انتخابات آمریکا؛ کدام حزب بیشتر در قدرت بوده است؟

انتخابات آمریکا؛ کدام حزب بیشتر در قدرت بوده است؟۳ ساعت پیش

منبع تصویر،

Getty Images

توضیح تصویر،

یادبود ملی کوه راش‌مر از چهار رئیس جمهوری آمریکا، راست به چپ آبراهام لینکلن، تئودور روزولت، توماس جفرسون و جرج واشینگتن

ایالات متحده آمریکا از زمان انتخاب جورج واشنگتن در ۱۷۸۹ تا امروز ۴۵ رییس جمهور داشته است. در این حدودا ۲۰۰ سال، قدرت در دست گروه‌های سیاسی مختلف دست به دست شده است.

تا امروز در مجموع ۱۹ رئیس جمهوری آمریکا از حزب جمهوری‌خواه بوده‌اند و ۱۶ رئیس جمهوری هم از حزب دموکرات.

جورج واشنگتن خود تعلق به هیچ حزبی نداشت و اساسا با حزب گرایی موافق نبود. نکته‌ای که دیگر بنیانگذاران ایالات متحده هم در آن مشترک بودند اما در نهایت اختلاف‌های سیاسی و خصومت‌های شخصی که بین بنیانگذاران ایالات متحده پیش آمد، منتهی به تشکیل حزب فدرالیست به رهبری الکساندر همیلتون و حزب دموکرات-جمهوری خواه به رهبری توماس جفرسن شد.

جان آدامز، رییس جمهوری که بعد از جورج واشنگتن انتخاب شد، تنها رییس جمهور منتخب از حزب فدرالیست بود که به قدرت رسید . بعد از او، بین سالهای ۱۸۰۱ تا ۱۸۲۹ رئیس جمهورهایی از حزب دموکرات-جمهوری خواه کاخ سفید را در دست داشتند.

منبع تصویر،

Getty Images

توضیح تصویر،

جورج واشنگتن و ژنرال‌هایش

شکل گیری حزب‌های دموکرات و جمهوری خواه

در سال ۱۸۲۰ دوباره به علت اختلاف‌ها و رقابت‌های سیاسی و شخصی، در رهبری کشور اختلاف ایجاد شد و حزب دموکرات- جمهوری خواه به سمت جدایی و تشکیل دو حزب دموکرات و حزب ملی جمهوری خواه پیش رفت.

حزب دموکرات به رهبری اندرو جکسون و حامیانش شکل گرفت و به شکل سنتی در میان احزاب معاصرش، محافظه کارتر بود.

"حزب دموکرات به رهبری اندرو جکسون و حامیانش شکل گرفت و به شکل سنتی در میان احزاب معاصرش، محافظه کارتر بود"

حزب ملی جمهوری‌خواه عمر کوتاهی داشت و در سال ۱۸۳۰ با حزب ویگ ادغام شد و در طول دو دهه بعد، اصلی‌ترین حزب در به چالش کشیدن حزب دموکرات بود.

چهار رئیس جمهور آمریکا از حزب ویگ بودند اما لازم است بر این نکته هم تاکید کنیم که این چهار رئیس جمهور روی هم هشت سال در این مقام بودند. چرا که دو نفر از آنها در سال‌های اول خدمت فوت کردند.

موضوع برده داری موضوع اصلی و تفرقه انگیز در سیاست آمریکا در میانه قرن نوزدهم بود. اختلاف‌های منطقه‌ای هر دو حزب را دچار تفرقه درونی کرد.

این اختلاف‌های درونی در حزب دموکرات که معتقد به حاکمیت ملی در مورد این مساله بود آنقدر زیاد نبود که کل حزب را دچار افتراق و از هم پاشیدگی کند. اما حزب ویگ در نتیجه اختلاف نظرها به دو شاخه تقسیم شد. حزب متمایل به ریشه‌های بومی نو-ناتینگ در جنوب و حزب جمهوری خواه ضد برده داری در شمال.

آغاز رقابت ۱۶۰ ساله

انتخابات ۱۸۵۶ اولین انتخاباتی بود که در آن نامزدهایی از هر دو حزب دموکرات و جمهوری خواه مقابل هم قرار می‌گرفتند. این سر آغاز رقابتی بود که ۱۶۰ سال است سیاست آمریکا را تحت تاثیر قرار داده است.

منبع تصویر،

Getty Images

توضیح تصویر،

آبراهام لینکن، اولین رئیس جمهوری آمریکا از حزب جمهوری‌خواه که به برده داری در آمریکا خاتمه داد.

"حزب ملی جمهوری‌خواه عمر کوتاهی داشت و در سال ۱۸۳۰ با حزب ویگ ادغام شد و در طول دو دهه بعد، اصلی‌ترین حزب در به چالش کشیدن حزب دموکرات بود"یک بازیگر تاتر به نام جان ویلکس بوث او را در سال ۱۸۶۵ به قتل رساند

آبراهام لینکلن با پیروزی در انتخابات ۱۸۶۰، اولین رئیس‌جمهور جمهوری‌خواه ایالات‌متحده آمریکا شد. از آن زمان تا ۱۹۳۳، دوازده رئیس‌جمهور از ۱۶ رئیس‌جمهور ایالات‌متحده آمریکا از حزب جمهوری‌خواه و تنها چهار رئیس‌جمهور از حزب دموکرات بوده‌اند.

پس از جنگ‌های داخلی امریکا ایالت‌های جنوبی، که سابقاً در جنگ داخلی هم متحد بودند مرکز اصلی تمرکز قدرت حزب دموکرات شدند و به‌ ندرت به حزب جمهوری‌خواه رای داده‌اند.

در سال ۱۹۱۰ از بین این دو حزب اصلی، حزب جمهوری‌خواه هم از جهت ایدئولوژی و هم از جنبه اقتصادی، و در شرایطی که ایالات‌ متحده از بحران بزرگ اقتصادی بیرون می‌آمد سیاست محافظه‌کارانه‌تری در پیش گرفت. با این‌ حال، در سال ۱۹۶۰ و ریاست جمهوری لیندون جانسون بود که با اوج گرفتن مسائل نژادی و اعتراضات حقوق مدنی سیاه‌پوستان، الگوی رای دادن جمعیت به سمت آنچه امروز با آن آشنا هستیم سوق پیدا کرد.

در صد سال گذشته، ۱۰رئیس‌جمهور از حزب جمهوری‌خواه و ۸ رئیس‌جمهور از حزب دموکرات برای اداره کشور انتخاب‌شده‌اند و به‌این‌ترتیب دستکم برای ۵۲ سال کاخ سفید در اختیار دموکرات‌ها بوده است.

رای دهندگانی که به حزب جمهوری‌خواه رای می‌دهند، معمولا بیشتر محافظه کارند و در زمینه اقتصاد و مسائل اجتماعی به سیاست‌های دست راستی تمایل دارند. در حالی که رای دهندگان به حزب دموکرات کاملا در سمت مخالف قرار می‌گیرند. رابطه احزاب و رأی دهندگان نسبت مستقیم با محل زندگی، نژاد ، ثروت، تحصیل و سن دارد.