آلمان چگونه از نفت روسیه خلاص می‌شود؟
بی بی سی فارسی
آلمان چگونه از نفت روسیه خلاص می‌شود؟
- دمین مک‌گینس
- بی‌بی‌سی
منبع تصویر،
Reuters
خط لوله‌ای که نفت روسیه را به آلمان می‌رساند "دوستی" یا به روسی "دروژبا" نامیده می‌شود، اما حمله ولادیمیر پوتین به اوکراین هر گونه احساس محبت را از بین برده است.
این خط لوله که در سال ۱۹۶۰ میلادی افتتاح شد، نفت را بیش از ۵۰۰۰ کیلومتر (۳۱۰۰ مایل) از جایی که زمانی اتحاد جماهیر شوروی بود به شهر شودت در کشور کمونیستی آلمان شرقی سابق منتقل میکند.
پالایشگاه شودت، کلید طرح اتحادیه اروپا برای حذف تدریجی واردات نفت روسیه تا پایان سال ۲۰۲۲ است، پیشنهادی که مورد حمایت آلمان قرار گرفته است.
از زمان تهاجم روسیه به اوکراین، دولت آلمان وابستگی به نفت روسیه را از ۳۵ درصد به ۱۲ درصد کاهش داده که همه این وابستگی به پالایشگاه شودت مربوط می‌شود.
اما مردم این شهر نگران هستند که تحریم برای مناطق آلمانی مانند این محل، جایی که زندگی هزاران نفر به انرژی روسیه وابسته است، چه معنایی خواهد داشت.
آنکاترین هوپ، شهردار شودت که زمانی خود در پالایشگاه این شهر کار می‌کرد، می‌گوید: "ما بسیار نگران و همچنین بسیار شوکه هستیم."
خانم هوپ می‌ترسد که بسته شدن این پالایشگاه، اقتصاد محلی را نابود کند، هر چند در عین حال معتقد است که این شهر پشت اوکراین ایستاده و ضرورت کاهش وابستگی به انرژی روسیه را درک میکند.از پادکست رد شوید و به خواندن ادامه دهیدپادکستشیرازه
«شیرازه» پادکستی درباره کتاب‌ها است که سام فرزانه تهیه میکند
پادکست
پایان پادکست
پس از فروپاشی دیوار برلین و عقب نشینی ناگهانی دولت آلمان شرقی از حمایت از صنایع محلی، این منطقه رو به زوال رفت و در دهه ۱۹۹۰ با بیکاری و کاهش جمعیت دست به گریبان بود.
به لطف این پالایشگاه، این شهر توانسته دوباره روی پای خود بایستد.
"شودت امروز با ساختمان‌های تازه بازسازی شده و خیابان‌های بی نظیری دارد.نفت روسیه چیزی بیشتر از یک نماد دوستی بود"شودت امروز با ساختمان‌های تازه بازسازی شده و خیابان‌های بی نظیری دارد.
نفت روسیه چیزی بیشتر از یک نماد دوستی بود. پالایشگاه نفت شودت به قلب اقتصادی منطقه تبدیل شد.
بیش از ۱۰۰۰ نفر در این پالایشگاه و ۲۰۰۰ نفر دیگر هم در شرکت‌های وابسته به آن کار می‌کنند.
این پالایشگاه بیشتر خانه‌های شودت را گرم میکند و سوخت بیش از ۹۰ درصد وسایل نقلیه در شمال شرقی آلمان از جمله برلین را تامین میکند.
شهردار این شهر می‌گوید که بسته شدن این پالایشگاه منجر به قطع منابع سوخت در این منطقه و بخش‌هایی از لهستان می‌شود و بر حمل و نقل، خدمات اضطراری و حتی فرودگاه برلین تاثیر خواهد گذاشت.
به همین دلیل است که رابرت هابک، وزیر اقتصاد آلمان چند ماه گذشته را برای یافتن جایگزین‌هایی برای انرژی روسیه از نروژ تا قطر سفر کرد.
