ادعای فراگیر بودن حکومت طالبان طنز است| ۸ پیشنهاد برای تنبیه طالبان

آفتاب‌‌نیوز :

جلیل رحیمی جهان آبادی در گفتگو با خبرگزاری خانه ملت، در واکنش به ادعای مقام ارشد طالبان مبنی بر تشکیل حکومت فراگیر در افغانستان، گفت: این ادعای مقام طالبانی بیشتر طنز سیاسی است تا تحلیل درست از وضعیت سیاسی در این کشور.

نماینده تربت جام، تایباد، باخرز و صالح آباد در مجلس اظهار داشت: احتمالا منظور این مقام طالب از تشکیل حکومت فراگیر، حضور طیف‌های مختلف از طالبان است که تشکیل دولت داده اند چرا که افغانستان دارای تنوع قومی از جمله پشتون، تاجیک و هزاره است که نقشی در حکومت کنونی افغانستان ندارند. اگر قرار به تشکیل حکومت فراگیر در افغانستان است باید همه قومیت‌ها و مذاهب در این حکومت نقش آفرین باشند باید پشتون ها، هزاره ها، تاجیک ها، شیعیان و اهل سنت، مذهبی‌ها و غیر مذهبی‌ها در حکومت باشند، اما طالبان بین خود چند طیف تشکیل داده اند و با دعوت از طالب‌های این طیف‌ها تشکیل حکومت داده اند که طنزی تاریخی است.

رحیمی جهان آبادی گفت: مشکل طالبان با تشکیل حکومت فراگیر بین طیف‌های خودشان حل نمی‌شود و تا نتوانند سایر قومیت‌ها و طیف‌ها را راضی کنند و مهاجرانی که بیشتر نیروی تحصیل کرده و مدیران بودند نمی‌تواند ادعای حکومت فراگیر را داشته باشند.

عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس اظهار داشت: اگر طالبان سرمایه گذارانی که از افغانستان فرار کردند به کشورشان برنگردانند با انزوای سیاسی که در حال حاضر گرفتار آن شدند و روز به روز بیشتر می‌شود، مشکلات شان در آینده نزدیک افزایش خواهد یافت.

«محمد عبدالکبیر»، یکی از مقام‌های ارشد طالبان به دنبال تاکید کشور‌های مختلف جهان مبنی بر ضرورت تشکیل یک حکومت فراگیر در افغانستان، ادعا کرد حکومت کنونی افغانستان، یک حکومت فراگیر است و از همه اقوام افغانستان، نماینده دارد.

این در حالی است که حکومت طالبان از سوی هیچ کشوری به رسمیت شناخته نشده است و یکی از شرایط اصلی برای به رسمیت شناختن این حکومت از سوی جامعه بین‌المللی و کشور‌های همسایه افغانستان «تشکیل حکومت فراگیر با شرکت نمایندگان اقوام مختلف افغانستان، گروه‌های متعدد سیاسی، زنان، فعالان جامعه مدنی» است.

پیشنهاد‌های هشتگانه جمهوری اسلامی برای تنبیه طالبان!

روزنامه جمهوری اسلامی نیز نوشت:طالبان بنا ندارند به ایران حقابه بدهند، ولی ایران اهرم‌هائی در اختیار دارد که می‌تواند با استفاده از آن‌ها این گروه خودسر را به تمکین وادار نماید. افغانستان یک کشور محصور در خشکی است و برای واردات و صادرات محصولات و کالا‌های اساسی خود از جمله سوخت شدیداً به ایران وابسته است. نکته مهمی که می‌تواند به ایران برای وادار کردن طالبان به تمکین در برابر قانون کمک کند اینست که از منظر روابط بین‌المللی دولت فعلی طالبان منزوی است بطوری که حتی سازمان ملل نیز آن را به رسمیت نمی‌شناسد.

براساس این اجماع جهانی، ایران نیز حکومت طالبان را به رسمیت نمی‌شناسد، ولی با اینحال، از معدود کشور‌هایی است که با طالبان رابطه دارد. ایران می‌تواند با قطع کردن این رابطه و انجام اقدامات سیاسی و اقتصادی، طالبان را وادار کند حقابه مردم سیستان را بدهد.

"افغانستان یک کشور محصور در خشکی است و برای واردات و صادرات محصولات و کالا‌های اساسی خود از جمله سوخت شدیداً به ایران وابسته است"مواردی از این اقدامات این‌ها هستند.

۱- اخراج نمایندگان طالبان از سفارت افغانستان در تهران و بازگرداندن کارمندان سابق.

۲- کاهش سطح سفارت جمهوری اسلامی ایران در کابل.

۳- توقف صادرات روزانه سوخت (از جمله بنزین و گازوئیل) به افغانستان. توضیح اینکه در حال حاضر افغانستان بیش از ۷۰ درصد و در مواردی حدود ۹۰ درصد سوخت خود را از ایران وارد می‌کند. قطع کردن این صادرات طالبان را فلج خواهد کرد.

۴- اخراج تجار افغان از بندر چابهار و متوقف ساختن ورود کالا‌های اساسی به مقصد افغانستان به این بندر و ترانزیت روزانه آن‌ها توسط ۱۰۰ تا ۲۰۰ کامیون به افغانستان.

۵- ممنوع شدن صادرات کالا‌های افغانی از طریق بندر چابهار.

۶- جلوگیری از صادرات کالا‌های ایرانی و یا غیر ایرانی به افغانستان که از طریق خاک ایران می‌گذرند.

۷- جمهوری اسلامی ایران می‌تواند علیه افغانستان در مراجع بین‌المللی و دیوان بین‌المللی دادگستری به خاطر نقض معاهده بین‌المللی ۱۳۵۱ اقامه دعوا و درخواست جبران خسارت کند.

۸- در مورد اتباع افغانستانی در ایران، برنامه نظارتی دقیقی اجرا شود تا از ورود افراد مشکوک جلوگیری گردد. علاوه بر این، نظام‌نامه شفافی برای حضور افاغنه در ایران تنظیم شود تا فقط افراد مورد اعتماد بتوانند مجوز اقامت دریافت کنند و همان‌ها نیز بطور مرتب و منظم تحت نظارت‌های اطلاعاتی و امنیتی باشند. دولت جمهوری اسلامی ایران باید با چنین نظارت دقیقی بتواند مانع بروز هرگونه مشکلی از ناحیه اتباع افغانستانی برای کشورمان شود.

مردم افغانستان با مردم ایران همسایه، هم‌دین، هم‌سنت و هم‌فرهنگ هستند.

دولت جمهوری اسلامی ایران باید آن دسته از اتباع افغانستانی را که در چارچوب قانون در کشورمان زندگی و رفتار می‌کنند گرامی بدارد، ولی بهیچوجه اجازه ندهد افراد مشکوک و خلافکار به ویژه کسانی که عوامل گروه تروریستی طالبان هستند در هیچ نقطه‌ای از ایران حضور داشته باشند.

مسئولین نظام جمهوری اسلامی باید به این واقعیت توجه کنند که انجام اقدامات پیشنهادی برای وارد آوردن فشار به طالبان نباید به تأخیر بیفتد. به اندازه کافی در این زمینه کوتاهی صورت گرفته و بیش از این فقط افزودن بر خسران است. ارزیابی غلطی که عده‌ای در ایران از طالبان داشتند و آن‌ها را مستحق تطهیر دانستند اکنون بهیچوجه قابل دفاع نیست. بنابراین، راهی غیر از وارد ساختن فشار‌های سیاسی و اقتصادی بر این گروه باقی نمانده و تردید نباید کرد که برای این کار، فردا دیر است.