راز موفقیت بوکسور تاریخ‌ساز ایران از زبان مربی سازنده‌اش؛ ذهن برنده!

مربی سازنده دانیال شه‌بخش بوکسور تاریخ‌ساز ایران، دلیل موفقیت شاگردش را پشتکار و ذهن از پیش برنده دانست.

به گزارش ایسنا، تیم ملی بوکس ایران موفق شد با درخشش دانیال شه‌بخش، بوکسوری از مناطق محروم سیستان و بلوچستان، برای اولین‌بار طعم کسب مدال در تاریخ رقابت‌های قهرمانی جهان را بچشد. بوکسور وزن ۶۰ کیلوگرم تیم ملی ایران که استعدادی کشف شده توسط محمود نهتانی (مربی تیم ملی) است، با کسب مدال برنز در مسابقات جهانی ۲۰۲۱ صربستان تاریخ‌ساز شد.

در ادامه، گفت‌وگوی ایسنا با محمود نهتانی، مربی سازنده دانیال شه‌بخش را می‌خوانید.

* تنها ضعف ما کمبود بازی‌های تدارکاتی بود 

محمود نهتانی درباره سطح مسابقات جهانی بوکس و عملکرد تیم ملی ایران توضیح داد: ابتدا باید از آقای ثوری و استکی به دلیل پذیرش بنده در کادرفنی تشکر کنم، چرا که حضور یک ساله در اردوها باعث شد سطح فنی خودم نیز بالاتر برود. به نظر من تنها مشکلی که تیم ما داشت کمبود بازی‌های تدارکاتی بود. وقتی که در صربستان حضور داشتیم بازیکنان تیم‌های مختلف به قدری با یکدیگر اردوی تدارکاتی داشتند که بسیار صمیمانه با هم برخورد می‌کردند، چرا که بارها با یکدیگر دیدار کرده و مسابقه دوستانه داده بودند.

"مربی سازنده دانیال شه‌بخش بوکسور تاریخ‌ساز ایران، دلیل موفقیت شاگردش را پشتکار و ذهن از پیش برنده دانست"مطمئن باشید اگر ما چند مسابقه تدارکاتی داشتیم نتیجه بسیار فوق‌العاده‌ای کسب می‌شد.

او افزود: البته مطمئن باشید که میثم قشلاقی مبارزه خود را نباخته بود و واقعاً داور وسط بوکس او را خراب کرد. شاهین موسوی نیز با آن نتیجه شکست نخورد، شریفی به نفر اول بوکس جهان باخت که از کوبا بود و اشکان رضایی هم مبارزه نزدیکی را به نمایش گذاشت. نمی‌خواهم وارد این صحبت‌ها شوم، اما تاکید می‌کنم که تنها مشکل ما کمبود بازی‌های تدارکاتی بود، هرچند که شانس طلای ما یعنی میثم قشلاقی را با ناداوری از رقابت‌ها حذف کردند.

* جو حاکم بر تیم ملی بی سابقه است

مربی تیم ملی بوکس ایران درباره شرایط روحی تیم نیز گفت: بنده سال ۸۹ و ۹۵ نیز به عنوان مربی به تیم ملی دعوت شدم و در سال ۸۷ هم به عنوان ورزشکار در اردو شرکت کردم، واقعاً این جوی که در تیم ملی حاکم بود را هیچ گاه ندیده بودم.

*دانیال پشتکار داشت و ذهن برنده

مربی سازنده دانیال شه‌بخش که از بچگی با او کار کرده است، در مورد نحوه کشف این بوکسور توضیح داد: ما طرح‌های استعدادیابی زیادی در استان داریم. سال ۹۱ استعدادیابی خوبی در استان داشتیم و حدود ۸ تا ۹ بوکسور که همگی از استعداد بالایی برخوردار بودند را کشف کردیم، اما هریک از این نفرات بنا بر دلایل مختلف از جمله درسی، مالی و ... بوکس را کنار گذاشتند.

از بین آن‌ها تنها دانیال از پشتکار خوبی برخوردار بود و همین امر باعث تاریخ سازی او در رقابت‌های جهانی شد. معتقدم دانیال راه طولانی برای موفقیت پیش رو دارد و مطمئن باشید در آینده نیز حرف‌های زیادی از او خواهید شنید.

نهتانی تاکید کرد: دانیال از بچگی به من می‌گفت که می‌خواهم قهرمان جهان و المپیک شوم. با وجود اینکه او از نظر مالی شرایط ضعیف تری نسبت به ۷ بوکسور دیگر داشت، اما پشتکار او ستودنی بود. پر قدرت و با انگیزه کار می‌کرد و همیشه می‌گفت سهمیه المپیک را می‌گیرم و در رقابت‌های جهانی و المپیک قهرمان خواهم شد.

* زیرساخت کافی در سیستان و بلوچستان نداریم

مربی تیم ملی بوکس ایران تصریح کرد: باور کنید در سیستان و بلوچستان استعدادهای فوق‌العاده وجود دارد، از مسئولان خواهش می‌کنم به این استان با دید دیگری نگاه کنند.

"به گزارش ایسنا، تیم ملی بوکس ایران موفق شد با درخشش دانیال شه‌بخش، بوکسوری از مناطق محروم سیستان و بلوچستان، برای اولین‌بار طعم کسب مدال در تاریخ رقابت‌های قهرمانی جهان را بچشد"دانیال بوکس ایران و استان را به همه نشان داد. در کشور اثبات کرد سیستان و بلوچستان مهد استعداد است. تنها حامی مالی ما اداره کل ورزش استان است که البته نمی‌تواند همه نیاز ما را برطرف کند و مقصر هم نیست. از مسئولان کشور می‌خواهم در زیرساخت‌ها هر چند محدود به استان ما کمک کنند تا شاهد درخشش و بالارفتن پرچم ایران توسط جوانان این استان در میادین بین‌المللی باشیم.

* انگیزه دانیال ترغیبم می‌کرد

او در واکنش به این موضوع که چه چیزی باعث شد حتی از نظر مالی دانیال شه‌بخش را حمایت کند؟ توضیح داد: ما بچه محل بودیم، دانیال هم اکنون نیز بچه محل من است. درست است که سن کمی دارد، ولی همیشه خود را با بزرگ‌ترها مقایسه می‌کند و سعی دارد بزرگ شود.

به خاطر اینکه شاگرد من است نمی‌گویم، او واقعاً انسان بزرگی است و نسبت به سن خود خیلی بیشتر می‌فهمد. شخصاً از دانیال چیزهای زیادی یاد گرفته‌ام و چیزهای زیادی هم به او آموخته‌ام. بنده سعی می‌کنم هم یاد بگیرم و هم بیاموزم. دانیال چون پشتکار زیادی داشت من را ترغیب می‌کرد تا هرچه در توان دارم برای او بگذارم، هر چند کم.