اتحادیه اروپا آماده به صفر رساندن خرید نفت و محصولات نفتی روسیه می‌شود
بحران اوکراین؛ اختلاف نظر اعضای اتحادیه اروپا بر سر تحریم نفت و گاز روسیه
جنگ اوکراین؛ اتحادیه اروپا در مورد قبول شرایط روسیه برای انتقال گاز هشدار داد
منبع تصویر،
Reuters
توضیح تصویر،
این پالایشگاه میراث دوران جنگ سرد است
آقای هابک هفته گذشته پس از سفر به لهستان در ویدیویی در شبکه‌های اجتماعی توضیح داد که چگونه آلمان توانسته سریع‌تر از حد انتظار از وابستگی به نفت روسیه بکاهد و اکنون می‌تواند از تحریم انرژی نفت جان سالم به در ببرد.
آقای هابک کاملا صریح گفت که قیمت‌ها افزایش خواهد یافت و باید فداکاری کرد، اما او در عین حال تاکید کرد که تحریم دیگر منجر به فروپاشی اقتصادی این کشور نخواهد شد.
این ویدیو به عنوان چراغ سبزی برای سایر پایتخت‌های اروپایی عمل کرد، چرا که این به معنای آن بود که برلین اکنون از ممنوعیت نفت روسیه حمایت میکند.
دولت آلمان امیدوار است از منابع دیگر، نفت پالایشگاه شودت را تامین کند، اما یک مشکل وجود دارد: بخش اعظم این پالایشگاه متعلق به شرکت نفت دولتی روسیه "روسنفت" است و به همین دلیل این تنها محلی است که هنوز به نفت روسیه وابسته است.
دولت راه حلی برای حمل نفت از طریق بنادر آلمان و لهستان دارد، اما می گوید تا زمانی که شرکت "روسنفت" کنترل اوضاع را در دست داشته باشد، این امکان وجود ندارد.
برلین اکنون به دنبال قانون جدیدی است که به دولت آلمان اجازه می‌دهد تا تاسیسات انرژی را که برای امنیت ملی حیاتی است، دراختیار بگیرد.
اسماعیل ساکایری، صاحب رستورانی در این شهر به من گفت: "می‌دانم جنگ یعنی چه. اوضاع این جا ایده‌آل است. اما برای لهستان در آن سوی رودخانه اودر، جنگ در اوکراین نزدیک به نظر می‌رسد."
او در یوگسلاوی سابق بزرگ شد و تجربه دردناک خود را از درگیری و جنگ دارد. آقای ساکایری می‌گوید که همانند بسیاری از مردم شهر شودت، او هم به طور کامل از اوکراین حمایت میکند و به پناهندگان اوکراینی که از مرز می‌آیند، کمک میکند.
"به همین دلیل است که رابرت هابک، وزیر اقتصاد آلمان چند ماه گذشته را برای یافتن جایگزین‌هایی برای انرژی روسیه از نروژ تا قطر سفر کرد"
اما در عین حال می‌خواهد که شهرش زنده بماند و معتقد است بدون پالایشگاه، فعالیت‌های تجاری مانند رستوران او از بین خواهند رفت.
توضیح رویکرد آلمان در قبال انرژی روسیه برای برخی از شرکای اتحادیه اروپا دشوار است. برای برخی از رای دهندگان آلمانی که خواهان ممنوعیت یک شبه سوخت روسیه هستند، چنین چیزی محبوبیت ندارد. اما دولت هرگز این موضع را که اقتصاد آلمان از یک تحریم فوری جان سالم به در نخواهد برد، تغییر نداده است.
در عوض برلین در تلاش است تا هر چه سریع‌تر در تامین انرژی تنوع ایجاد کند و واردات از روسیه را به محض این که ضربه اقتصادی قابل کنترل باشد، متوقف کند.
به نظر می‌رسد که این امر با زغال سنگ و حالا هم نفت امکانپذیر باشد.
چالش بعدی آلمان این است که خود را از وابستگی به گاز روسیه رها کند.
- دمین مک‌گینس
- بی‌بی‌سی
منبع تصویر، Reuters
خط لوله‌ای که نفت روسیه را به آلمان می‌رساند "دوستی" یا به روسی "دروژبا" نامیده می‌شود، اما حمله ولادیمیر پوتین به اوکراین هر گونه احساس محبت را از بین برده است.
این خط لوله که در سال ۱۹۶۰ میلادی افتتاح شد، نفت را بیش از ۵۰۰۰ کیلومتر (۳۱۰۰ مایل) از جایی که زمانی اتحاد جماهیر شوروی بود به شهر شودت در کشور کمونیستی آلمان شرقی سابق منتقل میکند.
