صنعت هسته‌ای به ویژه در مورد چگونگی دفع ایمن زباله‌های هسته‌ای غیرقابل استفاده مجدد باشد.

بر اساس گزارش ایسنا، مهرناز میخچیان، دانشجوی دکترای دانشگاه ساسکاچوان که یافته‌های خود را پس از یک مطالعه یک ساله منتشر کرده است، توضیح می‌دهد: به عبارت ساده، ما می‌خواهیم بهترین گزینه برای مهار زباله‌های هسته‌ای را پیدا کنیم.

انرژی هسته‌ای این پتانسیل را دارد که جایگزین پاک‌تری برای سوخت‌های فسیلی باشد. با این حال، دو چالش اصلی مانع از پذیرش گسترده آن شده است. مورد اول جلوگیری از نشت آن به محیط و مورد دوم دفع ایمن حجم زیادی از زباله‌ها است.

ذخیره‌سازی زباله‌های هسته‌ای تابع مقررات سختگیرانه و استانداردهای ایمنی برای تضمین حفاظت از سلامت انسان و محیط زیست است.

انتخاب مخزن ذخیره به عوامل مختلفی مانند نوع و سطح رادیواکتیویته و در نظر گرفتن ایمنی و امنیت طولانی مدت بستگی دارد.

"به گزارش خبرآنلاین، گروهی از پژوهشگران دانشگاه ساسکاچوان(USask) کشف کرده‌اند که یک ترکیب ابتکاری شیشه و سرامیک می‌تواند نویدبخش ذخیره‌سازی ایمن و طولانی‌مدت زباله‌های هسته‌ای باشد"برای مثال، زباله‌های هسته‌ای سطح بالا(HLW)، پرتوزاترین و خطرناک‌ترین شکل زباله‌های هسته‌ای هستند. زباله‌های هسته‌ای سطح بالا معمولا در ظروف مخصوص ساخته شده از محفظه فلزی یا کاسه‌های بتنی ذخیره می‌شود.

شیشه و سرامیک متحول کننده آینده ذخیره‌سازی زباله‌های هسته‌ای خواهند بود؟

زباله‌های سطح متوسط(ILW) شامل مواد رادیواکتیو از منابع مختلف، از جمله اجزای راکتور، تجهیزات آلوده و برخی زباله‌های پزشکی و صنعتی هستند. این زباله‌های هسته‌ای به روشی مشابه زباله‌های هسته‌ای سطح بالا، اغلب در ظروف بتن یا محفظه فلزی ذخیره می‌شوند. زباله‌های سطح پایین(LLW) شامل مواد کمتر رادیواکتیو مانند لباس‌های حفاظتی آلوده، ابزار و تجهیزات تاسیسات هسته‌ای و همچنین مواد تاسیسات پزشکی و آزمایشگاه‌های تحقیقاتی هستند. این زباله‌ها معمولا در مکان‌های‌ دفن کم عمق ذخیره می‌شوند.

چندین کشور در حال حاضر در حال بررسی یا ساخت مخازن زمین شناسی عمیق به عنوان راه حلی دائمی برای دفع زباله‌های هسته‌ای سطح بالا هستند.

این روش شامل دفن زباله در اعماق زمین در سازندهای زمین شناسی پایدار برای جدا نگه داشتن آن از محیط است. اما، یافته‌های جدید دانشگاه ساسکاچوان می‌تواند کمک کند.