نیمرخ تابناک انسانیت

فرانک اسنودن؛ استاد برجسته ی تاریخ پزشکی در دانشگاه ییل ؛ در گفت وگو با ایزاک چاتنر، خبرنگار روزنامه نیویورکر؛ می گوید:" بیماری های عالم گیر ، آئینه ای برای نشان دادن کیستی ما هستند. این آئینه فقط نمونه تاریک بشر را نشان نمی دهد، بلکه سویه ی قهرمانانه او را نیز آشکار می سازد"

دکتر محمد زارع جوشقانی - جراح و متخصص بیماری های چشم و رئیس بیمارستان شهید لبافی نژاد- که دو روز پیش در صف مقدم رسیدگی به بیماران کرونایی ، به علت گرفتار شدن در چنبره این ویروس تاج دار! از دنیا رفت؛ الگوی راستین مهربانی و شفقت بود که سویه روشن انسانیت را برایمان نمایان ساخت.

نهال آشنایی من با ایشان - در در سال ۱۳۹۵ که در بیمارستان شهید لبافی نژاد بستری بودم- جوانه زد و با دیدارهای دوستانه وهمدلانه، در مطب ایشان ، به بار نشست.
دکتر زارع ، خدا باوری بیدار دل ودین مداری بدون ریا بود که ایمان داشت محبوب ترین کار نزد پروردگار، مهر ورزی ویاری رسانی به درماندگان و ناتوانان است.
گاه گاهی که در جریان مشکلات خانوادگی برخی مراجعان و بیماران تهیدست خود قرار می گرفت، آن ها را برای مشاوره ، به من ارجاع می داد و تاکید می کرد : "خودم هزینه مشاوره را بدون آن که بفهمند، می پردازم.". من هم که از اخلاص آن بزرگ مرد شگفت زده می شدم و غبطه می خوردم خواهش می کردم مرا نیز در ثواب نیت و عمل خیر خود همراه سازد.

دکتر زارع به هر سه ویژگی اخلاق نیکو یعنی : گشاده رویی، پاکیزه گویی و نرم خویی آراسته بود.
به خانواده خود عشق می ورزید و بر خلاف بسیاری از متخصصان و مدیران پرکار؛ برای همسر و فرزندانش وقت می گذاشت. وقتی از پسران جوان خود سخن می‌گفت و این که چگونه با آن ها، هم راه و هم زبان و هم بازی می شود، چهره اش از شادمانی می درخشید.

اینک ما و همه دوستداران دکتر زارع و به ویژه مردم رنجدیده و کرونا زده ؛ از پرکشیدن آن عزیز ؛ به سوی خداوند مهر آفرین، محروم و سوگوار شده ایم؛ اما خوش حالیم که او -در این زمانه آکنده از نامردمی ها وخود خواهی ها ؛با شهادت خود، در عرصه درمان بیماران -شعله ی باور به نیمرخ دل افروز و تابناک انسان را در دل ما بر افروخت‌ و ماندگار ساخت.