پالایشگاه شودت، کلید طرح اتحادیه اروپا برای حذف تدریجی واردات نفت روسیه تا پایان سال ۲۰۲۲ است، پیشنهادی که مورد حمایت آلمان قرار گرفته است.
از زمان تهاجم روسیه به اوکراین، دولت آلمان وابستگی به نفت روسیه را از ۳۵ درصد به ۱۲ درصد کاهش داده که همه این وابستگی به پالایشگاه شودت مربوط می‌شود.
اما مردم این شهر نگران هستند که تحریم برای مناطق آلمانی مانند این محل، جایی که زندگی هزاران نفر به انرژی روسیه وابسته است، چه معنایی خواهد داشت.
آنکاترین هوپ، شهردار شودت که زمانی خود در پالایشگاه این شهر کار می‌کرد، می‌گوید: "ما بسیار نگران و همچنین بسیار شوکه هستیم."
خانم هوپ می‌ترسد که بسته شدن این پالایشگاه، اقتصاد محلی را نابود کند، هر چند در عین حال معتقد است که این شهر پشت اوکراین ایستاده و ضرورت کاهش وابستگی به انرژی روسیه را درک میکند.
پس از فروپاشی دیوار برلین و عقب نشینی ناگهانی دولت آلمان شرقی از حمایت از صنایع محلی، این منطقه رو به زوال رفت و در دهه ۱۹۹۰ با بیکاری و کاهش جمعیت دست به گریبان بود.
به لطف این پالایشگاه، این شهر توانسته دوباره روی پای خود بایستد. شودت امروز با ساختمان‌های تازه بازسازی شده و خیابان‌های بی نظیری دارد.
نفت روسیه چیزی بیشتر از یک نماد دوستی بود. پالایشگاه نفت شودت به قلب اقتصادی منطقه تبدیل شد.
بیش از ۱۰۰۰ نفر در این پالایشگاه و ۲۰۰۰ نفر دیگر هم در شرکت‌های وابسته به آن کار می‌کنند.
این پالایشگاه بیشتر خانه‌های شودت را گرم میکند و سوخت بیش از ۹۰ درصد وسایل نقلیه در شمال شرقی آلمان از جمله برلین را تامین میکند.
شهردار این شهر می‌گوید که بسته شدن این پالایشگاه منجر به قطع منابع سوخت در این منطقه و بخش‌هایی از لهستان می‌شود و بر حمل و نقل، خدمات اضطراری و حتی فرودگاه برلین تاثیر خواهد گذاشت.
به همین دلیل است که رابرت هابک، وزیر اقتصاد آلمان چند ماه گذشته را برای یافتن جایگزین‌هایی برای انرژی روسیه از نروژ تا قطر سفر کرد.
منبع تصویر، Reuters
این پالایشگاه میراث دوران جنگ سرد است
آقای هابک هفته گذشته پس از سفر به لهستان در ویدیویی در شبکه‌های اجتماعی توضیح داد که چگونه آلمان توانسته سریع‌تر از حد انتظار از وابستگی به نفت روسیه بکاهد و اکنون می‌تواند از تحریم انرژی نفت جان سالم به در ببرد.
آقای هابک کاملا صریح گفت که قیمت‌ها افزایش خواهد یافت و باید فداکاری کرد، اما او در عین حال تاکید کرد که تحریم دیگر منجر به فروپاشی اقتصادی این کشور نخواهد شد.
این ویدیو به عنوان چراغ سبزی برای سایر پایتخت‌های اروپایی عمل کرد، چرا که این به معنای آن بود که برلین اکنون از ممنوعیت نفت روسیه حمایت میکند.
دولت آلمان امیدوار است از منابع دیگر، نفت پالایشگاه شودت را تامین کند، اما یک مشکل وجود دارد: بخش اعظم این پالایشگاه متعلق به شرکت نفت دولتی روسیه "روسنفت" است و به همین دلیل این تنها محلی است که هنوز به نفت روسیه وابسته است.
دولت راه حلی برای حمل نفت از طریق بنادر آلمان و لهستان دارد، اما می گوید تا زمانی که شرکت "روسنفت" کنترل اوضاع را در دست داشته باشد، این امکان وجود ندارد.
برلین اکنون به دنبال قانون جدیدی است که به دولت آلمان اجازه می‌دهد تا تاسیسات انرژی را که برای امنیت ملی حیاتی است، دراختیار بگیرد.
اسماعیل ساکایری، صاحب رستورانی در این شهر به من گفت: "می‌دانم جنگ یعنی چه. اوضاع این جا ایده‌آل است. اما برای لهستان در آن سوی رودخانه اودر، جنگ در اوکراین نزدیک به نظر می‌رسد."
او در یوگسلاوی سابق بزرگ شد و تجربه دردناک خود را از درگیری و جنگ دارد. آقای ساکایری می‌گوید که همانند بسیاری از مردم شهر شودت، او هم به طور کامل از اوکراین حمایت میکند و به پناهندگان اوکراینی که از مرز می‌آیند، کمک میکند.
اما در عین حال می‌خواهد که شهرش زنده بماند و معتقد است بدون پالایشگاه، فعالیت‌های تجاری مانند رستوران او از بین خواهند رفت.
توضیح رویکرد آلمان در قبال انرژی روسیه برای برخی از شرکای اتحادیه اروپا دشوار است. برای برخی از رای دهندگان آلمانی که خواهان ممنوعیت یک شبه سوخت روسیه هستند، چنین چیزی محبوبیت ندارد. اما دولت هرگز این موضع را که اقتصاد آلمان از یک تحریم فوری جان سالم به در نخواهد برد، تغییر نداده است.
در عوض برلین در تلاش است تا هر چه سریع‌تر در تامین انرژی تنوع ایجاد کند و واردات از روسیه را به محض این که ضربه اقتصادی قابل کنترل باشد، متوقف کند. به نظر می‌رسد که این امر با زغال سنگ و حالا هم نفت امکانپذیر باشد.
چالش بعدی آلمان این است که خود را از وابستگی به گاز روسیه رها کند.
- دمین مک‌گینس
- بی‌بی‌سی
منبع تصویر، Reuters
خط لوله‌ای که نفت روسیه را به آلمان می‌رساند "دوستی" یا به روسی "دروژبا" نامیده می‌شود، اما حمله ولادیمیر پوتین به اوکراین هر گونه احساس محبت را از بین برده است.
این خط لوله که در سال ۱۹۶۰ میلادی افتتاح شد، نفت را بیش از ۵۰۰۰ کیلومتر (۳۱۰۰ مایل) از جایی که زمانی اتحاد جماهیر شوروی بود به شهر شودت در کشور کمونیستی آلمان شرقی سابق منتقل میکند.
پالایشگاه شودت، کلید طرح اتحادیه اروپا برای حذف تدریجی واردات نفت روسیه تا پایان سال ۲۰۲۲ است، پیشنهادی که مورد حمایت آلمان قرار گرفته است.
از زمان تهاجم روسیه به اوکراین، دولت آلمان وابستگی به نفت روسیه را از ۳۵ درصد به ۱۲ درصد کاهش داده که همه این وابستگی به پالایشگاه شودت مربوط می‌شود.
اما مردم این شهر نگران هستند که تحریم برای مناطق آلمانی مانند این محل، جایی که زندگی هزاران نفر به انرژی روسیه وابسته است، چه معنایی خواهد داشت.
آنکاترین هوپ، شهردار شودت که زمانی خود در پالایشگاه این شهر کار می‌کرد، می‌گوید: "ما بسیار نگران و همچنین بسیار شوکه هستیم."
خانم هوپ می‌ترسد که بسته شدن این پالایشگاه، اقتصاد محلی را نابود کند، هر چند در عین حال معتقد است که این شهر پشت اوکراین ایستاده و ضرورت کاهش وابستگی به انرژی روسیه را درک میکند.
پس از فروپاشی دیوار برلین و عقب نشینی ناگهانی دولت آلمان شرقی از حمایت از صنایع محلی، این منطقه رو به زوال رفت و در دهه ۱۹۹۰ با بیکاری و کاهش جمعیت دست به گریبان بود.
به لطف این پالایشگاه، این شهر توانسته دوباره روی پای خود بایستد. شودت امروز با ساختمان‌های تازه بازسازی شده و خیابان‌های بی نظیری دارد.
نفت روسیه چیزی بیشتر از یک نماد دوستی بود. پالایشگاه نفت شودت به قلب اقتصادی منطقه تبدیل شد.
بیش از ۱۰۰۰ نفر در این پالایشگاه و ۲۰۰۰ نفر دیگر هم در شرکت‌های وابسته به آن کار می‌کنند.
این پالایشگاه بیشتر خانه‌های شودت را گرم میکند و سوخت بیش از ۹۰ درصد وسایل نقلیه در شمال شرقی آلمان از جمله برلین را تامین میکند.
شهردار این شهر می‌گوید که بسته شدن این پالایشگاه منجر به قطع منابع سوخت در این منطقه و بخش‌هایی از لهستان می‌شود و بر حمل و نقل، خدمات اضطراری و حتی فرودگاه برلین تاثیر خواهد گذاشت.
به همین دلیل است که رابرت هابک، وزیر اقتصاد آلمان چند ماه گذشته را برای یافتن جایگزین‌هایی برای انرژی روسیه از نروژ تا قطر سفر کرد.
منبع تصویر، Reuters
این پالایشگاه میراث دوران جنگ سرد است
آقای هابک هفته گذشته پس از سفر به لهستان در ویدیویی در شبکه‌های اجتماعی توضیح داد که چگونه آلمان توانسته سریع‌تر از حد انتظار از وابستگی به نفت روسیه بکاهد و اکنون می‌تواند از تحریم انرژی نفت جان سالم به در ببرد.
آقای هابک کاملا صریح گفت که قیمت‌ها افزایش خواهد یافت و باید فداکاری کرد، اما او در عین حال تاکید کرد که تحریم دیگر منجر به فروپاشی اقتصادی این کشور نخواهد شد.
این ویدیو به عنوان چراغ سبزی برای سایر پایتخت‌های اروپایی عمل کرد، چرا که این به معنای آن بود که برلین اکنون از ممنوعیت نفت روسیه حمایت میکند.
دولت آلمان امیدوار است از منابع دیگر، نفت پالایشگاه شودت را تامین کند، اما یک مشکل وجود دارد: بخش اعظم این پالایشگاه متعلق به شرکت نفت دولتی روسیه "روسنفت" است و به همین دلیل این تنها محلی است که هنوز به نفت روسیه وابسته است.
دولت راه حلی برای حمل نفت از طریق بنادر آلمان و لهستان دارد، اما می گوید تا زمانی که شرکت "روسنفت" کنترل اوضاع را در دست داشته باشد، این امکان وجود ندارد.
برلین اکنون به دنبال قانون جدیدی است که به دولت آلمان اجازه می‌دهد تا تاسیسات انرژی را که برای امنیت ملی حیاتی است، دراختیار بگیرد.
اسماعیل ساکایری، صاحب رستورانی در این شهر به من گفت: "می‌دانم جنگ یعنی چه. اوضاع این جا ایده‌آل است. اما برای لهستان در آن سوی رودخانه اودر، جنگ در اوکراین نزدیک به نظر می‌رسد."
او در یوگسلاوی سابق بزرگ شد و تجربه دردناک خود را از درگیری و جنگ دارد. آقای ساکایری می‌گوید که همانند بسیاری از مردم شهر شودت، او هم به طور کامل از اوکراین حمایت میکند و به پناهندگان اوکراینی که از مرز می‌آیند، کمک میکند.
اما در عین حال می‌خواهد که شهرش زنده بماند و معتقد است بدون پالایشگاه، فعالیت‌های تجاری مانند رستوران او از بین خواهند رفت.
توضیح رویکرد آلمان در قبال انرژی روسیه برای برخی از شرکای اتحادیه اروپا دشوار است. برای برخی از رای دهندگان آلمانی که خواهان ممنوعیت یک شبه سوخت روسیه هستند، چنین چیزی محبوبیت ندارد. اما دولت هرگز این موضع را که اقتصاد آلمان از یک تحریم فوری جان سالم به در نخواهد برد، تغییر نداده است.
در عوض برلین در تلاش است تا هر چه سریع‌تر در تامین انرژی تنوع ایجاد کند و واردات از روسیه را به محض این که ضربه اقتصادی قابل کنترل باشد، متوقف کند. به نظر می‌رسد که این امر با زغال سنگ و حالا هم نفت امکانپذیر باشد.
چالش بعدی آلمان این است که خود را از وابستگی به گاز روسیه رها کند.
- ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۱ 
